Obywatele, którzy próbują sfałszować oficjalne dokumenty w celu uzyskania jakichkolwiek praw z ich pomocą lub odwrotnie, aby pozbyć się niechcianych obowiązków, naruszają prawo przez swoje działania. Gdy tylko takie akty zostaną ujawnione, będą musieli odpowiedzieć przed prawem i społeczeństwem zgodnie z art. 327 kodeksu karnego.
Opis przedmiotu przestępstwa
W życiu często zdarza się, że tylko oficjalny dokument oddziela osobę od osiągnięcia pożądanego celu. Dysponując niezbędnym dokumentem, będzie mógł zdobyć to, o co mógł walczyć od wielu lat. Jak być w tej sytuacji? Niektórzy decydują się odsunąć na bok i uspokoić, pozostawiając wszystko decydując o losie. Inni robią wszystko, aby zdobyć to, czego chcą. Często takie działania należy następnie rozłożyć w sądzie na podstawie art. 327 kodeksu karnego.
Aby poradzić sobie z takim problemem, musisz najpierw dobrze zrozumieć, jakie rodzaje dokumentów można omówić. Po pierwsze, odnosi się to nie tylko do jakichkolwiek oficjalnych dokumentów, ale właśnie do tych, które dają pewną swobodę działania, to znaczy poszerzają zakres praw. Z ich pomocą obywatel ma dodatkowe możliwości bez podstaw prawnych. Po drugie, takie dokumenty mogą również zwalniać z pewnych zobowiązań wobec społeczeństwa. Każdy z tych przypadków podlega art. 327 kodeksu karnego. Jak wiadomo, przedmiotem przestępstwa mogą być nie tylko dokumenty. Dotyczy to również różnych formularzy, pieczęci i pieczęci. Czasami nawet najpoważniejszy papier bez nich nic nie jest wart. Dlatego takie sytuacje należy również rozważyć przy użyciu art. 327 kodeksu karnego.
Szczegóły sprawy
Pytanie fałszowanie dokumentów należy wziąć pod uwagę w okolicznościach sprawy. Dlatego artykuł 327 Kodeksu karnego jest podzielony na trzy części. Pierwsza dotyczy rzeczy, które, jak mówią, „otwierają nowe horyzonty”. Na przykład obywatel sporządził fałszywe zaświadczenie funkcjonariusza policji i korzystając z niego korzysta z transportu publicznego, nie płacąc za przejazd. Sytuacja może być poważniejsza, gdy osoba fałszuje paszport lub pieczęć firmową, a następnie zaciąga dla niej pożyczkę z banku. Tutaj ilość obrażeń będzie wyższa.
Ponadto ten artykuł obejmuje również przypadki, w których osoba naruszająca przepisy przygotowuje dokumenty, ale ich nie używa, ale sprzedaje za określoną nagrodę pieniężną. W tym przypadku istnieje również corpus delicti, ponieważ po pierwsze stwarza warunki do popełnienia takiego naruszenia wobec innego obywatela, a po drugie otrzymuje za to zapłatę. Czasami fałszując jeden dokument, osoba próbuje ukryć inne przestępstwo popełnione wcześniej przez niego z jego pomocą. Te okoliczności zostały już przeanalizowane w drugiej części tego artykułu. Trzecia część dotyczy opcji, gdy obywatel z góry wie, że nie korzysta z tego dokumentu. Ten akt jest już uważany za celowy.
Możliwe konsekwencje
Co grozi takim obywatelom fałszowaniem dokumentów? Artykuł 327 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej przewiduje w tym przypadku następujące rodzaje kar:
- W pierwszej części skutkiem takich działań może być aresztowanie na okres do sześciu miesięcy, a także przymusowa praca, ograniczenie lub całkowite pozbawienie wolności na okres nie dłuższy niż 2 lata. Środek ten jest częściej wykorzystywany do celów edukacyjnych. Z jego pomocą sąd chce wskazać gwałcicielowi swój błąd w nadziei, że wyciągnie niezbędne wnioski.
- W rzeczywistości druga część to podwójne przestępstwo. Dlatego kara za to będzie surowsza. Może polegać na pracy przymusowej lub uwięzieniu. Termin w tym przypadku został przedłużony do czterech lat.Jest już coś do przemyślenia.
- Ostatnia część podkreśla intencje, które były obecne w momencie popełnienia przestępstwa. Oznacza to, że osoba zrozumiała możliwe konsekwencje i nadal podejmowała ryzyko. Taka „odwaga” i zamiar mogą prowadzić do nałożenia grzywny, której wysokość wyniesie od 80 000 do wszystkich rodzajów dochodów, które otrzyma przez sześć miesięcy. Ponadto sąd może nakazać pracę obowiązkową na nie więcej niż 480 godzin lub pracę korekcyjną na 2 lata. Możliwe jest również aresztowanie, którego okres nie przekroczy sześciu miesięcy.
Ktoś może zdecydować, że kary nie są zbyt surowe. Ale to tylko pierwsze wrażenie. Są chwile, kiedy po pierwszej karze osoba decyduje się na zawsze porzucić takie czyny.
