Rezerwy bankowe: definicja, tworzenie, cel

W nowoczesnym systemie gospodarczym organizacje takie jak banki mają ogromne znaczenie. Pozwalają gromadzić i dystrybuować darmowe fundusze w społeczeństwie. Ale, niestety, mogą również negatywnie wpłynąć na jego działania w prowadzeniu ryzykownych operacji. Właśnie dlatego wprowadzono koncepcję płynności banków. Jeśli coś pójdzie nie tak z organizacją, możesz śledzić ten stan rzeczy na czas. A jednym z czynników determinujących stan są rezerwy bankowe.

Rozporządzenie legislacyjne

Wymagane rezerwy zostały wprowadzone w celu uregulowania płynności podsystemu bankowego Federacji Rosyjskiej. Kontrolowany również przez ten mechanizm agregaty pieniężne ze względu na stopniowy spadek mnożnika pieniędzy. Wszystko to regulują następujące ramy prawne:

1. Artykuł 38 ustawy federalnej banku centralnego nr 86-FZ.
2. Przez wskazanie banku centralnego nr 2295-U.
3. Prawo federalne banku centralnego nr 395-1 (artykuł 25).
4. Bank Centralny nr 342-P.

Informacje ogólne

Artykuł 24 Prawa bankowego, w celu utrzymania fizycznej wiarygodności organizacji kredytowych, zobowiązuje je do tworzenia rezerw, w których może znajdować się tylko kapitał własny banku. Wątpliwe i beznadziejne aktywa nie mogą być wykorzystywane do tych celów. Procedurę tworzenia, a także rezerwę instytucji bankowej, ustanawia się zgodnie z art. 69 ustawy o banku rosyjskim Banku Centralnego Federacji Rosyjskiej. Ale dlaczego są potrzebne? Rezerwy bankowe służą do pokrycia ewentualnych strat z tytułu ryzyka walutowego, odsetkowego i innych ryzyk finansowych, a także do zagwarantowania zwrotu funduszy obywatelskich, które zostały zainwestowane w konkretnej instytucji. Każda organizacja jest zobowiązana do wypełnienia tych obowiązków, jak tylko otrzyma odpowiednią licencję. Jeśli zdecyduje się to odłożyć, oczekuje się, że wkrótce pojawią się powiadomienia z Banku Rosji, a jeśli zostaną zignorowane, nałożą grzywny i inne sankcje.

Podstawa teoretyczna

Procedurę formacyjną ustanawia rozporządzenie nr 283-P Banku Rosji, które obowiązuje w brzmieniu zmienionym 26 czerwca 2009 r. Istnieje kilka powodów, dla których można wykorzystać rezerwy bankowe:

1. Instytucja kredytowa nie wypełniła wcześniej podjętych zobowiązań.
2. Aktywa instytucji finansowej uległy amortyzacji.
3. Wolumen zobowiązań / wydatków wzrósł.

Ale dlaczego tworzone są rezerwy obowiązkowe? Podstawą może być:

1. Saldo aktywów, dla których istnieje ryzyko straty.
2. Zobowiązania warunkowe o charakterze kredytowym, które znajdują odzwierciedlenie na rachunkach pozabilansowych.
3. Transakcje na instrumentach pochodnych przewidziane w rozporządzeniu nr 302-P Banku Rosji.
4. Wymagania dotyczące dochodów z odsetek.

Najbardziej znany jest koncentracja rezerwy na ochronie inwestycji osób fizycznych. Pieniądze przekazane przez instytucję finansową do Banku Rosji są następnie przeznaczane na odzyskanie strat depozytowych, jeśli organizacja przestaje istnieć lub nie może zapewnić pełnej działalności.

Kategorie

Tworzone rezerwy obowiązkowe wychodzą z zasady pierwszeństwa komponentu ekonomicznego operacji nad jej formą prawną. Ale ponieważ istnieje znaczna liczba różnych funkcji, potrzebny jest system do obliczania możliwych strat. I ona jest. Ten system opiera się na kategoriach. W sumie jest ich 5. Każdy z nich odpowiada za określony stan operacji. Aby je rozróżnić, są ponumerowane:

1. W tym przypadku należy rozumieć, że nie ma ani potencjalnej, ani realnej groźby utraty funduszy.Istnieją wszelkie powody, by sądzić, że kontrahent w pełni i terminowo wypełni wszystkie zobowiązania.
2. Ta kategoria oznacza, że ​​odnotowano istnienie potencjalnego zagrożenia stratami. Przyczyną tego mogą być niedociągnięcia w zarządzaniu instytucją, system kontroli wewnętrznej, a także inne negatywne aspekty, które negatywnie wpłyną na rynki, na których działa kontrahent.
3. Kategoria ta obejmuje tych kontrahentów, których analiza działalności ujawniła poważne potencjalne lub umiarkowane realne ryzyko strat. Jako przykład możemy podać kryzysowy stan rynków, na których działa instytucja bankowa, lub pogorszenie jej sytuacji finansowej.
4. Dotyczy to również tych, którzy jednocześnie odnotowali znaczny potencjał i umiarkowane realne zagrożenia. A także ci, którzy mają częściowe straty. Przykładem typowego banku jest sytuacja, w której kontrahent nie wypełnia swoich zobowiązań.
5. Obejmuje to tych kontrahentów, wobec których istnieją dość istotne powody, by sądzić, że nie będą w stanie wypełniać swoich zadań określonych w umowach.

Jak oblicza się wskaźnik rezerwy obowiązkowej?

W tym celu stosuje się powyższe kategorie. W zależności od kategorii bank musi podać określony procent rezerwacji (w stosunku do podstawy rozliczenia). Rozmiar określa regulamin nr 283-P. Procent może być stały lub znajdować się w określonym zakresie. Sugerujemy zapoznanie się ze skróconą treścią powyższego przepisu:

• 1. kategoria jakości. Zapewnia rezerwację w wysokości 0%.
• 2. kategoria jakości. Zapewnia redundancję w zakresie od 1 do 20%.
• 3. kategoria jakości. Zapewnia redundancję w zakresie od 21 do 50%.
• Czwarta kategoria jakości. Zapewnia redundancję w zakresie od 51 do 100%.
• Piąta kategoria jakości. Zapewnia 100% redundancji.

Zasady formacji

Rezerwy bankowe powinny być tworzone na podstawie:

1. Wszystkie działania muszą być zgodne z obowiązującymi przepisami prawa, przepisami Banku Rosji i wewnętrznymi dokumentami samej instytucji kredytowej.
2. Podejmując decyzje, należy przeprowadzić obiektywną i kompleksową analizę wszystkich dostępnych informacji, która uwzględni wszystkie aspekty i niuanse, tak aby utworzyć optymalną rezerwę.
3. Terminowość wszystkich działań, a także wiarygodność danych wykorzystywanych w raportowaniu.

Wniosek

Sprawdziliśmy więc, co stanowi częściową rezerwację bankową. Ponadto nadal możesz mówić o niektórych niuansach. Tak więc na terytorium Federacji Rosyjskiej płynność banku powinna być wspierana przez walutę naszego państwa. W takim przypadku należy wziąć pod uwagę wszystkie istniejące zagrożenia. Do tworzenia rezerw należy wykorzystywać wyłącznie kapitał własny banku. Należy również zauważyć negatywne konsekwencje, które mogą spotkać instytucje finansowe, jeśli zignorują cechy regulacyjne. W takich przypadkach Bank Rosji stosuje wobec nich środki przymusu organizacyjnego. Początkowo wysyłane są dyrektywy zawierające wymóg wyeliminowania naruszeń. Jeśli nie zostanie spełniony, mogą zostać nałożone grzywny lub inne sankcje.