Koncepcja władzy nadzorczej pojawiła się w czasach radzieckich. Stopniowo ta instytucja prawna rozwijała się i ulepszała. Następnie analizujemy bardziej szczegółowo, co stanowi dziś organ nadzorczy. 
Początkowy rozwój
W czasach radzieckich na powstanie instytucji nadzoru miały wpływ trzy czynniki:
- Zasada legalności. Mając charakter konstytucyjny, przepis ten wymagał unieważnienia aktów prawnych, które weszły w życie, ale jednocześnie były sprzeczne z normami prawa.
- Ograniczone odwołanie. Aby chronić interesy stron, nie wolno było składać nieskończonej liczby skarg, zmniejszając w ten sposób stabilność decyzji, opóźniając wykonanie, przeglądając sprawę tylko dlatego, że jeden z uczestników nie zgodził się z wnioskami sądu (często nieuzasadnionymi).
- Wpływ państwa. W tym czasie jednym z głównych zadań rządu była maksymalizacja promocji i intensyfikacji interwencji państwa w prywatne stosunki prawne.
Instancja nadzorcza: informacje ogólne
Główną cechą tej instytucji jest to, że działa ona jako jeden ze sposobów przeglądu decyzji, które weszły w życie. Organ nadzorczy to organ, który weryfikuje zgodność decyzji, decyzji, definicji z prawem. Wyjątkiem w tym przypadku są decyzje Prezydium Sił Zbrojnych RF. Organami sądowymi i nadzorczymi są:
- Uczelnie (w tym wojskowe).
- Sądy Najwyższe Federacji Rosyjskiej i jej poddani. Sprawa w nich rozpatrywana jest przez Prezydium.
- Najwyższy Sąd Arbitrażowy. Organizuje również posiedzenia Prezydium.
Ważna uwaga
Biorąc pod uwagę istotę działalności nadzorczej, konieczne jest zrozumienie różnic między jej przedmiotami a przedmiotami podczas przeglądu kasacyjnego. Pierwszy obejmuje szerszy zakres. Dowodzą tego następujące przepisy:
- Przedmiotem skargi kasacyjnej jest wyłącznie decyzja i rozstrzygnięcie organu sądowego pierwszej instancji, podczas gdy kontrola nadzorcza może być wykorzystana do decyzji i orzeczeń sądu każdej instancji.
- Ze względu na wielokrotne anulowanie decyzji wraz z przekazaniem jej do nowego procesu, można podjąć kilka czynności. Możliwość odwołania kasacyjnego dotyczy tylko ostatniej decyzji, która nie weszła w życie. Ponadto ważność i legalność wcześniej uchylonych aktów nie jest weryfikowana. Instytucje sądowe i nadzorcze są organami, które oceniają zgodność z prawem wszystkich wcześniej zaskarżonych decyzji, decyzji, orzeczeń.
Procedura przeglądu
Jak działa organ nadzorczy w postępowaniu cywilnym? Rozpatrywanie spraw na spotkaniu odbywa się nie dłużej niż miesiąc, aw Siłach Zbrojnych - nie więcej niż 2, dopóki nie zostanie ustalone. Sprawa, która jest badana przez sąd nadzorczy, jest zgłaszana przez przewodniczącego, jego zastępców lub innych członków prezydium w imieniu wyższych urzędników. Inny urzędnik tego organu, który wcześniej nie uczestniczył w spotkaniu, może również odczytać okoliczności. Jeżeli sprawa jest rozpatrywana w składzie, jeden z sędziów z jej składu zgłasza się. Ta sama procedura została ustanowiona dla postępowania karnego.
Udział pełnomocnika
W spotkaniu uczestniczą strony sprawy lub ich przedstawiciele, inne osoby, które złożyły skargę lub reprezentacja prokuratora, jeżeli niniejsze rozporządzenie ma bezpośredni wpływ na ich interesy i prawa. Rozpatrzenie sprawy może zostać przeprowadzone przy udziale:
- Prokurator terytorium, republiki, miast o znaczeniu federalnym, autonomicznych okrugów lub regionów, okręg wojskowy lub flota lub jej zastępca w prezydium właściwego sądu.
- Urzędnik w imieniu. Uczestniczy w spotkaniu w Cywilnym Kolegium Sił Zbrojnych i Kolegium Wojskowym Sił Zbrojnych.
- Prokurator Generalny lub jego zastępca w Prezydium Sił Zbrojnych RF.
Postępy w spotkaniu
Produkcja w organie nadzorczym odbywa się zgodnie z ustaloną procedurą. Sprawozdawca określa okoliczności sprawy, treść orzeczeń, motywy skargi lub złożenia prokuratora, a także decyzję o przekazaniu wniosków wraz ze sprawą do rozpatrzenia. Członkowie zarządu lub panelu mogą zadawać mówcom pytania. Osoby określone w art. 386, pkt 3, w przypadku ich pojawienia się mogą wyjaśnić sprawę. Jako pierwszy podejmie osoba, która złożyła wniosek prokuratora lub odwołanie nadzorcze. Na podstawie wyników postępowania Prezydium podejmuje decyzję, a panel podejmuje decyzję. Decyzje w sprawach rozpatrywanych przez organ nadzorczy zapadają większością głosów. Jeśli zalety i wady przeglądu są takie same, liczba głosujących jest taka sama, wówczas skarga lub wniosek muszą zostać odrzucone. Sąd nadzorczy lub rada informują strony sporu o swojej decyzji.
Powody zmiany lub cofnięcia decyzji
Zgodnie z prawem organ nadzorczy ma prawo rozpatrywać decyzje podjęte z naruszeniem praworządności. Bez ich wyeliminowania przywrócenie i ochrona naruszonych interesów i wolności oraz praw publicznych chronionych przez państwo jest niemożliwe. Przepis ten został ustanowiony w art. 387 Kodeks postępowania cywilnego. 
Treść decyzji lub postanowienia
Decyzja podjęta przez osobę nadzorującą powinna zawierać następujące punkty:
- Nazwa organu, który wydał decyzję lub decyzję.
- Miejsce i data decyzji.
- Sprawa, która była rozpatrywana na spotkaniu.
- Imię i nazwisko (pełne imię i nazwisko) osoby, która złożyła skargę, lub oświadczenie prokuratora o potrzebie rewizji.
- Inicjały i nazwisko sędziego, który orzekł w sprawie przekazania wniosku lub prezentacji wraz ze sprawą na rozprawę.
- Treść przepisów podległych organów odwołała się podczas przeglądu.
- Prawo, zgodnie z którym dokonano ustalenia lub podjęto uchwałę na podstawie wyników kontroli merytorycznej.
Decyzję Prezydium podpisuje przewodniczący. Orzeczenie kolegium poświadczają sędziowie, którzy prowadzili postępowanie. Wniosek prokuratora lub skargę zainteresowanych osób można złożyć w terminie sześciu miesięcy od daty wejścia w życie decyzji. 
Organ nadzorczy w procesie arbitrażu
Zgodnie z art. 304 kompleksu rolno-przemysłowego, działania naruszające:
- Wolności i prawa obywatela i osoby gwarantowane przez zasady i normy prawa światowego lub umów międzynarodowych Federacji Rosyjskiej.
- Jednolitość w stosowaniu i interpretacji przepisów przez sądy arbitrażowe.
- Uzasadnione interesy oraz prawa nieokreślonej liczby osób lub innych interesów publicznych.
Naruszenia te stanowią również podstawę do wszczęcia postępowania w sprawie rewizji decyzji na poziomie Prezydium EAC w formie nadzoru. Okoliczności te są wymienione w części 3 i 4 art. 299 agrobiznes. W tym przypadku staje się jasne, że przy tych samych okolicznościach ustawodawca umożliwia przeprowadzenie stosunkowo niezależnych procedur: dopuszczenie sprawy do przeglądu i unieważnienie (zmianę) spornego aktu.
Opinie ekspertów
Przepisy wymienione w art. 304 APC są dość niejednoznacznie oceniane w krajowych publikacjach prawnych.Niektórzy autorzy uważają, że ustawodawca zastosował w powyższych przypadkach najbardziej skuteczne sformułowania Kodeksu postępowania cywilnego. Zdaniem ekspertów narusza to prawo do ochrony sądowej. Jest jednak inny, przeciwny wniosek. Polega ona na tym, że przepis dotyczący absolutyzacji prawa do procesu w drodze weryfikacji nie może być stosowany w postępowaniu cywilnym. Postępowanie nadzorcze nad aktami sądowymi podpisanymi przez najwyższy organ lub sąd trzeciej instancji, w niektórych przypadkach określonych przez prawo, może być ograniczone. To z kolei nie oznacza zmniejszenia lub niewłaściwego wdrożenia możliwości uzyskania ochrony. 
Ta pozycja jest nie tylko większa, ale także jedyna prawdziwa. Należy tutaj powiedzieć, że odpowiada on także podstawowym ideom, które leżą u podstaw nowego agrobiznesu. Biorąc pod uwagę, że nadzór w procesie arbitrażu stanowi trzeci etap weryfikacji, na którym przeprowadzana jest ocena zgodności z prawem aktów, które weszły w życie, wskazanie, że procedura ta powinna mieć charakter selektywny, zapobiega możliwości powielania działań organu kasacyjnego, a także podkreśla specyfikę funkcji i zadań przypisanych do CIEBIE.
Argument opcjonalny
Służy temu europejskie podejście do kwestii dopuszczalności kontroli nadzorczej ostatecznej (weszła w życie) decyzji sądu. Zgodnie z art. 7 ust. C zalecenia Komitetu Ministrów Rady Europy procedury takie można przeprowadzać przede wszystkim w ramach określonego zakresu spraw. Należą do nich na przykład te, które mogą przyczynić się do jednolitej interpretacji prawa lub rozwoju prawa, a także mają znaczenie dla ogółu społeczeństwa. Rosja nie mogła zignorować tego zalecenia, dlatego artykuł 304 pojawił się w jego nowoczesnej wersji.
