Stabilny stan państwa zależy od jego rozwoju gospodarczego. Ten proces jest wieloaspektowy i obejmuje wiele systemów. Każdy kraj tworzy własny model gospodarki oparty na poprawie systemu finansowego. Pomimo własnego rozwoju modele te są podobne i mają wspólne wzorce.
Koncepcja
Rozwój gospodarczy jest pozytywnym znakiem poziomu gospodarki w kontekście zwiększonej produkcji i stopniowej poprawy jakości, sił wytwórczych i różnych sfer społecznych.
Ponadto rozwój gospodarczy to tworzenie relacji w społeczeństwie. Występuje w dobrze ugruntowanych warunkach systemu gospodarki i procesu dystrybucji dóbr materialnych.
Po raz pierwszy zaczęli rozmawiać o rozwoju gospodarczym w 1911 roku. Schumpeter napisał książkę „Teoria rozwoju gospodarczego”, w której oprócz głównych przepisów i klasyfikacji wskazał na rozbieżność między pojęciami „rozwoju” i „wzrostu gospodarczego”. Wzrost gospodarczy ma na celu podniesienie wskaźników ilościowych, ale rozwój wskazuje na pozytywny ruch zmian jakości, innowacji i produkcji.
Rosja się rozwija
Rozwój gospodarczy Rosji należy rozpatrywać oddzielnie od całego świata. Tak się złożyło, że model ten pozostał z czasów ZSRR, a gospodarka rozwija się w kierunku postkomunistycznym. Pomimo podobieństwa problemów z innymi krajami Rosja nie opuściła socjalizmu, dlatego rozwiązuje kryzysy w innym kierunku.
Rozwój gospodarczy Rosji rozpoczął się w 1999 roku. Stało się tak z kilku powodów:
- Przezwyciężenie kryzysu z 1998 r. I poprawa rynku ropy.
- Skuteczne reformy rosyjskiego rządu.
Na rozwój sektora finansowego duży wpływ miała również globalizacja. Jest to proces, w którym zachodzą światowe stosunki gospodarcze z gospodarczą zależnością krajów. Globalizacja wpływa teraz na gospodarki wielu innych krajów. Wzrost obrotów handlowych i przepływów finansowych znacznie wyprzedza produkcję materiałów.
W rozwoju gospodarczym Rosji można łatwo znaleźć podobieństwa z systemami innych krajów: naturę, cel i treść. Radziecki system finansowy, z którego korzysta rosyjski rząd, jest obecnie uważany za najpotężniejszy mechanizm, który gromadzi kapitał i oddziela pracę od własności.
Decydującą rolę odgrywają między innymi innowacje, wysoki poziom produktywności produkcji, tworzenie konkurencyjnych produktów, a także skuteczna współpraca na rynku światowym.
Komponent społeczny
Rozwój społeczno-gospodarczy implikuje pewien system, który obejmuje dynamiczny rozwój procesów produkcyjnych, wymiany, dystrybucji i zużycia materiałów i innych towarów.
Z uwagi na fakt, że system społeczno-gospodarczy jest złożonym i wielofunkcyjnym schematem, zawiera wiele właściwości, biorąc pod uwagę, które można go scharakteryzować i modelować. Rozwój społeczny i gospodarczy obejmuje:
- zmiany w świadomości publicznej;
- zmiana tradycji i nawyków;
- rozwój produkcji i dochodów;
- zmiana struktury społeczeństwa z punktu widzenia instytucji, społeczeństwa i administracji.
Proces tego rozwoju ma następujące zadania:
- Poprawa wskaźników dochodów, dbanie o zdrowie publiczne, a także jakość edukacji.
- Tworzenie warunków, w których poziom samooceny ludzi wzrasta z powodu tworzenia określonych systemów (społecznych, ekonomicznych, politycznych itp.).
- Ochrona wolności gospodarczej obywateli.
Ministerstwo
Ministerstwo Rozwoju Gospodarczego jest organem państwowym odpowiedzialnym za rozwój, wdrażanie i monitorowanie polityki gospodarczej w kraju, a także zapewnia stabilność handlu z innymi mocarstwami za pośrednictwem przedstawicielstw.
W Rosji Ministerstwo Rozwoju Gospodarczego jest departamentem federalnym odpowiedzialnym za prowadzenie polityki państwa i tworzenie odpowiednich przepisów. Ponadto zajmuje się prognozowaniem rozwoju społeczno-gospodarczego, funkcjonowaniem działalności przedsiębiorczej, małych firm, a także osób prawnych i przedsiębiorców.
Cechy europejskiego świata
Każde państwo na świecie rozwija własne cechy rozwoju gospodarczego. Kraje Unii Europejskiej mają podobne systemy gospodarcze i dlatego są kierowane do grupy państw o tym samym systemie finansowym. Każda z potęg Europy ma swoje wysokie wskaźnik ekonomiczny rozwój.
Najpotężniejsze kraje w tym obszarze to Niemcy, Francja, Włochy i Wielka Brytania. W regionie europejskim te kraje odgrywają główną rolę w kształtowaniu kierunku rozwoju gospodarczego, społecznego i politycznego.
Pozostałe stany należą do niewielkiej grupy. Ale mają też dość stabilną i silną gospodarkę. Odpowiadają za wąską typizację produkcji i wytwarzanie produktów wysokiej jakości.
Rozwinięte społeczeństwo
Specjaliści-ekonomiści i politolodzy co godzinę ściśle monitorują dynamikę postępu gospodarczego w poszczególnych krajach. Na jakość życia w nich wpływają również konstruktywne zmiany w krajowych systemach obiegu pieniędzy.
Rozwój gospodarczy społeczeństwa jest procesem, który ma wiele szczegółów i obejmuje wszystkie obszary gospodarki. Wskaźnikami tego procesu mogą być różne liczby, najważniejsze to PKB / ND.
Z uwagi na fakt, że proces rozwoju gospodarczego społeczeństwa jest złożony i wieloaspektowy, poziom gospodarki mierzy się poprzez wzrost gospodarczy i jego dane, a dokładniej poprzez zmiany wielkości produkcji.
Rozwój ekonomii społeczeństwa nie jest stabilny. Co więcej, zjawisko to nie tylko wskazuje na wzrost wskaźników, ale czasem ma również niedoszacowany stopień. W latach 90. w krajach WNP nastąpił gwałtowny spadek rozwoju gospodarczego, związany z niskim poziomem produkcji, degradacją struktury gospodarki, a także niedocenianym poziomem życia.
Poziom kraju
Jak wspomniano wcześniej, z uwagi na fakt, że postęp poszerzył wskaźniki, trudno jest określić poziom rozwoju gospodarczego za pomocą tylko jednej nazwy. Wynika to również z faktu, że kryteria geograficzne i historyczne każdego państwa są różne i od razu nie ma podobieństwa w połączeniu zasobów materialnych i finansowych.
Dlatego oprócz wskaźników PKB / ND należy zwrócić uwagę na strukturę gospodarki i poziom jakości życia. Rozważymy każdą z nich bardziej szczegółowo.
PKB / ND - są to wiodące wartości przy określaniu poziomu rozwoju gospodarczego. Na przykład ND pod względem siły nabywczej w małym europejskim kraju Luksemburg wynosi ponad 51 tysięcy dolarów. Dla porównania w USA liczba ta wynosi 36 tys. Chociaż oczywiste jest, że potencjał gospodarczy pierwszego i drugiego kraju jest nieporównywalny. W Rosji ND wynosi prawie 8 tysięcy dolarów, co oznacza, że kraj ten nie dociera do krajów rozwiniętych, ale może zająć honorowe miejsce w grupie rozwijającej się.
Należy zauważyć, że nawet jeśli wskaźniki PKB / ND w jednym kraju są wyższe niż w innym, nie dowodzi to, że pierwsza władza jest bardziej rozwinięta. Dlatego też inne znaczenia rozwoju gospodarczego są również definiowane.Niektóre państwa nie były jeszcze w stanie uzyskać struktury gospodarczej spełniającej współczesne wymagania. Według tych wskaźników Rosję można przypisać raczej krajom rozwiniętym niż krajom rozwijającym się.
Ale jakość życia ma wielowartościową definicję. Obejmuje to oczekiwaną długość życia, cechy edukacji, odporność na choroby, funkcje opieki zdrowotnej, ochronę osobistą, środowisko itp. Niektóre wartości można połączyć za pomocą wskaźnika rozwoju społecznego.
Systemy rozwojowe
Rozwój systemów gospodarczych przeszedł trzy etapy. Zanim je rozważymy, powinniśmy zwrócić uwagę na samą koncepcję. Systemy ekonomiczne są synonimem struktury ekonomicznej społeczeństwa. Na swój sposób jest to kombinacja niektórych elementów, które są ze sobą połączone i reprezentują pewną integralność.
Tak więc wszystkie istniejące systemy gospodarcze, w taki czy inny sposób, przeszły trzy etapy rozwoju. Pierwszy to społeczeństwo przedindustrialne. W tym czasie głównym dochodem była produkcja rolna na własne potrzeby. Ze względu na niskie wskaźniki ewolucji społeczeństwa człowiek musiał się odnieść do biologicznego cyklu przyrody i całkowicie od niego polegać.
Ten etap charakteryzuje się tym, że forma gospodarki nie miała społecznego podziału pracy, została zamknięta. Społeczeństwo przedindustrialne było zadowolone z własnych zasobów i ich wykorzystania. W tym czasie nie mogliśmy rozmawiać o wyposażeniu technicznym, ponieważ rozwój tego systemu był na niskim poziomie.
Drugi krok był społeczeństwo przemysłowe. Po rewolucji przemysłowej struktury produkcyjne doprowadziły do zastąpienia sił wytwórczych siłami społecznymi. Powstała produkcja fabryczna i zmieniał się charakter pracy. Priorytet miasta nad wsią zostaje natychmiast odwrócony. Ogólna natura procesów pieniądza towarowego.
W wyniku rewolucji naukowej i technologicznej nastąpiły zmiany w systemie gospodarczym, które weszły w trzeci etap - społeczeństwo postindustrialne. Nauka staje się siłą wytwórczą, a po rewolucji ogólnej wyłania się postindustrialna gospodarka. Głównym narzędziem rozwoju jest wiedza i informacja. Tak zakończyły się etapy rozwoju gospodarczego.
Strategia
Strategia rozwoju gospodarczego to schemat, w którym zachodzi długoterminowe zarządzanie procesami społeczno-ekonomicznymi w systemie gospodarki. Strategia gospodarcza jest opracowywana przez państwo od kilku lat (do 15).
Określa cele rozwojowe sektora finansowego w kontekście gospodarki krajowej, poprawiając wyniki poszczególnych branż i regionów. Jednocześnie właściwe organy znajdują najskuteczniejsze sposoby osiągnięcia swoich celów przy użyciu określonych metod i środków.
Region
Rozwój gospodarczy regionu to proces, w którym władze regionalne realizują zamierzone cele gospodarcze w czasie kryzysu i innych zmian. Głównym celem tego procesu jest poprawa jakości życia ludności. Jednocześnie zadania wyznaczone przez organ są podobne do tych, które kształtują rozwój gospodarczy państwa w sytuacji kryzysowej. Przede wszystkim jest to wzrost wskaźników średniego dochodu, jakość edukacji odżywianie oraz ochrona zdrowia i życia obywatela.
W tej koncepcji istnieje pojęcie zrównoważonego rozwoju regionu. W tym przypadku można zaobserwować stabilne pozytywne wskaźniki wskazujące zmiany, ale pozostawiające system zrównoważony.
Regionalne zarządzanie rozwojem gospodarczym
Głównym narzędziem zarządzania rozwojem gospodarczym regionu jest planowanie strategiczne. Termin ten oznacza zarządzanie strategiczne i metodę nowoczesnego zarządzania.W niektórych sytuacjach ta opcja jest nie tylko pożądana i skuteczna, ale także niezbędną metodą kontroli.
Zarządzanie strategiczne może być stosowany w przemyśle, rolnictwie, budownictwie i innych gałęziach przemysłu. Ta metoda rozwiąże główne pytanie: jak przezwyciężyć kryzys i poprawić jakość życia.
