Kiedy ktoś słyszy słowa „model” i „modelowanie”, obrazy jego dzieciństwa zwykle przebiegają mu przez oczy: małe kopie samochodów i samolotów, kula ziemska, manekin, modele budynków ... Te i wiele innych rzeczy często odzwierciedlają niektóre ogólne właściwości lub funkcje rzeczywistych obiektów lub obiektów, tylko w bardziej uproszczonej formie. Korzystając z takich modeli, łatwiej można wyjaśnić cechy oryginału. Model informacyjny przykłady, które jasno wyjaśniają wiele trudnych procesów do zrozumienia, podlegają również podstawowym wymogom modelowania.
Cele
Powyższe może doprowadzić nas do tego wniosku: modele, podobne do rzeczywistych obiektów lub procesów, nie powinny odzwierciedlać wszystkich właściwości oryginałów, a jedynie te cechy, które są bardziej potrzebne do ich wykorzystania w określonej sytuacji. Nie ma potrzeby wyświetlania wszystkich różnorodnych właściwości obiektu - może to prowadzić do komplikacji modelu i niedogodności jego użycia. Dlatego bardzo ważne jest zrozumienie, w jakim celu model został utworzony, jakie jego parametry powinny znaleźć odzwierciedlenie w tym konkretnym przypadku. Podczas modelowania konieczne jest ścisłe przestrzeganie takiego logicznego łańcucha: „obiekt - cel - model”.
Model informacyjny. Przykłady Analiza systemu
Podczas formowania celu modelowania powstaje pytanie o poprawność i kompletność stworzenia listy cech i cech przyszłego modelu. Opis obiektu modelującego jest często nazywany terminem „model informacyjny”. Przykłady jego zastosowania można zobaczyć w różnych formach: graficznym, słownym, tabelarycznym, matematycznym i wielu innych. Im dokładniejszy model informacyjny, tym bardziej jakościowo i w pełni wyświetla on wszystkie właściwości oryginalnego obiektu. Dlatego konieczne jest wybranie tylko najbardziej niezbędnych parametrów do modelowania i ustanowienie relacji między nimi. Ten proces nazywa się analizą systemu.
Formularz prezentacji
Jedną z cech modelu informacyjnego jest forma jego prezentacji, która jest ściśle związana z celem stworzenia obrazu. Jeśli jednym z wymagań dla projektu jest jego widoczność, wówczas stosowany jest graficzny model informacji. Przykłady tego nie są trudne do znalezienia: obwody elektryczne, mapy obszaru, różne wykresy i rysunki. Co więcej, te same dane, na przykład wykres zmian temperatury w ciągu miesiąca, mogą być prezentowane w różnych formach, na przykład w tabeli lub tekście.
Korzystanie z symulacji
Po utworzeniu modelu informacyjnego można wykorzystać jego parametry do badania rzeczywistego obiektu, przewidywania jego zachowania w różnych warunkach i wykonywania obliczeń. Często dotyczą mieszanych modeli informacji. Przykłady zastosowania tej formy modelowania często można znaleźć w budownictwie, gdy indywidualne cechy złożonego obiektu, na przykład budynku, są formowane i odzwierciedlane w postaci rysunków, matematycznych obliczeń wytrzymałości i dopuszczalnych obciążeń.
Innym uderzającym przykładem mieszanego modelu informacyjnego jest mapa geograficzna z jej symbolami topograficznymi, napisami, tabelami. Taki model można również przedstawić w postaci wykresów, wykresów, tabel, diagramów. Te ostatnie są warunkowo podzielone na mapy, schematy blokowe i wykresy.
Klasyfikacja
Dla wygody pracy z modelami informacyjnymi są one warunkowo podzielone na kilka dużych bloków: według obszaru zastosowania, czynnika czasu, gałęzi wiedzy i formy prezentacji.Można je również podzielić według rodzaju konstrukcji (tabelarycznej, hierarchicznej i sieciowej), według formy prezentacji danych (podpisanej i podpisanej graficznie) oraz według obiektu (opis właściwości obiektu lub procesu).
Następnie zastanowimy się, gdzie dokładnie możemy spełnić model informacyjny, przykłady i formy jego wykorzystania również nie zostaną zignorowane. Wspominamy tylko o powszechnie używanych gatunkach.
Typowe przykłady graficznego modelu informacyjnego
Formy tego typu wyróżniają się graficznym obrazem obiektu zamocowanym na jakimś nośniku informacji (film, papier, tablica).
Tego typu modele można przypisać różnym zdjęciom, rysunkom, grafice. Przykłady fantazyjnych modeli informacyjnych często można znaleźć w placówkach edukacyjnych, gdzie plakaty zawierają wiele informacji w formie graficznej. Inną opcją jego użycia są ilustracje w dowolnym podręczniku szkolnym, takie jak schemat budowy wojsk w bitwie pod Stalingradem. Przykłady graficznego modelu informacyjnego można zobaczyć w organizacjach naukowych, w których obiekty są oddzielone ich zewnętrznym atrybutem.
Klasyfikacja modeli według czasu
Modele mogą być statyczne i dynamiczne. Charakterystyka obiektu w określonym przedziale czasowym jest opisana przez statyczne modele informacyjne. Przykłady ich zastosowania można znaleźć przy budowie domu, biorąc pod uwagę jego wytrzymałość i odporność na obciążenia statyczne. Lub w stomatologii, która opisuje stan jamy ustnej pacjenta podczas bieżącego podawania: liczbę wypełnień, obecność wad itp.
Jeśli weźmiemy pod uwagę dynamikę zmian stanu pacjenta w kilku krokach lub w ciągu kilku lat, wówczas model dynamiczny zostanie wykorzystany do opisania tych samych cech.
Przykłady dynamicznych modeli informacji występują podczas pracy z czynnikami lub cechami, które zmieniają się w czasie. Należą do nich zmiany temperatury, wibracje sejsmiczne itp.
Wzory werbalne
Modele werbalne, które są prezentowane w formie potocznej lub mentalnej, również należą do modeli informacyjnych. Są one również nazywane „ustnymi modelami informacji”. Przykłady takiego modelowania można zaobserwować podczas jazdy: sytuacja na drodze, sygnalizacja świetlna, prędkość sąsiednich samochodów itp. Są analizowane przez osobę. W takim przypadku opracowano pewien model zachowania. Jeśli bieżąca sytuacja zostanie poprawnie zamodelowana, ten odcinek ścieżki będzie bezpieczny. Jeśli nie, prawdopodobieństwo wypadku jest wysokie.
Modele słowne zawierają także rym, który przemknął przez mózg poety, lub obraz krajobrazu przed umysłem artysty, który nie został jeszcze zastosowany na płótnie.
Opisowy model informacji, który jest pisemnym lub ustnym opisem obiektu za pomocą języka, również należy do typu słownego. Przykład opisowego modelu informacyjnego: proza w książkach fikcyjnych, opisy w fikcji, opis tekstowy wydarzeń i przedmiotów.
Podpisuj modele
Jeśli cechy obiektu pojawiają się w postaci znaków specjalnych wyświetlanych za pomocą języka formalnego, są to ikoniczne modele informacyjne. Przykłady otaczają nas ze wszystkich stron: wykresy, wykresy, teksty itp. 
Modele znaków i słowne są ze sobą ściśle powiązane: obraz mentalny może być ubrany w formę znakową, a model znakowy tworzy określony obraz mentalny. Na przykład, po przeczytaniu opisu zjawiska, człowiek tworzy swój model dla siebie, a po spotkaniu tego zjawiska w życiu może go rozpoznać po uformowanym modelu.
Modele informacji o znakach można podzielić na geometryczne, słowne, matematyczne, strukturalne, logiczne, specjalne.
Modele matematyczne
Jako opcję znaku możesz rozważyć matematyczny model informacji.Jego cechą szczególną jest to, że cechy, parametry lub procesy są reprezentowane przez wzory matematyczne. Ten widok opisuje również związek między ilościowymi cechami obiektów. Na przykład znając masę ciała, możemy obliczyć szybkość jego swobodnego opadania w pewnym momencie. Ponadto obiekty informacyjne są zwykle przedstawiane w postaci matematycznych.
Modele matematyczne można podzielić na wiele typów: statyczne, dynamiczne, dyskretne, ciągłe, symulacyjne, probabilistyczne, logiczne, wielokrotne, algorytmiczne, gry itp.
Modele tabelaryczne
Model, którego obiekty lub właściwości są prezentowane na liście, a ich wartości znajdują się w komórkach prostokątnej tabeli, nazywa się tabelą. Jest to jeden z najczęstszych rodzajów przesyłania informacji. Za pomocą tabel można tworzyć statyczne i dynamiczne modele informacyjne w różnych obszarach zastosowania. W życiu korzystamy z tego na przykład podczas tworzenia harmonogramu transportu, programu telewizyjnego, pamiętnika pogody itp.
Rodzaje tabelarycznych modeli informacyjnych
Tabele są trzech typów: binarne, „obiekt-właściwość”, „obiekt-obiekt”. Aby podać przykłady tabelarycznych modeli informacyjnych, musisz przeanalizować ich strukturę.
W tabelach typu „obiekt-obiekt” pierwszy wiersz i pierwsza kolumna zawierają listę obiektów. Pozostałe komórki odzwierciedlają relacje między nimi. Tabela, w której kolumnach i wierszach są nazwy miast, a treść pokazuje obecność jakościowego charakteru relacji między nimi (obecność bezpośredniej drogi), może służyć jako przykład typu „obiekt-obiekt”.
W tabelach typu „obiekt-właściwość” każdy wiersz zawiera parametry jednego obiektu lub zdarzenia, a kolumny zawierają informacje o ich cechach lub właściwościach. Przykładem tego typu konstrukcji mogą być informacje o zmianach warunków pogodowych w różnych dniach.
Hierarchiczne i sieciowe modele informacyjne
Modele tabelaryczne są wygodne dla małych systemów obiektów. Podczas tworzenia złożonego systemu model może stać się zbyt duży i niewygodny w użyciu, ponieważ ma postać prostokątnego stołu. Na przykład, jeśli utworzysz tabelaryczny schemat linii metra z obiektami stacji i wskażesz, czy istnieje między nimi przejście, czy przecięcie, wówczas taka tabela będzie miała ogromną redundancję - ponad dziesięć tysięcy wartości i bardzo trudno będzie z niej korzystać.
Systemy hierarchiczne są zwykle przedstawiane w formie graficznej, w postaci grafów - połączeń między obiektami rozmieszczonymi na różnych poziomach. Wszystkie elementy górnych poziomów składają się z dolnych elementów, a elementy dolnego poziomu należą tylko do jednego elementu wyższego poziomu. Szczególnym przykładem tego typu modelu jest drzewo genealogiczne.
Modele sieciowe są bardziej kompaktowe, ponieważ odzwierciedlają najważniejsze połączenia między obiektami. Najczęściej są prezentowane w formie graficznej. Przykładem takiego modelu sieci jest schemat linii metra.
Wykorzystanie modeli informacyjnych w procesie modelowania na komputerze
Wykonywanie symulacji przy użyciu technologii komputerowej jest wygodne. Sam proces można podzielić na kilka etapów.
Najpierw budowana jest budowa modelu informacyjnego: określenie trwających badań, przydzielenie ważnych parametrów obiektowych odpowiadających temu celowi, usunięcie parametrów nieistotnych.
Na drugim etapie tworzony jest model sformalizowany: opisowy model informacji jest wyrażany za pomocą języka formalnego, ustalane są relacje między wielkościami i ustanawiane są niezbędne ograniczenia ich zmiany.
W następnym etapie sformalizowany model przekształca się w model komputerowy, czyli kompiluje algorytm, wykonuje obliczenia, pisze programy lub korzysta ze specjalistycznego oprogramowania.
Po sprawdzeniu poprawności utworzenia modelu i jego zgodności z zamierzonym celem rozpoczyna się bezpośrednie użycie. W razie potrzeby przeprowadzana jest korekta.
Zastosowanie technologii komputerowej znacznie upraszcza tworzenie modeli informacyjnych, ich zmianę, korekcję. Możliwe jest umieszczenie symulowanego obiektu w dowolnym środowisku i sprawdzenie jego zachowania lub przekształcenia właściwości w różnych warunkach bez narażania go na te czynniki.
