Co to jest konstytucja? Forma tego dokumentu jest podobna do zwykłego prawa, a wielu ma pytanie, dlaczego ten akt wymaga odrębnej nazwy. Co odróżnia go od ogromnej gamy tekstów normatywnych, jakie jest jego znaczenie? Jakie jest pochodzenie tego słowa? Które kraje nie mają konstytucji? Jaka jest jego istota? Jakie stosunki społeczne reguluje? Spróbujmy odpowiedzieć na wszystkie pytania.
Przejdźmy do etymologii
Nie można jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie, czym jest konstytucja, nie wiedząc, skąd pochodzi ten termin. Słowo to pochodzi od łacińskiego „constitutio”, co w tłumaczeniu na rosyjski oznacza „establishment, struktura”. Chciałbym również zauważyć, że słowo „konstytucja” jest używane nie tylko w znaczeniu pewnego dokumentu o charakterze normatywnym. Ten sam termin jest używany w anatomii i oznacza zestaw stabilnych właściwości organizmów (zarówno morfologicznych, jak i funkcjonalnych), co wynika z cech dziedzicznych, a także intensywnego i długotrwałego kontaktu z otaczającą rzeczywistością. Zatem słowo „konstytucja” opisuje coś stabilnego i od dawna ustalonego.
Opinia naukowców
W nauce istnieje wiele wersji tego, czym jest konstytucja. Z reguły podstawą wszystkich definicji jest miejsce tego dokumentu w systemie wszystkich aktów prawnych, a także przedmiot przez niego regulowany. Najbardziej rozpowszechniona koncepcja konstytucji jako głównego prawa kraju, które ustala organizację władzy i określa jej relacje z jednostkami, a także z całym społeczeństwem. Jeśli weźmiemy pod uwagę formę tego dokumentu, możemy powiedzieć, że możemy zdefiniować ten termin jako akt (lub w niektórych przypadkach ich połączenie), który ma najwyższą moc prawną. Z tego powodu konstytucja nazywana jest prawem podstawowym. Fakt, że żaden inny akt państwowy nie może i nie powinien być sprzeczny z przepisami konstytucji, jest niezaprzeczalny. Jednak dokument ten nadaje takiej własności jej materialną treść, znaczenie stosunków społecznych, które wchodzą w zakres jego regulacji.
Kluczowe punkty
Aby zrozumieć, czym jest konstytucja, pomocne będzie ustanowienie tych fundamentalnych dogmatów, które są w niej zazwyczaj utrwalone. Najczęściej dokument ten odzwierciedla przede wszystkim prawa i wolności ludzi i obywateli. Oprócz ich proklamacji konstytucja gwarantuje także ich przestrzeganie. Po drugie, ustawa ta wskazuje bezpośrednio na organizację władzy w państwie, formę rządu i inne istotne kwestie polityczne.
Esencja
Ta kategoria filozoficzna odzwierciedla treść dokumentu. Przy tej okazji trwają dyskusje w nauce. Według wpływowego naukowca F. Lassalle'a konstytucja państwa jest niczym innym, jak odzwierciedleniem równowagi sił w społeczeństwie, co oznacza, że ma on charakter klasowy. Przeciwnie, wielu naukowców uważa, że dokument ten jest formą wyrażenia interesów społecznych, narodowych i stanowi kompromis. D.L. Zlatopolsky z kolei widzi istotę konstytucji w suwerenności ludowej.
Znaki
Główną właściwością tego dokumentu jest oczywiście najwyższa moc prawna. Odstępstwo w innych ustawach od przepisów konstytucji jest niedozwolone. Drugi znak to względna stabilność dokumentu. Wynika to ze specjalnej procedury zmiany przepisów określonych w prawie głównym, a także z dodania nowych norm. Rosyjska konstytucja jest trudna. Oznacza to, że zmiana tekstu jest niezwykle trudnym procesem.Trzecią cechą prawa podstawowego jest bezpośredni skutek jego norm. Oznacza to, że postanowienia zapisane w konstytucji są niezależne i nie wymagają dodatkowej mediacji na mocy aktu obowiązujących przepisów. I wreszcie czwarty znak - podstawowa ustawa odgrywa rolę podstawy regulującej, podstawy. W przypadku innych aktów ustawodawczych konstytucja jest platformą, rdzeniem.
Zasady
Konstytucje mają również swoje własne podstawy, to znaczy pewne podstawowe postulaty, na których opiera się cały tekst. Podstawowe prawo Federacji Rosyjskiej opiera się, po pierwsze, na zasadzie demokracji. Jego istota polega na tym, że konstytucja ustanawia przynależność całej władzy do ludu. Ponadto obywatele państwa są ogłoszeni przewoźnikami suwerenności. Drugą zasadą jest legalność. To stanowisko jest zapisane w art. 15 Konstytucji, który odnosi się do faktu, że prawo podstawowe ma bezpośredni skutek, a także najwyższej siły prawnej. Trzecim postulatem jest równość wszystkich obywateli. Znajdziemy go w art. 19. Czwarta zasada to humanizm. Uważa się to za uznanie człowieka za najwyższą wartość. Oznacza to opiekę nad ludźmi, rozwój ich najlepszych duchowych i niezbędnych cech fizycznych, a także materialnych warunków życia. Piątym fundamentem konstytucji jest idea jedności państwa, która ma ogromne znaczenie dla wielonarodowej federacji. Umocnienie tej zasady można znaleźć w preambule, a także w art. 4 ustawy zasadniczej. Ten postulat łączy się z kolejnym, szóstym z rzędu, z ustanowieniem równości i samostanowienia narodów. Inną zasadą istotną dla organizacji sprawowania rządów w kraju jest konsolidacja w art. 10 i 11 Konstytucji podziału władzy. I ostatni z głównych, ósmy postulat - system wielopartyjny lub, inaczej mówiąc, różnorodność ideologiczna.
Pochodzenie
Jak i gdzie pojawiły się pierwsze konstytucje? Prototypem pierwszych takich dokumentów był traktat kolonialny z 1620 r., Który ustalił stosunki prawne w Nowej Anglii (obecnie ziemia USA). Ogólnie rzecz biorąc, ta instytucja pochodzi ze Stanów Zjednoczonych. Początkowo konstytucje zostały przyjęte w poszczególnych stanach (takich jak Connecticut, New Haven, Pensylwania). Następnie główne prawo pojawiło się w Stanach Zjednoczonych i jako prawo stanowe w 1787 r. Na kontynencie europejskim pierwsze konstytucje przyjęto w Polsce i we Francji (1791). W Rosji dokument ten pojawił się dopiero w XX wieku - w 1918 roku.
Rosyjska konstytucja
Federacja Rosyjska ma ustawę podstawową, która została przyjęta w 1993 r. Przez lud. Obejmuje, po pierwsze, preambułę, a po drugie, 2 sekcje. Pierwszy z nich jest podzielony na 9 rozdziałów. Ta sekcja odzwierciedla podstawy systemu konstytucyjnego, status prawny jednostki, strukturę państwa. Ponadto zapisuje podstawowe przepisy dotyczące najwyższych organów. Razem sekcja 1 to 137 artykułów. Druga część Konstytucji składa się tylko z 9 artykułów. Mówimy tutaj o przepisach końcowych, a także przejściowych.
Klasyfikacja
Uważa się, że konstytucja jest najważniejszym prawem w swej istocie, ale niektóre kraje bez niej. Często dawany jako przykład Wielka Brytania, Izrael. Jednak fakt, że w tych krajach nie ma aktu zwanego „Konstytucją”, nie może oznaczać, że najważniejsze postulaty systemu państwowego nie są ustalone w ich ustawodawstwie. Studiując koncepcję konstytucji, należy zauważyć, że można je pisać i pisać. Te pierwsze są tradycyjne, wyrażone w formie dokumentu o tej samej nazwie. Drugi (jak w Wielkiej Brytanii i Izraelu) to połączenie zwykłych przepisów, zwyczajów i aktów sądownictwa. Dokumenty te nie są łączone w zestaw aktów i nie są oddzielone od innych na podstawie wyższej mocy prawnej. Istotna jest także klasyfikacja konstytucji na podstawie ich adekwatności i stosowności. Według tego kryterium rozróżnia się prawdziwe i fikcyjne prawa podstawowe.Porządki tych pierwszych ucieleśniają rzeczywistość, a te z kolei wzmacniają takie przepisy, które różnią się od faktycznego modelu struktury państwa. Idealnie wszystkie konstytucje powinny być realne, adekwatne do stosunków prawnych istniejących w społeczeństwie i państwie, ale niestety w praktyce nie zawsze mają te znaki.
