W naszym portfelu jest coraz mniej gotówki, ale nie wynika to z pogorszenia standardu życia. Faktem jest, że papierowe pieniądze należą do przeszłości, ustępując miejsca plastikowym kartom. Pamiętajmy, gdzie i kiedy pojawiły się pierwsze banknoty.
Chiny
Pojawienie się papierowych pieniędzy w Europie nauczył się dzięki Marco Polo. Słynny podróżnik po swoich wędrówkach po Azji (XIII wiek) mówił o tym, że w Chinach banknoty emitowane są z kory morwy z cesarskim nadrukiem w jasnoczerwonym kolorze.
Pierwsze papierowe pieniądze miały swoje zalety. Na przykład uprościli pobór i transport podatków w porównaniu do ciężkich monet. Wprowadzenie banknotów odbyło się w kilku etapach. Aby wesprzeć nową walutę, w 1273 r. Chiński rząd dokonał płatności wyłącznie papierowymi pieniędzmi. Całe srebro i złoto wymieniano bez przerwy wśród ludności, a nawet kupcy zagraniczni musieli oddać swoje bogactwo i otrzymać w zamian banknoty rządowe.
Co ciekawe, Chińczycy wciąż porzucili nowy system pieniądza papierowego. Powrót nastąpił dopiero na początku XX wieku, kiedy rozpoczęła się gospodarcza kolonizacja Królestwa Środkowego.
Przedstawiamy hiperinflację
Uwzględniono poprzedników banknotów na Zachodzie kwity zadłużenia które nie miały niezależnej wartości. Dokumenty świadczyły o obecności pewnej ilości pieniędzy dostępnych w banku wydającym. Emisja dużej liczby monet nie zawsze była dostępna dla państwa, zwłaszcza po przedłużających się wojnach, dlatego takie pokwitowania mogłyby dostarczyć informacji o wypłacalności.
W Europie pierwsze papierowe pieniądze pojawiły się w 1661 r. Założyciel banku sztokholmskiego, Johann Palmstruch, zaproponował utworzenie jednostki monetarnej. Banknoty wydrukowano za dużo, co doprowadziło do ich deprecjacji i hiperinflacji. Z powodu złego doświadczenia Palmstrukh znalazł się w więzieniu.
Imperium Rosyjskie
Pieniądz papierowy Rosji został wprowadzony za Katarzyny II. Zlecenia płatnicze lub banknoty zostały wydane w nominałach 100, 75, 50 i 25 rubli, a banki ustanowione przez cesarzową wymieniły je na odpowiednią kwotę ze srebrem.
Proces poznania ludności z nowymi jednostkami monetarnymi był raczej trudny ze względu na brak zaufania i dużą liczbę podróbek od „rzemieślników”. Sytuacja zmieniła się ze względu na srebrny rubel, z którym w połowie XIX wieku związana była wartość pieniądza papierowego. Ponadto znaki wodne zaczęły być stosowane do czarno-białych banknotów, co nieznacznie zmniejszyło zainteresowanie oszustów.
Oficjalna wersja pojawienia się nowych środków płatniczych została uznana za obniżenie kosztów ich wydania. W rzeczywistości mądry władca w ten sposób zadecydował o kwestii uzupełnienia skarbu w celu przygotowania wojny rosyjsko-tureckiej.
Wygląd banknotów ciągle się zmienia. Pojawiły się nowe elementy ochronne i poszczególne numery, a do dekoracji wykorzystano portrety cesarzy.
Reforma Kankrina
Srebrny rubel, który został ogłoszony główną monetą po pierwszym etapie reformy monetarnej w 1839 r., Zastąpił banknoty. Banknoty z kolei poszły na marne. Zgodnie z planem Ministra Finansów E.F. Kankrina w odniesieniu do banknotów ustanowiono stały kurs w celu stopniowego wycofywania ich z obiegu.
Jednak pieniądze papierowe wcale nie zniknęły. Rząd ustanowił Biuro Depozytowe, które przyjęło monetę na depozyty - w zamian wydano bilety depozytowe.
W drugim etapie reformy Kankrina wydano bilety kredytowe w związku z koniecznością ekonomiczną.Tak więc po 1841 r. W obiegu były trzy rodzaje banknotów, a po dwóch latach pozostały tylko bilety kredytowe.
Zrównoważony obieg pieniężny powstały w wyniku reformy został podważony przez wojnę krymską. Niekontrolowana emisja biletów kredytowych doprowadziła do zaprzestania ich bezpłatnej wymiany na złoto i srebro.
Przed rewolucją
Rosja nadal emitowała papierowe pieniądze, a do 1861 r. Ich ilość kilkakrotnie przekraczała zysk budżetu państwa. Rok później rząd odnotował kurs 1: 1 w stosunku do rubla w stosunku do srebra. Jednak proces wymiany został zatrzymany z powodu szumu w populacji.
Mikołaj II, który wstąpił na tron, musiał pilnie uporządkować system finansowy, dlatego wprowadzono pewne innowacje dotyczące biletów kredytowych:
- Złap na złoto.
- Numeracja
- Papier wysokiej jakości i zaawansowane techniki produkcyjne.
- Podpisy zarządzających banków.
- Nowe nominały.
Wydarzenia, które miały miejsce po 1914 roku, są nam dobrze znane. Najpierw kraj wszedł w pierwszą wojnę światową, potem rewolucję i abdykację cesarza z tronu - wszystko to mogło wpłynąć na sytuację finansową kraju. Rząd tymczasowy potrzebował więcej pieniędzy, a niekontrolowana emisja biletów kredytowych doprowadziła do ich deprecjacji.
Pieniądz papierowy carski był w obiegu do 1 stycznia 1923 r.
ZSRR
Brak gotówki w połowie lat dwudziestych doprowadził do wydania nowych banknotów o nominałach 5, 3 i 1 rubla. Pieniądz papierowy ZSRR zawierał napisy w sześciu językach republik tworzących państwo.
Banknoty wyróżniały się złożonymi ornamentami i obrazami zgodnymi z ideologią. Na przykład portret robotnika został nałożony na ruble z 1925 r., Aw latach 1937–1938 na banknotach pojawił się pilot, żołnierz Armii Czerwonej i górnik.
Kolejna reforma monetarna miała miejsce w 1947 r. Przede wszystkim rząd zlikwidował system kart do dostarczania produktów przemysłowych i spożywczych. Wymieniając na jeden nowy rubel, dali dziesięć starych, ale ludność nie została poinformowana o reformie. Według ekspertów podaż pieniądza spadła co najmniej trzykrotnie.
Reforma z 1961 r
Aby ulepszyć system monetarny w 1958 r., Rząd ponownie omówił reformę monetarną, ale w przeciwieństwie do poprzedniego czasu, ludność została wcześniej poinformowana. Po podpisaniu rezolucji 4 maja 1960 r. Napływ depozytów do kas oszczędnościowych gwałtownie wzrósł w kraju, a przychody sklepów sprzedających futra i biżuterię kilkakrotnie wzrosły.
Nowe banknoty zaczęły być emitowane 1 stycznia 1960 r., Kiedy rozpoczęto proces wymiany. Ze względu na dużą liczbę punktów dwa miesiące później stare papierowe pieniądze zostały wycofane o 90%.
Banknot z jednym rublem, na którym zastosowano tylko geometryczny ornament, stał się najprostszy w designie. Trzy rubelową nutę ozdobiono panoramą Kremla, a nutę 5 rubli ozdobiono Wieżą Spasską. Na dużych banknotach wydrukowano portret Lenina i dodatkowy obraz. Na przykład rachunek 100 rubli zawierał jedną z wież Kremla i katedr w tle, a rachunek 50 rubli zawierał Pałac Kremla.
Koniec epoki
Do czasu rozpadu Związku Radzieckiego w 1991 r. Żadna z republik nie przewidywała wydawania własnych znaków, więc papierowe pieniądze ZSRR były w obiegu przez kilka lat.
W 1993 r. Przeprowadzono reformę w Federacji Rosyjskiej, wyemitowano nowe banknoty, które nie różniły się zasadniczo od radzieckich.
W 1997 r. Rząd ogłosił nominał. Podczas wymiany ludność otrzymała banknoty o wartości nominalnej tysiąc razy mniejszej. Nadal używamy tych banknotów. Dalsze aktualizacje dotyczyły tylko dodatkowych elementów zabezpieczających (mikroperforacja, metalizowane paski i wzory luminescencyjne).
Dopiero w 2014 r. Zrobili wyjątek na cześć olimpiady w Soczi.Nowy banknot, 100 rubli, poświęcony zawodom sportowym, został ozdobiony fantastycznym ognistym ptakiem i wizerunkiem stadionu Fisht na rewersie, a na przedniej stronie w locie snowboardzista.
USA
W innych krajach było także wiele metamorfoz z walutą krajową, choć niektórym udało się tego uniknąć. W Stanach Zjednoczonych banknoty emitowane od 1861 r. Są prawnym środkiem płatniczym.
Największy banknot w obiegu jest uważany za banknot 100 dolarów, ale można spotkać ważne banknoty o innych nominałach (500, 1000, 5000, a nawet 10 000), które zostały wydane przed 1945 rokiem. Ich koszt na aukcjach jest dwa do trzech razy wyższy niż wskazana wartość nominalna. 
Znak wodny
Od czasu wprowadzenia banknotów pojawiło się pytanie o potrzebę ich ochrony przed oszustami. Antyczne papierowe pieniądze ciągle próbowały sfałszować, a jedną z pierwszych przeszkód było pojawienie się znaku wodnego. Są to jasne i ciemne obrazy widoczne w świetle.
Dziś żaden banknot nie obejdzie się bez tego elementu ochrony. W zależności od lokalizacji znakiem wodnym może być:
- lokalny (zlokalizowany w określonym miejscu);
- ogólne (wzór powtarzający się na całym obszarze banknotu).
Element uzyskuje się poprzez prasowanie specjalnego wałka w procesie papierniczym.
Żywe przykłady
Według statystyk w naszym kraju najczęściej sfałszowanych jest 1000 rubli. Znak wodny w postaci górnej części pomnika Jarosława Mądrego znajduje się na polu kuponu, a następnie kolejny filigranowy znak wodny wskazujący wartość nominalną. Wyróżnia się kombinacją jasnych obszarów z ciemnymi pociągnięciami, które tworzą efekt trójwymiarowego obrazu.
W Stanach Zjednoczonych najczęstszym jest banknot 100 dolarów. W obiegu znajdują się banknoty wydane w latach 1996-2009. Przód przedstawia Benjamina Franklina, a rewers - Independence Hall. Po prawej stronie pieczęci skarbowej na białym tle znajduje się znak wodny powtarzający portret prezydenta.
Inne funkcje bezpieczeństwa
Z biegiem lat poprawiły się nie tylko umiejętności fałszerzy, ale także nowe funkcje bezpieczeństwa.
- Mikrodruk. Reprezentuje obrazy widoczne po wielokrotnym powiększeniu. Może to być mikro-zatyk (elementy geometryczne lub wzór cienkich linii) i mikrotekst. Rachunki za mikrodruk są łatwe do rozróżnienia, jeśli są kopiowane.
- Wątek bezpieczeństwa. Na początkowym etapie wytwarzania wstęgi papierowej do struktury wprowadza się pasek materiału polimerowego. Stała nić jest widoczna w świetle przechodzącym. Ostatnio najbardziej rozpowszechniony wątek nurkowy. Sekcje pojawiające się na powierzchni papieru mogą mieć właściwości luminescencyjne lub magnetyczne, zawierać dowolny tekst.
- Efekt Kipp (ukryty obraz). Jest wykrywany, gdy patrzy się pod pewnym kątem. Element jest wykonywany tylko przez druk metalograficzny.
- Farba Ovi. Kolejny innowacyjny element chroniący pieniądze papierowe (ruble). Obrazy mają metaliczny połysk; zmieniają kolor, gdy zmienia się kąt oświetlenia. Farba OVI jest produkowana tylko przez jedną szwajcarską firmę przy użyciu bardzo drogiej i złożonej technologii, więc fałszowanie tych elementów jest prawie niemożliwe.
- Mikroperforacja. Obraz utworzony przy użyciu wielu otworów przelotowych.
Ponadto w celu ochrony banknotów użyj:
- tłoczenie folii;
- farba metaliczna;
- obraz cienia;
- luminescencja;
- hologram;
- bezbarwne tłoczenie;
- Kinegram;
- pasujące obrazy.
Pieniądze „plastikowe”
Pieniądz papierowy łatwo się rozrywa, marszczy lub plami, więc państwo musi pomyśleć o terminowym wycofaniu obskurnych banknotów z obiegu. Pomimo dodatku włókien syntetycznych ich odporności na zużycie nie można porównać z próbkami materiałów polimerowych.
Oprócz trwałości, pieniądze polimerowe mają również inne zalety.Na przykład banknoty nie pochłaniają wilgoci i brudu, a proces produkcji i przetwarzania jest znacznie uproszczony.
Obecnie banknoty polimerowe są emitowane w dziewięciu krajach (Wietnam, Australia, Kanada, Nowa Zelandia, Rumunia, Brunei, Papua Nowa Gwinea, Malediwy, Vanuatu) i są w obiegu na równi z papierowymi pieniędzmi z poprzednich emisji.
W niektórych krajach tylko część banknotów jest produkowana z materiałów polimerowych (Izrael, Dominikana, Singapur, Meksyk, Bangladesz i inne).
Banknoty hybrydowe
Na pierwszy rzut oka stopień ochrony banknotów „plastikowych” jest dość wysoki i tylko jedna firma produkuje dla nich materiały. Jednak w praktyce okazało się, że dla fałszerzy nie ma barier. Po wprowadzeniu nowych banknotów w Rumunii i Meksyku wzrosła liczba podróbek wysokiej jakości.
Inną opcją są banknoty hybrydowe. Takie rachunki są wykonane na bazie papieru z dodatkiem pierwiastków z materiałów polimerowych. Na przykład pamiątkowy banknot 100 rubli, wydany na cześć Igrzysk Olimpijskich w Soczi, jest wyposażony w polimerową wstążkę z przezroczystą wkładką, na której widoczne są płatki śniegu.
