Zarządzanie powiernicze papierami wartościowymi. Umowa powiernicza dotycząca aktywów

Prawo zaufania zostało wyjaśnione w pierwszej części Kodeksu cywilnego. Część 2 kodu zawiera rozdz. 53 Podsumowuje informacje dotyczące relacji powstających w obszarze zarządzania zaufaniem. Rozważ szczegółowo tę instytucję.

Informacje ogólne

W pierwszej części Kodeksu cywilnego istnieje jedna ogólna zasada (art. 209 ust. 4), wspomniane są pojedyncze przypadki pojawienia się relacji zaufania. Należą do nich:

1. Art. 38 Kodeks cywilny. Wyjaśnia zarządzanie zaufaniem majątkiem przedmiotu 14-18 litrów.
2. Art. 43 i 43. Opisują relację zaufania do majątku materialnego obywatela uznanego za zaginionego.
3. Art. 41. Ta norma przewiduje zarządzanie zaufaniem w odniesieniu do majątku osoby dorosłej, nad którą sprawowany jest patronat.

Definicja

Zarządzanie zaufaniem jest niezależną inicjatywą człowieka, mającą na celu zachowanie i wzmocnienie powierzonych mu wartości. W niektórych przypadkach zapewnia minimalizację lub zapobieganie stratom, które mogą wystąpić w każdych okolicznościach. Działania można wyrazić nie tyle w „środkach bezpieczeństwa”, co w zarządzaniu sprawami klienta.

Zarządzanie zaufaniem może być ukierunkowane nie tylko na wzrost i pozyskiwanie wartości materialnych. Celem działania w niektórych przypadkach jest realizacja racjonalnych wydatków na utrzymanie ich we właściwej formie i działaniu, spłacanie długów, płacenie podatków, zatrudnianie pracowników itp. Zawsze ma charakter komercyjny, ponieważ często ma na celu generowanie dochodu. Przykładem jest zarządzanie zaufaniem nieruchomości, które jest częścią spadku.

Specyfika

W ramach relacji powstających w dziedzinie zarządzania zaufaniem ustawodawstwo zdecydowanie rozwiązuje kwestię praw własności. Nie zatrzymuje się, nie jest zawieszony i nie przechodzi na podmiot prowadzący powyższe czynności. W takim przypadku właściciel może czerpać zyski z nieruchomości przekazanej zarządowi lub określić osobę, która zrobi to za niego. Zdolność do wykonywania pewnych czynności prawnych lub faktycznych o wartościach materialnych przechodzi na inny podmiot, ale jest pod kontrolą prawowitego właściciela.

Istota instytutu

Rozważane relacje stanowią dla właściciela dodatkowe możliwości korzystania z przedmiotów należących do niego. Wypełnienie swoich uprawnień prawny właściciel powierza innemu podmiotowi - zarządzającemu. Właściciel przez pewien czas odmawia ich niezależnej realizacji, jednak zastrzega zachowanie korzyści z eksploatacji wartości materialnych. Oczywiście podmiot, który wykonuje prace zarządcze, otrzymuje prawo do odpowiedniego wynagrodzenia. Takie jest właśnie znaczenie danej instytucji. Podsumowując powyższe, możemy wyciągnąć następujący wniosek. Zarządzanie majątkiem powierniczym jest niezależną działalnością podmiotu polegającą na jak najskuteczniejszym wdrażaniu możliwości prawnych powierzonych mu w imieniu właściciela w interesie tego ostatniego lub na korzyść innej osoby wskazanej przez prawnego właściciela.

Cele

Umowa o zarządzaniu zaufaniem zakłada, że ​​jedna strona przekazuje aktywa rzeczowe drugiej stronie na określony czas. Ten z kolei przyjmuje z sobą pewne obowiązki. Polegają one na skutecznym zarządzaniu powierzoną nieruchomością w interesie właściciela lub innej wskazanej przez niego osoby. Potrzeba takiej umowy może wynikać z różnych przyczyn. W niektórych przypadkach właściciel uważa się za niewystarczająco doświadczony lub niezdolny do skutecznego korzystania z niektórych przedmiotów, które należą do niego z mocy prawa.

Jego zamiary można wyrazić w chęci niesienia pomocy innym kosztem jego własności bez znaczących zmartwień. Instytucja ta jest również często wykorzystywana do łączenia kapitału. W takich transakcjach bierze udział kilka osób. Założyciele przekazują swoją własność do zarządzania zaufaniem jednego podmiotu. Używa go w interesie wszystkich tych osób. Ogólnie rzecz biorąc, daną instytucję można ustanowić, aby osiągnąć cel niezgodny z prawem.

Warunki

Jak wspomniano powyżej, zarządca ma możliwość korzystania z uprawnień do użytkowania, porządku, własności nieruchomości. Oni sami pozostają u właściciela. Jednocześnie w okresie obowiązywania umowy o zarządzanie trustem nie jest on w stanie zrealizować swojej zdolności do rozporządzania, użytkowania i posiadania własności przeniesionej na trust. Istotne aktywa będące przedmiotem transakcji muszą być własnością osoby. Posiadacze innych praw majątkowych, na przykład zarządzania gospodarczego, zarządzania operacyjnego, nie mogą brać udziału w rozważanych relacjach. Te kategorie już implikują sprawowanie władzy właściciela. Nie mogą być wtórne, przeprowadzane w drugim łączu.

Umowa powiernicza dotycząca aktywów

To musi być na piśmie. Umowa może mieć formę pojedynczego dokumentu i podpisana przez strony w czasie rzeczywistym. Dozwolone jest to poprzez wymianę dokumentów za pomocą środków komunikacji. Umowa powiernicza dotycząca aktywów jest klasyfikowana jako rzeczywista. Oznacza to, że do wejścia w życie konieczne jest nie tylko podpisanie dokumentu, ale także faktyczne udostępnienie istotnych aktywów.

Ważna uwaga

Prawo nakłada wysokie wymagania na umowy, zgodnie z którymi odbywa się zarządzanie zaufaniem nieruchomości. Przede wszystkim zwraca się szczególną uwagę na ich formę. Umowa może zostać zawarta w prostej formie pisemnej tylko poprzez skompletowanie jednego dokumentu, który jest zatwierdzony przez strony transakcji. Jednak to działanie nie wystarczy.

Ustawodawstwo nakazuje przeprowadzenie wszystkich odpowiednich działań dotyczących wykonania umowy przewidzianej dla umowy sprzedaży przedmiotu. W szczególności mówimy o aneksach do umowy. Są to: akt przeniesienia, bilans, bilans, opinia niezależnego audytora, niezależnego rzeczoznawcy (w razie potrzeby) i tak dalej. Lista aplikacji będzie zależeć od rodzaju obiektu (grunt, budynek mieszkalny, budynek biurowy itp.), A także wymagań prawa lub uczestników transakcji.

Rejestracja

Jest to kolejna cecha zawarcia umowy o zarządzaniu zaufaniem nieruchomości. Rejestracja państwowa powinna być przeprowadzana zgodnie z tymi samymi zasadami, które obowiązują przy sprzedaży. Obecnie procedura ta jest przeprowadzana zgodnie z ustawą federalną nr 122. Oprócz opisu jej procedury stwierdza się, że umowa powiernicza podlega rejestracji państwowej. Nieprzestrzeganie ustalonego formularza, a także wymogów dotyczących rejestracji państwowej, pociąga za sobą nieważność transakcji.

Wiążąca umowa

Zazwyczaj umowa powiernicza jest bezpłatna, to znaczy zawierana jest według uznania stron. Ustawodawstwo przewiduje jednak kilka przypadków, w których jest to obowiązkowe. W szczególności wymóg ten ma zastosowanie do organów opiekuńczych i powierniczych, jeżeli weszła w życie decyzja sądu, która określa potrzebę stałego zarządzania majątkiem podmiotu uznanego za zaginiony. Wraz z tym zgoda osoby, która będzie prowadzić odpowiednie działania, jest obowiązkowa we wszystkich okolicznościach.

Klasyfikacja

Umowa powiernicza może być płatna lub nieodpłatna. To odróżnia go od umowy prowizji lub umowy agencyjnej, w której wypłata wynagrodzenia jest warunkiem wstępnym transakcji. Umowa o zarządzaniu trustem będzie uważana za bezpłatną, jeżeli zostanie ustanowiona w prawie lub w nim, że powiernik działa za darmo. Jeżeli warunki wynagrodzenia są określone w warunkach umowy, transakcja jest uciążliwa. Takie porozumienie uważa się za wzajemne. Bezpłatne porozumienie należy do kategorii jednostronnych. Wynika to z faktu, że założyciel (właściciel) otrzymuje tylko prawa i nie ponosi odpowiedzialności za drugą stronę transakcji.

Zarządzanie zaufaniem papierów wartościowych

Aby zapewnić sprawne działanie giełdy, tworzone są wyspecjalizowane organizacje. Nazywani są członkami zawodowymi. Jednym z takich podmiotów może być firma posiadająca licencję na prowadzenie działań związanych z zarządzaniem zaufaniem. Konieczność może pojawić się, gdy:

1. Tworzenie funduszy emerytalnych i inwestycyjnych, innych inwestorów zbiorowych, których aktywa powinny być monitorowane w sposób profesjonalny.
2. Akumulacja dużych oszczędności przez ludność i przedsiębiorstwa. Zarządzanie funduszami powierniczymi w takich przypadkach musi być nieuchronnie odizolowane od głównych działań właścicieli kapitału.
3. Finansowanie edukacji, projektów medycznych, charytatywnych.

Dokumentacja

Zarządzanie trustami papierów wartościowych odbywa się zgodnie z umową. Założyciel podaje przedmiot transakcji na określony czas. Ustanawia się to za obopólną zgodą i według uznania stron. Zarządzanie funduszami powierniczymi, a także innymi przedmiotami wymienionymi powyżej, odbywa się w interesie właściciela lub wskazanych przez niego podmiotów (beneficjentów). Wykonując czynności określone w umowie, osoba może podejmować wszelkie działania w ramach umowy. Dokument powinien określać:

1. Skład obiektów, które mają być zaufane.
2. Nazwisko (imię) podmiotu, w którego interesie wykonywana jest odpowiednia praca.
3. Forma i wysokość wynagrodzenia.
4. Okres ważności umowy. Nie powinno to trwać dłużej niż 5 lat.

Po otrzymaniu zarządzanego majątku podmiot uprawniony zawiera transakcje sprzedaży we własnym imieniu. Odpowiada przed beneficjentem i założycielem za niespełnione zobowiązania. Zaufanie zarządzaniem pieniędzmi lub innymi aktywami oznacza możliwość żądania przez właściciela odszkodowania za szkody lub utracone zyski. Osoba upoważniona otwiera się i prowadzi konto pozabilansowe każdy klient. Jest to konieczne, aby zapewnić oddzielne rozliczanie kapitału i papierów wartościowych otrzymanych od założyciela od własnych.

Zmiana przypisania

W niektórych przypadkach jest to dozwolone. Zarządzanie trustem może być prowadzone w imieniu, jeżeli:

1. Jest to przewidziane w warunkach umowy.
2. Od założyciela otrzymano pisemną instrukcję wykonania takich czynności.
3. Powstały nadzwyczajne okoliczności, a zmiana przeznaczenia miała na celu ochronę interesów osoby trzeciej (beneficjenta), ale w obecnej sytuacji nie jest możliwe uzyskanie pisemnej zgody założyciela w krótkim czasie.

Banki inwestycyjne

Z reguły zarządzają zaufaniem spółki, funduszu i innych organizacji. Ekonomiczna istota działania banków inwestycyjnych polega na tym, że zapewniają one większą wydajność w porównaniu z dealerami i brokerami. Wynika to z faktu, że w takich strukturach pracuje więcej profesjonalnych pracowników, pełniących różne funkcje nie tylko w bankowości, ale także w inwestycjach. Ze względu na szeroki zakres działań organizacje takie ponoszą mniejsze koszty operacyjne. O efektywności decyduje również jednoczesna obecność banków inwestycyjnych na różnych rynkach w wielu krajach.

Kluczowe zadania

Funkcje wykonywane przez zarządzającego polegają na utworzeniu portfela akcji lub innych papierów wartościowych, a następnie wykorzystaniu go w interesie właściciela. Aktywa mają różne cechy inwestycyjne. Na przykład obejmują one wskaźniki niezawodności, płynności i rentowności. Inwestując w papiery wartościowe, inwestor wyznacza konkretne cele.

Zgodnie z nimi, tworzenie portfela. Należy tak sporządzić, aby aktywa nie straciły na wartości, a wręcz przeciwnie, generowały zysk. Aby zrealizować zadania i osiągnąć cele, zarządzający musi przeanalizować sytuację finansową emitentów i jakość inwestycyjną papierów wartościowych. Podsumowując i przewidując, preferuje określone aktywa, dokonuje pewnych transakcji.

Wniosek

Przeniesienie zarządzania nieruchomościami na trust jest dość wyraźnie regulowane przez prawo. W przypadku tej procedury przewidziana jest procedura odpowiadająca transakcji sprzedaży i zakupu. Jednocześnie jednak właściciel nie traci swoich praw do nieruchomości, a jedynie zapewnia menedżerowi możliwość posiadania, dysponowania i użytkowania. Ten z kolei działa w interesie prawowitego właściciela lub określonego przez niego podmiotu. Strony relacji koniecznie zawierają umowę.

Na piśmie określono prawa, obowiązki i obowiązki stron. Umowa określa wysokość i formę wynagrodzenia podmiotu, który wykonuje uprawnienia, jeżeli transakcja jest uciążliwa. W przypadku braku tych warunków umowa tego typu zostanie uznana za niezawartą. W przypadku przekazania do zarządzania powierniczego nieruchomościami umowa musi zostać zarejestrowana przez upoważnione organy.

W takim przypadku samą procedurę należy przeprowadzić zgodnie z zasadami podobnymi do tych ustanowionych dla transakcji kupna i sprzedaży. Przesyłanie według zasad ogólnych jest niedozwolone. Wyjątki przewidziane przez prawo są wyczerpujące. Zarządzanie trustem jest uważane za jedną z form pozyskiwania pasywnych zysków z nieruchomości. Jednocześnie zarówno prawny właściciel aktywów, jak i podmiot, który wykonuje przyznane mu uprawnienia, otrzymują świadczenia.

Umowa powiernicza dotycząca aktywów