Agregaty pieniężne w Rosji: M0, M1, M2, M3. Podaż pieniądza i agregaty pieniężne

Do tej pory najbardziej znanym składnikiem podaży pieniądza jest gotówka. Ta koncepcja łączy monety i banknoty, które razem stanowią jedynie niewielką część środków obiegu. Obecnie ich obecne wyrażenie jest reprezentowane przez konta czekowe (depozyty płatne na żądanie). Nie są materialnie materialne.

Główne powody przechowywania gotówki

Wiadomo, że są ich cztery, w szczególności:

• absolutna płynność tego rodzaju medium obiegu;
• łatwość użycia jako środek płatniczy;
• aspekt rezerwowy w przypadku pilnej potrzeby wydatkowania środków finansowych;
• strach przed nieefektywnymi inwestycjami gotówkowymi.

Co to są agregaty pieniężne?

W nowoczesnym aspekcie składają się z dwóch dominujących grup aktywów płynnych, które działają jako alternatywne miary całej podaży pieniądza.

Agregat pieniężny M1 reprezentowany jest przez depozyty gotówkowe i transakcyjne, a dokładniej depozyty specjalne, których środki są dostępne do przekazania stronom trzecim jako przelew elektroniczny lub płatność czekiem. Znaczna liczba transakcji wymiany w krajach o rozwiniętych gospodarkach rynkowych odbywa się głównie za pośrednictwem powyższego agregatu, w którym pieniądz działa jako bezpośredni środek obiegu.

Jaka jest druga grupa płynnych aktywów mierzących podaż pieniądza?

Agregat pieniężny M2 obejmuje szerszy zakres. Oprócz swojej głównej funkcji, pieniądze w tym przypadku działają również jako środek akumulacji. Rozważany agregat pieniężny obejmuje:

• konta depozytowe;
• depozyty terminowe;
• depozyty płatne na żądanie itp.

Oznacza to, że są to aktywa, które mają stałą wartość nominalną i mogą przekształcić się w środek płatniczy. Jednocześnie są oni pozbawieni możliwości przeniesienia przez inne osoby i nie dają ich właścicielowi prawa do zapłaty czekiem. Jeśli chodzi o depozyty płatne na żądanie, dochody z odsetek są niewielkie. To M1 obsługuje niektóre operacje związane z wdrożeniem takiego wskaźnika, jak produkt krajowy brutto, a także dystrybuuje i redystrybuuje dochód narodowy i wiele więcej.

Agregat monetarny M2 na rynkach finansowych krajów rozwiniętych odnosi się do funduszy inwestycyjnych rynek pieniężny a ściślej - spółkom inwestycyjnym emitującym własne akcje i tym samym gromadzącym fundusze, które są następnie inwestowane w różne papiery wartościowe przedsiębiorstw przemysłowych lub innych. Ogólnie rzecz biorąc, ta jednostka działa jako płynny środek akumulacji.

Depozyty oszczędnościowe w bankach komercyjnych można w dowolnym momencie wycofać i zamienić na gotówkę. Jeśli chodzi o depozyty terminowe, stają się one dostępne dla deponenta dopiero pod koniec określonego okresu. Są więc mniej płynne (w przeciwieństwie do depozytów oszczędnościowych).

M3 jako miernik podaży pieniądza

Są reprezentowane przez mniej płynne aktywa, w szczególności umowy na instrumenty pochodne, pożyczki terminowe w tytułach własności funduszy inwestycyjnych rynku pieniężnego oraz w eurodolarach, a także certyfikaty depozytowe. Można powiedzieć, że agregat pieniężny M3 uzupełnia M2 o znaczne depozyty terminowe (papiery wartościowe, certyfikaty), które można łatwo przekształcić w depozyty czekowe.

Co działa jako najwęższa miara podaży pieniądza?

Agregat pieniężny M0 reprezentowany jest przez środki pieniężne zaangażowane w proces obiegu, a mianowicie:

• monety metalowe;
• banknoty;
• bilety skarbowe.

Metalowe monety umożliwiają dokonywanie drobnych transakcji. Z reguły są one wybijane z niedrogiego metalu. Rzeczywista wycena różni się znacznie od wartości nominalnej na korzyść tego ostatniego. Odbywa się to w celu uniknięcia możliwości ich ponownego przetopienia w wlewki w celach spekulacyjnych.

Bilety skarbowe są pieniądze papierowe którego emisję wykonuje Skarb Państwa. Są one stosowane głównie w krajach słabo rozwiniętych, na przykład w Republice Dżibuti lub w Królestwie Tonga.

Banknoty zajmują wiodącą pozycję w obiegu.

Agregaty pieniężne w Rosji

Jak wiadomo, pieniądze w ramach nowoczesnej gospodarki to nie tylko monety i banknoty reprezentujące gotówkę, ale także czeki bankowe depozyty i inni przedstawiciele formularzy bezgotówkowych.

Podaż pieniądza i agregaty pieniężne to wzajemnie powiązane pojęcia. Ten ostatni wynika z pierwszego. Łańcuch ten powstaje z tego powodu, że podaż pieniądza może być reprezentowana jako połączenie jego części aktywnej i pasywnej. Pierwszy to środki pieniężne i bezgotówkowe, które służą obrotowi gospodarczemu kraju. Część bierna działa jako tymczasowo niewykorzystane środki w obliczeniach.

Elementy podaży pieniądza mają charakterystyczne cechy według kryterium szybkości i łatwości ich przekształcania w gotówkę. W wyniku tego rozróżnienia powstają odpowiednie grupy pieniężne (agregaty pieniężne). Ponadto każda kolejna jednostka uzupełnia poprzednią, z zastrzeżeniem kilku zmian. W Rosji przydział ten realizowany jest przez Bank Centralny.

Struktura agregatów pieniężnych w naszym kraju ma następującą postać:

1. M0 - monety i banknoty biorące udział w obiegu.
2. M1 = M0 + środki na rachunkach bieżących, rozliczeniowych i specjalnych firm, depozyty gospodarstw domowych w bankach na żądanie, fundusze zakładów ubezpieczeń.
3. M2 = M1 + odszkodowanie i pilne depozyty bankowe gospodarstw domowych.
4. M3 = obligacje M2 + i certyfikaty pożyczek rządowych.

Różnica powyższej struktury od obcej wersji jej prezentacji

Ogólnie rzecz biorąc, agregaty pieniężne w Rosji nie różnią się znacząco od amerykańskiej klasyfikacji tych pojęć. Jednak w USA z reguły agregat M0 nie jest przydzielany, a M3 ma bardziej szczegółowe zróżnicowanie.

Tak więc pierwszą grupę w Stanach Zjednoczonych reprezentuje gotówka. Agregat pieniężny M1 uzupełnia grupę M0 o depozyty płatne na żądanie, depozyty czekowe i czeki podróżne. Grupa M2, oprócz powyższych elementów, obejmuje akcje WFDD i depozyty terminowe w wysokości 100 tys. USD Agregat M3 (z wyjątkiem tych ujętych w poprzedniej grupie pieniężnej) składa się z depozytów terminowych o wartości nominalnej ponad 100 tys. USD, komercyjnych papierów wartościowych. Struktura amerykańska zawiera piąty agregat (L), który obejmuje między innymi rządowe papiery wartościowe.

Możemy zatem podsumować wszystkie powyższe i stwierdzić, że podaż pieniądza i agregaty pieniężne są ściśle ze sobą powiązane, a ściślej mówiąc, druga koncepcja łącznie stanowi pierwszą.

Ile pieniędzy potrzebuje gospodarka, aby zapewnić odpowiedni rozwój kraju?

Wartość agregatów pieniężnych oblicza się w ramach klasycznej ilościowej teorii ekonomicznej sformułowanej przez I. Fishera i A. Marshalla. Według niej wartość pieniądza zależy w pewnym stopniu od jego komponentu ilościowego.

I. Fisher stworzył równanie, które odzwierciedla wskazaną zależność:

M x V = P x Q, gdzie

V jest prędkością rzekomego obiegu pieniędzy;

Q to wolumen sprzedanych towarów;

M - wartość podaży pieniądza;

P jest całkowitym wskaźnikiem cen towarów.

Na podstawie powyższej formuły można określić żądaną wartość wymaganej podaży pieniądza. Jest równa: M = P x Q: V.

Co decyduje o wartości podaży pieniądza?

Jest to związane z trzema wskaźnikami, w szczególności:

1. Cena całkowitej ilości towarów wyprodukowanych i oferowanych do sprzedaży.
2. Średni poziom cen w danym kraju.
3. Prędkość pieniędzy.

Jeśli na przykład podaż pieniądza dokonuje jednej rewolucji, to znaczy dochody odpowiednich podmiotów gospodarczych idą na zakup towarów, a następnie zwracają je w postaci tych samych dochodów, wówczas wymagana będzie jedna warunkowa podaż pieniądza. A potem, jeśli zrobi nie jedną, ale trzy tury, potrzeba trzy razy mniej pieniędzy. W przypadku wzrostu podaży pieniądza aż do limitów przekraczających dopuszczalny poziom, rozpoczyna się inflacja.

Pojęcie płynności w odniesieniu do rozważanych jednostek

Po pierwsze, pieniądze działają jako uniwersalny miernik wartości ekonomicznej odpowiednich towarów rynkowych. Służą jako środek płatniczy za każdy sprzedany towar.

Pieniądz obejmuje coś takiego jak płynność, właściwość aktywów w gospodarce rynkowej. Tak więc każdy zasób może być środkiem płatniczym. Różnica polega tylko na kosztach związanych z procesem jej wymiany na zakupiony towar.

Koszty wymiany nazywane są kosztami transakcji.

W ten sposób aktywa można klasyfikować według płynności. Liderem w tym zakresie jest oczywiście gotówka, która ma właściwość bezpośredniej wymiany przy zerowych kosztach. Podejście płynne stanowi podstawę takiego wcześniej rozważanego pojęcia, jako agregatów pieniężnych - grupowania aktywów płynnych w celu obliczenia ich całkowitej wartości.

Najbardziej płynne aktywa z punktu widzenia Centralnego Banku Rosji to:

1. Gotówka w gotówce, w tym gotówka w kasach banków komercyjnych.
2. Środki banków komercyjnych umieszczone na odpowiednich rachunkach korespondencyjnych w banku centralnym.
3. Fundusze na konta depozytowe Bank Centralny
4. Środki banków komercyjnych posiadane przez fundusz rezerwy obowiązkowej banku centralnego.

Jakie są główne funkcje pieniądza?

Są tylko trzy, a mianowicie:

• środek wymiany;
• sposób gromadzenia bogactwa lub oszczędności;
• miara wartości.

Pieniądz i agregaty pieniężne to dwa podstawowe pojęcia, które są kluczowe dla szerszej kategorii, na przykład podaż pieniądza.

Kontrola nad ich ilością jest przeprowadzana przez państwo w ramach polityki pieniężnej lub polityki pieniężnej. Jak wspomniano wcześniej, funkcja ta jest przypisana do banku centralnego w Rosji, a agregaty pieniężne (M0, M1, M2, M3) działają jako instrumenty pomiarowe.

Pod względem analizy makroekonomicznej najczęściej stosuje się grupy M1, M2. Czasami przydzielany jest także wskaźnik gotówkowy, taki jak „quasi-pieniądze”, który ma oznaczenie QM i stanowi różnicę między agregatami M2, M1. Jest reprezentowany przez oszczędności i depozyty terminowe, dlatego M2 można wyrazić jako sumę wskaźników M1 i QM.

Dynamika grup monetarnych zależy od wielu przyczyn, w tym zmian stóp procentowych. Zatem, jeśli stopa wzrośnie, agregaty M2, M3 mogą znacznie przewyższyć M1, ponieważ ich składniki składowe generują dochód w procentach. Ostatnio grupa M1 zaczęła uwzględniać nowe typy depozytów generujących dochód jako odsetki, a tym samym wyrównuje różnicę w dynamice agregatów pieniężnych spowodowaną zmianą stopy procentowej.

W ramach rosyjskich statystyk stosowane są następujące wąskie interpretacje głównych agregatów pieniężnych, a mianowicie:

• M1 - „pieniądze”;
• QM - „quasi-pieniądze” - oszczędności i depozyty terminowe;
• M2 - „szerokie pieniądze”.