Główne cechy społeczeństwa przedindustrialnego zostaną omówione w tym artykule. Omówimy szczegółowo, jakie cechy tego są charakterystyczne. Społeczeństwo przedindustrialne jest również nazywane tradycyjnym, ponieważ głównym sposobem rozmnażania jest tradycja. W przedindustrialnym, jak w każdym innym społeczeństwie, pojawiły się nowe wynalazki społeczne. Jednak jego cechą wyróżniającą jest to, że działalność człowieka i wszystkich członków określonej wspólnoty jako całości jest przedstawiana zgodnie z porządkiem ustanowionym w starożytności. Nauka w społeczeństwie przedindustrialnym nie odegrała znaczącej roli. Tutaj tradycja dyktuje własne zasady.
Przewaga kontaktów osobistych
Życie opierało się na osobistej komunikacji w tradycyjne społeczeństwa. Jest to złożone, wielokrotne połączenie oparte na osobistym zaufaniu. W każdym społeczeństwie obserwuje się go do pewnego stopnia: mafia, nastoletnie „plemiona”, sąsiedzi. Pamiętam na przykład rosyjską inteligencję. Jej krąg był dość wąski. Podczas czytania wspomnień wydaje się, że wszyscy jego przedstawiciele się znali. W społeczeństwach zwanych tradycyjnymi ten związek był dominujący. Zaufanie ludzi do siebie służyło jako źródło legalności dla ustalonego świata.
Dwa bieguny
Chłopstwo i szlachta były dwoma biegunami wszystkich odmian tego rodzaju społeczeństwa. Wszyscy znali się w wiosce. Szlachetne społeczeństwo jest również raczej zamkniętym wąskim kręgiem (najpierw absolutnie, a następnie względnie). Został stworzony w dużej mierze na podstawie więzi rodzinne. Wszyscy też się tutaj znali. Można przypomnieć, że niektórzy europejscy monarchowie byli już krewnymi pod koniec XIX wieku. Przedmieście Saint-Germain nadal istnieje w postaci, w jakiej znamy je z opisów Marcela Prousta i Honore de Balzaca.
Małe społeczności (lokalizm)
Inną cechą społeczeństwa przedindustrialnego jest to, że ludzie żyli w nim głównie w małych społecznościach (społecznościach). Zjawisko to nazywa się nauką lokalizacją. W przeciwieństwie do tej czy innej małej społeczności, społeczeństwo jako całość nie może istnieć bez obecności długich więzi. Długie więzi są transcendentalne (zewnętrzne) w odniesieniu do małej społeczności. Jest to moc despoty lub króla, którzy są przedstawicielami „wszystkich”, a także religii świata (słowo „religia”, przypominam, wraca do łacińskiej nazwy, co oznacza „wiązać”).
Czy było podobieństwo między szlachtą a chłopami?
Dżentelmen widział dokładnie przeciwieństwo zwykłego chłopa. Był ubrany inaczej, inaczej mówił, zachowywał się. Nie można jednocześnie nie zwracać uwagi na fakt, że było wiele cech łączących go z chłopem. Nic dziwnego, że obaj byli przedstawicielami tego samego społeczeństwa. To był osobisty rodzaj więzi, która ich łączyła. Każdy z nich wiedział, komu jest podporządkowany; zdawał sobie również sprawę, kto na nim polegał.
Wszelkie relacje były personifikowane, to znaczy wszystkie były przedstawiane jako jedna lub druga osoba. Na przykład moc, Bóg (lub bogowie). Rycerz miał osobisty związek ze swoją bronią - włócznią lub mieczem i koniem, z chłopem - z bydłem i pługiem. W odniesieniu do narzędzi lub broni, to znaczy do nieożywionych rzeczy, często stosowano zaimki związane z żywymi istotami.
Władza w tradycyjnych społeczeństwach
W tradycyjnych społeczeństwach władza była sprawowana jako osobiste uzależnienie.Ci, którzy go mieli, bezpośrednio zabrali nadwyżkę produktu, a nawet życie tym, którzy na nim polegali. Chłop był osobiście zależny od właściciela ziemskiego. Władza działała jednocześnie jako patronat nad podmiotami. Formą jego uzasadnienia była ochrona upokorzonych i obrażonych. Właściciel ziemski był przede wszystkim patronem. Wojownik był obrońcą.
Wieś i zamek
Fernand Braudel (na zdjęciu poniżej), słynny francuski historyk, dał doskonałą ilustrację, aby lepiej zrozumieć to, co powiedziano powyżej. Jest to zamek otoczony wioską z polami za winnicą. Ten zamek połączył się z otoczeniem. Razem są jednym.
Wieś i zamek znajdują się w tej samej przestrzeni fizycznej. Jednak ich mieszkańcy znajdują się jednocześnie w różnych przestrzeniach społecznych. Łączy ich w społeczeństwie osobisty rodzaj komunikacji. Są jednak jednocześnie na różnych biegunach. Wieś i zamek pełnią różne funkcje społeczne, mają różne zasoby społeczne. Szlachcic sprawia, że zakłady w grach publicznych są niedostępne dla chłopa, który jest osobiście zależny od właściciela ziemskiego, nawet jeśli nie jest od niego zależny.
Postrzeganie bogactwa i innowacji
Uczciwie nabyta kategoria bogactwa była nieobecna w tradycyjnym społeczeństwie. Ludzie nie zdawali sobie sprawy, jak bogactwo jest generowane przez wymianę. To, co zyskało na posiadaniu ziemi, to jej idealna forma. Właściciel ziemski, właściciel ziemski, chłop - postacie są czczone. Kupiec - nie. Uważa się, że władza daje bogactwo, a nie bogactwo - władza.
W tym społeczeństwie nie było pojęcia o moralnych, ponadosobowych siłach, z którymi człowiek nie może bezpośrednio operować. Można powiedzieć, że praktycznie nie było też umiejętności i zwyczaju życia w świecie abstrakcji. Chłop nie zdawał sobie sprawy, jak zarabiać na przewozie piasku - ponieważ jego natura daje za darmo, praca nie jest stosowana do takiego sposobu zarabiania. Z kolei szlachcic nie zrozumiał, dlaczego miał spłacić dług na czas kupcowi. Dlatego w społeczeństwie zwrócono się do stosunkowo niewielu mediatorów społecznych.
Praktycznie nie było pomysłu na innowacje w społeczeństwie przedindustrialnym. Faktem jest, że człowiek żył w Kręgu czasu. Czas był przedstawiany jako koło, jako niekończąca się zmiana powtarzających się pór roku. Od Boga, od różnych mistycznych sił natury, nadchodzą zmiany, ale nie od człowieka.
Znaczenie roli społecznej
Społeczeństwo przedindustrialne charakteryzowało się również tym, że nie doceniało indywidualności. Uważano, że ważne jest, aby jak najlepiej wpasować się w rolę społeczną, która jest postrzegana jako los dany przez Boga, a losu nie można zmienić. Każda osoba miała jedną rolę i po prostu niemożliwe było jej nie odpowiadanie w tradycyjnym społeczeństwie. Gdyby ktoś próbował to zrobić, automatycznie stał się wyrzutkiem.
W przypadku szlachty i chłopów pojęcie honoru utożsamiano z korespondencją ich roli. Jest szlachetny zaszczyt, ale jest honor chłopski. Jako przykład przypominamy obowiązkowy kodeks pojedynków dla szlachty. Uznano za nieuczciwe, aby chłop nie był zdezorientowany (rodzaj wzajemnej pomocy, która istniała w tym czasie, w której na przykład cała społeczność zamierzała zbudować dom dla jakiegoś członka). Kodeks honorowy tych i innych osób nie dotyczył osób postronnych. Kodeks honorowy szlachcica dyktował także obowiązkowy zwrot długów kartowych. Ale spłacanie długów wobec kupców, rzemieślników i wierzycieli nie było uważane za obowiązkowe.
Rytuał
Mechanizmy społeczne, pamięć społeczna w tradycyjnym społeczeństwie działały poprzez rytuał, a nie poprzez świadomość jednostki. Wysoce zrytualizowane było społeczeństwo przedindustrialne. Dotyczy to zarówno wyższych, jak i niższych klas. Rytuał to praca nie ze świadomością, ale z ciałem. Zachowanie było regulowane na poziomie językowym, na przykład wypowiedzi, które ucieleśniały jedno lub drugie norma społeczna.
Wąskie ramki wyboru
Zakres wyborów życiowych dla poszczególnych osób był wąski: uważano, że dana osoba powinna wypełniać przypisaną jej rolę, nawet jeśli jest to rola króla. Słowa Ludwika Czternastego, który powiedział „państwo to ja”, świadczą o wielu rzeczach. Nie dowodzą w żaden sposób najwyższego stopnia jego osobistej wolności, ale wręcz przeciwnie. Niewolnikiem jego roli jest król. Wolność w tradycyjnych społeczeństwach jest okazją do bycia arbitralnym lub podążania dobrą ścieżką, która była zamierzona z góry.
Osoba nie wybiera, ale można ją wezwać. Jednocześnie takie powołanie uznano za wielkie wydarzenie, w którym biorą udział siły nadludzkie. Przypomnijmy na przykład Joannę d'Arc. Ta kobieta nie wybrała własnej ścieżki. Weszła na niego z góry. U ludzi żyjących w XXI wieku powołanie wiąże się z autonomiczną, indywidualną decyzją jednostki. Ramy życia w tradycyjnych społeczeństwach zostały stworzone przez rytuał i obyczaj: każdy członek takiego społeczeństwa wiedział, co powinien robić i co powinien robić. Jego ścieżka była z góry ustalona.
Zmiany w społeczeństwach przedindustrialnych
Zmieniali się bardzo powoli na przestrzeni wieków. Życie chłopów zmieniało się najwolniej. Dieta, odzież, metody uprawy ziemi, wygląd zewnętrzny (oczywiście biorąc pod uwagę lokalne cechy) utrzymywały się prawie do początku XX wieku. Praktyczne wzorce działania w społecznościach chłopskich zostały skodyfikowane: poprzez rutynę roku i dnia, rytuały i zwyczaje, zawarte w przysłowie i przysłowia mądrości ludowej. Takie kody istnieją od bardzo dawna. Z reguły nie zostały zapisane na piśmie, to znaczy społeczeństwo przedindustrialne nie miało kodeksów prawa zwyczajowego.
Jeśli przejdziemy do życia różnych uprzywilejowanych warstw, możemy zauważyć, że zmiany zachodziły tutaj znacznie szybciej. W społeczeństwie przedindustrialnym powstały nowe standardy zachowania, pojawiły się symboliczne kody cywilizacyjne, w tym zapisane na piśmie. Ważne źródło energii był skutecznym urządzeniem do samokontroli. Bardziej prawdopodobne jest, że samokontrola ewoluowała w uprzywilejowanych przestrzeniach. Prerogatywą panów, a nie niewolników, była zdolność do przekraczania granic, a także do swobodnego działania.
Wynalazki
Ekonomia społeczeństwa przedindustrialnego nie była oparta na osiągnięciach naukowych. Wynalazki nie były bardzo doceniane, ponieważ ludzie woleli tradycyjne metody uprawy i relacje społeczne. Jednak niezamierzone wynalazki społeczne pojawiły się w dowolnych społeczeństwach, także tych tradycyjnych.
Są używane przez wszystkich ludzi. Obejmuje to taktykę codziennego oporu rodzącą się wśród chłopstwa, uprzejme maniery, które pojawiły się w środowisku dworskim, oraz centralizację przemocy, która stopniowo doprowadziła do powstania państw o ich obecnym znaczeniu. Te „wynalazki” stopniowo zmieniały społeczeństwo, ale nie czyniły go nadal nowoczesnym postindustrialnym. Musiała pojawić się nowa osoba, aby przejść ze społeczeństwa przedindustrialnego do społeczeństwa przemysłowego, a następnie postindustrialnego. Porozmawiamy trochę o tym ostatnim na końcu artykułu.
Charakterystyka ekonomiczna społeczeństwa przedindustrialnego
Wymieniamy główne cechy ekonomiczne społeczeństwa przedindustrialnego. Była to bardzo motley, niejednorodna mozaika, składająca się z izolowanych jednostek społecznych. Społeczeństwo przedindustrialne zwróciło uwagę na fakt, że o przebiegu procesów gospodarczych decydowały w dużej mierze władze religijne. Struktura zatrudnienia jest taka, że prawie wszystkie osoby były zatrudnione w sektorze podstawowym, głównie w rolnictwie.
Wydajność pracy była stosunkowo niska.Dla społeczeństwa przedindustrialnego charakterystyczne było to, że jego tempo nie pozwalało zwolnić pracowników w celu przyciągnięcia ich do innych branż. Działalność gospodarcza w takim społeczeństwie była drugorzędna, podporządkowana niektórym ważniejszym zasadom regulacji, które wynikały z przepisów władzy lub świętych praw. W skali prestiżowej działalność kapłańska zajmowała wysokie miejsce w zachowaniu wiecznych wartości.
Służyła temu najwyższa władza rządząca społeczeństwem, ponieważ była ona wyrazem przemocy i władzy. Dla większości populacji takiego społeczeństwa (jak również wielu ludzi żyjących obecnie w krajach trzeciego świata) praca w domu i działalność produkcyjna nie są rozdzielne. Wszystkie te charakterystyczne cechy społeczeństwa przedindustrialnego, jak rozumiesz, nie są związane ze współczesnym społeczeństwem. Jego gospodarka opiera się na zupełnie innych zasadach.
Rodzaje społeczeństw przedindustrialnych
Dla tradycyjnych społeczeństw ważne było to, czy opierały się one na gospodarstwie produkcyjnym, czy przywłaszczającym. Z kolei typy społeczeństwa z odpowiednią gospodarką rozróżnia się w zależności od tego, czy przeważa w nich rolnictwo czy hodowla zwierząt. Polowanie, łowienie ryb i zbieranie są typami atrybutów. Dla producentów - zwierząt gospodarskich i rolnictwa. Oczywiście arbitralnie podział na rolników i pastorów. W historii prawdopodobnie nie było praktycznie żadnego rodzaju społeczeństwa, które produkowało i konsumowało tylko żywność roślinną lub zwierzęcą.
Społeczeństwo postindustrialne
Tak jak obiecaliśmy, krótko o nim porozmawiamy. Przedindustrialne i społeczeństwo przemysłowe są uważane za dwa główne typy. Dzisiejszy podział nie ogranicza się już do tego. Faktem jest, że w połowie XX wieku powstało społeczeństwo postindustrialne, które było zasadniczo nowe w stosunku do przemysłu. Można go również zdefiniować jako informację, czyli w której informacja jest główną wartością.
Społeczeństwo to przede wszystkim ludzie wykształceni, w przeciwieństwie do przedindustrialnej. Inna nazwa to globalna, ponieważ opiera się na dominacji w gospodarce korporacji transnarodowych i powszechnie stosowanym międzynarodowym podziale pracy. Zakłada się, że w tradycyjnym tego słowa znaczeniu społeczeństwa przestają istnieć dzisiaj, a społeczeństwo planetarne oparte na wspólnej kulturze stopniowo się formuje. Ten pomysł ma wielu zwolenników i przeciwników. Jednak samo istnienie społeczeństwa postindustrialnego nie jest już dłużej zaprzeczane.
