Polityka fiskalna jest jednym z kluczowych obszarów działalności rządu w większości krajów. W przypadku Rosji odpowiedni kierunek działania państwa uważa się za szczególnie istotny. Faktem jest, że rosyjska gospodarka opiera się w dużej mierze na kapitałach budżetowych, na działaniach przedsiębiorstw państwowych. Efektywny podział odpowiednich dochodów i wydatków jest najważniejszym czynnikiem w utrzymaniu stabilności gospodarki narodowej. Jednym z głównych kryteriów jakości pracy z budżetem kraju jest prawidłowa klasyfikacja niektórych pozycji dochodów lub wydatków skarbu państwa. Istnieje wiele podejść do sposobu jego wdrożenia. Wiele odpowiednich kryteriów jest ustalonych na poziomie federalnych źródeł prawa przyjętych przez władze rosyjskie. Które z odpowiednich aktów można uznać za kluczowe? Jak zauważalne są zmiany przepisów tych źródeł prawa w czasie?
Główne kategorie ekonomicznej klasyfikacji wydatków budżetowych
Klasyfikacja ekonomiczna wydatków budżetowych Federacji Rosyjskiej obejmuje podział odpowiednich kosztów na 3 główne grupy: w rzeczywistości wydatki, wpływy z aktywów finansowych, zbycie powiązanych aktywów, a także pozyskanie środków niefinansowych. Z kolei każda grupa zawiera dodatkowe kategorie. Rozważ tę funkcję bardziej szczegółowo.
Wydatki jako jedna z kluczowych grup w klasyfikacji ekonomicznej
Zacznijmy od wydatków jako jednej z kluczowych grup reprezentujących klasyfikację ekonomiczną wydatków budżetowych Federacji Rosyjskiej. Istnieją dodatkowe podkategorie w strukturze kosztów, a mianowicie: wynagrodzenie za pracę i związane z tym rozliczenia międzyokresowe, zakup usług, spłata długów, nieodpłatne przelewy, ubezpieczenie społeczne i inne koszty.
Jeśli chodzi o akapit pierwszy, w jego strukturze znajdują się z kolei dodatkowe artykuły: wynagrodzenie, inne płatności, rozliczenia międzyokresowe.
W odniesieniu do nabywania usług - ta podkategoria kosztów obejmuje komunikację, transport, usługi komunalne, wynajem, usługi serwisowe i inne usługi.
W odniesieniu do spłaty długów przyjmuje się, że obliczenia są następujące: zobowiązania wewnętrzne, długi zewnętrzne.
Kolejną podkategorią kosztów są bezpłatne transfery. Można je przesyłać na rzecz instytucji budżetowych, a także innych podmiotów prawnych niezwiązanych z organizacjami państwowymi lub gminnymi.
Nieodpłatne transfery środków można również przesyłać na rzecz budżetów - tych, które działają w Federacji Rosyjskiej, w innych krajach, a także tych, które są akceptowane na poziomie organizacji międzynarodowych.
Dochód z aktywów niefinansowych
Kolejną grupą kosztów, której dotyczy rosyjska klasyfikacja wydatków budżetowych, są przychody aktywa niefinansowe. Jego struktura zawiera podkategorie sugerujące wzrost wartości środków trwałych, wartości niematerialnych i zapasów. Rozważ bardziej szczegółowo specyfikę każdego elementu.
Jeśli chodzi o taką podkategorię kosztów, jako wzrost wartości środków trwałych, zakłada się, że kapitał wydaje się w związku z potrzebą płacenia różnych umów na rzecz organizacji: na zakup obiektów, na umowy związane z budową, naprawą, ponownym wyposażeniem, modernizacją środków trwałych.Mogą to być: budynki (mieszkalne i niemieszkalne), konstrukcje, mieszkania, samochody, różne mechanizmy, sprzęt i narzędzia, sprzęt produkcyjny, narzędzia domowe, fundusze biblioteczne, sprzęt medyczny, biżuteria, wystawy, meble, sceny i wyposażenie sceniczne, broń i inny sprzęt wojskowy. Struktura odpowiednich kosztów może również obejmować koszty związane z zakupem niezbędnych maszyn i materiałów, które są wykorzystywane w pracy wykonawcy.
W odniesieniu do kosztu wartości niematerialnych przyjmuje się tutaj koszty związane z płatnością umów zakupu lub tworzeniem odpowiedniego rodzaju przedmiotów. Jednocześnie zasoby muszą posiadać dokumenty potwierdzające, że organizacja ma wyłączne prawa do ich używania. Takimi źródłami mogą być umowy dotyczące praw autorskich, patenty, certyfikaty, licencje.
Koszty organizacji można również skierować na zwiększenie wskaźników wartości zapasów. Ta kategoria kosztów obejmuje ukierunkowanie funduszy organizacji na zakup surowców lub materiałów, które są przeznaczone do jednorazowego użytku przez okres 12 miesięcy. Odpowiedni rodzaj kosztów można również ustalić w odniesieniu do pozycji, których organizacja jest prowadzona przez ponad 12 miesięcy, ale nie są klasyfikowane jako środki trwałe. Przykładami zasobów nabywanych przez firmę mogą być: leki, meble tapicerowane, naczynia, żywność, benzyna, olej silnikowy, różne rodzaje paliwa, materiały budowlane, artykuły papiernicze, nasiona, książki i inne materiały drukowane, części zamienne itp.
Otrzymanie aktywów finansowych
Kolejną grupą kosztów, dla której można przedstawić klasyfikację wydatków budżetowych, są przychody aktywa finansowe. Jego struktura może zawierać podkategorie sugerujące wydawanie pieniędzy na zwiększenie wartości papierów wartościowych i zadłużenia kredytowego.
W odniesieniu do pierwszej pozycji wydatków obejmuje to koszty związane z opłaceniem pracy, której realizacja obejmuje wdrożenie ukierunkowanych inicjatyw inwestycyjnych - federalnych, regionalnych lub gminnych.
W odniesieniu do wzrostu zadłużenia z tytułu pożyczek - obejmuje to wydatki związane z wydaniem pożyczek budżetowych, a także z udzieleniem środków finansowych na zadłużenie osobom fizycznym i organizacjom. Przedmiotem stosunków prawnych w tym przypadku mogą być również firmy zagraniczne i rządy innych państw. Przedmiotem umów pożyczek może być wykonanie różnych gwarancji.
Zbycie aktywów finansowych
Klasyfikacja wydatków budżetowych obejmuje również taką grupę kosztów, jak sprzedaż aktywów finansowych. W jego strukturze znajdują się podkategorie sugerujące alokację środków w celu zmniejszenia wartości papierów wartościowych niezwiązanych z akcjami, zadłużenia z tytułu pożyczek budżetowych.
Odnośnie do pierwszego - tutaj mamy na myśli otrzymywanie funduszy związanych z wymogami długu Federacji Rosyjskiej wobec partnerów zagranicznych. Zmniejszenie zadłużenia z tytułu pożyczek na podstawie tego artykułu wiąże się ze spłatą pożyczek ze środków budżetowych, wpływów od osób fizycznych, prawnych lub partnerów zagranicznych.
Specyfika regulacji prawnej klasyfikacji ekonomicznej
Klasyfikację wydatków budżetowych można ustalić na poziomie legislacyjnym. W Federacji Rosyjskiej przyjęto specjalne źródła prawa, które zawierają odpowiednie przepisy. Kodeks budżetowy Federacji Rosyjskiej ma najwyższą moc prawną. Można go uzupełnić przepisami ustawowymi lub wykonawczymi. Wiele kluczowych przepisów, z którymi korelowane są rozważane przez nas rodzaje klasyfikacji wydatków budżetowych, znajduje się na przykład w rozporządzeniu nr 65n Ministerstwa Finansów Federacji Rosyjskiej z 1.07.2013.
W zależności od celów, dla których zaangażowana jest metodologia przypisywania kosztów do określonej kategorii, można zastosować inne kryteria. Można zastosować klasyfikację wydziałową wydatków budżetowych przyjętą przez określony organ wykonawczy Federacji Rosyjskiej. Ale w ogólnym przypadku eksperci zalecają przestrzeganie przepisów kodeksu budżetowego i aktów prawnych wydawanych przez odpowiednie ministerstwa.
Dochody budżetowe
Po rozważeniu, w jaki sposób przeprowadzana jest klasyfikacja wydatków budżetowych, badamy również specyfikę dochodów państwa. Teraz są one podzielone na 2 główne grupy: dochody podatkowe lub opłaty niepowiązane, a także bezpłatne dochody. Przeanalizujmy bardziej szczegółowo istotę każdego z nich.
Dochód podatkowy
Klasyfikacja federalnych wydatków budżetowych, którą badaliśmy powyżej, obejmuje podział głównych grup kosztów na dużą liczbę podkategorii. Ten sam wzorzec jest również charakterystyczny dla dochodów państwowych.
Jeśli chodzi o grupę, w tym przychody z podatków następnie w jego strukturze znajduje się duża liczba podkategorii. Wśród nich:
- właściwe podatki (od zysków, towarów, pracy, usług, nieruchomości);
- składki ubezpieczeniowe na fundusze państwowe;
- obowiązki;
- dług
- dochody z zagranicznej działalności gospodarczej, z użytkowania majątku państwowego i komunalnego;
- płatności związane z wykorzystaniem zasobów naturalnych;
- grzywny, sankcje;
- przychody niepodatkowe;
- transfery międzyrządowe.
Bezpłatny dochód
Inną ważną grupą dochodów budżetowych są nieodpłatne dochody. Ich odmiany są zapewnione całkiem sporo. W tym sensie obserwuje się również wszystkie odnotowane przez nas wzorce charakteryzujące klasyfikację dochodów i wydatków budżetowych.
Struktura nieodpłatnych wpływów może obejmować transfery: od nierezydentów, z budżetów, od struktur państwowych lub gminnych, od organizacji pozarządowych, od instytucji ponadnarodowych. Zwyczajowo wyróżnia się także inne nieodpłatne wpływy w osobnej podkategorii, które nie są klasyfikowane jako należące do jednej z wyżej wymienionych. Nieodpłatne przychody obejmują przychody budżetowe wynikające ze zwrotu salda dotacji, subwencji i innych ukierunkowanych transakcji przez ten lub inny podmiot.
Kody
Rosyjski system budżetowy przyjął różne kody klasyfikacyjne - wydatki lub dochody budżetowe. Rozważ ich specyfikę.
Kod klasyfikacyjny wydatków budżetowych Federacji Rosyjskiej to ciąg 20 cyfr. Ta struktura jest stosowana na wszystkich poziomach systemu zarządzania kapitałem państwowym - federalnym, regionalnym i lokalnym. Tak więc liczby od 1 do 2 wskazują głównego menedżera zasobów finansowych. Kody od 4 do 5 ustalają konkretną sekcję kosztów, od 6 do 7 - podsekcja, 8-17 - pozycja docelowa, 18-20 - określony rodzaj kosztu.
Kody klasyfikacji przychodów
Po zbadaniu sposobu, w jaki kody są wykorzystywane do klasyfikowania wydatków budżetów Federacji Rosyjskiej, rozważamy cechy zastosowania odpowiedniej metodologii w odniesieniu do dochodów.
Warto zwrócić uwagę na fakt, że w tym przypadku kody przede wszystkim klasyfikują wpływy do budżetu według przeznaczenia funduszy. Tak więc kod 01 odpowiada budżetowi federalnemu Federacji Rosyjskiej, 02 systemowi finansowemu podmiotu wchodzącego w skład Federacji Rosyjskiej, 03 podmiotowi komunalnemu w mieście o znaczeniu federalnym, 04 do dzielnicy miasta, 05 do dzielnicy miejskiej, 06 do PFR, 07 do FSS, 08 do FFOMS, 09 do terytorialnej fundusz ubezpieczeń zdrowotnych, 10 - osiedle wiejskie, 11 - dzielnica miejska z podziałem wewnętrznym, 12 - dzielnica wewnętrzna, 13 - osada miejska.
Kod klasyfikujący dochody budżetowe zawiera wskaźnik, który koreluje z organem władzy związanym z ustanowieniem i administrowaniem podatkami i innymi pozycjami dochodów w systemie zarządzania kapitałem publicznym. Jeśli mówimy o dochodach sklasyfikowanych jako nieopodatkowe, wówczas na przykład kody 01 i 02 mogą w tym przypadku zostać przypisane w powiązaniu z uprawnieniem do ustalania kwoty płatności przez struktury federalne lub władze na poziomie podmiotów Federacji Rosyjskiej.
Jeśli chodzi o przychody niepodatkowe dla kodów klasyfikacyjnych 03, 04, 05, 10, 11, 12, 13, wówczas w tym przypadku przepisy wymagają przestrzegania następujących kryteriów.
Jeśli chodzi o płatności obowiązkowe (na przykład kary), kody te są stosowane w powiązaniu z uprawnieniami do ustalenia odpowiednio wysokości płatności: organy gmin gmin międzymiastowych w miastach o znaczeniu federalnym, struktury rządowe dzielnic miejskich, władze lokalne w rozliczeniach odpowiedniego typu z podziałem wewnątrz miasta, organy miejskie wewnętrznych dzielnic miast, samorządy powiatowe, struktury gminne osad wiejskich, organy samorządowe Jestem miejskie osada.
Kod głównego administratora dochodów budżetowych
Ustawodawstwo, które rejestruje klasyfikację dochodów i wydatków budżetu Federacji Rosyjskiej, zawiera przepisy odzwierciedlające specyfikę wykorzystania kodu dla głównego administratora dochodów budżetowych. Rozważ ten aspekt bardziej szczegółowo.
Kod ten jest ustalony w ustawie zatwierdzającej określony poziom budżetu. Określenie odpowiednich wartości opiera się na autorytecie konkretnej agencji. Administrator jest wyznaczany jako organ, którego autorytet jest najlepiej skorelowany z charakterem opłaty. Na przykład, jeśli chodzi o płatności na rzecz FIU, fundusz emerytalny jest faktycznie wyznaczany przez odpowiednią instytucję.
W niektórych przypadkach możliwe jest przekazanie uprawnień władz federalnych na rzecz struktur regionalnych w związku z realizacją odpowiedniej funkcji zarządzania podatkami i opłatami. Z kolei departamenty działające w jednostkach wchodzących w skład Federacji Rosyjskiej mogą przekazać część swoich uprawnień organizacjom miejskim.
W pierwszym przypadku, jeżeli federalne dochody budżetowe zaczną być administrowane przez departament regionalny, wówczas w kodach klasyfikacji dochodów budżetowych należy określić współrzędne głównego administratora, czyli organu działającego na poziomie centrum politycznego. Ten sam wzór ustalono w odniesieniu do interakcji między podmiotami wchodzącymi w skład Federacji Rosyjskiej a gminami. Podobnie jeżeli władza związana z zarządzaniem dochodami budżetowymi zostanie przeniesiona przez administrację miejską na poziom powiatowy, kody muszą zawierać współrzędne lokalnego organu władzy.
Klasyfikacja kosztów funkcjonalnych
Klasyfikacja wydatków publicznych Budżet rosyjski można przeprowadzić zgodnie z zasadami funkcjonalnymi. Rozważ ten aspekt bardziej szczegółowo.
Klasyfikacja funkcjonalna wydatków budżetowych zakłada, że odpowiednie koszty zostaną pogrupowane na wszystkich poziomach, a jednocześnie zostaną ustalone na podstawie kierunku finansowania (który z kolei jest określany na podstawie specyfiki pracy konkretnego organu lub faktycznych zadań związanych z polityką społeczno-polityczną rozwój).
Rozważane podejście jest w niektórych przypadkach zaangażowane w badanie międzynarodowych doświadczeń dotyczących interakcji struktur państwowych i miejskich.
Funkcjonalną klasyfikację wydatków budżetowych można wdrożyć w ramach różnych metodologii. W Rosji dominuje to, że zakłada on rozkład wskaźników według 4 poziomów.
Pierwszym poziomem, w ramach którego przeprowadzana jest funkcjonalna klasyfikacja wydatków budżetów Federacji Rosyjskiej, są sekcje. Odzwierciedla kierunek kapitału oparty na niektórych obszarach działalności państwa.
Drugi poziom to podrozdziały. Określają one ukierunkowanie zasobów finansowych w oparciu o określone obszary działalności państwa. Jednocześnie odpowiednie artykuły nie powinny wykraczać poza te grupy, które rejestrują sekcje klasyfikacji wydatków budżetowych.
Trzeci poziom to alokacja punktów docelowych charakteryzujących skupienie zasobów finansowych. Korelacja jest tutaj ustalona przydział budżetu do konkretnych aspektów działań władz publicznych.
Czwarty poziom, który obejmuje wspólną strukturę klasyfikacji wydatków budżetowych Federacji Rosyjskiej, to określone rodzaje kosztów.
Można zauważyć, że rozważany przez nas schemat jest jednym z możliwych. Jeśli mówimy o poziomie legislacyjnym ustalania odpowiednich kryteriów, schematy zalecane do stosowania na poziomie różnych departamentów mogą ulec znacznej zmianie w miarę dostosowywania przepisów dotyczących źródeł prawa.
Dlatego klasyfikacja budżetowa przychodów i wydatków budżetu Federacji Rosyjskiej, zatwierdzona na przykład w rozporządzeniu Ministerstwa Finansów Federacji Rosyjskiej nr 114n z 10 grudnia 2004 r., Od dawna uważana jest za najbardziej optymalną w praktyce departamentów odpowiedzialnych za realizację planów alokacji kapitału państwowego. Teraz odpowiednie źródło prawa straciło moc prawną - zostało zastąpione nowym rozporządzeniem Ministerstwa Finansów Federacji Rosyjskiej nr 65n z 1.07.2013.
Przepisy, na podstawie których można dokonać klasyfikacji niektórych dochodów i wydatków budżetu rosyjskiego w nowym dokumencie w niektórych aspektach, są podobne do sformułowań zawartych w poprzednim źródle prawa, ale opierają się na różnych podejściach do pracy z niektórymi pozycjami przychodów i kosztów systemu zarządzania państwem stolice.
Zmiany w przepisach regulujących zasady klasyfikacji wydatków i dochodów budżetowych mogą być podyktowane różnymi przyczynami. Mogą to być pośrednie wyniki reform w dziedzinie podatków i opłat. Może to być wpływ zagranicznych czynników ekonomicznych i politycznych. Mogą to być rekomendacje ekspertów i naukowców dotyczące poprawy systemu budżetowego Rosji.
Czy klasyfikacja funkcjonalna jest istotna?
Czy można powiedzieć, że rozważana przez nas klasyfikacja funkcjonalna jest dziś aktualna? Z jednej strony w obecnych przepisach dotyczących źródeł prawa rządzących polityką budżetową państwa rosyjskiego nie ma bezpośredniego zakazu używania terminu „klasyfikacja funkcjonalna” w praktyce departamentów lub na przykład przy przygotowywaniu programów szkoleniowych. Z drugiej strony w głównym źródle prawa regulującym stosunki budżetowe - BC RF, w chwili obecnej nie ujawniono odpowiedniej koncepcji. Podczas gdy w jednym z wydań art. 21 Kodeksu istniał termin „klasyfikacja funkcjonalna”.
Podobnie rozważana koncepcja obejmowała ustawę federalną nr 115 z 15 czerwca 1996 r., W której ustawodawca przyjął kluczowe przepisy polityki budżetowej Federacji Rosyjskiej. Ale później aktywne użycie terminu „klasyfikacja funkcjonalna” prawdopodobnie zostało odrzucone. Jednocześnie, jak wierzy wielu naukowców, słusznie przypisuje się tę koncepcję najbardziej uniwersalnej. Klasyfikacja według cech funkcjonalnych może zasadniczo polegać na dużej liczbie zjawisk, w tym związanych z polityką budżetu państwa.
