W czasach starożytnych ludzie wiedzieli, że jednym z wiodących obszarów ludzkiej działalności jest zarządzanie. Rzeczywiście, bez odpowiedniego planowania i kontroli tego, co się dzieje, nie można zrobić biznesu. Nauka o zarządzaniu jest niemal kompleksową koncepcją. W tym procesie wszystko może być przedmiotem: od robienia płatków owsianych po odpalanie statków kosmicznych.
Przez stulecie swojego istnienia zarządzanie ewoluowało z działalności wyłącznie praktycznej do nauki. Studiując doświadczenie specjalistów i stanowiska teoretyczne badaczy, możemy zająć się postulatami zarządzania i skutecznie je wdrożyć.
Od praktyki do teorii
Stale zarządzamy czymś: samochodem, ustawieniami przeglądarki na komputerze, naszą wiedzą i umiejętnościami. Często z powodzeniem stosujemy techniki zarządzania, nawet nie zdając sobie sprawy z ich istnienia. Jest to stały, czasem całkowicie niewidoczny proces. Przedmiotami mogą być zarówno przedmioty fizyczne, jak i ludzie oraz różne zjawiska.
Do połowy XX wieku koncepcja kontroli była bardziej związana z ludźmi niż z procesami i urządzeniami technologicznymi. W słownikach objaśniających „zarządzanie” jest interpretowane jako kierownictwo i przywództwo. A jeśli przestudiujesz terminologię nieco głębiej, okaże się, że semantyka tego słowa jest następująca: „wykonuj coś w imieniu, wykonuj i usuwaj”.
W latach 60. ubiegłego wieku zaczęli mówić o pojawieniu się nowej nauki - cybernetyki, której głównymi zadaniami były badania procesów zarządczych we wszystkich obszarach życia ludzkiego. Cybernetyka jest na granicy psychologii i matematyki. Korzystając z logiki i aparatury matematycznej, specjaliści byli w stanie połączyć osiągnięcia informatyki i automatycznej regulacji sterowania procesami z osiągnięciami innych dziedzin wiedzy naukowej.
Obecnie nauka ta zajmuje się nie tylko kwestiami zarządzania, ale także komunikacją, kontrolą, regulacją, odbiorem, przechowywaniem i przetwarzaniem informacji w prawie wszystkich systemach dynamicznych. Ponadto główną uwagę przywiązuje się do zasad i wzorców, na podstawie których formułowane są procedury zarządzania.
System i organizacja
Jednak w przypadku zarządzania jakością konieczne jest stworzenie systemu, który jasno, kompetentnie i skutecznie opisuje związek między przedmiotem i przedmiotem zarządzania.
Pojęcie „systemu” w tym przypadku powinno charakteryzować się takimi znakami:
- podmioty i przedmioty zarządzania;
- struktura organizacyjna systemu;
- wzajemne powiązania, ale niezależność elementów składowych;
- cele i zadania;
- formy i metody działania.
Podręczniki pozwalają nam rozróżniać takie systemy:
- Techniczno - informacyjna i komputerowa sieć, proces technologiczny, system zasilania.
- Społeczno-ekonomiczne - oddzielne przedsiębiorstwo, sektor usług.
- Organizacyjny - każdy system, którego głównym elementem są ludzie.
Natura ludzka należy do jakiejś organizacji. Nawet nasza rodzina jest systemem organizacyjnym. W końcu cechuje go hierarchiczna struktura, spójność, realizacja określonych celów społecznych. A jeśli tak, oznacza to, że możesz tutaj zastosować metody zarządzania do rozwiązywania zadań publicznych.
Założyciel zarządzania i jego terminologia
Przez cały czas rozwoju istota zarządzania pozostawała taka sama. Sześć podstawowych operacji, pierwotnie określonych przez klasyka tej nauki A. Fayole, nie uległo żadnym zmianom. Funkcje zarządzania są nadal sformułowane w następujący sposób:
- Techniczne
- Commercial.
- Finansowe.
- Ubezpieczenie
- Księgowość.
- Administracyjne
To ostatnie jest najbardziej interesujące, ponieważ jest koordynacją i wzajemnym połączeniem wszystkich pozostałych. A. Fayol sam twierdzi, że zarządzanie organizacją to zrozumienie sytuacji, prognozowanie, organizacja i kontrola.
Wyjaśniając, dlaczego nazwał te operacje zarządzania głównymi, naukowiec skupił się na fakcie, że zrozumienie sytuacji umożliwia prawidłową ocenę wszystkich czynników wpływu; przewidzieć środki na opracowanie programu działań uwzględniającego przyszłość. Następnie musisz zorganizować - nie tylko stworzyć system, ale także zarządzać jego zasobami; oraz kontrola oznacza, że wszystko, co wymyślone i obliczone, zostanie zrealizowane w określonych ramach czasowych.
Proces zarządzania charakteryzuje się takimi cechami:
- funkcjonowanie zbudowanego systemu;
- ukierunkowany wpływ przedmiotu - aby zadania były wykonywane tak szybko i skutecznie, jak to możliwe;
- obecność linków informacyjnych;
- obecność różnych form podporządkowania w ramach stworzonej hierarchii.
Gatunek
Teoretycy dzielą zarządzanie organizacją na trzy typy. Każdy z nich charakteryzuje się specyficznymi cechami i intensywnością wymaganej interwencji w procesie. Zatem „mechaniczny” koncentruje się na funkcjach sterowania maszynami i przenośnikami oraz optymalizacji technologii produkcji i praktycznie nie wymaga wpływów kierowniczych. Kolejny typ - „biologiczny” - bada wszystkie niuanse życia firmy (zespołu). Jego głównym zadaniem jest koordynacja działań animowanych i nieożywionych elementów systemu. I wreszcie trzeci to zarządzanie społeczne. Tutaj już mówimy o procesach społecznych i wysokim poziomie zaangażowania menedżera, ponieważ głównym elementem takiej organizacji jest osoba.
Najbardziej złożony jest system dynamiczny z dużą liczbą różnych elementów. Proces zarządzania w takich organizacjach jest niezbędny, aby zapobiec chaosowi i go wyeliminować, zwiększyć efektywność jego funkcjonowania i odporność na bodźce zewnętrzne.
Każda organizacja musi zapewnić dynamiczną równowagę między systemem a światem zewnętrznym, zachować swoje znaki i pewność, niezależnie od siły niszczących wpływów zewnętrznych i przezwyciężyć sprzeczności między elementami organizacji a środowiskiem. Podmiot musi być w stanie nie tylko wzmocnić (osłabić) swoje zespoły, ale także połączyć je w celu utrzymania stanu równowagi systemu.
Kto jest właścicielem informacji - jest właścicielem świata
Często błędnie uważamy, że koncepcja zarządzania jest związana z jakością wykonania podstawowych operacji procesu produkcyjnego. We współczesnym świecie zmiany w środowisku zachodzą tak szybko, że czasem nie da się nawet ich wszystkich wyśledzić. Nie tak szybko reaguje.
Dlatego, aby przetrwać w konkurencyjnym środowisku, przedsiębiorstwo musi stworzyć elastyczny system informacji o istotnym znaczeniu. Sama informacja nie spełnia żadnych funkcji produkcyjnych ani ważnych z technologicznego punktu widzenia. Ale im lepsze są połączone kontrole z wykonawcami, tym szybciej można dostosować proces produkcji.
Informacje są przekazywane w postaci prostych sygnałów, które zmuszają do przebudowy systemu w celu wykonania przydzielonych zadań. Dzięki prawidłowemu kierunkowi sygnałów przedsiębiorstwo ma możliwość szybkiego reagowania nawet na najmniejsze zakłócenia w otoczeniu zewnętrznym. Ponadto jedną z właściwości procesów komunikacyjnych jest selektywność. Oznacza to, że organizacja reaguje tylko na niektóre rodzaje sygnałów.
W każdym zarządzaniu informacja zwrotna jest uważana za najważniejszy znak skuteczności oddziaływania. Koncepcja zarządzania polega na opracowaniu mechanizmu korelowania celów, wpływu i rezultatu.Podmiot powinien otrzymywać informacje nie tylko o tym, co dzieje się „nad nim” i przekazywać instrukcje „poniżej”, ale także o tym, jak jego polecenia są realizowane w praktyce. Sprzężenie zwrotne zapewnia zamknięcie obwodu; a to z kolei pozwala organicznie i całościowo wykorzystywać mechanizmy zarządzania w celu przeciwdziałania środowisku.
W sytuacjach, w których funkcje zarządzania są wykonywane niezależnie, inicjatywa zmian pochodzi z organizacji, a wszystkie mechanizmy działają bez interwencji zewnętrznej, teoretycy mówią o samorządzie. Najczęściej systemy te obejmują biologiczny i społeczny. Chociaż można znaleźć wiele przykładów systemów stworzonych przez ludzi, które nie będą samorządne: orzecznictwo, prowadzenie pojazdów itp.
Zarządzanie społeczne
Najtrudniejsze uznane zarządzanie społeczne. W końcu reprezentuje interakcję zarówno jednostek, jak i grup. Jego głównym zadaniem jest usprawnienie procesów istotnych społecznie, zapewniając stabilność i rozwój systemu. Jak podkreślić główne kierownictwo w takiej organizacji? Aby to zrobić, musisz zrozumieć kilka różnic:
1. Zarządzanie ludźmi to pewien rodzaj relacji. Ponieważ człowiek jest bytem kolektywnym, podstawa jego bytu jest rozpoznawana jako wspólne działanie we wszystkich sferach życia; a grupowanie jest jednym z możliwych sposobów walki o przetrwanie. Każdy zespół składający się z ludzi przybiera formę organizacji z wszystkimi nieodłącznymi atrybutami: organami zarządzającymi, metodami oddziaływania itp. Rzeczywiście, skuteczność działania zależy od uporządkowania i koordynacji pracy wszystkich elementów systemu.
2. Każda osoba podejmuje działania zgodnie ze swoją wolą i wykształceniem. Dlatego wszystkie działania należy uznać za dobrowolne i właściwe. Ponieważ wspólne działania wymagają uporządkowania, zarządzanie personelem powinno koncentrować się na koordynowaniu interesów i woli różnych osób. W końcu zarządzanie społeczne odbywa się poprzez wpływ na wolę różnych osobowości.
Efekt ten realizowany jest poprzez władzę - hierarchiczną pionową koordynację działań poszczególnych osób.
Moc i stopień swobody
Obecność obiektów zarządzania będzie, autonomia i niezależność znacznie komplikuje najważniejsze - zarządzanie organizacją. W końcu każda osoba jest w stanie przeanalizować bieżącą sytuację i wybrać najbardziej odpowiednią opcję zachowania. W zarządzaniu społecznym mówimy o takich obiektach, jak kolektywy i ludzie. A to oznacza, że trzeba wpływać na wolę i umysł ludzi zjednoczonych przez coś. Sytuację dodatkowo pogarsza różnorodność potrzeb i gustów, tradycji i nawyków, specyfiki myślenia itp. Administracja publiczna jest uznawana za jedną z najtrudniejszych dziedzin życia ludzkiego.
Głównym celem każdego układu biologicznego jest dostosowanie się do warunków środowiskowych. Społeczne różni się tym, że organizacja dostosowuje warunki zewnętrzne do swoich potrzeb. W takim przypadku metody zarządzania mają na celu ulepszenie systemu i zmianę jego jakości.
Niepewność zachowania
Zachowania jednostek nie mogą być umieszczone w sztywnych ramach. A to oznacza, że zarządzanie społeczne ma charakter probabilistyczny. Świadome przywództwo po prostu nie jest w stanie uchwycić wszystkich niuansów życia jednostki. Tak, może się to okazać pewną szkodą: tworzenie przeszkód w rozwoju jednostki często prowadzi do degradacji społeczeństwa jako całości. Oczywiście stopień niezależności i wyboru jest różny dla każdego - żołnierz różni się od pracownika najemnego, a on z kolei różni się od freelancera. Ale na przykład zarządzanie personelem nie jest w stanie kontrolować wszystkich aspektów życia bez wyjątku.Ponadto, oprócz władz, istnieją takie organy regulacyjne, jak nauka i kultura.
Inną cechą systemów społecznych jest to, że przedmiot i podmiot mogą się częściowo łączyć - działać jednocześnie w kilku rolach. A w niektórych sytuacjach zmiana miejsca nie jest wykluczona, gdy obiekt staje się podmiotem i odwrotnie.
Państwo i rząd
Zarządzanie charakteryzuje się złożonością relacji, które rozwijają się pod wpływem wielu czynników. W zależności od stopnia ograniczenia wpływów zewnętrznych zwykle rozróżnia się zarządzanie miastem, opiekę zdrowotną, finanse itp. Ponadto rodzaj nieruchomości staje się znaczący: przedsiębiorstwa państwowe lub komercyjne zasadniczo w różny sposób reagują na wahania środowiska. W związku z tym działania kontrolne będą w każdym przypadku również prywatne.
Administracja publiczna ma charakter subiektywny - w rzeczywistości jest wynikiem aktywności umysłowej grupy osób u władzy. Należy pamiętać, że prawie wszystkie państwa niezależnie określają tożsamość tych ludzi, którym zapewnia się tę władzę poprzez procesy wyborcze. W ten sposób podstawowy zasada zarządzania systemy społeczne - poddanie woli jednostki interesom publicznym.
Wzywa się państwo do określenia potrzeb publicznych i poprzez opracowany algorytm działać w kierunku ich zaspokojenia. Dlatego zarządzanie usługami odpowiedzialnymi za wdrażanie programów istotnych społecznie powinno być reprezentowane przez jeden łańcuch zjawisk: potrzeby - cele - decyzje - działania - wynik.
Zarządzanie branżą
Specyfika zarządzania jest nieodłączna we wszystkich sektorach. Tak więc w sektorze produkcyjnym mamy do czynienia głównie z systemami mechanicznymi i biologicznymi. Zarządzanie finansami wymaga połączenia struktur biologicznych i społecznych. A w sektorze usług dominuje zarządzanie społeczne.
Wszystkie te działania są regulowane przez prawo administracyjne, które ustanawia procedury i określa legalność działalności przedsiębiorstw i ludzi. Dla każdej branży opracowywane są własne zasady i przepisy - w końcu nawet zarządzanie finansami nie może być na równi z ubezpieczeniem.
Kłócąc się o to, czy kierownictwo ma perspektywy rozwoju, warto jeszcze raz przypomnieć, że wszelkie ludzkie działania można opisać z perspektywy zarządzania. Innymi słowy, każdy specjalista zarządzający studiowaniem powinien otrzymać nie tylko profesjonalną wiedzę w tej dziedzinie, ale także szereg specjalnych umiejętności, które pozwolą zrozumieć i skutecznie poprawić działania organizacji.