Co to jest ograniczenie wolności? Ograniczenie wolności jako forma kary kryminalnej

W nowoczesnych warunkach walka z przestępczością jest szczególnie aktywna. Dzięki swojej ciągłości wolność i prawa obywateli są chronione. To z kolei pomaga przywrócić i utrzymać porządek publiczny. We wszystkich działaniach sprzyjających temu szczególną rolę odgrywa system karny.

Główne cele pracy

Działalność organów wykonawczych reguluje Kodeks postępowania karnego Federacji Rosyjskiej. Celem pracy struktury jest poprawienie skazanych i zapobieganie popełnieniu przez nich i inne osoby nowych przestępstw. Dziś kwestie związane z wykonywaniem wyroków mają nie tylko wartość, ponieważ są zawsze istotne i potrzebne w usystematyzowaniu i teorii głównych przepisów i naukowym zrozumieniu. W oparciu o zasady teoretyczne opracowywane są zalecenia, których zadaniem jest zwiększenie skuteczności wykonywania kary i osiągnięcie jej celu. W tym względzie szczególne znaczenie ma badanie całego procesu, jego celów i istoty, ogólnie jego znaczenia, stopnia i możliwości korekty skazanych za pomocą różnych metod oddziaływania. Wraz z tym zostanie również przeprowadzona systematyzacja wiedzy naukowej w tej dziedzinie. Jako środek zapobiegawczy ograniczenie wolności jest często stosowane dość często. Aresztowanie jest również stosowane jako forma kary kryminalnej.

Pojęcie środków zapobiegawczych

Treść kary jest specjalną formą przymusu - kara. W tym względzie jego wdrożenie należy rozumieć jako porządek regulowany przez normy UIP dotyczące stosowania środków przymusu państwowego. Wyraża się to w postaci ograniczenia praw i wolności obywateli, którzy dopuścili się naruszenia. Aby wskazać na wdrożenie niektórych środków przymusu, termin „serwowanie” jest również używany w PEC. Wszystkie użyte definicje wyrażają pojedynczy proces wywoływania efektu przymusu wobec osoby skazanej. Ponadto warunki te są adresowane do różnych uczestników i podmiotów stosunków prawnych regulowanych przez CPC.

Co to jest „ograniczenie wolności”?

Pojęcie to ujawniono w art. 53 w części 1 CPC. Ograniczeniem wolności jest aresztowanie osoby skazanej, która osiągnęła 18 lat w momencie skazania w specjalnej instytucji. Ten ostatni jest centrum korekcyjnym. Ograniczenie wolności nie jest izolacją od społeczeństwa. Skazany jest pod nadzorem.

Zastosowanie środka

Mówiąc o tym, co oznacza ograniczenie wolności, należy zastanowić się nad ustaloną procedurą nakładania środka zapobiegawczego. W szczególności:

• Dla skazanych za popełnienie umyślnego przestępstwa i nieposiadanie wcześniejszego rejestru karnego - od 1 do 3 lat.
• Ograniczenie wolności skazanych przestępców wynikające z czynów lekkomyślnych wynosi od 1 do 5 lat.

Jeżeli przedmiotowy środek przymusowy zastępuje obowiązkowy lub prace korekcyjne, skazany odbywa karę co najmniej 1 rok. Ograniczenie wolności nie jest nakładane na osoby niepełnosprawne 1, 2 gramy, kobiety na utrzymaniu poniżej 8 lat, kobiety w ciąży i powyżej 55 lat. Ta kategoria obejmuje również mężczyzn w wieku 60 lat. W takich przypadkach zastosowanie środka wpływu będzie uważane za nielegalne ograniczenie wolności. Ta kategoria obejmuje także żołnierzy służących na pobór.Ograniczenie wolności jako forma kary kryminalnej może być stosowane w celu zastąpienia niewygasłej części tego terminu lub działania jako łagodniejsza metoda wywierania wpływu.

Instytucje specjalne

Centra korekcyjne, przez które zdanie jest realizowane jako ograniczenie ludzka wolność w społeczeństwie są objęte odpowiednią strukturą wykonawczą. Aby stworzyć odpowiednie warunki sprzyjające pełnej korekcie skazanych, aby nie dopuścić do zerwania pozytywnych relacji z zespołem, w którym pracuje, oraz z rodziną, instytucje te muszą znajdować się w miejscu jego stałego pobytu lub w granicach danego podmiotu kraju.

Ważna uwaga

Często, nieświadomie, niektórzy mylą pojęcia deprywacji i ograniczenia wolności. Trzeba powiedzieć, że są to dwa różne środki przymusu. Jednocześnie ograniczenie wolności może działać jako łagodniejsza kara dla skazanego odbywającego karę w sądzie w miejscach pozbawienia wolności. W przypadku wymiany niezachowanej części kary osoba zostaje również wysłana do zakładu karnego. Jednak w tym przypadku dwóch skazanych, do których z różnych przyczyn stosuje się ograniczenie wolności, nie może być w tej samej instytucji. Osoby z rejestrami karnymi są umieszczane oddzielnie od innych. Skazani wspólnicy są również wysyłani do różnych ośrodków korekcyjnych.

Przybycie osoby skazanej do instytucji

Zgodnie z art. 47 ust. 3 instytucji penitencjarnej, jednostki samorządu terytorialnego powinny promować umieszczenie w domu i pracy osób, wobec których stosuje się ograniczenie wolności jako środek przymusu. Kodeks karny Federacji Rosyjskiej reguluje również kolejność skazanych skazanych na więzienia. Z reguły osoby przybywają do centrum samodzielnie na koszt środków państwowych na podstawie zarządzenia ATS po wejściu w życie wyroku. Skazany musi wyjechać do instytucji w ciągu trzech dni od otrzymania nakazu, który określa między innymi okres, w którym musi przybyć na wskazane miejsce. Podobnie obserwuje się osobę, której nieobsługiwana część jednego środka zapobiegawczego została zastąpiona innym.

Jeżeli skazany uchyli się przed otrzymaniem niezbędnego nakazu, a także jeśli nie opuści go w określonym terminie, policja może go zatrzymać na podstawie sankcji prokuratora na 15 dni. W przypadku braku uzasadnionego powodu wyjaśniającego jego zachowanie zostaje wysłany pod straż do ośrodka korekcyjnego. Zgodnie z orzeczeniem sądu w razie potrzeby skazanego można skierować do instytucji zgodnie z procedurą obowiązującą przestępców skazanych na karę pozbawienia wolności. Są wysyłani, aby służyć czas pod eskortą. Zwolnienie z aresztu następuje natychmiast po przybyciu na wyznaczone miejsce.

Procedura obliczania terminu

Jest to określone w art. 49 w części 1. Zgodnie z nim obliczenie okresu, na który ustanowione jest ograniczenie wolności, odbywa się od momentu zarejestrowania przybywającej osoby w instytucji wykonawczej. Okres ten obejmuje czas jego zatrzymania i podążania do ośrodka pod strażą. W tym drugim przypadku jeden dzień eskorty to dwa dni odbycia kary.

Jeżeli skazanemu przyznaje się wyrok skazujący z chwilą zastąpienia pozbawienia wolności jego ograniczeniem (z reguły krótkoterminowym - nie więcej niż pięć dni), jego czas i pobyt w tranzycie również wlicza się do wyznaczonego mu terminu. Jeden dzień jest równy dniu pobytu w centrum. Jednocześnie okres, na który określa się ograniczenie wolności, nie obejmuje okresu, w którym skazany był nieobecny w miejscu zamieszkania lub pracy, pozostawiając go bez pozwolenia. Informacje o początku odbywania i zakończeniu kadencji, a także o okresie pobytu danej osoby w instytucji znajdują odzwierciedlenie w aktach osobowych.

Czas serwowania

Kolejność pozbawienia wolności skazanych w zakładach karnych jest ustalana zgodnie z art.50 PEC. Zgodnie z nim jednostki terytorialne samorządu, na wniosek departamentu policji, ustalają granice ośrodka wychowawczego i zasady postępowania w ich obrębie. Same instytucje mają wewnętrzny harmonogram zatwierdzony przez Ministerstwo Sprawiedliwości w koordynacji z Prokuratorem Generalnym. Skazani w ośrodkach są nadzorowani w miejscu pracy i zamieszkania. Osoby pociągnięte do odpowiedzialności powinny pracować tam, gdzie są zaproszone przez administrację.

Muszą także stale znajdować się w centrum i nie opuszczać go bez pozwolenia. Dormitoria mają zapewnione zakwaterowanie dla skazanych. Zostaw je pora nocna zabronione bez zgody administracji. Jednocześnie osoby odbywające wyroki powinny uczestniczyć w ulepszaniu terytorium poza godzinami pracy i bez wynagrodzenia. Czas trwania tej lekcji wynosi nie więcej niż 2 godziny tygodniowo. Poruszając się w centrum, muszą mieć przy sobie odpowiedni certyfikat.

Prawa

Skazani mogą nosić i rozporządzać pieniędzmi. Osoby ponoszące odpowiedzialność mają prawo do kupowania, przechowywania i używania różnych substancji, produktów i przedmiotów. Wyjątkiem są te, które są zabronione przez prawo i regulamin wewnętrzny ośrodka. Te ostatnie obejmują na przykład broń palną i broń białą, substancje wybuchowe i niebezpieczne, mundury wojskowe i tak dalej. W przypadku wykrycia jakiegokolwiek przedmiotu zabronionego podlega on zajęciu. Następnie jest przenoszony do magazynu, niszczony lub sprzedawany. W tym drugim przypadku otrzymane środki są przesyłane do odpowiedniego budżetu. Przez cały czas można przeszukiwać skazanych, a także lokale, w których mieszkają, można przeszukiwać rzeczy danej osoby.

Funkcje

Jeżeli skazany ma rodzinę i w trakcie odbywania kary nie narusza przepisów porządku wewnętrznego, może on otrzymać pozwolenie na zamieszkanie z rodziną w wynajętym mieszkaniu lub we własnej przestrzeni życiowej. W takim przypadku musi udać się do centrum korekcyjnego, aby zarejestrować się 4 razy w miesiącu. Częstotliwość jego pojawiania się określa szef. Skazani są prawnie uprawnieni do otrzymania nauki w niepełnym wymiarze godzin w szkołach średnich i wyższych na terytorium przedmiotu, na który odbywają wyroki.

Warunki mieszkaniowe

Osoby w ośrodku poprawczym mają zapewnione osobiste koi i pościel. Norma przestrzeni życiowej dla 1 osoby nie powinna być mniejsza niż 4 m². Przepis ten wskazano w Art. 51, część 2 dzielnicy. Skazani używają również cywilnych (zwykłych) ubrań. Jednak ona, podobnie jak pościel i buty, jest nabywana przez osoby na własny koszt niezależnie. Jeżeli są nieobecni z przyczyn niezależnych od skazanego, ośrodek może udzielić pomocy materialnej lub finansowej.

Odżywianie i leczenie

Opłacają je również skazani. Wyżywienie realizowane jest przez administrację centrum. Jeśli osoba znajdująca się w centrum nie ma środków na zapłatę, przeznacza się na nią pieniądze państwowe. Środki sanitarne oraz zapobiegawcze i terapeutyczne są przeprowadzane zgodnie z zasadami i normami określonymi w odpowiednich przepisach i PEC. Ambulatoryjne i ambulatoryjne usługi medyczne są wykonywane przez władze służby zdrowia w miejscu zamieszkania skazanych. W szczególnych przypadkach osobom można przyznać prawo do podróży poza ośrodek w celu leczenia.

Poród

W przypadku osób pociągniętych do odpowiedzialności za ograniczenie wolności kolejność pracy ustalana jest zgodnie z warunkami odbywania tego rodzaju kary. Należy tutaj zauważyć ważną kwestię. Przyciąganie skazanych odbywa się niezależnie od ich pragnienia. Powinni pracować tam, gdzie kierowała nimi administracja centrum. Praca osób skazanych jest regulowana przez art. 53, część 2 PEC, z wyjątkiem procedury przyjmowania, przekazywania i zwalniania.Dla osób, które nie mają specjalizacji, organizowane są szkolenia wstępne lub zawodowe. Obowiązek ten ciąży na administracji centrum zgodnie z art. 55, część 1 PEC. Przyciąganie skazanych do pracy odbywa się z uwzględnieniem ich możliwości fizycznych i stanu zdrowia, a także poziomu wyszkolenia. Podczas odbywania kary zwalnianie osób jest zabronione zarówno z inicjatywy administracji, jak i na wniosek samych przestępców. Za wyjątki od tych zasad uważa się:

• Zwolnienie z miejsc odbywania kary z przyczyn określonych w odpowiednich aktach prawnych.
• Przeniesienie osoby skazanej do innej organizacji lub innego ośrodka do pracy.
• Zastąpienie ograniczeń więzieniem.
• Niemożność wykonania określonego rodzaju pracy ze względów zdrowotnych.
• Wejście w życie wyroku, na mocy którego dana osoba jest uwięziona.

Praca edukacyjna

Skuteczność wykonywania zdań zależy w dużej mierze od wyraźnej interakcji kierownictwa jednostek strukturalnych. Prowadzenie pracy wychowawczej z skazanymi jest obowiązkiem zarówno kierownictwa zakładu karnego, jak i organizacji, w której osoba pracuje. Prawo zapisuje pewne formy i metody wpływania na świadomość więźniów. W szczególności są to:

• Praca indywidualna (mentoring, patronat).
• Zaangażowanie w proces edukacyjny członków rodziny, kolektywu pracy i przedstawicieli społeczeństwa obecnych w ośrodku.

Aktywny udział osób pociągniętych do odpowiedzialności w działaniach jest brany pod uwagę przy określaniu poziomu korekty i jest zachęcany. Najważniejsze obszary bliskiej współpracy i interakcji między administracjami centrów obejmują:

• Wzajemne terminowe i kompletne składanie sprawozdań na temat zachowania osób odbywających wyroki, przestrzegania dyscypliny pracy, porządku wewnętrznego, nakładania wobec nich kar i nagród; wspólne kontrole działań skazanych w miejscu pracy itp.
• Wspólne organizowanie różnych wydarzeń w celu wyjaśnienia przepisów dotyczących tej kary, a także statusu prawnego skazanych.
• Poszukaj możliwych sposobów zatrudnienia osób po korekcie podczas reorganizacji lub likwidacji przedsiębiorstwa.

Obowiązki centrów

Oprócz zapewnienia warunków i procedury odbywania kary, sprawowania odpowiedniego nadzoru i wykonywania pracy edukacyjnej kierownictwo może zastosować wobec skazanego kary i zachęty w ramach istniejących aktów normatywnych. Dla dobrego zachowania można zastosować:

• Wdzięczność
• Zezwolenie na spędzenie weekendu lub wakacji poza centrum.
• Usunięcie wcześniej nałożonego odbioru przed terminem.
• Bonus gotówkowy i inne.

Ponadto skazani mogą zostać poddani warunkom zwolnienia warunkowego. Jest to uważane za najwyższą formę promocji. W przypadku naruszenia dyscypliny, porządku publicznego lub zasad pobytu kierownictwo ośrodka może zastosować:

• Upominanie
• Pokój do 15 dni w izolatorze dyscyplinarnym.
• Zakaz opuszczania hostelu w wyznaczonym terminie przez miesiąc.

Dodatkowe informacje

Dziś w sferze wykonawczej przyjęto i obowiązują nowe akty prawne. W szczególności są to dekret rządowy w sprawie stosowania różnych środków technicznych w nadzorowaniu skazanych oraz instrukcje wykonania rozważanego środka przymusu. Dokumenty te określają szczegółową listę urządzeń wykorzystywanych do sprawowania kontroli nad osobami, dla których ograniczenie wolności zostało ustanowione jako forma kary kryminalnej. Bransoletka elektroniczna jest najczęstszym sposobem śledzenia lokalizacji osoby skazanej. Jest noszony na ramieniu lub nodze i jest przeznaczony do noszenia przez długi (ponad 3 miesiące) okres.