Scentralizowane i zdecentralizowane finanse

W warunkach rynkowych stan systemu finansowego odzwierciedla społeczne, gospodarcze i polityczne aspekty życia państwa. Działając jako struktura wielopoziomowa, obejmuje zasoby kraju w postaci funduszy pieniężnych, różniących się przeznaczeniem. W ramach tego systemu wyróżnia się scentralizowane i zdecentralizowane finanse. Ponadto rozważamy te kategorie bardziej szczegółowo.

Informacje ogólne

Fundusze pieniężne mogą być własnością państwa reprezentowanego przez organy wykonawcze i ustawodawcze lub obywateli i osoby prawne. W trakcie działalności stosuje się różne środki. Należą do nich w szczególności gotówka (bony skarbowe, banknoty), pieniądz bezgotówkowy (na rachunkach bankowych, w instytucjach kredytowych, akredytywy i certyfikaty), papiery wartościowe (akcje, opcje, bony, obligacje).

Przelew środków

Będąc w ciągłym ruchu, finanse tworzą odpowiednie przepływy, które wymagają jasnej organizacji. Kierunki przepływu pieniędzy łączą elementy całego systemu w jedną całość. W zależności od złożoności istnieje wiele jedno- i dwukierunkowych przepływów. W tym ostatnim pieniądz płynie w jednym kierunku. Na przykład środki przeniesione z budżetu federalnego są wykorzystywane do finansowania wydatków funduszu emerytalnego. W dwukierunkowym przepływie pieniądze przemieszczają się między dwoma elementami lub określonym łączem a sektorem, który go nie obejmuje, bezpośrednio i z powrotem. Na przykład podatki od firm są przenoszone do budżetu, ale pod pewnymi warunkami, ten ostatni może otrzymać środki z powrotem forma pożyczek lub dotacje. Przepływy wielostronne obejmują jednocześnie różne części zasobów finansowych i idą w różnych kierunkach. W gospodarstwie domowym budżet jest tworzony z dochodów z różnych źródeł. Tak więc głowa rodziny lub inny członek otrzymuje wynagrodzenie w przedsiębiorstwie z budżetu płatności przelewem. Oprócz tego podmioty odliczają podatki do funduszy pozabudżetowych i bezpośrednio do budżetu.

Scentralizowane i zdecentralizowane finanse

Wraz z rozpadem ZSRR system monetarny kraju uległ znacznym zmianom. Do 1991 r. Struktura obejmowała finansowanie o znaczeniu krajowym, nieprodukcję i produkcję. W budżecie państwa ZSRR bezpośrednio zintegrowano unijny system monetarny, a także przepływy republikańskie i fundusze ubezpieczeń społecznych. Pierwszy element stanowił 50–52% całkowitych zasobów gotówkowych. 35% tych funduszy było do dyspozycji republik, a 15% było budżety lokalne. Od 1 stycznia 2000 r. W Federacji Rosyjskiej obowiązuje Kodeks Przemysłowy. Zgodnie z nim środki będące własnością państwa są łączone w system budżetowy - scentralizowane finanse. Instytucja ta jest istotnym elementem całej struktury monetarnej. W systemie wyróżnia się jednak kolejny kluczowy element - zdecentralizowane finanse i finanse przedsiębiorstw. Stanowią one podstawę systemu monetarnego, ponieważ koncentracja większości środków krajowych odbywa się w dziedzinie produkcji materialnej.

Środki publiczne

Dziś Rosja ma trzypoziomowy system budżetowy. Scentralizowane fundusze obejmują budżety:

1. Federalny
2. Podmioty Federacji Rosyjskiej (terytoria, republiki, regiony, AO, miasta Fed. Wartość).
3. Gminy

Budżety stanowią podstawę finansową administracji rządowej i samorządowej. Każdy z elementów systemu działa autonomicznie.Oznacza to, że niższy budżet wraz z wydatkami i dochodami nie jest uwzględniany w wyższym. W ramach tych linków można utworzyć specjalne fundusze na zamierzony cel lub na odliczenia od niektórych dochodów i innych dochodów. Planowanie zasobów budżetowych odbywa się poprzez przygotowanie skonsolidowanego budżetu - skonsolidowanego planu. Łączy zasoby finansowe wszystkich poziomów systemu. Kosztem tego ostatniego zapewnia się strukturalną reformę gospodarki, rozwój technologii i nauki, zwiększoną wydajność produkcji oraz reformy w mieszkalnictwie i usługach komunalnych oraz w przemyśle wojskowym.

Skład zdecentralizowanych finansów

Ten instytut łączy różne środki. W szczególności zdecentralizowane finanse obejmują przepływy pieniężne spółek non-profit i komercyjnych, gospodarstw domowych. Zasoby te są zaangażowane w tworzenie funduszy pieniężnych w kraju. Stan funduszy wchodzących w zakres finansów zdecentralizowanych ma wpływ na wypłacalność państwa, a tym samym na realizację wszystkich planowanych programów społeczno-gospodarczych.

Źródła formacji

Finansowanie zdecentralizowane powstaje w wyniku podziału wartości PKB i innych rezerw. Struktura zdecentralizowanego finansowania obejmuje:

1. Fundusze własne i ich ekwiwalenty. Pierwsza kategoria obejmuje zyski firmy i inne akumulacje. Równoważne fundusze są uważane za minimalny dług dla:

• wynagrodzenia dla pracowników;
• zaliczki dla klientów na wykonanie określonego rodzaju pracy;
• odliczenia podatkowe i niepodatkowe.

2. Pożyczone środki. Należą do nich:

• pożyczki budżetowe;
• pożyczki komercyjne;
• pożyczki bankowe.

3. Przyciągane przepływy (fundusze innych podmiotów gospodarczych) - inwestycje zewnętrzne i wkłady z akcji.

4. Zasoby otrzymywane z budżetu przez organizacje wyższe w kolejności redystrybucji na rynku ubezpieczeniowym i finansowym.

Zasady Instytutu

W warunkach rynkowych stosunki pieniężne między podmiotami gospodarczymi opierają się na szeregu podstawowych przepisów. Z zastrzeżeniem tych zasad, korzystanie ze zdecentralizowanego finansowania, funkcjonowanie całego systemu staje się tak wydajne, jak to możliwe. Zapewniają stabilność gospodarki i sektora społecznego. Zarazem dochód staje się głównym źródłem społecznego i przemysłowego rozwoju kolektywów pracy.

Podział środków

Duże znaczenie dla stabilnego funkcjonowania instytutu ma kolejność zarządzania zdecentralizowanymi finansami. Obejmuje rozwój niektórych programów, identyfikację najbardziej obiecujących obszarów dystrybucji funduszy. Zasoby mogą być wykorzystane do:

1. Spłata pożyczonych środków, spłata odsetek.
2. Wypełnianie zobowiązań finansowych ustanowionych przez prawo.
3. Pokrycie wydatków związanych z rozbudową produkcji (zwiększenie kapitału obrotowego i środków trwałych, inwestycje związane z przeróbką technologiczną, modernizacją, przebudową).

Podmioty niezależne

W nowoczesnych warunkach krajowe firmy działające na rynku mają prawo do niezależnego kierowania zdecentralizowanymi finansami. Ta względna niezależność pozwala firmom na:

• Racjonalnie i najbardziej opłacalnie dzielą zyski ze sprzedaży swoich produktów.
• Dochody należy zbyć według własnego uznania.
• Tworzą fundusze społeczne i produkcyjne.
• Poszukiwanie środków niezbędnych do realizacji programów inwestycyjnych, wykorzystując między innymi środki zewnętrzne (kredyty bankowe, certyfikaty depozytowe, obligacje, emisje i inne instrumenty).

Zdecentralizowane finanse organizacji zapewniają niezbędne środki dla sektora produkcyjnego gospodarki. Głównym celem firm komercyjnych jest zysk.Tylko przy ciągłym otrzymywaniu można wprowadzić obowiązkowe i dobrowolne płatności, inwestycje, wynagrodzenia i inne niezbędne środki w celu zwiększenia dobrobytu społeczeństwa.

Struktury non-profit

Ta kategoria obejmuje różne dobrowolne fundacje, związki, organizacje religijne i charytatywne. Po ich utworzeniu ustalane są określone cele, które nie obejmują osiągnięcia zysku. Ich fundusze powstają dzięki darowiznom i dobrowolnym datkom, dochodom budżetowym, funduszom instytucji itp.

Gospodarstwo domowe

Zdecentralizowane finanse powstają między innymi kosztem środków osobistych ludności. Zasoby pieniężne gospodarstw domowych zajmują szczególne miejsce w danej instytucji. Przepływy te mają ogromne znaczenie przy tworzeniu ND i PKB. Zdecentralizowane finanse biorą również udział w procesie regulowania efektywnego popytu w kraju. Pewna część generowanego PKB w postaci usług i towarów przechodzi przez budżety rodzinne. Wyższa wola dochody ludności dlatego odpowiednio rośnie popyt na wytworzone aktywa materialne. To z kolei zapewnia stabilną sytuację ekonomiczną samych producentów.

Bilans

Cały system finansowy i jego zasoby znajdują odzwierciedlenie w części przychodów dotyczącej sprawozdań. Należy jednak zauważyć, że skonsolidowany bilans obejmuje daleko od wszystkich rezerw walutowych kraju. W pełni uwzględniono w nim wyłącznie scentralizowane finanse - środki z budżetów i środki pozabudżetowe. Jeśli chodzi o resztę zasobów, są one reprezentowane tylko przez amortyzację i zysk. Skonsolidowany bilans nie obejmuje dochodów z płatności ubezpieczeniowych, pożyczonych funduszy, oszczędności i dochodów gospodarstw domowych, przyciągniętych inwestycji, potrąceń z kar. Według danych orientacyjnych fundusze scentralizowane stanowią około 60%, podczas gdy fundusze zdecentralizowane stanowią około 40% wszystkich zasoby finansowe. Ale jeśli weźmiemy pod uwagę wszystkie dochody gospodarstw domowych i bierzemy pod uwagę dokładniejsze wartości funduszy firmy, sytuacja może się zmienić na korzyść tych ostatnich.

Wniosek

W ramach działalności finansowej prowadzone są różnorodne działania. Obejmują one planowanie, inwestowanie, ubezpieczenie, opodatkowanie, audyt, inspekcję i tak dalej. Tworzenie i dystrybucja scentralizowanych funduszy jest przeprowadzana przez państwo. W przypadku tych funduszy akty normatywne sztywno określają źródła i kierunki ruchu. Jeśli chodzi o finanse zdecentralizowane, taka kontrola nie została ustanowiona w odniesieniu do nich. Podmioty gospodarcze mają pewną niezależność, niezależność w rozwiązywaniu tych problemów. Oprócz tego są one również odpowiedzialne wobec państwa za przestrzeganie przez ich działalność finansową wymogów określonych przez prawo.