Przybliżone pojęcie zasobów można uzyskać ze słowników i podręczników. Aby opisać ten termin własnymi słowami, wystarczy naszkicować zakres danego słowa. Obecnie termin ten jest używany w geografii, ekonomii i polityce.
Historia
Słowo „zasób” pojawiło się w języku rosyjskim w połowie XVIII wieku. To czas aktywnej formacji rosyjskiej nauki. W Rosji publikowane i tłumaczone są prace znanych ekonomistów i filozofów przyrody, omawiane są nowe pomysły, metody zarządzania gospodarką i zarządzanie procesami gospodarczymi. Następnie w artykułach dotyczących ekonomii pojawia się słowo „zasób”. Znaczenie tego słowa w oryginalnych źródłach to zapasy materialne, możliwości ekonomiczne, różne źródła zysku. Miejsce narodzin tego słowa to najprawdopodobniej Francja. Zasób - oznacza powstanie, powstanie ponownie, odrodzenie.
Nowoczesna koncepcja tego, czym są zasoby, dzieli ten termin na dwa składniki. Współczesna nauka wykorzystuje zasoby naturalne i ekonomiczne. Zasoby naturalne - rezerwy końcowego przeznaczenia, są pierwotne i nieodnawialne. Zasoby gospodarcze są odnawialne.
Zasoby naturalne
Różne naturalne składniki, które znajdują zastosowanie w procesach produkcyjnych, znane są w literaturze naukowej jako zasoby naturalne. Zasadniczo zasoby naturalne są pochodzenia naturalnego, ale w procesie ich wykorzystywania przez ludzi stają się zasobami gospodarczymi.
Pod innymi względami istnieje oddzielenie zasobów naturalnych. Są one podzielone na niewyczerpalne i niewyczerpane, a wyczerpane mają w swoim składzie jeszcze dwie kategorie - nieodnawialne i odnawialne. Zasoby nieodnawialne obejmują wszystkie rodzaje minerałów. Zasoby odnawialne obejmują zasoby biologiczne, rekreacyjne, wodne i lądowe. Na podstawie tej klasyfikacji możemy ustalić, jakie zasoby mają charakter. Należą do nich:
- minerały (zasoby mineralne);
- woda;
- energia;
- ziemia;
- biologiczny;
- rekreacyjny;
- agroclimatic.
Zapewnienie zasobów
Współczesna nauka uwzględnia nie tylko dostępność zasobów w regionie, ale także wskaźnik zasobów bezpieczeństwa. Ta koncepcja jest stosunkiem między zbadanymi zasobami zasobów naturalnych regionu a wielkością ich bieżącego wykorzystania. W przypadku minerałów podaż zasobów szacowana jest na czas, w którym zasoby te zostaną zagospodarowane, aż pola zostaną całkowicie wyczerpane.
Zasoby gospodarcze
A jakie są zasoby w naukach ekonomicznych? Termin ten uzupełnia koncepcję czynników ekonomicznych wpływających na sukces gospodarki jako całości. Do wiodących czynników ekonomicznych naukowcy należą ziemia, kapitał, siła robocza, zdolność przedsiębiorcza. W British and American School of Economics synonimem słowa „zasób” jest zwrot „czynnik ekonomiczny”. Dzieła współczesnych ekonomistów przetłumaczone na rosyjski łatwo nas o tym przekonują.
Uzupełnienie definicji zasobu w podstawowych zasadach gospodarki. Jak wiecie, jedno z podstawowych praw kapitalizmu mówi, że popyt tworzy podaż. Rozwijając ten pomysł, możemy zrozumieć, że potrzeba (popyt) powoduje wzrost lub spadek poziomu rozwoju dostępnych zasobów (podaży). Dzięki temu przestrzegana jest krucha równość nieograniczonych potrzeb i ograniczonych zasobów.
W tej definicji ekonomiści nie koncentrują się na tym, czym jest zasób.Rozumie się, że wszystkie odmiany tej funkcji gospodarczej biorą udział w procesach kapitalistycznych. We współczesnych teoriach ekonomicznych termin ten obejmuje również wyniki produkcji czynniki wzrostu i pogorszenie koniunktury gospodarczej. Zależność ta staje się zrozumiała, jeśli przypomnimy sobie, że gotowy produkt jednej branży staje się zasobem dla innej. Na przykład ropa, która jest produktem końcowym dla przemysłu wydobywczego, staje się zasobem w przemyśle chemicznym, a później, jako paliwo, jest aktywnie wykorzystywana w sektorze transportu gospodarki.
Zasoby ludzkie
Wiele badań ekonomicznych traktuje połączenie różnorodnej wiedzy, umiejętności i talentów ludzi jako osobnego czynnika, który nazywa się „zasobem ludzkim”. Jednocześnie zasoby ludzkie są uważane za zasoby ludzkie, które mogą wpływać na poziom gospodarki regionu jako całości. Zasoby ludzkie rozpatrywane na trzech poziomach: pierwszy jest osobisty, drugi zbiorowy, a trzeci publiczny. Polityka kadrowa i zasady zarządzania zasobami ludzkimi są rozpatrywane w kontekście tych trzech kategorii, biorąc pod uwagę cechy geograficzne i społeczne regionu.
Jak widać, odpowiedź na pytanie, jaki zasób można znaleźć w różnych dziedzinach nauki. Ale podstawowe zasady tej koncepcji pozostają niezmienione. Każdy zasób można uznać za potencjał, który może prowadzić do dobrobytu zarówno jednostki, jak i całego narodu.
