Państwowa regulacja rynku jest główną dźwignią wymuszonej normalizacji zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych warunków ekonomicznych każdego kraju. W tej chwili istnieje kilka zalecanych metod stymulowania optymalnej pracy sektora finansowego. Przed ich przestudiowaniem musisz zapoznać się ze strukturą i funkcjami rynku gospodarczego.
Podstawy finansowania
Dzisiejszy sektor monetarny jest niezależnym elementem. To on tworzy globalny rynek finansowy. Sektor monetarny jest również częścią kredytowego elementu równowagi ekonomicznej wraz ze wszystkimi jego przychodami i obrotami.
Rynek finansowy to połączenie stosunków międzynarodowych i krajowych, które zapewniają ukierunkowanie, podział i akumulację rozwoju kapitału między różnymi podmiotami systemu. Katalizatorem w tej strukturze są instytucje bankowe. Ich celem jest osiągnięcie optymalnej równowagi popytu na dobrą podaż dla obu stron. Jednocześnie kapitał z każdą nową transakcją podnosi się na nowy poziom.
Rynek finansowy zapewnia firmie usługi, dostarczając pieniądze do swoich podmiotów we właściwym czasie. Innymi słowy, jest to giełda, w której kapitał walutowy działa jak towar. Z kolei pieniądze odgrywają rolę transportową. Uczestniczą w obrocie na giełdzie papierów wartościowych, w obrocie kredytowym i ubezpieczeniowym. Jest to jeden wielki pojedynczy podmiot gospodarczy, składający się z relacji i mechanizmu redystrybucji.
Struktura rynku
Sektor finansowy można podzielić na pięć elementów: inwestycje, akcje, kredyty, kursy wymiany walut i ubezpieczenia. W związku z tym powstaje struktura rynku. Obejmuje operacje kredytowe, walutowe, akcje i ubezpieczenia, a także wszelkiego rodzaju inwestycje.
Oto przedmioty sprzedaży zasoby finansowe. Mogą różnić się rodzajem transakcji w zależności od sektorów rynku. Na przykład pieniądze odgrywają swoją rolę w operacjach kredytowych, a tylko prawa do możliwości uzyskania dochodu są sprzedawane w obrocie giełdowym. Dlatego rynek finansowy można przedstawić jako wskaźnik stanu całej gospodarki, który zależy od redystrybucji zasobów.
Struktura globalnego sektora wymiany jest zwykle podzielona na trzy grupy: pieniądze, kapitał i pożyczki. Transakcje na każdej z tych grup finansowych mogą być krótkoterminowe lub długoterminowe. Najdłużej z nich będą pożyczki kredytowe, które nie mają wyraźnych granic. Tutaj część przychodów zależy od definicji odsetek. Formowanie takich stawek jest regulowane przez organizację świadczącą tę usługę.
Funkcje i narzędzia rynkowe
System stosunków walutowych determinuje stan gospodarki i jej poddanych. W zależności od przebiegu sprawy może być na poziomie mikro lub makro. Sytuacja finansowa jest głównym wskaźnikiem wyników rynku.
W globalnej gospodarce brany jest pod uwagę tylko poziom makro. Określają ją następujące wskaźniki: zysk i koszty, deficyt budżetowy, długi, bilans, stopy procentowe, inflacja, kursy walutowe, masa kapitału, wielkość papierów wartościowych i oszczędności.
Do tej pory zwyczajowo wyróżnia się pięć funkcji rynku finansowego:
- wzrost stopy centralizacji i koncentracji kapitału;
- redystrybucja środków budżetowych;
- spadek cykli handlowych;
- oszczędzanie obiegu;
- wspierać ciągły proces reprodukcji.
Instrumenty sektora wymiany to udokumentowane zobowiązania pieniężne podmiotów sporządzone zgodnie z obowiązującymi przepisami. Obecnie praktyka łączenia różnych pośredników dla podobnych operacji jest szeroko rozpowszechniona w gospodarce światowej. Rozwój współpracy przyczynił się do powstania takich instrumentów finansowych, jak rachunki, akcje, czeki, rachunki, obligacje, polisy, hipoteki, certyfikaty itp.
Państwowa regulacja rynku
Ta procedura gospodarcza jest jednym z najważniejszych zadań polityki wewnętrznej kraju. Tylko kompetentna i terminowa kontrola rynków finansowych zapewni ich pomyślny dobrobyt.
Państwową regulację rynku gospodarki można warunkowo podzielić na dwa modele. Pierwszy nazywa się dominującym. Oznacza to dominację władz publicznych nad całą strukturą gospodarczą kraju, pozostawiając jedynie nieznaczną część władzy przedsiębiorstw i organizacji. Drugi model opiera się na samoregulacji rynku. Tutaj wszystkie główne funkcje służące poprawie sytuacji ekonomicznej są powierzone organizacjom. Władze kraju kontrolują tylko przebieg wydarzeń i mają prawo interweniować we właściwym czasie. 
Takie metody regulacji państwa umożliwiają usprawnienie działalności poszczególnych segmentów rynku. Ponadto zorganizowane są działania organizacji, dla których mają wystarczające uprawnienia.
Państwowa regulacja rynku finansowego powinna obejmować następujące elementy:
- wdrożenie tylko zgodnie z prawem;
- brak monopolu;
- obowiązkowe licencjonowanie działalności;
- kontrola transakcji pośrednich;
- ochrona praw i interesów inwestorów i wierzycieli.
Główne cele i mechanizm regulacyjny
W przypadku spadku koniunktury państwo powinno wziąć odpowiedzialność za normalizację sektora finansowego w kraju. Mechanizm regulacji rynku ma następujące cele:
- Zapewnienie efektywnego funkcjonowania sektora finansowego poprzez jego rozwój i wzrost konkurencyjności. Zmniejsz prawdopodobieństwo ryzyka do minimum, aby wykluczyć możliwość bankructwa rynku akcji i rynków kredytowych.
- Kontrola infrastruktury sektora finansowego (fundusze komercyjne i banki, towarzystwa ubezpieczeniowe itp.).
Regulacja rynku w Federacji Rosyjskiej
Międzynarodowy kryzys bankowy, który miał miejsce kilka lat temu, zmusił wiodące kraje świata do refleksji nad procesami stabilizacji sektora finansowego. Dzisiaj wymiany są bardzo niestabilne, dlatego władze potrzebują odpowiedniej kontroli i jasnego algorytmu działań.
Państwowa regulacja rynku rosyjskiego może być przeprowadzana jednocześnie przez kilka struktur:
- FS w sprawie zatrudnienia i pracy. Ta usługa federalna prowadzi licencjonowanie organizacji, rozwój instrumentów finansowych i monitorowanie rynku.
- FS w sprawie finansów. Ta usługa rejestruje transakcje i weryfikuje ich zgodność z prawem.3. Ubezpieczenie FS. Wdraża takie metody stanowej regulacji, jak monitorowanie stanu klientów i wydawanie licencji na start-upy.
- Bank Centralny Ustanawia zasady przeprowadzania transakcji finansowych. Kontroluje wszystkie rodzaje operacji walutowych i kredytowych.
Gwarant inwestycji finansowych
Państwowa regulacja rynku, oprócz stabilizacji sytuacji gospodarczej, ma jeszcze jeden ważny cel - ochronę inwestycji. Zgodnie z odpowiednim prawem rządu Federacji Rosyjskiej inwestorzy nie muszą się martwić o zgromadzone środki.
W momencie regulacji rynku inwestor ma prawo zażądać wszelkich informacji dotyczących swoich papierów wartościowych i stanu swojego kapitału. Bank centralny gwarantuje bezpieczeństwo zainwestowanych środków.
Skargi inwestorów są rozpatrywane przez władze federalne.
