Składnik aktywów finansowych. Wskaźniki aktywów finansowych

Jednym z najważniejszych źródeł informacji, zgodnie z którym w organizacji podejmowane są pewne decyzje zarządcze, jest sprawozdawczość finansowa. Informacje w nim określone są wykorzystywane podczas przeprowadzania badania przedsiębiorstwa. W tym czasie wycenia się aktywa i zobowiązania finansowe spółki. Koszt, w jakim znajdują się one w bilansie, ma znaczący wpływ na podejmowanie niektórych decyzji administracyjnych. Przeprowadzimy dalszą analizę finansową majątku spółki.

Informacje ogólne

Kluczowe aktywa finansowe obejmują:

1. Gotówka w kasie.
2. Depozyty
3. Depozyty w bankach.
4. Czeki
5. Inwestycje w papiery wartościowe.
6. Udziały spółek kontrolnych stron trzecich.
7. Inwestycje portfelowe w papiery wartościowe innych przedsiębiorstw.
8. Obowiązki innych firm do zapłaty za dostarczone produkty (kredyty komercyjne).
9. Udziały lub jednostki w innych spółkach.

Główny aktywa finansowe pozwalają scharakteryzować wartości nieruchomości firmy w formie przepływ gotówki i narzędzia należące do niej. Ta kategoria obejmuje:

1. Waluta krajowa i obca.
2. Należności w dowolnej formie.
3. Inwestycje krótko- i długoterminowe.

Wyjątki

Ta kategoria nie obejmuje ekwipunek oraz niektóre środki (stałe i niematerialne). Aktywa finansowe implikują ważne prawo do otrzymania pieniędzy. Posiadanie tych elementów stwarza możliwość otrzymania środków. Ponieważ jednak nie kwalifikują się, są wykluczone z tej kategorii.

Administracja

Zarządzanie aktywami finansowymi odbywa się zgodnie z szeregiem zasad. Ich wdrożenie zapewnia efektywność przedsiębiorstwa. Zasady te obejmują:

1. Zapewnienie interakcji schematu zarządzania aktywami z ogólnym systemem administracyjnym organizacji. Powinno to być wyrażone w ścisłym związku pierwszego elementu z zadaniami, księgowością, działalnością operacyjną firmy.
2. Zapewniając wielowariantowe i elastyczne zarządzanie. Zasada ta oznacza, że ​​w trakcie przygotowywania decyzji administracyjnych dotyczących tworzenia i późniejszego wykorzystania funduszy w procesie inwestycyjnym lub operacyjnym należy opracować alternatywne opcje w dopuszczalnych granicach kryteriów zatwierdzonych przez spółkę.
3. Zapewnienie dynamizmu. Oznacza to, że w procesie opracowywania i wdrażania decyzji, zgodnie z którymi zostaną wykorzystane aktywa finansowe organizacji, należy wziąć pod uwagę wpływ zmian czynników zewnętrznych w czasie w danym sektorze rynku.
4. Skoncentruj się na osiąganiu strategicznych celów firmy. Zasada ta oznacza, że ​​skuteczność niektórych decyzji powinna być sprawdzana pod kątem zgodności z głównym celem firmy.
5. Zapewnienie podejścia systemowego. Podejmując decyzje, zarządzanie aktywami powinno być postrzegane jako integralny element całego systemu administracyjnego. Zapewnia rozwój współzależnych opcji realizacji określonego zadania. Te ostatnie z kolei są kojarzone nie tylko z sektorem administracyjnym przedsiębiorstwa. Zgodnie z tymi decyzjami ustanawia się składnik aktywów finansowych, który następnie wykorzystuje się do produkcji, marketingu i zarządzania innowacjami.

Koszt

W formie bezpośredniej składnik aktywów finansowych jest oceniany po przeprowadzeniu działań służących gromadzeniu danych, badaniu praw, badaniu rynku, badaniu sprawozdawczości i prognoz dotyczących rozwoju przedsiębiorstwa. Tradycyjna metoda ustalania wartości jest tworzona zgodnie z ceną zakupu lub produkcji minus amortyzacja. Ale w sytuacjach, w których występują wahania wskaźników (spadek lub wzrost), koszt funduszy może mieć szereg niespójności. W związku z tym składnik aktywów finansowych jest okresowo aktualizowany. Niektóre przedsiębiorstwa przeprowadzają tę procedurę raz na pięć lat, inne co roku. Są firmy, które nigdy tego nie robią. Jednak wycena aktywów ma kluczowe znaczenie. Przejawia się głównie:

1. Poprawa efektywności systemu administracyjnego firmy.
2. Ustalenie wartości firmy podczas sprzedaży (w całości lub w części).
3. Restrukturyzacja firm.
4. Opracowanie planu przyszłego rozwoju.
5. Określenie wypłacalności spółki i wartości zabezpieczeń w przypadku pożyczek.
6. Ustalanie kwoty opodatkowania.
7. Podejmowanie świadomych decyzji administracyjnych.
8. Ustalenie wartości udziałów w sprzedaży papierów wartościowych spółki na rynku akcji.

Ważne kategorie

Składnik aktywów finansowych jest uważany za inwestycję w instrumenty innych przedsiębiorstw. Działa również jako inwestycja w transakcje, które w przyszłości przewidują otrzymywanie innych środków na potencjalnie sprzyjających warunkach. Składnikiem finansowym, który zapewnia prawo do żądania pieniędzy w przyszłości na podstawie umowy, jest:

• Należności z rachunków.
• Należności.
• Kwoty zadłużenia z tytułu pożyczek i należności z tytułu obligacji.

Wraz z tym przeciwna strona przejmuje pewne zobowiązania finansowe. Sugerują potrzebę dokonania przyszłej płatności w ramach umowy.

Wskaźniki aktywów finansowych

W badaniu raportowania i badaniu wyników działalności gospodarczej firmy stosuje się szereg wskaźników. Są one podzielone na pięć kategorii i odzwierciedlają różne aspekty stanu firmy. Istnieją zatem współczynniki:

1. Płynność
2. Zrównoważony rozwój.
3. Rentowność
4. Działalność gospodarcza
5. Wyniki inwestycyjne

Bieżące aktywa finansowe netto

Są one niezbędne do utrzymania stabilności finansowej firmy. Współczynnik kapitału netto odzwierciedla różnicę między aktywami obrotowymi a zadłużeniem krótkoterminowym. Jeśli pierwszy element przekroczy drugi, możemy powiedzieć, że firma nie tylko może spłacić dług, ale także ma możliwość utworzenia rezerwy na dalszy rozwój swojej działalności. Optymalny wskaźnik kapitału obrotowego będzie zależeć od specyfiki spółki, jej skali, wielkości sprzedaży, wskaźnika obrotu rafinerii, należności. Przy braku tych środków firma będzie miała trudności z terminową spłatą zadłużenia. Przy znacznym nadmiarze aktywów obrotowych netto ponad optymalny poziom popytu mówią o nieracjonalnym wykorzystaniu zasobów.

Wskaźnik niezależności

Im niższy jest ten wskaźnik, tym więcej pożyczek ma firma i tym większe ryzyko niewypłacalności. Wskaźnik ten wskazuje również na potencjalne niebezpieczeństwo braku pieniędzy w firmie. Wskaźnik charakteryzujący zależność spółki od pożyczek zewnętrznych jest interpretowany z uwzględnieniem jej średniej wartości dla innych branż, dostępu firmy do dodatkowych źródeł funduszy dłużnych oraz specyfiki bieżącego cyklu produkcyjnego.

Wskaźnik rentowności

Współczynnik ten można znaleźć dla różnych elementów systemu finansowego firmy. W szczególności może odzwierciedlać zdolność firmy do zapewnienia wystarczającej kwoty przychodów w stosunku do wykorzystywanych aktywów obrotowych. Im wyższy wskaźnik, tym efektywniej wykorzystywane są fundusze.Stopa zwrotu z inwestycji określa liczbę jednostek monetarnych potrzebnych firmie do uzyskania jednego rubla zysku. Wskaźnik ten jest uważany za jeden z najważniejszych wskaźników konkurencyjności.

Inne kryteria

Wskaźnik obrotu odzwierciedla efektywne wykorzystanie przez przedsiębiorstwo wszystkich posiadanych aktywów, niezależnie od źródeł, z których pochodzą. Pokazuje, ile razy w ciągu roku odbywa się pełny cykl obiegu i produkcji, co daje odpowiedni wynik w postaci zysku. Ten wskaźnik różni się w zależności od branży. Zysk na akcję stanowi jeden z najważniejszych wskaźników wpływających na wartość rynkową spółki. Odzwierciedla udział dochodu netto (w pieniądzu) przypadający na zwykłe papiery wartościowe. Stosunek ceny akcji do zysku pokazuje liczbę jednostek pieniężnych, które uczestnicy są skłonni zapłacić za rubel dochodu. Ponadto wskaźnik ten odzwierciedla szybkość, z jaką inwestycje w papiery wartościowe mogą przynieść zysk.

Model oceny CAMP

Działa jako teoretyczna podstawa dla niektórych technologii finansowych wykorzystywanych w zarządzaniu ryzykiem i zwrotem w przypadku krótko- i krótkoterminowych inwestycji w akcje. Głównym rezultatem tego modelu jest utworzenie odpowiedniego współczynnika dla rynku równowagi. Najważniejsze w schemacie jest to, że w procesie selekcji inwestor musi wziąć pod uwagę nie całe ryzyko związane z akcjami, ale jedynie brak możliwości dywersyfikacji lub systematyczności. Model CAMP uwzględnia opłacalność zabezpieczenia, biorąc pod uwagę ogólny stan rynku i jego zachowanie jako całość. Drugim wstępnym założeniem programu jest to, że inwestor podejmuje decyzję, biorąc pod uwagę tylko ryzyko i oczekiwaną rentowność.

Podstawowe założenia

Model CAMP opiera się na następujących kryteriach:

1. Głównymi czynnikami przy ocenie portfela inwestycyjnego są szacowana rentowność i odchylenie standardowe dla okresu posiadania.
2. Założenie nienasycenia. Polega ona na tym, że przy wyborze między równymi portfelami pierwszeństwo będzie miało takie, które charakteryzuje się większą rentownością.
3. Założenie wykluczenia ryzyka. Polega ona na tym, że wybierając spośród innych równych portfeli, inwestor zawsze wybiera ten o najmniejszym odchyleniu standardowym.
4. Wszystkie aktywa są nieskończenie podzielne i całkowicie płynne. Zawsze można je sprzedawać po wartości rynkowej. W takim przypadku inwestor może nabyć tylko część papierów wartościowych.
5. Podatki i koszty transakcyjne są nieskończenie małe.
6. Inwestor ma możliwość zaciągania pożyczek i pożyczek według stopy wolnej od ryzyka.
7. Okres inwestycji jest taki sam dla wszystkich.
8. Informacje są natychmiast dostępne dla inwestorów.
9. Stopa wolna od ryzyka jest równa dla wszystkich.
10. Inwestorzy równie cenią odchylenia standardowe, oczekiwane zwroty i kowariancje giełdowe.

Istotą tego modelu jest zilustrowanie ścisłego związku między stopą zwrotu a ryzykiem instrumentu finansowego.