Hiperinflacja jest odrębnym rodzajem sytuacji, w której załamuje się obieg towarów i pieniądza, a system finansowy. Pieniądze nie budzą już zaufania i trudno jest ludziom zrozumieć, co stanie się jutro. O tym procesie zachodzącym na świecie dowiadujemy się więcej z tego artykułu.
Złośliwe oprogramowanie
Konsekwencje hiperinflacji obejmują utratę pieniędzy z jej naturalnej roli, nie wspierają już gospodarki jako ekwiwalentu kosztów, nie sprawiają, że przepływ towarów i usług jest sprawiedliwy i równoznaczny, nie gromadzą odpowiednio zasobów i nie dokonują płatności. Wszystkie oznaki kryzysu obejmują cały kraj.
Hiperinflacja to proces, po którym następuje niewykonanie zobowiązania wynikające z nadmiernego zadłużenia. Upadłość staje się powszechna. Handel wymienny wzrasta tak bardzo, jak to możliwe. Rosnące ceny zmuszają ludzi do ograniczenia wykorzystania jednostek monetarnych. Populacja jest szybko zubożała, tracąc zdolność do akumulacji zasobów.
Precedensy w historii
Spoglądając na kroniki historyczne, zrozumiemy, czym jest hiperinflacja. Jego przykłady zaobserwowano w Rosji w czasie wojny domowej. Proces ten dotknął także Niemcy na początku lat dwudziestych. Hiperinflacja to zjawisko, w wyniku którego wymiana barterowa przeważa nad przepływem pieniędzy. Proces ten jest stymulowany przez wiele czynników. Przyczyny hiperinflacji polegają również na zwiększonym wykorzystaniu towarów płynnych. Dlatego nie możesz polegać na pieniądzach.
Rosnące ceny stymulują korzystanie z swobodnie handlowanych walut. Istnieje obieg metali szlachetnych. Hiperinflacja to okres, w którym nawet cukier, alkohol i papierosy mogą działać jako ekwiwalent płatności, co samo w sobie wskazuje na wyjątkowo słaby stan gospodarki.
Dolar staje się coraz bardziej popularny. Waluta obca jest szeroko stosowana w operacjach krajowych w różnych branżach. Takie precedensy miały miejsce w XX wieku, a także w 2008 roku, kiedy aktywnie wykorzystywano dolara amerykańskiego. Być może nawet całkowite wyparcie krajowych pieniędzy. Tak było w Zimbabwe.
Co z tym zrobić?
W tej sytuacji ludzie aktywnie szukają sposobów rozwiązania tej sytuacji. Niektórzy przedsiębiorcy zaczynają angażować się w budowę, kupują tureckie surowce i budują domy. Nieruchomości pozwalają inwestować w materiały i gromadzić je, wykorzystywać we właściwym czasie. W ten sposób gromadzą zapasy i nie mają wpływu przyszłe wahania cen.
Konsekwencją hiperinflacji jest szum, w którym ludzie kupują to, czego absolutnie nie potrzebują. Widząc, że popyt rośnie, sprzedawcy zwiększają koszty, które nadal wymagają zapłacenia więcej niż jest to faktycznie wymagane.
Spadek obiegu pieniądza, utrata wartości obligacji oszczędnościowych i dłużnych prowadzi do degradacji gospodarczej. Produkcja produktu spada, ceny rosną wraz ze spadkiem podaży.
Sposoby na pokonanie
Istnieje kilka sposobów na pozbycie się hiperinflacji: zarówno administracyjnych, jak i ekonomicznych. Pierwsza grupa metod oznacza, że państwo ustanowi specjalne ograniczenia, w związku z którymi nie będzie możliwe podniesienie cen i płac powyżej określonego poziomu. W ten sposób wzrost cen jest skutecznie hamowany.
Jest to jednak obarczone potajemną inflacją, wymykającą się kontroli centralnej.Mechanizmy rynkowe są zablokowane, gospodarka napotyka przeszkody, postęp w wielu sektorach zatrzymuje się, zjawiska kryzysowe nie są w naturalny sposób przezwyciężane, przez co etap przejściowy jest opóźniony.
W związku z tym lepiej jest uciekać się do metod ekonomicznych, które tworzą takie warunki, gdy wyeliminuje się chęć i zdolność przedsiębiorców do zwiększania rzędu cen.
Drugi sposób
Ta grupa metod dostosowywania pomaga wpływać na procesy inflacyjne zachodzące przy popycie i kosztach.
Istnieją dwa rodzaje podobnych metod. Pierwszy to zestaw działań przeciwnych monopolowi. Jeśli rynek jest wystarczająco konkurencyjny, podaż rośnie, a poziom cen wręcz przeciwnie spada. Przezwyciężając koncentrację zasobów w jednej ręce, możesz przyczynić się do wzrostu towarów na rynku. W ten sposób zostanie spłacony inflacja kosztów.
Druga grupa metod obejmuje środki zmniejszające jednostkowe koszty produkcji. Podatki od przedsiębiorstw powinny zostać obniżone, cła na towary importowane powinny zostać obniżone. Ważne jest, aby import dóbr inwestycyjnych przebiegał bezproblemowo. Stosowany jest kompleks składający się ze środków stymulujących postęp technologiczny. Polityka gospodarcza nie wpływa znacząco na zmiany kosztów i ogólnej podaży. Znacznie lepsza jest ta strategia wpływająca na ogólny popyt.
Niezbędne środki
Gospodarka w okresie przejściowym ma związek między tempem wzrostu cen a kosztami i popytem. Prowadzi to do pewnych konsekwencji. Im wyższy popyt, tym silniejsza inflacja kosztów. Całkowity wzrost należy całkowicie ograniczyć lub całkowicie mu zapobiec. Następnie rozpoczyna się amortyzacja wzrostu kosztów.
Kiedy produkcja spada, a bezrobocie rośnie, skala popytu i ceny surowców są ograniczone. Płace nominalne rosną. Koszty produkcji są powstrzymywane. Wywołane wcześniej trendy inflacyjne maleją. Ta strategia jest bardzo ważna, jeśli chcesz pozbyć się obecnej sytuacji w kraju związanej z gospodarką w okresie przejściowym.
Wydatki budżetowe powinny zostać zmniejszone, a polityka fiskalna i pieniężna mają na celu powstrzymanie procesów niszczących gospodarkę.
Przykłady zastosowania tych środków są dostępne w historii Polski, a także Czechosłowacji. Nastąpił skok cen, ale po kilku miesiącach procesy wynikające z liberalizacji zostały złagodzone. Koszt towarów stopniowo spadał o 1-5% miesięcznie.
Wracając do 1992 roku, warto przypomnieć, jak w Rosji od kwietnia do sierpnia inflacja spadła z 23 do 8%. Możliwe było stłumienie szybkiego wzrostu wartości towarów. Tak więc do 1997 r. Wskaźniki wyniosły zaledwie 1%.
