„Nie rezygnujcie z więzienia i sumy” - jedno z czysto rosyjskich powiedzeń, którego dosłowne przetłumaczenie na jakikolwiek inny język jest prawie niemożliwe. Rzeczywiście, prawie każdy współczesny rosyjski mieszkaniec ma krewnego lub znajomego, któremu udało się odwiedzić miejsca nie tak odległe. Warto zauważyć, że w wielu osadach i więzieniach warunki przetrzymywania więźniów są dość tolerowane, ale kolonia specjalnego reżimu to zupełnie inna sprawa.
Czy pozbawienie wolności jest karą?
Jeśli wierzysz w cytaty uznanych filozofów i mędrców, każda osoba rodzi się wolna. Prawo to jest dziś zapisane w konstytucjach wszystkich cywilizowanych państw. Jednak za nieprzestrzeganie obowiązujących przepisów stanowych przestępca może zostać skazany na karę pozbawienia wolności na określony czas lub dożywotnio. Praktykę tę wprowadzono w średniowieczu. W naszym kraju, już w XIX wieku, odniesienia do Syberii i Kaukazu, a także ciężka praca, były wykorzystywane jako kara kryminalna. Kara śmierci wykonywana w drodze egzekucji była karą śmierci.
Od 1996 r. Wykonywanie takich wyroków nie było stosowane. Alternatywnym i logicznym substytutem dzisiejszej kary śmierci jest dożywocie. W społeczeństwie i kręgach prawnych wciąż trwa debata na temat tego, czy pozbawienie wolności można uznać za równe pozbawieniu życia. Jednak wielu specjalistów i zwykłych obywateli naszego kraju uważa, że pod wieloma względami wyrok dożywotni w rosyjskiej kolonii specjalnego reżimu jest gorszy niż śmierć.
Klasyfikacja kolonii i więzień Federacji Rosyjskiej
Departament GUFSIN Rosji (główna dyrekcja Federalnej Służby Egzekucji Karnej Rosji) ma wiele wyspecjalizowanych instytucji do przetrzymywania więźniów skazanych na określony czas pozbawienia wolności. Osady kolonijne są uważane za najwygodniejszą opcję zakwaterowania. Możesz dostać się do takiej instytucji za przestępstwa o średniej i niskiej grawitacji oraz w obecności okoliczności łagodzących. Skazani w koloniach muszą przestrzegać reżimu, pracować, mieć możliwość studiowania i samokształcenia. Jednocześnie z reguły nie ma ścisłej kontroli ze strony administracji, a baraki w akademiku przeznaczone są na życie.
Wszyscy więźniowie mogą się ze sobą kontaktować. Kolonie są ogólnymi i surowymi reżimami, z których każdy ma ułatwione, zwykłe lub surowe warunki. Różnią się między sobą liczbą praw i przywilejów przyznanych skazanym, a także niektórymi szczegółami dotyczącymi rutyny i zatrudniania skazanych. Najbardziej rygorystyczne zasady i warunki dotyczące więźniów mogą pochwalić się specjalną kolonią reżimu, w której przestępcy, którzy popełnili poważne, a szczególnie poważne przestępstwa, odbywają swoje wyroki.
Rosyjskie specjalne systemy korekcyjne reżimu
Dziś rosyjski oddział GUFSIN rozdziela skazanych na dożywocie tylko na 5 zakładów karnych. Jeśli wierzyć statystykom, w 2012 r. W całym kraju było 1788 takich więźniów. Wszystkie z nich znajdują się obecnie w specjalnych koloniach reżimów, z których każda wyróżnia się specjalnymi warunkami przetrzymywania i wielopoziomową ochroną przed pędami. Takie instytucje korekcyjne mają nie tylko oficjalne nazwiska i numery seryjne, ale także nieformalne romantyczne imiona.
Dziś więźniowie skazani na życie przetrzymywani są w następujących koloniach: Wołogda Pyatak (FBU IK-5), Sowa polarna (FBU IK-18), Biały Łabędź (FBU IK-2), Czarny Orzeł (FBU IK -56) i Black Dolphin (FBU IK-6). Rozważ bardziej szczegółowo życie więźniów i warunki ich przetrzymywania w jednej z tych instytucji.
Miasto Solikamsk: FBU IK-2
Najsłynniejsza zakład karny w regionie Perm ma swoją historię od 1938 roku. Najbardziej znany jest jako Biały Łabędź. Więzienie pierwotnie zostało utworzone dla więźniów politycznych. Instytucja została ponownie zakwalifikowana w 1955 r., Wówczas strefa otrzymała status przestępczy. Więźniowie polityczni podczas tej reformy zostali po prostu przeniesieni do innego więzienia. Kolonia zyskała sławę w 1980 roku. W tym czasie stworzyli pokój jednokomorowy (EPCT), przeznaczony do reedukacji „złodziei prawa” - najwyższych władz świata przestępczego.
W tym czasie po raz pierwszy wymyślono nową metodę walki z hierarchią więzienną. Teściowie byli specjalnie odizolowani od innych kast i pozbawili szóstek społeczeństwa. W rezultacie władze musiały stale być tylko z własnym gronem i dowiedzieć się, który z nich jest ważniejszy. Według legend w tym czasie około 130 przedstawicieli kryminalnej „władzy” straciło „korony” w „Białym Łabędzie”. Jednocześnie w całym kraju krążyły pogłoski, że Solikamsk (Perm Territory) nie jest najlepszym miejscem do spędzenia następnej kadencji.
Dlaczego łabędź? Legendy i fakty
Wszystkie działające dziś specjalne systemy korekcyjne reżimów mają oryginalne nieformalne nazwy. FBU IK-2 nie jest wyjątkiem. Kolonia jest najlepiej znana jako Biały Łabędź. Dziś możesz zobaczyć zdjęcia tych ptaków wszędzie. Rzeźba łabędzi stoi na dziedzińcu. Sylwetkę dumnego ptaka można również zobaczyć na dachu budynku biurowego. Pojemniki na śmieci i kute elementy dekoracyjne w postaci tego symbolu znajdują się również na całym terytorium.
Powstaje jednak logiczne pytanie: co pojawiło się wcześniej - podobny projekt czy oryginalna nazwa? Istnieje kilka wersji i według jednej z nich wszystko jest bardzo proste: budynki kolonii są pomalowane na biało, a jeśli spojrzysz na nie z góry, przypominają sylwetkę łabędzia rozkładającego skrzydła. Według innych wersji sami więźniowie nadali to imię kolonii, zdając sobie sprawę, że zaśpiewają ostatnią pieśń łabędzia w murach instytucji.
Życie i reżim dla skazanych dzisiaj
Co ciekawe, osoby skazane na dożywotnie więzienie w Białym Łabędzie są dziś okupowane przez nieco ponownie wyposażonych tych samych ECPT. W placówce przebywa około 300 takich więźniów. W rzeczywistości są to żywe zwłoki - najgroźniejsi przestępcy, w tym organizatorzy gangów, zabójcy, maniacy, gwałciciele, powtarzający się przestępcy. Żaden z nich nigdy nie będzie podlegał amnestii, wszyscy zakończą swoje dni w tych białych ścianach. Kolonie specjalnego reżimu nie są uważane za najprzyjemniejsze miejsce, ale reżim w Białym Łabędzie jest jednym z najbardziej rygorystycznych.
Wszystkie „całe życie” są umieszczane w komórkach przeznaczonych dla jednej, dwóch lub trzech osób. Ta kategoria skazanych zawsze nosi ustaloną formę - szlafrok w paski. Mogą poruszać się po placówce tylko w kajdankach z silnie zgiętymi plecami i podniesionymi rękami, których dłonie są skierowane na zewnątrz.
Życie w więzieniu
Wiele specjalnych kolonii reżimów umożliwia więźniom pracę, a nawet edukację w instytucjach znajdujących się na terytorium osady, w której znajduje się zakład poprawczy. W Białym Łabędzie wszystko jest inne: samokształcenie jest jedyną znaczącą czynnością dla więźniów dożywotnich, a następnie można to zrobić za indywidualnym pozwoleniem administracji. Tacy skazani spędzają większość życia w celach.Więźniów zabiera się na spacery, do łaźni i na inne wydarzenia w sposób wykluczający spotkania i kontakty z sąsiadami z innych cel. Zakład karny przestrzega wszystkich międzynarodowych standardów dotyczących utrzymywania skazanych: istnieje biblioteka, „osoby skazane na dożywocie” mają prawo korespondować z krewnymi i odbywać kilka krótkich wizyt raz w roku.
Sławni więźniowie
Dziś w tym zakładzie poprawczym jest wielu przestępców, których nazwiska od dawna nie są na pierwszych stronach gazet federalnych. To tutaj służą ich warunki: Roman Burtsev, Alexander Murylyov, Eduard Tumanov, Igor Izmestiev, Michaił Ustinowicz i wielu innych recydywistów, którzy nadal są uważani za szczególnie niebezpiecznych nawet w areszcie. Miasto Solikamsk (Perm Territory) jest także miejscem, w którym kończą się tak sławni więźniowie, jak Wasilij Buszkin (Wasya genialny), Siergiej Ryachowski, Salman Raduev, Apakia Borys Bagratowicz.
Złodzieje są tu dziś trzymani, warto jednak zauważyć, że pozostało ich bardzo niewiele - tylko około 10 osób.
Interesujące fakty na temat kolonii
W całej historii istnienia „białego łabędzia” absolutnie nie było ani jednej udanej ucieczki. Ten fakt jest niesamowity - nie wszystkie kolonie specjalnego reżimu w Rosji mogą pochwalić się tak bezbłędnymi statystykami. Dziś bezpieczeństwo zapewnia najnowocześniejsza technologia, a także lata wysokich płotów, wież strażniczych i specjalnie wyszkolonych psów. Kolonie korekcyjne Rosji na tym poziomie powinny być odpowiednio strzeżone. Plotka głosi, że nawet lokalny personel nie zna wszystkich zawiłości systemu bezpieczeństwa instytucji, a każda jednostka jest odpowiedzialna tylko za swoją część pracy.
