Nie jest tajemnicą, że otaczająca nas przyroda podlega negatywnym skutkom działalności człowieka. W teorii i praktyce racjonowanie środowiska to definiowanie bariery ochronnej dla dopuszczalnego poziomu zmian i wpływu człowieka na jego właściwości, którego potrzebuje środowisko naturalne.
Wartość regulacji ochrony środowiska
Warto zwrócić uwagę na znaczenie tak ważnej koncepcji w rozpatrywaniu tego problemu jako jakości środowiska naturalnego. Oznacza poziom zgodności jego podstawowych cech i charakterystyk z istotnymi potrzebami ludności, potrzebami technologicznymi w różnych branżach. Te wymagania naukowe i techniczne są w pełni zgodne z rosyjskim ustawodawstwem dotyczącym ochrony środowiska. Regulacje środowiskowe i standaryzacja OPS to system regulaminów, zawierający dość szczegółową specyfikację warunków jego jakości. Wśród nich są standardy stanowe (GOS), dekrety, zamówienia, instrukcje itp.
W dziedzinie ochrony środowiska regulacje środowiskowe ustanawiają:
- podstawowe normy, wymagania, zasady instruktażowe dotyczące przychodzących produktów, świadczonych usług i robót, stosowane metody kontroli;
- rzeczywiste zakazy i ograniczenia dotyczące wykonywania działalności gospodarczej w celu zapobiegania i powstrzymywania jej negatywnego szkodliwego wpływu na przyrodę przylegającą do głównej szkodliwej epidemii;
- stosunki prawne powstające w zakresie zarządzania ochroną środowiska.
Tak więc, aby uzyskać pozwolenie na zorganizowanie dowolnego procesu produkcyjnego, należy przejść procedurę ustalania zgodności z normami środowiskowymi.
Międzynarodowa normalizacja
Zasady regulacji ochrony środowiska obowiązujące w danym państwie są zwykle opracowywane na podstawie międzynarodowych traktatów, norm i zasad, z uwzględnieniem osiągnięć obecnego procesu technologicznego. Wynika z tego, że żaden stanowy standard nie może zostać przyjęty poza odpowiednią granicą wymagań i norm w sektorze środowiska. Dotyczy to GOST importowanych urządzeń gospodarstwa domowego, materiałów budowlanych, różnych technologii i wielu kategorii innych towarów, a także związanych z nimi procesów przechowywania, przetwarzania, transportu, eksploatacji i usuwania.
Organy państwowe odpowiedzialne za bezpieczeństwo środowiska
Podstawy regulacji ochrony środowiska są akceptowane do wdrożenia za zgodą upoważnionych organów państwowych. Należą do nich służba sanitarno-epidemiologiczna, Państwowy Komitet Federacji Rosyjskiej ds. Normalizacji i Metrologii, często określany przez ludzi jako Gosstandart. Dopiero po zatwierdzeniu wszystkie zasady, przepisy i instrukcje stają się legalne i wymagają ścisłego przestrzegania.
Zgodnie z niektórymi przepisami ochrony środowiska współczesnej Federacji Rosyjskiej regulacje i normalizacja środowiskowa, które określają poziom jakości środowiska, mogą zapewnić:
- maksymalne bezpieczeństwo populacji;
- ratowanie naturalnego funduszu genetycznego wszystkich żywych istot (roślin, zwierząt, ludzi);
- racjonalne wykorzystanie zasobów gruntu na terytorium państwa i odpowiadające mu prawdopodobne odtwarzanie.
W sprawie systematyzacji norm kontroli środowiska
Ekostandardy są przeznaczone do stosowania i wdrażania w wielu obszarach, w tym prognozowania i kontroli środowiska, planowania wydobycia zasobów naturalnych, programowania, audytu środowiskowego, badania itp. W dzisiejszych warunkach system regulacji środowiska składa się z kilku złożonych wskaźników, sklasyfikowanych według do grup opisanych poniżej.
Ekstremalne cechy ograniczające, wykazujące krytyczność pewnego stopnia wpływu na środowisko i człowieka. Medyczne, biologiczne, społeczno-ekonomiczne i środowiskowe skutki przekroczenia tych granic, zgodnie z nowoczesnymi badaniami naukowymi, są katastrofalne i nie mogą być tolerowane. 
Takie kryteria są ścisłymi ścisłymi środkami, które są obowiązkowe do spełnienia w trakcie rozwiązywania zadań projektowych, sporządzania planu rozwoju gospodarczego itp.
Strefa terytorialna
Procedura ta jest konieczna do ustanowienia kontroli nad wykorzystaniem zasobów określonego terytorium każdego regionu rosyjskiego. Podział na strefy pomaga określić funkcjonalny cel zasobów naturalnych oraz ustanowienie ograniczeń w ich produkcji i użytkowaniu.
Środowiskowa regulacja jakości środowiska, w szczególności strefowanie terytorialne, jest ważnym warunkiem utrzymania naturalnej równowagi i właściwego wykorzystania zasobów zapewnianych ludziom.
Normy jakości środowiska
Kategoria standardów jakości jest wskaźnikiem stanu środowiska. Główną cechą tych kryteriów jest ich tymczasowy efekt. Z reguły jest to regulowane metodą ustawodawczą, a pod koniec ich obowiązywania normy podlegają wymianie. Jednak praktyka pokazuje, że często zachodzą zmiany z tendencją do zaostrzania niektórych norm.
Ponadto mogą działać tylko na określonych funkcjach strefy terytorialne. Zatem przedmiotem regulacji środowiskowych są skutki wpływu sektorów gospodarki nie tylko na jednostki naturalne kompleksy i naturalne rezerwy, ale także zdrowie większości populacji.
Ta kategoria norm jakościowych cech środowiska pozwala nam zidentyfikować wiele odmian. Ponadto rodzaje regulacji środowiskowych w dziedzinie środowiska wymagają szczegółowej analizy.
Granica tolerancji szkodliwych substancji
Pierwszą rzeczą, której nie powinieneś przeoczyć, są normatywne wskaźniki maksymalnego poziomu stężenia. szkodliwe substancje zdolne do negatywnego wpływu na stan środowiska naturalnego i zdrowie ludzkie. Należą do nich substancje chemiczne, toksyczne, wirusy, drobnoustroje pasożytnicze. Za dopuszczalną ilość zanieczyszczeń w atmosferze, glebie i zbiornikach wodnych uważa się takie, które przy regularnym lub okresowym oddziaływaniu na organizm ludzki nie mają szkodliwego wpływu, nie wpływają na stan zdrowia i nie powodują negatywnych konsekwencji dla urodzonego potomstwa.
Przeważająca część norm ma charakter sanitarny i higieniczny. Wzywa się ich do przestrzegania przepisów w celu zapewnienia odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa środowiskowego populacji.
Przechodząc do historii, należy zauważyć, że Rosja stała się jednym z pierwszych państw, które uwzględniły koncepcję regulacji środowiska. W latach dwudziestych ubiegłego wieku zbudowano tu pierwsze rośliny w celu określenia granicy dopuszczalnego stężenia szkodliwych substancji uwalnianych do atmosfery w miejscu pracy. Zaledwie dziesięć lat później analogi MPC pojawiły się w USA i Niemczech.
Standardy sanitarne zasoby do picia
Druga grupa norm to kryteria i wymagania dotyczące jakości wody pitnej. Na terytorium państwa rosyjskiego zwracają się w tej sprawie zasady i przepisy sanitarne.
SanPiN - zestaw zarejestrowanych warunków i wymagań dotyczących właściwości wody pitnej, przyjęty w 1996 roku. Reguluje i określa dopuszczalny poziom bakterii, pierwiastków śladowych, gazów, substancji pochodzenia organicznego i nieorganicznego zawartych w wodzie. Ogólna lista zabronionych treści obejmuje około 2000 pozycji, z czego około 200 z tej listy, znajdujących się w badanej wodzie, zakazuje źródła do picia i potrzeb domowych. Szczególnie szkodliwymi i niebezpiecznymi pierwiastkami obecnymi w wodzie są chlor, produkty ropopochodne i ich pozostałości, azotany itp.
Granica oddziaływań technogenicznych
Trzecia osobna kategoria obejmuje normy określające granice dopuszczalnych poziomów oddziaływań pochodzenia antropogenicznego. Zasady normalizacji środowiskowej wskaźników określonego obszaru określają stopień wpływu promieniowania, próg hałasu, nadmierne wibracje, szkodliwe pola magnetyczne na naturalne.
W większości współczesnych krajów optymalny poziom hałasu w ciągu dnia wynosi 55 decybeli. Jednak w nocy poprzeczka obniża się o 10 decybeli, osiągając 45 decybeli. Na dużych autostradach, gdzie hałasu nie można uniknąć, dopuszczalny poziom wynosi 65 decybeli.
Limit obciążenia środowiska
Czwarta podsekcja regulacyjna składa się ze wskaźników, które pozwalają na tolerancję maksymalnego obciążenia środowiska naturalnego.
Mówimy o wielu czynnikach antropogenicznych, gdy wywierają one wpływ na naturalne kompleksy i zasoby, nie ma to naruszenia integralności i stabilności tych ostatnich. Celem regulacji ochrony środowiska z określeniem maksymalnego stopnia presji na zarządzanie przyrodą jest jasne ustanowienie ograniczeń w celu terminowego przyjęcia niezbędnych środków w celu ochrony ekosystemów.
Najczęstszymi parametrami normatywnymi PDN są ograniczenia w użytkowaniu lasu, kwoty na odstrzał dzikich zwierząt i rybołówstwo, zapewnienie pewnej liczby okazji do odwiedzenia rezerwatów przyrody i chronionych obszarów naturalnych.
Obszary sanitarne
Piąta grupa obejmuje normy ustanawiające zasady w strefach sanitarnych. Takie regulacje środowiskowe pozwalają chronić zbiorniki wodne, zwłaszcza te przeznaczone do masowego zaopatrzenia w wodę, w celu zachowania czystości unikatowych obszarów chronionych, obszarów zdrowotnych, uzdrowiskowych, poprzez podejmowanie środków zapobiegawczych, aby uchronić je przed negatywnymi wpływami antropogenicznymi i przemysłowymi. Ponadto w pobliżu składowisk odpadów i organizacji zajmujących się usuwaniem i unieszkodliwianiem odpadów o wysokiej toksyczności ustanowiono specjalne strefy ochronne i sanitarne.
W Rosji szerokość takich pasów sanitarnych sięga 500 metrów. Najczęściej można je znaleźć na przybrzeżnych odcinkach rzek, jezior, zbiorników wodnych. Chroniąc zbiorniki wodne bogate w zasoby rybne przed substancjami chemicznymi, przeznaczają 200-metrową strefę ochrony sanitarnej z zakazem przechowywania i stosowania różnych toksycznych produktów. Ponadto takie środki ostrożności znacząco wpływają na reżim hydrologiczny.
Regulacje środowiskowe dotyczące emisji
Maksymalne dopuszczalne emisje i zrzuty związane ze standardami emisji to wiele szkodliwych mikroorganizmów lub biologicznie aktywnych pierwiastków, które mogą znacznie zanieczyścić atmosferę, pobliskie zbiorniki wodne i glebę.
W procesie produkcyjnym w przedsiębiorstwach, zwłaszcza w sektorze przemysłowym, emisje lub zrzuty szkodliwych substancji są dozwolone tylko w maksymalnych ograniczeniach. Limity są ustalane poprzez obliczenie możliwego stężenia szkodliwych substancji, które nie naruszają jakości środowiska i wykluczają możliwość nieodwracalnych konsekwencji.
Jednak w przypadku przekroczenia dopuszczalnego poziomu emisji substancji w osadach i obiektywnej niemożności dotarcia do odpowiednich czynników przez zlokalizowane tam przedsiębiorstwa, organizacje takie mogą otrzymać zezwolenie na ustanowienie niespójnych tymczasowych emisji, pod warunkiem zagwarantowania stopniowego obniżania wysokich stawek do odpowiednich wartości.
Światowe standardy i ISO 14000
Środowiskowa regulacja wymagań bezpieczeństwa dla sprzedawanych produktów. Zgodnie z aktami prawnymi Federacji Rosyjskiej w dziedzinie środowiska wymagania dotyczące jakości produktu muszą być zgodne z normami dotyczącymi wszystkich dopuszczalnych poziomów oddziaływania na środowisko w procesie produkcyjnym, podczas długoterminowego przechowywania, transportu i użytkowania towarów. Ponadto w prawie wszystkich krajach świata zawartość dozwolonych chemikaliów w żywności jest regulowana bezbłędnie. Zalecenia są przygotowywane nie tylko przez wewnętrzne organy ochrony środowiska państwa, ale także przez wpływowe międzynarodowe społeczności ekspertów (FAO, WHO).
Oprócz składu produktów żywnościowych ustanawia się również ograniczenia dotyczące poziomu zrzutów z materiałów polimerowych, które mają kontakt z wodą pitną, napojami i żywnością.
Realizacja skomplikowanych zadań w dziedzinie ochrony środowiska i zapewnienie odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa dla środowiska jest wymagana przy modernizacji istniejących dokumentów regulacyjnych i przyjęciu dodatkowych. Rozwiązaniem tego problemu były niektóre standardy przedstawione poniżej.
Regulacja środowiskowa środowiska obejmuje znormalizowane wskaźniki regulujące funkcjonowanie systemu zarządzania środowiskowego w przedsiębiorstwach produkcyjnych. Standardy EMAX i ISO I4000 są popularne na całym świecie.
Pierwsza seria jest używana głównie w krajach UE. Od 1998 r. Podobny znormalizowany łańcuch oparty na drugim kompleksie ISO I4000 działa w Rosji. Wersja krajowa nosi nazwę GOST R ISO 14000. Normy te różnią się pod względem standaryzacji. Są to niespecyficzne, indywidualnie przyjmowane cechy i wymagania dotyczące wytwarzanych towarów lub procesu produkcyjnego. Taka standaryzacja wpływa na cały mechanizm organizacyjny i zarządczy.
Dzięki takiemu systemowi zapewnienia bezpieczeństwa środowiskowego wymagania środowiskowe implikują zgodność z zasadami na wszystkich etapach produkcji: od zakupu i dostawy podstawowych surowców do ostatecznej sprzedaży gotowych produktów i właściwego usuwania towarów, które służyły ich czasowi.
