Handel międzynarodowy powstał w starożytności. Ewoluował przez kilka tysiącleci, wykorzystując nowe osiągnięcia technologiczne i odkrycia naukowe. Stopniowo całość stosunków między krajami tworzyła światową gospodarkę. Potem pojawił się fenomen międzynarodowego podziału pracy. Wielu ekonomistów teoretycznych wysuwa swoje hipotezy dotyczące tego, jak bardziej opłaca się handlować z sąsiadami w ramach jednej gospodarki światowej.
Kluczowe cechy
Współczesna gospodarka światowa pojawiła się dzięki międzynarodowemu podziałowi pracy i współpracy. Dziś każdy kraj zależy od jego udziału w handlu międzynarodowym, a także od przepływu siły roboczej i kapitału. Jeśli państwo jest izolowane, pozbawia się innowacji i kredytu. W tym stanie kraj zwalnia, a później może nawet przetrwać kryzys gospodarczy.
Światowa gospodarka a handel międzynarodowy jest złożonym i złożonym systemem, na który wpływa wiele czynników. Uniwersalna gospodarka jest połączeniem gospodarek narodowych, połączonych różnymi relacjami. Tendencje rozwoju światowej gospodarki obejmują wielkość i jakość sił produkcyjnych.
Różnica w stosunku do gospodarki krajowej
Zagraniczne stosunki gospodarcze przypominają transakcje krajowe. Ich cele są takie same: być użytecznym dla konsumentów i generować dochody dla producentów. Istnieją jednak między nimi znaczne różnice, które są określone granicami państwowymi i suwerennością narodową. Etapy rozwoju światowej gospodarki z wiekiem wymazały te linie, jednak nawet we współczesnym, głęboko powiązanym świecie niektóre z nich nadal istnieją.
Po pierwsze, problemami rozwoju światowej gospodarki są istnienie wielu walut narodowych. Rozliczenia o takiej różnorodności muszą zostać dokonane w jednym z nich, co zmusza strony do konwersji. Po drugie, rządy krajowe mogą nakładać własne ograniczenia na transakcje z partnerami zagranicznymi, nie stosując ich jednak na rynku krajowym. Są to kontyngenty importowe, taryfy, dobrowolne limity eksportowe, subsydia eksportowe. Wszystkie powyższe dotyczą rozwój gospodarczy gospodarka światowa.
Wreszcie, po trzecie, każdy kraj ma inną politykę fiskalną i monetarną, która wpływa na inflację, poziom zatrudnienia itp. Jeśli te środki są takie same w państwie, to radykalnie różnią się od siebie na poziomie międzynarodowym. Różnice te wpływają na konkurencyjność usług i towarów jednego kraju na rynku innego.
Pochodzenie
Globalizacja światowej gospodarki wywodzi się z handlu międzynarodowego, którego historię szacuje się na kilka tysiącleci. W epoce przedindustrialnej głównym paradygmatem rozwoju gospodarczego była idea „konsumpcji wspierającej”. Dominującą pozycję zajmowało rolnictwo na własne potrzeby. Wszędzie była zwykła reprodukcja towarów. System ten istniał w społeczeństwie prymitywnym, niewolniczym i feudalnym. Klasy rządzące zostały wzbogacone przymusem chłopów i niewolników.
Nowe etapy rozwoju światowej gospodarki stały się możliwe po wielkich odkryciach geograficznych w XV - XVI wieku. Równolegle z tymi wspaniałymi wydarzeniami nastąpił stopniowy rozkład społeczeństwa feudalnego.Wielkie odkrycia geograficzne stały się możliwe dzięki rozwojowi gospodarki miejskiej, relacji towar-pieniądze, nauki i technologii. Europejczycy otrzymali znaczną zachętę do odkrywania i odkrywania nowych ziem - złota. Handel stał się morski i oceaniczny. W obrocie pojawiły się nowe, nieznane wcześniej produkty i materiały. Europejski kapitalizm, niezależny od państwa, zaczął się rozwijać, który przeniknął do przemysłu i przyspieszył rozwój produkcji manufaktury.
W XVI wieku terytorium znane Europejczykom wzrosło sześć razy. Pojawiły się gigantyczne perspektywy rozwoju handlu, a szlaki handlowe przeniesiono z Atlantyku na Ocean Indyjski. Śródlądowe Morze Śródziemne straciło dawne znaczenie. Porty na jego brzegach (Wenecja, Genua itp.) Popadły w naturalny spadek. W tym samym czasie powstały miasta z dostępem do oceanów: Sewilla, Lizbona, Antwerpia, Amsterdam i Londyn. Wzrost przepływu złota z Ameryki spowodował rewolucję cenową - ceny wzrosły o 200-500%. Taki skok pozwolił kupcom i kupcom szybko się wzbogacić. Nawet chłopscy spekulanci żywności i surowców zdobyli pieniądze. Jednocześnie portfele szlachty, których pensje zostały zdewaluowane, uległy znacznemu zubożeniu.
Poszukiwanie nowych rynków rozpoczęło się w Starym Świecie. Wiodącą gospodarką okazała się Anglia. Ten stan wkroczył na ścieżkę kolonializmu. Brytyjczycy przez jakiś czas korzystali z monopolu na prawo do handlu z Rosją za pośrednictwem swojej moskiewskiej firmy. Takie kontakty były pierwszymi przykładami nowych powiązań gospodarczych między odległymi więzami. W XVI wieku Rosja stała się ważnym graczem na rynku międzynarodowym. W gospodarce światowej ceniono rzadkie towary i zasoby.
Rewolucja przemysłowa
Pod koniec XVIII wieku rozpoczęła się rewolucja przemysłowa w Europie Zachodniej, która stała się impulsem do rozpoczęcia nowego etapu w rozwoju światowej gospodarki. Jego najważniejszą cechą była industrializacja - przejście od społeczeństwa rolniczego do społeczeństwa przemysłowego. Dzięki zastosowaniu maszyn do produkcji nowych produktów na rynku. Rozpoczął się szybki wzrost gospodarczy, który znacznie powiększył przepaść między krajami rozwiniętymi i zacofanymi. Nastąpiła urbanizacja - masowy napływ ludzi do miast.
Wszystkie etapy rozwoju światowej gospodarki różniły się między sobą poziomem rozwoju komunikacji. Tak więc rewolucja przemysłowa dała ludzkości kolej. Pierwsza lokomotywa parowa pojawiła się w 1804 roku. Pod koniec XIX wieku koleje stały się główną naziemną siecią komunikacyjną wykorzystywaną w handlu. Potem statki pojawiły się w morzu. Nowoczesne pojazdy były znacznie szybsze niż ich poprzednicy. Zaczęto je wykorzystywać do wzmacniania i zacieśniania więzi gospodarczych.
Zarośnięte przedsiębiorstwa połączono w kompleks gospodarczy. To nowe zjawisko w gospodarce umożliwiło jeszcze szybsze wytwarzanie towarów i wysyłanie ich do konsumenta końcowego. Nabył ogromne znaczenie kapitału przemysłowego. Dzięki tym funduszom opracowano nowe projekty. Światowa gospodarka i handel międzynarodowy przybrały coraz bardziej nowoczesne formy.
Następny etap
Na początku XX wieku współczesny rozwój światowej gospodarki napotkał wiele sprzeczności. Najważniejsze było to, że stosunki gospodarcze między krajami opierały się na sile wojskowej, a nie na kapitale. Rywalizacja między wielkimi potęgami, które kontrolowały większość rynku międzynarodowego, doprowadziła do ogromnego rozlewu krwi. Po dwóch wojnach światowych i zmianach w poprzednich stosunkach handlowych w światowej gospodarce rozwinęła się konfrontacja między dwoma systemami - kapitalizmem i socjalizmem. Konflikt miał charakter nie tylko gospodarczy, ale także ideologiczny i polityczny.
Zimna wojna zakończyła się zwycięstwem kapitalizmu - dziś 90% światowego handlu przypada na gospodarkę kapitalistyczną.Wszelkie etapy rozwoju światowej gospodarki charakteryzowały pojawienie się nowych graczy na rynku. W latach 60. XX wiek w światowej gospodarce pojawiły się kraje rozwijające się, które nie należały do znanego Zachodu. Były to nowe gospodarki przemysłowe Azji Południowo-Wschodniej: Singapur, Hongkong, Korea Południowa i Tajwan (stały się znane jako cztery małe smoki), a także stany Ameryki Łacińskiej (Argentyna, Brazylia, Meksyk).
Na przełomie XX i XXI wieku Dzięki rozwojowi nowych technologii i środków komunikacji światowa gospodarka osiągnęła maksymalną integralność historyczną. Dynamicznie rozwijające się gospodarki są ze sobą zintegrowane. Gdy ostatnie główne etapy rozwoju światowej gospodarki pozostały w tyle, międzynarodowy kapitał i produkcja zyskały globalne rozmiary. Taka międzynarodowa gospodarka opiera się na ogólnie przyjętych zasadach relacji rynkowych.
Pojęcie międzynarodowego podziału pracy
Obecnie międzynarodowy podział pracy (MRI) jest najważniejszą podstawą spójności gospodarek narodowych, z której wyrasta jedna globalna gospodarka. Co to za zjawisko? MRI - specjalizacja określonego kraju w określonej produkcji. Każdy region ma swój unikalny produkt, którego nie ma nigdzie indziej. Saldo to pozwala uczestnikom rynku wymieniać towary (sprzedawać nadwyżki i kupować brakujące towary).
Współczesny międzynarodowy podział pracy obejmuje usługi, wiedzę, produkty kompleksów naukowych, technicznych, przemysłowych i innych. Dzięki MRI wszystkie kraje zredukowały koszty produkcji, a konsumenci czerpią największą satysfakcję z ich potrzeb. Dzięki temu rozdzieleniu światowa gospodarka rozwija się w przyspieszonym tempie od wielu lat. Wszystkie państwa uczestniczą w tym systemie, niezależnie od ich rozwoju gospodarczego. Mogą to być USA, Francja, Kenia, Australia, Paragwaj, Rosja. W światowej gospodarce każdy kraj ma swoją niszę. Jeśli Amerykanie eksportują komputery, Kenijczycy eksportują kawę, a Rosja eksportuje gaz.
Rodzaje MRI
Według klasycznej klasyfikacji międzynarodowy podział pracy ma trzy główne typy. Pierwszy to ogólny MRI. Jest to rozdział między dużymi obszarami produkcji niematerialnej i materialnej: przemysł, komunikacja, transport itp. W rzeczywistości jest to specjalizacja w branżach. Według niej wszystkie kraje świata są podzielone na surowce, przemysłowe i rolnicze.
Prywatny podział pracy związany jest ze specjalizacją przedmiotową i obejmuje branże i podsektory dużych obszarów. Jest to przemysł lekki i ciężki, rolnictwo, hodowla bydła (produkcja eksportowa gotowych usług i produktów). Pojedynczy podział pracy to podział w obrębie określonego przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstw, które tworzą cykliczny system wytwarzania towarów, części i komponentów. Ten typ rezonansu magnetycznego jest często wdrażany w ramach dużych wspólnych międzynarodowych firm działających jednocześnie w kilku krajach.
Merkantylizm
W XVI wieku pojawiła się teoria merkantylistyczna. Jego zastosowanie pokazało, w jaki sposób handel międzynarodowy pomaga w rozwoju światowej gospodarki. Merkantyliści wierzyli, że ich kraje muszą ograniczyć import, starając się samodzielnie produkować brakujące towary. Zachęcono do eksportu, co przyczyniło się do napływu waluty. Przy dodatnim bilansie handlowym kraj otrzymał dużo złota, co zwiększyło wielkość kapitału i otworzyło perspektywy znacznego wzrostu gospodarczego.
Teoria merkantylistyczna miała poważną wadę. Jego zwolennicy uważali, że eksporterzy, osiągając zysk, powodują straty na swoich konkurentach na rynku, ale pomysł ten nie został w praktyce potwierdzony. Jednocześnie merkantylizm opracował nowe przydatne instrumenty ekonomiczne, w szczególności protekcjonizm.Realizując taką politykę, państwo stanęło w obronie krajowych producentów, usuwając z nich nisze na rynku (wprowadzono cła, ograniczenia itp. Dla zagranicznych konkurentów).
Teoria bezwzględnych korzyści
Słynny angielski ekonomista Adam Smith jako pierwszy mówił o tym, że skuteczny podział pracy pozwala państwom osiągnąć poważny postęp w rozwoju produkcji. Naukowiec napisał o tej zasadzie w 1776 r. W swojej książce „Badania natury i przyczyn bogactwa ludów”. Jego rozważania stanowiły podstawę teorii absolutnych korzyści, która zastąpiła teorię merkantylizmu. Smith zaproponował prostą formułę - kupować od sąsiadów towary tańsze w zakupie niż produkować. Prowadząc taki handel, obie strony otrzymują dodatkowy zysk i oszczędzają własne zasoby pracy, które można wydać znacznie wydajniej. To są absolutne korzyści.
Powyższa teoria ma zauważalny minus. Rynek zbudowany na tym modelu, z jednej strony, wykazuje zalety handlu międzynarodowego, ale jednocześnie nie pozostawia miejsca dla krajów, które nie mają absolutnej przewagi nad sąsiadami.
Przewaga komparatywna
Błąd związany z teorią absolutnych korzyści doprowadził do ponownego przemyślenia materiału Adama Smitha. W 1817 r. Inny ekonomista szkoły klasycznej - David Ricardo - na stronach książki „Zasady ekonomii politycznej i podatków” zaproponował swój własny model rynkowy. Zalecił, aby kraje importowały towary, których koszty produkcji są wyższe niż koszty towarów eksportowanych. Później zwolennicy Ricardo udowodnili skuteczność tego modelu na wielu przykładach.
Teoria przewagi komparatywnej pokazuje, w jaki sposób handel międzynarodowy pomaga w rozwoju światowej gospodarki. Stosunki gospodarcze, zbudowane na zasadzie Ricardo, przynoszą zysk wszystkim stronom transakcji (chociaż ktoś nieuchronnie dostaje więcej).
Naukowiec w swoim badaniu przytoczył przykład z podręcznika. W Anglii i Portugalii produkuje się ubrania i wino, podczas gdy produkcja jest tańsza w Portugalii. Kraj na Półwyspie Iberyjskim ma zatem absolutną przewagę nad brytyjskim konkurentem. Jednak za pomocą obliczeń matematycznych Ricardo udowodnił, że Portugalczycy bardziej opłacalnie eksportują wino, ponieważ koszt tego produktu w kraju jest znacznie niższy. Podobna zasada dotyczy tkanin angielskich. Przedstawiając te okoliczności w szerszej perspektywie, naukowiec otrzymał jasny i opłacalny kurs ekonomiczny. Portugalia i Anglia mogą wymieniać ubrania i wino z największą korzyścią dla siebie.
