W każdym przedsiębiorstwie handlowym monitorowany jest stan należności kredytobiorców, klientów, nabywców i innych podobnych podmiotów. Jest to konieczne do terminowej identyfikacji beznadziejnych, przeterminowanych lub wątpliwych zobowiązań. Kontrola przeprowadzana jest corocznie poprzez inwentaryzację, ocenę i analizę długów. W niektórych przypadkach działania te są przeprowadzane w połowie roku. Zgodnie z otrzymanymi danymi firma posiada informacje o nieosiągniętych funduszach lub towarach, rozważa możliwości spłaty tego zadłużenia. 
Możliwe rozwiązania problemu
Istnieje kilka sposobów spłaty długów. Przedsiębiorstwo może na przykład wnosić roszczenia, przyciągać kolekcjonerów i wnieść pozew. Inną dobrze znaną opcją jest sprzedaż wierzytelności. W praktyce wdrożenie może odbywać się na dwa sposoby: faktoring i cesja. Istnieje wiele istotnych różnic między tymi opcjami. Cesja to cesja praw do żądania spłaty długu. Faktoring to metoda, która ma podobieństwa z pożyczaniem. W tym drugim przypadku odbywa się sprzedaż wierzytelności do banku lub innej struktury finansowej. Jednostka przejmująca musi posiadać licencję na prowadzenie takiej działalności. Faktoring jest zwykle stosowany do zadłużenia krótkoterminowego.
Cession
Kupno i sprzedaż wierzytelności w ten sposób wymaga spełnienia szeregu obowiązkowych warunków. Przede wszystkim wszystkie transakcje przeprowadzane są na piśmie. Dokumenty te określają główne postanowienia wspólnych działań osób fizycznych. Na przykład, jeśli dług powstał na podstawie umowy sprzedaży, wielkość produkcji, termin płatności i przeniesienia są wskazane w umowie przelewu. W praktyce zdarzają się przypadki, gdy wierzyciel pilnie potrzebuje pieniędzy, ale nie nadszedł jeszcze termin płatności lub nastąpiło opóźnienie. Sprzedawca w takiej sytuacji ma prawo przenieść swoje prawo do żądania zapłaty na inną firmę. Ten z kolei zapewnia niezbędne fundusze we właściwym czasie. Następnie taki nabywca sam będzie dochodził długu. 
Wyjątki
Ustawodawstwo przewiduje okoliczności, w których sprzedaż wierzytelności nie jest możliwa. Takie przypadki obejmują na przykład płatności celowe - płatności przeznaczone dla konkretnego odbiorcy. Ta kategoria obejmuje alimenty, dotacje, odszkodowania i tak dalej. Umowa cesji nie może zostać zawarta, jeżeli tożsamość nowego wierzyciela jest ważna dla kontrahenta.
Specyfika transakcji
Po podjęciu właściwej decyzji firma powinna ustalić cesjonariusza. Istnieje wiele firm zaangażowanych w przejęcie różnych zobowiązań. Pisemna umowa musi być poświadczona przez notariusza. Z reguły umowa cesji ma charakter płatny. Powinien przynieść uczestnikom odpowiednie korzyści ekonomiczne, w przeciwnym razie jego wniosek jest niewłaściwy. Możesz zrzec się nie tylko bieżących zobowiązań, ale także zaległych i wątpliwych. 
Ważne punkty
Sprzedaż wierzytelności cesją może zostać dokonana bez uprzedniego powiadomienia osoby zobowiązanej, jeżeli umowa nie przewiduje takiej potrzeby. Ale w praktyce lepiej jest powiadomić uczestnika, aby zapewnić transfer środków na pożądany adres.W przypadku spłaty długu na rzecz pierwotnego wierzyciela zobowiązanie uznaje się za spłacone bez względu na istnienie umowy cesji. Przeniesienie praw do nieruchomości podlega rejestracji państwowej.
Faktoring
Sprzedaż wierzytelności w ten sposób odbywa się w celu pozyskania dodatkowego finansowania, zwiększenia wolumenu sprzedaży, zwiększenia obrotu kapitałowego. W faktoringu agenci przejmujący działają jako agenci. Ich obowiązki i prawa zostały określone w ust. 43 Kodeks cywilny. Podobnie jak cesja, sprzedaż wierzytelności przez faktoring oznacza przeniesienie na osoby trzecie. Istnieją jednak znaczne różnice między nimi. 
Funkcje przejścia
Faktoring sprzedaży wierzytelności może być przeprowadzany nie tylko w odniesieniu do bieżących zobowiązań, ale także planowanych i faktycznie niezawartych transakcji. Jednocześnie zaległe długi nie podlegają sprzedaży. Podczas faktoringu możesz przenosić tylko prawa pieniężne. W takim przypadku cesja umożliwia przeniesienie innych zobowiązań majątkowych. Zadłużenia z tytułu faktoringu nie mogą być sprzedawane przez wszystkie przedsiębiorstwa. Na przykład firmy, które mają dużą liczbę małych kontrahentów z niepłynnymi zobowiązaniami, producenci wysoce wyspecjalizowanych produktów nie mogą skorzystać z tej okazji. I ostatnią ważną cechą jest to, że każde przedsiębiorstwo może nabywać wierzytelności na podstawie cesji i licencjonować tylko w ramach faktoringu.
Rachunki
Należności można realizować za ich pomocą. Weksel stanowi zabezpieczenie, które zawiera nieuzasadniony obowiązek zapłaty określonej w nim kwoty i odsetek. Jedna firma przenosi do innego dokumentu, który wskazuje kwotę i termin płatności. Rachunek może być zbywalny, prosty, odsetkowy i zniżkowy. 
Sprzedaż wierzytelności w postępowaniu upadłościowym
Z tej opcji korzysta się w przypadku niewypłacalności przedsiębiorstwa. Decyzję w sprawie wykonania podejmuje syndyk masy upadłości, chyba że komitet lub zgromadzenie wierzycieli przyjmie inną procedurę. Zgodnie z ogólną zasadą wydarzenie jest otwarte. Zapewniona jest jednak również zamknięta sprzedaż wierzytelności. Licytacja odbywa się w takich przypadkach dla pewnej liczby osób posiadających odpowiednie prawa do roszczeń. Takie sytuacje zdarzają się na przykład przy wypełnianiu zobowiązań przez nieruchomości o ograniczonym obrocie.
Sprzedaż wierzytelności: księgowania
Wartość sprzedaży zobowiązania jest zazwyczaj niższa niż wartość nominalna. W związku z tym pojawia się problem dotyczący procedury rozpoznawania strat przesyłowych popełnionych przez cesję. Jest to konieczne do odliczenia podatku dochodowego. Przy sprzedaży długu podstawę ustala się zgodnie z art. 279 Kod podatkowy. W ust. 2 tej normy wskazano na zastosowanie metody memoriałowej w obliczaniu dochodu. Dlatego należy odjąć koszt usług i produktów sprzedanych od zysku ze sprzedaży długu. Wynikowa wartość jest stratą. Jest to uwzględnione w nieoperacyjnych kosztach płatnika. Część kwoty straty dotyczy go w momencie sprzedaży, a część - po 45 dniach od daty przeniesienia praw. 
Przypadki specjalne
W przypadku cesji prawa do momentu dokonania płatności określonej w umowie straty, które mogą powstać w trakcie sprzedaży wierzytelności, nie powinny przekraczać kwoty, która została przekazana i muszą odpowiadać zyskowi z przeniesienia odpowiedniego prawa. Procedura przyznawania odsetek została ustanowiona w art. 269 Kod podatkowy. Kwota odsetek uwzględniona przy obliczaniu dochodu do opodatkowania nie może odbiegać od średniej o więcej niż 20%.
