Dziś prawie każdy specjalista powinien posiadać umiejętności menedżerskie. Nowoczesne tempo nie pozwala nam odpocząć przez minutę - ani w życiu osobistym, a zwłaszcza w pracy. Więc jaka jest tajemnica zarządzania? Struktura tej nauki jest dość prosta, ale czasem abstrakcyjne koncepcje mogą zaskoczyć nawet wysokiej klasy profesjonalistę.
Zajmiemy się jednym z podstawowych elementów zarządzania - strukturą organizacyjną. Rzeczywiście sukces całego przedsiębiorstwa zależy od tego, jak zbudowany jest łańcuch transferu informacji.
Co to jest struktura organizacyjna?
Zdolność do osiągania celów i skuteczność interakcji ze środowiskiem w dużej mierze zależą od hierarchii podporządkowania, która obowiązuje w konkretnej organizacji. Innymi słowy, struktura zarządzania jest jednym z najważniejszych elementów sukcesu przedsiębiorstwa.
Co przez to rozumiemy? Po pierwsze, porządek połączonych oddziałów firmy. Po drugie, skup się na rozwiązywaniu zadań. Niestety czasami jest to bardzo trudne do osiągnięcia ze względu na fakt, że niestabilność środowiska zewnętrznego wymaga od przedsiębiorstwa elastyczności. A struktura zarządzania implikuje raczej ciasne i sztywne ramy.
Dlatego współczesny lider musi znaleźć kompromis między totalitaryzmem a demokracją w rządzeniu. Ponieważ racjonalne metody są dość stabilne, proste i zrozumiałe, nie wymagają geniuszu od pracowników na różnych stanowiskach. Z drugiej strony elastyczność innowacyjnego zarządzania pozwala lepiej reagować na dynamikę środowiska makro.
Stowarzyszenia
Coraz bardziej złożone relacje gospodarcze wymagają stworzenia nowych zasad budowy systemów zarządzania, które ujawnią potencjał każdego pracownika i pokierują jego umiejętnościami do osiągania wspólnych celów. Dlatego kwestie reorganizacji przedsiębiorstw stają się coraz bardziej popularne.
Struktura zarządzania jako kategoria zarządzania stanowi pewną strukturę systemu. Odzwierciedla relacje podmiotów i przedmiotów przywództwa. Połączenia w organizacji są budowane nie tylko w pionie. Czasami o wiele ważniejsze jest posiadanie horyzontalnych możliwości otrzymywania informacji przez różne działy, ponieważ w tym przypadku czas na wysłanie wiadomości i odpowiedź jest zminimalizowany.
Połączenia wertykalne to stopień i poziom podporządkowania, a horyzontalne to koordynacja działań pracowników różnych działów, ich bezpośrednia komunikacja.
Podział pracy
Oddziaływanie jednostek może być liniowe lub funkcjonalne. Liniowa struktura systemu zarządzania zakłada, że przepływy informacji zbiegają się z menedżerami, którzy ponoszą wyłączną odpowiedzialność, jeśli nie za działania całej firmy, to za ich podział. Więzi funkcjonalne łączą pracowników w podsystemy na podstawie wspólnych operacji.
Różnorodność pracy dostosowuje się do organizacji każdego konkretnego przedsiębiorstwa. Niemniej jednak specjaliści w dziedzinie zarządzania podkreślają niektóre wspólne cechy wspólne dla wszystkich firm. Przede wszystkim dotyczy to podziału pracy na proste operacje i określenia zakresu odpowiedzialności każdego pracownika.
Od wyjątkowości przedsiębiorstwa do typowej organizacji
Pozioma struktura systemu kontroli pojawia się w wyniku przydzielenia wszystkich konkretnych zadań.Aby osiągnąć określone cele, ktoś musi dostosować tę pracę, co oznacza, że pojawia się pionowa kontrola. W rzeczywistości, gdy zarządzanie jest oddzielone od samego działania, powstaje hierarchia podporządkowania (podziału pracy).
Wypełnianie obowiązków jest w zasadzie możliwe w dowolnej formie organizacyjnej. Ważne jest, aby ten formularz najlepiej pasował do treści i metod firmy.
W życiu struktura zarządzania ma postać kilku dobrze zdefiniowanych systemów połączeń wzajemnych. Dzięki różnorodnym operacjom możesz liczyć na naprawdę ważne charakterystyczne wzory.
Kontrola liniowa
Liniowa struktura zarządzania jest zbudowana w taki sposób, że każdy menedżer dostosowuje wszystkie rodzaje działań swoich podwładnych. Głównymi zaletami takiej organizacji są prostota i jedność dowodzenia. Ale jego wadą jest to, że przywódca powinien być ilustracją powiedzenia „i Shvets i żniwiarza, a koleś jest kolesiem ...”. Wąska specjalizacja współczesnego biznesu prawie nie pozostawiła miejsca dla takiego menedżera, a zatem dla takiej struktury organizacyjnej.
Jednostki funkcjonalne są kluczem do efektywnej pracy
Struktura funkcjonalna Zarządzanie charakteryzuje się tworzeniem działów specjalizujących się w jasno określonych zadaniach i obowiązkach. Najczęściej separacja następuje w kierunkach firmy (produkcja, marketing, marketing itp.).
Zaletami takiego zarządzania są wąska specjalizacja, ograniczenie powielania operacji i zużycia zasobów oraz szybka reakcja kierownictwa na wszelkie zmiany. Ale są też wady: zainteresowanie własnym sukcesem może zaburzyć równowagę działań całego przedsiębiorstwa.
W razie potrzeby w każdej jednostce stosuje się podporządkowanie liniowe. Taki model nie jest rzadkością w nowoczesnym systemie. Funkcjonalno-liniowa struktura zarządzania jest stosowana w celu uniknięcia komplikacji procesów komunikacyjnych w stosunkowo stabilnych warunkach zewnętrznych przy małej nomenklaturze produkcji i rozpowszechnieniu standardowych problemów zarządzania.
Międzynarodowe korporacje
Globalizacja stosunków gospodarczych wymaga restrukturyzacji nie tylko zachodnich firm. Modernizowana jest funkcjonalna struktura zarządzania, podkreślane są duże jednostki produkcyjne, które mogą istnieć niezależnie. Takie podmioty gospodarcze nazywane są podziałami.
Struktura zarządzania organizacyjnego pozwala skoncentrować się na produkcie, docelowym kliencie lub określonym regionie. Dzięki temu przedsiębiorstwo łatwiej reaguje na dynamikę środowiska zewnętrznego. Kolejną zaletą tego systemu jest uproszczenie i ułatwienie komunikacji. Nie obyło się jednak bez muchy: powielanie niektórych funkcji, a nawet proste operacje, prowadzą do wzrostu kosztów produktu końcowego na rynku.
Dostosuj do środowiska makro
Aby uregulować i wprowadzić ogólne ramy, wszystkie operacje produkcyjne stają się trudniejsze. Niepewność czynników zewnętrznych i tempo ich rozwoju wymagają zastosowania struktur adaptacyjnych. Za ich pomocą można tworzyć jednostki tymczasowe mające na celu rozwiązanie problemu w istniejącym środowisku makr.
Firmy zagraniczne pod koniec lat 80. XX wieku opracowały modele, które otrzymały nazwy „matryca” i „struktura projektu zarządzania przedsiębiorstwem”. Charakteryzują się one tworzeniem tymczasowego lokalnego kierownictwa we wdrażaniu najważniejszych ogólnych kwestii zarządzania w centrali firmy.
Tymczasowe grupy robocze
Istota projektu polega na tym, że w jednej grupie rekrutowani są najbardziej wykwalifikowani pracownicy do różnych zadań do wykonania zadania.Po zakończeniu pracy taka organizacja zostaje rozwiązana, a każdy wykonawca może swobodnie wyszukiwać nowe projekty. Przykładem takiej firmy może być trupa teatralna utworzona w celu zorganizowania przedsięwzięcia.
Struktura zarządzania matrycami organizacji, w przeciwieństwie do projektu, przyciąga pracowników jednej firmy do realizacji zamierzonego. Główną wadą takiego systemu było równoczesne podporządkowanie wykonawców dwóm głowom: z jednej strony szef projektu tymczasowego, az drugiej szef jednostki funkcjonalnej, w której konkretny pracownik jest stale rejestrowany. Mimo to struktura macierzy pozwala na bardziej elastyczne podejście do problemów rozwiązywania bieżących problemów.
Jak zaktualizować
I znowu o globalizacji światowej produkcji. W nowoczesnych warunkach, gdy strategie firmy mają na celu dywersyfikację produkcji, rozszerzenie produkcji i operacji biznesowych oraz penetrację rynków międzynarodowych, struktura zarządzania organizacji musi być elastyczna i stosunkowo prosta.
Na przykład wzrost liczby oddziałów prowadzi nie tylko do wzrostu kosztów administracyjnych, ale także do wydłużenia kanałów komunikacji. Takie firmy są prawie skazane na porażkę w porównaniu z firmami zarządzanymi z jednego centrum. Jednak zróżnicowanie strukturalne nigdzie się nie zmierza. Eksperci konsultingowi zalecają podkreślenie następujących opcji restrukturyzacji systemu:
- jasno określić zakres odpowiedzialności każdej jednostki autonomicznej w celu odciążenia centralnych organów korporacji;
- przejść na stosowanie parametrów ilościowych do monitorowania działalności jednostek;
- poprawić motywację pracowników firmy.
Struktura zarządzania przedsiębiorstwem jest w znacznym stopniu zależna od stanu środowiska zewnętrznego. Dlatego eksperci zalecają, aby nie używać szablonów podczas budowania własnych systemów, ale szukają optymalnych rozwiązań w każdym przypadku.
Na co zwrócić uwagę przy tworzeniu systemu organizacyjnego
Aby zbudować system, bardzo ważne jest przestudiowanie cech środowiska zewnętrznego. Konieczne jest jasne określenie czynników bezpośredniego oddziaływania i pełne opisanie tych, które mają skutek pośredni. Jeśli chodzi o wewnętrzne relacje firmy, tutaj konieczne jest prawidłowe oddzielenie przedmiotów i podmiotów zarządzania.
Najważniejsze dla powstania systemu są cele, zasady i metody pracy. Struktura organizacyjna zarządzania przedsiębiorstwem w znacznym stopniu zależy od cech i wymagań rynku.
Szczególnie ważna jest potrzeba dzielenia działań nie poziomo, ale pionowo. To właśnie stanowi złożoność relacji i określa stopień odpowiedzialności każdego pracownika.
Czynniki efektów pośrednich najczęściej obejmują technologię, personel i sprzęt. Parametry te wpływają tylko organizacyjnie - struktura zarządzania nie zmienia istoty, ale może być modyfikowana ze względu na wyjątkowość jednego z nich.
Ilu ludzi podporządkować
Najważniejszym czynnikiem wpływającym na rodzaj organizacji jest stopień kontroli. Od tego zależy liczba pracowników w każdym dziale, liczba oddziałów i liczba poziomów zarządzania. Począwszy od przedszkoli, gdzie dla każdego wieku określa się liczbę dzieci przypadających na nauczyciela, a skończywszy na zawodach sportowych, w których każdemu krajowi przydzielono limit liczby uczestników, przez całe życie byliśmy zajęci obliczaniem wskaźnika kontroli. Przepełniony personel, a także niedobór personelu, prowadzą do wadliwego działania całego systemu. Właśnie przy takich odsetkach ludności przypadających na jednego inspektora budowana jest struktura administracji publicznej.
Musimy przyznać, że rozwiązanie pozornie elementarnego zadania polegającego na podziale pracy według poziomu i stopnia odpowiedzialności zależy od kombinacji wielu czynników. Są to cele i zakres pracy, dostępność technologii informatycznych i stopień komunikacji każdego pracownika, osobowość lidera itp. W rezultacie dochodzi do zrozumienia, że umiejętność tworzenia skutecznej i wydajnej struktury organizacyjnej jest sztuką.
