Ustawa 229-ФЗ „Postępowanie egzekucyjne” określa procedurę i warunki, na których wykonywanie orzeczeń sądowych, aktów innych organów i osób upoważnionych do nakładania na podmioty obowiązków w zakresie przekazywania funduszy i innego mienia innym organizacjom, obywatelom lub budżetowi, lub wykonywać określone działania na rzecz tych osób, a także powstrzymywać się od jakichkolwiek działań. 
Zadania systemowe
Ustawa o postępowaniu egzekucyjnym (bieżąca publikacja) wzywa główną funkcję Instytutu do zapewnienia terminowej realizacji nakazów sądowych, działań innych organów i osób w celu ochrony naruszonych wolności, praw i interesów organizacji i obywateli, a także do przestrzegania zobowiązań wynikających z umów międzynarodowych. W przypadkach określonych przez normy zadania te dotyczą innych dokumentów.
Zasady
Ustawia je 4 łyżki. Ustawa „o postępowaniu egzekucyjnym”. Podstawowe zasady dokumentu regulacyjnego obejmują:
- Poszanowanie godności i honoru obywatela.
- Legalność.
- Terminowe wdrożenie odpowiednich działań i środków wykonawczych.
- Nietykalność minimalnego majątku niezbędnego do istnienia dłużnika i jego krewnych (członków rodziny).
- Korelacja wielkości roszczeń powoda i środków przymusu.
Upoważnione organy
Zgodnie z nimi 229 ustawa o postępowaniu egzekucyjnym określa struktury Federalnej Służby Ubezpieczeń Społecznych. Bezpośrednia realizacja powyższych funkcji aktem normatywnym powierza komornikom jednostki lokalnych (terytorialnych) organów usługowych. Kompetencje tych urzędników określa odnośne prawo. Ustawa federalna „O postępowaniu egzekucyjnym” nakazuje obowiązkowe przestrzeganie wymogów komornika dla wszystkich organów administracji lokalnej i stanowej, organizacji i obywateli w całym kraju. W przypadku naruszenia tego postanowienia osoba upoważniona ma prawo zastosować środki przymusu. 
Bank danych
Ustawa federalna „O postępowaniu egzekucyjnym” wymaga, aby Federalna Służba Nadzoru Rozwoju Społecznego utworzyła i utrzymywała w formie elektronicznej, w tym bazę informacyjną. Musi zawierać informacje niezbędne do realizacji zadań związanych z terminowym obowiązkowym wdrażaniem orzeczeń sądowych i aktów innych organów i osób. Procedurę, zgodnie z którą tworzy się i utrzymuje bank danych, określa główny komornik.
Informacje publiczne
Ustawa o postępowaniu egzekucyjnym zawiera takie dane:
- Data przyjęcia decyzji (aktu).
- Rodzaj dokumentu, numer, nazwa jednostki (organu), która go wydała.
- Data wszczęcia postępowania w sprawie wykonania orzeczenia.
- Numer sprawy
- Nazwa organizacji / pełna nazwa. obywatel, miejsce urodzenia, adres zamieszkania / pobytu / lokalizacji, w odniesieniu do których rozpoczęło się postępowanie.
- Wymagania dotyczące zbierania zawarte w dokumencie. Wyjątkiem są przypadki, w których tekst tytułu egzekucyjnego zgodnie z prawem nie podlega opublikowaniu w Internecie.
- Kwota niespłaconego długu.
- Nazwa i adres jednostki FSSP, w której rozpoczęto / trwa produkcja.
- Informacja o ogłoszeniu obywatela lub jego nieruchomości na liście poszukiwanych. Jeśli jest to dziecko, dostępne są dane dotyczące roku urodzenia i pełnego imienia i nazwiska.
- Informacja o zwrocie tytułu egzekucyjnego wierzycielowi zgodnie z podstawami określonymi w ust. 3 i 4 części 1 artykułu46 spornej ustawy.
Ważna uwaga
Ustawa o postępowaniu egzekucyjnym stanowi, że powyższe informacje są publicznie dostępne do dnia zakończenia lub zakończenia procedury windykacji. Wyjątkiem są przypadki ogłoszenia dłużnika na liście poszukiwanych (lub jego nieruchomości), a także poszukiwanie dziecka. Te ostatnie są uważane za publiczne do dnia wykrycia aktywów materialnych lub tych osób. Wyjątkiem są również informacje o zwróceniu IL do powoda na podstawie klauzuli 3 i 4 części 1 art. 46 rozpatrywanego aktu normatywnego, dane dotyczące zakończenia postępowania z przyczyn sformułowanych w klauzuli 6 i 7 części 1 art. 47. Informacje te uznaje się za publicznie dostępne przez trzy lata od daty zakończenia procedury. Ustawa „o postępowaniu egzekucyjnym” nakazuje przekazywanie informacji niezbędnych do spłaty długów wobec IL do państwowego systemu informacyjnego dotyczącego płatności komunalnych i państwowych.
Dłużnicy
W przypadkach określonych w ustawie o postępowaniu egzekucyjnym wymogi, które są zawarte w nakazach sądowych oraz innych aktach urzędników i strukturach, są przestrzegane przez organizacje, w tym instytucje państwowe i komunalne, banki i inne firmy kredytowe, pracowników i osoby fizyczne. Procedura ustanawia dany dokument regulacyjny. 
Instytucje finansowe
Ustawa „W sprawie postępowań egzekucyjnych” przewiduje przesłanie aktu zawierającego odpowiednie wymagania przez exactor bezpośrednio do banku lub innej instytucji kredytowej. Wraz z tym dokumentem podmiot musi przedstawić:
- Szczegóły rachunku bieżącego, na który należy otrzymać środki od dłużnika.
- Dane osobowe. Obejmują one: imię, nazwisko, patronimikę (jeśli istnieje), obywatelstwo, miejsce zamieszkania / adres zamieszkania, szczegóły dokumentu potwierdzającego tożsamość poborcy, numer identyfikacyjny podatnika (jeśli istnieje), informacje z karty migracyjnej i papier potwierdzający prawo zezwolenie na pobyt / pobyt na terytorium kraju osoby ubiegającej się o obywatel.
- Szczegóły organizacji. Jeśli wnioskodawca jest osobą prawną, konieczne jest podanie informacji o nazwie, NIP (zagraniczny kod firmy), numer rejestracyjny stanu, adres lokalizacji.
Przedstawiciel podmiotu musi przedstawić dokument potwierdzający jego uprawnienia, a także informacje określone w ust. 2 powyżej.
Ustalanie terminów
Ustawa o postępowaniu egzekucyjnym (aktualna wersja) określa, że obliczenia są przeprowadzane w dniach, miesiącach i latach. Daty są ustalane według daty kalendarza, okresu, w którym ma zostać podjęte działanie, wskazujące zdarzenie. Termin biegnie od następnego dnia po fakcie, który określił początek lub datę kalendarzową. 
Koniec okresu
Ustawa federalna „O postępowaniu egzekucyjnym” stanowi, że okres, który jest liczony w latach, kończy się w odpowiednim dniu i miesiącu ostatniego roku. Okres miesiąca kończy się w ustalonym dniu ostatniego miesiąca. Jeśli w danym okresie nie ma odpowiedniego dnia, termin kończy się w ostatnim dniu. Jeśli ostatnia data nie działa, datą końcową będzie następny dzień roboczy następujący po niej.
Termin
Jeżeli z jakiegoś powodu termin ten zostanie przekroczony, nie zwalnia to z obowiązku spełnienia wymogów określonych w dokumencie wykonawczym. Jednocześnie akt normatywny przewiduje odpowiedzialność za przedterminową spłatę zobowiązania. Jeżeli termin odwołania dla wyższego urzędnika FSSP zostanie przekroczony, brak działania / działań lub decyzji pociąga za sobą zwrot odwołania bez rozpatrywania go co do istoty. Reklamacja w tym przypadku zostanie uznana za niezłożoną. 
Okres rekonwalescencji
Nieprzekraczalny termin na złożenie reklamacji może zostać zwrócony, jeśli jednocześnie zostanie wysłane żądanie z podaniem przyczyn braku. Jeżeli pracownik rozpatrujący odwołanie uzna je za pełne szacunku, a czas na złożenie odpowiednich dokumentów jest rozsądny, termin można przywrócić. Taka decyzja nie jest sformalizowana w osobnej rezolucji. Przywrócenie terminu wyraża się w przyjęciu reklamacji do rozpatrzenia co do istoty. W przypadku odmowy urzędnik sporządza rezolucję. Kopię tego dokumentu należy przesłać wnioskodawcy nie później niż następnego dnia po podjęciu decyzji. Od tego dokumentu można się odwołać w sposób określony przez prawo. Jeżeli termin do wniesienia do sądu zostanie przekroczony, zostanie on przywrócony zgodnie z zasadami proceduralnymi. 
Rozpoczęcie procedury
Wszczęcie postępowania odbywa się zgodnie z dokumentem wykonawczym na wniosek powoda. Odwołanie przedstawiciela posiadającego dokument potwierdzający jego uprawnienia jest dozwolone. Wniosek może zawierać wniosek o zastosowanie aresztu w odniesieniu do mienia w celu zapewnienia spełnienia wymagań zawartych w dokumencie wykonawczym. Może również zawierać ograniczenia dla dłużnika. Powód może wskazać we wniosku informacje o osobie, na którą nałożona została kara, dołączyć dokumenty, w których znajdują się informacje o nim oraz inne dane, które mają istotne znaczenie i przyczyniają się do terminowego i pełnego wdrożenia wymogów.
