Inwestycje są integralną częścią przedsiębiorczości. Zjawisko to ma znaczenie zarówno dla jednej firmy, jak i dla całych branż, a nawet dla całego państwa. Klasyfikacja inwestycji odbywa się według różnych kryteriów.
Istnieją inwestycje bezpośrednie i są tak zwane inwestycje „portfelowe”. Czym się różnią? Jakie są główne cechy i rodzaje inwestycji portfelowych? Jaka jest rola zagranicznych organizacji i przedsiębiorców w gospodarkach narodowych? Jak znaczące są międzynarodowe inwestycje portfelowe? Postaramy się odpowiedzieć na te pytania, a także ujawnić szereg innych niuansów charakterystycznych dla towarzyszących procesów inwestycje finansowe w biznesie.
Co to jest
Inwestycje portfelowe, zgodnie z definicją szeroko rozpowszechnioną wśród rosyjskich ekonomistów, są inwestycjami, których celem jest generowanie dochodu poprzez zwiększenie wartości finansowanego składnika aktywów. W praktyce najczęściej oznacza to otrzymywanie dywidend lub odsetek od wzrostu zapasów. Inwestycje portfelowe z reguły obejmują inwestowanie zasobów finansowych w ramach określonego udziału w projekcie. Jest to różnica między nimi bezpośrednimi, gdy wszystkie aktywa lub ich część kontrolna są kupowane w celu uzyskania przez inwestora statusu wyłącznego właściciela spółki.
Inwestycje portfelowe obejmują z reguły transakcje związane z wejściem inwestora do kapitału docelowego spółki, a także transakcje związane z zakupem akcji i innych papierów wartościowych. Kto najczęściej dokonuje tego typu inwestycji? Wystarczająco szeroki zakres podmiotów zaangażowanych w portfel inwestowanie: to mogą istnieć banki, fundusze, osoby fizyczne, organizacje rządowe. Inwestorzy zagraniczni i przedsiębiorcy mogą być również aktywnymi inwestorami.
Inwestycje i giełda
Wśród ekonomistów panuje powszechne przekonanie, że inwestycje portfelowe to inwestycje osób i organizacji w akcje notowane na giełdach. Czy ten punkt widzenia można uznać za uzasadniony?
Aby odpowiedzieć na to pytanie, ustalimy, czym jest giełda. Przede wszystkim jest to mechanizm przyciągania dodatkowej płynności. Jeśli przedsiębiorstwa chcą zwiększyć kapitałochłonność, emitują akcje i wprowadzają je do obrotu na specjalnym rodzaju giełdy. Wraz ze wzrostem inwestycji otrzymywanych od graczy krajowych i zagranicznych rośnie wartość papierów wartościowych. Za tym stoi kapitalizacja firmy, a co za tym idzie skala działalności. Jeśli popyt na zapasy spada, wówczas wartość aktywów maleje.
Dlatego można zgodzić się z tezą, że inwestycje gotówkowe w obrocie akcjami są inwestycjami portfelowymi. Ponadto atrakcyjność przepływów finansowych w ramach obrotu giełdowego jest bardzo znacząca z punktu widzenia rozwoju konkretnych korporacji, branż, a nawet budżetów krajowych. To znaczy, oczywiście, podmioty procesów gospodarczych na wszystkich poziomach są zainteresowane tym, aby inwestor przyszedł do nich poprzez obrót akcjami.
Ryzyko inwestycyjne
Inwestowanie w biznes prawie zawsze wiąże się z pewnym ryzykiem. Inwestor inwestujący w spółkę zdaje sobie sprawę, że po pewnym czasie jego kapitał może stracić na wartości. Aktywa firmy mogą się amortyzować. Jakie są najczęstsze ryzyka inwestycji portfelowych? Eksperci dzielą je na dość dużą liczbę podgatunków. Rozważ główne.
Ryzyko krajowe
Przede wszystkim inwestor, który zainwestował w firmę działającą na rynku w danym kraju, może spotkać się z przejawami lokalnych, charakterystycznych dla danego państwa, kryzysowych tendencji o charakterze gospodarczym lub politycznym. Ponadto, nawet jeśli nie występują żadne negatywne czynniki o takim czy innym charakterze, rząd kraju może, bez uprzedniego powiadomienia uczestników rynku, dokonać pewnych zmian legislacyjnych w konkretnej branży. Nowy system prawny może również negować wykonalność inwestycji finansowych w konkretną spółkę lub nawet branżę.
Ryzyko korporacyjne
Portfolio inwestycja biznesowa może być nieudanym krokiem, jeśli przedsiębiorca, który nimi kieruje, nie oceni wystarczająco dobrze perspektyw rozwoju konkretnej firmy. Może się okazać, że z uwagi na korzystną sytuację gospodarczą i stabilny popyt na produkty lub usługi zarząd spółki nie będzie wystarczająco kompetentny do prowadzenia działalności.
„Zróżnicowanie” inwestycji
Powyżej rozmawialiśmy o ryzykach związanych z działalnością inwestycyjną. Jakie są najskuteczniejsze mechanizmy, aby im zapobiec? Jak kompetentnie prowadzić portfelowe inwestycje finansowe? Eksperci zalecają następujące kluczowe taktyki:
- w miarę możliwości korzystać z długoterminowych i tanich pożyczek (aby nie blokować obecnego kapitału gotówkowego);
- jako środki trwałe inwestor powinien wykorzystywać wyłącznie własne środki;
- spłacają pożyczki zaciągnięte na inwestycje w działalność gospodarczą kosztem dywidend (i innych zysków), a nie kapitału bieżącego;
- inwestując w firmę, staraj się minimalizować koszty zasobów do zarządzania określonym portfelem inwestycyjnym;
- reinwestować zyski przede wszystkim w spłatę pożyczek.
Oczywiście dotyczy to tego rodzaju działań, które nie implikują handlu giełdowego. Polityka handlowa na giełdzie to „dyscyplina” całkowicie odmienna od klasycznego zarządzania ryzykiem finansowym.
Ustawodawcza regulacja inwestycji portfelowych w Federacji Rosyjskiej
Cechą systemu finansowego Rosji jest, zdaniem wielu ekspertów, dość wysoka aktywność rządu w procesach inwestycyjnych. Istnieją przepisy na poziomie federalnym (takie jak na przykład dotyczące spółek akcyjnych, rynku papierów wartościowych, ochrony praw inwestorów itp.). Zgodnie z rosyjskimi przepisami inwestycje portfelowe są przeprowadzane w ramach następujących działań.
Usługi maklerskie
Ten rodzaj działalności obejmuje wykonywanie umów cywilnoprawnych związanych z obrotem papierami wartościowymi. Broker działa przez proxy lub prowizję.
Usługi dealerskie
Ten rodzaj działalności jest dość podobny do poprzedniego. Jednak dealer, w przeciwieństwie do brokera, dokonuje transakcji w jego imieniu bez korzystania z pełnomocnictwa lub zamówienia.
Zaufaj finansom
Ten rodzaj działalności jest wystarczająco zbliżony do poprzedniego, jednak prawo do transakcji papierami wartościowymi wynika z podmiotu, który otrzymał kapitał w zaufaniu, w określonym czasie. Ponadto umowy między inwestorem a zarządcą z reguły określają mechanizmy odpowiedzialności za wynik operacji gotówką.
Usługi powiernicze
Ten rodzaj usług finansowych obejmuje przechowywanie certyfikatów akcji i innych papierów wartościowych. Ich właściciel (deponent), przekazując dokumenty podmiotowi świadczącemu takie usługi (depozytariusz), nie przenosi żadnych praw na zarządzanie kapitałem.
Działalność giełd papierów wartościowych
W rzeczywistości tego rodzaju działalność implikuje organizację pracy nad poprawnym i legalnym obrotem papierami wartościowymi zgodnie z zasadami obrotu.
Istnieją również dodatkowe działania, z którymi krzyżuje się rynek inwestycji portfelowych.Do najważniejszych dla przedsiębiorstw należy prowadzenie rejestru właścicieli akcji i innych papierów wartościowych, rozliczanie (rozliczanie zobowiązań finansowych).
Jak państwo zarządza przepływami inwestycji?
Jakie są praktyczne mechanizmy udziału władz rosyjskich w regulowaniu relacji między inwestorami a przedsiębiorcami? Eksperci identyfikują następujące kanały:
- wdrożenie procedur rejestracyjnych związanych z emisją akcji i innych papierów wartościowych;
- regulacja legislacyjna procesów związanych z obsługą instrumentów giełdowych;
- wydawanie zezwoleń na prowadzenie działalności na rzecz instytucji zajmujących się inwestycjami (fundusze, przedsiębiorstwa, banki itp.);
- prowadzenie czynności certyfikacyjnych związanych z potwierdzaniem kwalifikacji specjalistów finansowych pracujących z papierami wartościowymi.
Wspomniane kanały pracy struktur państwowych regulują działalność nie tylko rosyjskich organizacji i przedsiębiorców, ale także sfery, w której dokonywane są bezpośrednie i portfelowe inwestycje zagraniczne.
Zasady polityki regulacyjnej
Relacje między rosyjskimi przedsiębiorcami a tymi, którzy inwestują w swoją działalność, powinny być budowane zgodnie z szeregiem zasad określonych w przepisach Federacji Rosyjskiej. Mianowicie:
- transakcje związane z kupnem i sprzedażą akcji i innych papierów wartościowych są uznawane za zgodne z prawem i realizowane, jeżeli certyfikaty i inne elementy dokumentacji umowy są w pełni zgodne z prawem;
- Przedsiębiorcy i organizacje są zobowiązani do przekazywania inwestorom wiarygodnych informacji na temat papierów wartościowych (perspektyw i bieżących danych dotyczących rentowności, subtelności podatkowych itp.);
- pracownicy agencji rządowych i prywatnych organizacji finansowych nie mają prawa ujawniać dostępnych im informacji dotyczących niektórych transakcji inwestycyjnych i innych procedur związanych z obrotem papierami wartościowymi.
Kto reguluje obieg papierów wartościowych w Rosji?
Relacje między organizacjami i inwestorami w Rosji są regulowane jednocześnie przez kilka departamentów rządowych. Należą do nich:
- Ministerstwo Finansów Federacji Rosyjskiej;
- Federalna Służba Antymonopolowa;
- Bank Centralny (w tym podporządkowana mu usługa rynku finansowego);
- Federalna Służba Podatkowa.
Wielu ekspertów nazywa Bank Centralny (wcześniej Federalna Komisja Papierów Wartościowych) Obsługą Rynku Finansowego Banku Centralnego jako kluczową agencję regulującą sferę inwestycyjną.
Inwestycje i rynek międzynarodowy
Jak powiedzieliśmy powyżej, inwestorami mogą być nie tylko podmioty posiadające obywatelstwo lub rejestrację w kraju, w którym firma jest przedmiotem inwestycji. W wielu przypadkach są to także ludzie i firmy z innych stanów. Jeśli chodzi o rynek rosyjski, zagraniczni gracze dokonują bezpośrednich i portfelowych inwestycji zagranicznych. W tym sensie rosyjską gospodarkę można uznać za wystarczająco otwartą.
Bezpośrednie inwestycje zagraniczne
Bezpośrednimi inwestycjami zagranicznych przedsiębiorców i organizacji są z reguły uzyskanie pakietu kontrolnego w spółkach o strategicznym znaczeniu dla gospodarki kraju lub, opcjonalnie, otwarcie oddziałów w głównych branżach (w celu objęcia wiodącej pozycji w niektórych segmentach).
Portfel inwestycji zagranicznych
Istnieją również portfelowe inwestycje zagraniczne realizowane przez podmioty gospodarcze z innych krajów. Co reprezentuje ten rodzaj działalności? Inwestycje tego typu są z reguły inwestycjami w papiery wartościowe tych spółek, które według obcokrajowców mają największe prawdopodobieństwo wzrostu (zarówno ze względu na naturalne skalowanie, jak i przyciąganie kapitału na giełdy papierów wartościowych).
Niektórzy eksperci wyrażają ciekawy punkt widzenia w tym względzie. Uważają, że portfelowe inwestycje zagraniczne nabierają znaczenia dla zagranicznych przedsiębiorców tylko wtedy, gdy nie byli w stanie zrealizować inwestycji bezpośrednich. To znaczy, aby uzyskać strategiczną kontrolę nad aktywami firmy w danym kraju.Tak czy inaczej ten rodzaj aktywności na świecie jest aktywnie praktykowany.
Podobnie jak w przypadku działalności rosyjskich rezydentów finansowych, międzynarodowe inwestycje portfelowe są przeprowadzane ściśle zgodnie z ustawodawstwem Federacji Rosyjskiej. Praca zagranicznych finansistów w Rosji jest również dość ściśle regulowana przez państwo w ramach mechanizmów, które zbadaliśmy powyżej.
Kim jest inwestor zagraniczny?
Jaka jest prawna definicja podmiotu zagranicznego inwestującego w spółki zarejestrowane w Federacji Rosyjskiej? Zgodnie z normami prawa rosyjskiego dopuszczalne są następujące sformułowania:
- osoba prawna obcego pochodzenia, której zdolność prawna wynika z prawa jej państwa, mająca prawo do prowadzenia działalności na terytorium Federacji Rosyjskiej;
- organizacje, które nie mają statusu osób prawnych, ale mają prawo inwestować w rosyjskie przedsiębiorstwa (również na mocy norm prawnych obowiązujących w ich kraju);
- cudzoziemcy posiadający status osób posiadających zdolność prawną do pracy w Rosji na mocy prawa ich kraju;
- osoby, które nie posiadają paszportu żadnego z istniejących suwerenne państwa ale mając prawo do inwestowania w przedsiębiorstwa w Federacji Rosyjskiej na mocy prawa kraju, który jest ich stałym miejscem zamieszkania.
Organizacje zagraniczne mogą również prowadzić działania związane z inwestycjami finansowymi w rosyjskie przedsiębiorstwa zgodnie z międzynarodowymi traktatami Federacji Rosyjskiej, a także w obcych krajach (zgodnie z normami określonymi w przepisach federalnych).
