Wyniki ekonomiczne pozwalają ocenić standard życia w danym stanie. Opracowano wiele różnych metod jego obliczania, aw tym artykule jedna z nich zostanie rozważona - produkt wyłącznie narodowy. Aby go uzupełnić i dokładnie przedstawić stan rzeczy, stosuje się wskaźnik dochodu narodowego. Zostanie to również rozważone i opisane w artykule. Należy rozumieć, że te wskaźniki i cechy państw - produkt narodowy netto i dochód narodowy - umożliwiają określenie dobrobytu, a różnica między produktem krajowym brutto a produktem narodowym brutto pokazuje poziom zależności od innych krajów. Im mniejsza różnica, tym lepiej dla mieszkańców kraju. Niestety, Rosja jak dotąd nie może pochwalić się dobrymi wynikami. Po przeczytaniu dalej dowiesz się, czym jest czysty produkt narodowy, dochód narodowy, dochód osobisty.
Produkt narodowy brutto
Wskaźnik ten służy do określenia całkowitej ilości wszystkich towarów wyprodukowanych przez przedstawicieli jednego narodu na terytorium całej Ziemi. Używając go na terytorium jednego państwa, jego niedociągnięcia należy nazwać niemożnością określenia dokładnego dobrobytu społeczeństwa. Nie tylko ze względu na zawyżenie produkcji o kwotę podatków pośrednich i rocznych odliczeń z tytułu amortyzacji. Dlatego nie można uznać go za dokładny wskaźnik siły ekonomicznej, ale może on wskazywać poziom samowystarczalności państwa.
Co to jest produkt narodowy?
Produkt narodowy netto obejmuje produkt narodowy brutto minus roczne odpisy amortyzacyjne. Z jego pomocą biorą pod uwagę ilość towarów i usług wyprodukowanych przez kraj, które zostały wyprodukowane w ciągu roku i są reprezentowane we wszystkich sektorach gospodarki kraju. Innymi słowy, używając tej wartości, obliczają wielkość rzeczywistej produkcji wytwarzanej przez państwo bez szkody dla możliwości produkcyjnych w przyszłości, dlatego produkt narodowy netto jest równy zdolności produkcyjnej państwa pomnożonej przez czas pracy, który można wykorzystać na wsparcie kraju w trudnej sytuacji.
Co to jest dochód narodowy?
Pod pojęciem dochodu narodowego rozumie się wartość towarów wyprodukowanych w kraju i świadczonych tu usług, co dodało pewne wartości do ogólnego dobrobytu. Innymi słowy, narodowy jest rozumiany jako dochód netto społeczeństwa. Tak więc dla tych, którzy dostarczają zasoby, jest on wykorzystywany jako miara poziomu dochodów uzyskiwanych z bieżącej produkcji. Dla przedsiębiorstw dochód narodowy jest miarą wskaźników cen zasoby gospodarcze wykorzystywane do celów produkcyjnych w danym roku.
Jakie jest jego zdanie?
Biorąc pod uwagę znaczenie dochodu narodowego, obliczają go, aby kontrolować wskaźniki makroekonomiczne kraju. Istnieją dwie opcje obliczeń, a produkt narodowy netto jest równy:
- ND = PKB-QAP, gdzie ND to dochód narodowy, PKB to produkt krajowy brutto, QAP to zużycie środków trwałych.
- ND = NNP-KN, gdzie ND to dochód narodowy, NNP to produkt narodowy netto, NN to podatki pośrednie.
Co wyróżnia dochód narodowy?
Dla wygody wskaźników operacyjnych wyróżnia się dwa rodzaje dochodu narodowego, które umożliwiają dokładniejsze informacje na temat interesujących parametrów. Istnieją dwa z nich, a także metody obliczeniowe:
- Produkcja Obejmuje to cały wolumen towarów wytworzonych w ciągu roku oraz usługi świadczone na rzecz ludzi.
- Używane.Obejmuje to dochód narodowy produkcji, bez strat spowodowanych składowaniem, klęskami żywiołowymi i saldami handlu zagranicznego.
Metody obliczania produktu krajowego
Ponieważ celem obliczania produktu narodowego netto i dochodu narodowego jest uzyskanie danych wyjściowych pokazujących potencjalne możliwości, które może uzyskać państwo, uwzględniono jeszcze kilka punktów. Tak więc, jeśli obliczymy na podstawie dochodu narodowego składki na ubezpieczenia społeczne pracowników, podatków i zysków zatrzymanych, dodaj płatności przelewem dzięki odsetkom płaconym przez pożyczki rządowe zyskujesz dochód osobisty. Jeśli z dochód osobisty odejmij podatek dochodowy, a otrzymasz dochód do dyspozycji - kwotę, którą osobiście zarządzają gospodarstwa domowe. Jak widać, niektóre wskaźniki produktu narodowego netto nie są uwzględniane przy obliczaniu dochodu narodowego. Ale te wskaźniki są interesujące w odniesieniu do metod obliczania produktu narodowego państwa:
- produkcja;
- dystrybucja;
- zużycie końcowe.
Obliczanie produkcji
Gdy podsumowuje wartość dodaną wszystkich wytworzonych towarów i usług świadczonych przez kraj. Przez wartość dodaną rozumie się wartość, która powstała podczas procesu produkcyjnego, która nie obejmuje kosztów surowców.
Obliczanie rozkładu
Wraz z nim zwraca się uwagę na przepływy funduszy, które idą jako dochód. Pieniądze otrzymują właściciele produkcji. Dlatego można je podzielić na dwa typy: pracę i biznes. Przede wszystkim dochody z pracy obejmują wynagrodzenia otrzymywane przez różnych pracowników, specjalistów i kierowników. Dochód przedsiębiorcy obejmuje czynsz, dochód firmy, zysk (w tym podatek), zysk netto, dywidendy i odsetki od depozytów. Ale w tej metodzie obliczania nie uwzględnia się dwóch składników: płatności, które zostaną wykorzystane na pokrycie amortyzacji kapitału (amortyzacji) i podatków pośrednich (które obejmują cła, VAT, podatki od sprzedaży).
W tym miejscu należy zauważyć, że kwoty zarobione przez właścicieli zawsze przekraczają kwoty otrzymane z ręki. Wynika to z faktu, że dochód narodowy przy przemieszczaniu się między właścicielami przez czynnik produkcji jest zmieniany przez odejmowanie i dodawanie. Poprawki te pozwalają na osobne podkreślenie dochodów osobistych.
W analizie ruchów dochodów wyróżnia się te fazy: ich powstawanie, pierwotną dystrybucję, późniejszą redystrybucję (dystrybucję), finał, wykorzystanie do konsumpcji i zwiększone oszczędności. A czysty produkt narodowy pod tym kątem jest rzeczywiście wielkością wszystkich produktów końcowych wyprodukowanych w ciągu roku, z wyłączeniem amortyzacji czynników produkcji.
Obliczanie zużycia końcowego
Jest to suma wydatków podmiotów gospodarczych i reprezentuje zagregowane zapotrzebowanie na krajowym produkcie krajowym netto. Innymi słowy, jeśli weźmiemy wszystkie osobiste wydatki konsumpcyjne (w tym gospodarstwa domowe), dodamy do nich inwestycje brutto (w tym kapitał zainwestowany w środki trwałe), zamówienia publiczne (dla organizacji budżetowych) i eksport netto za granicę wtedy otrzymujemy narodowy produkt państwa.
