W ostatnich latach rosyjskie organy ścigania coraz częściej spotykają się z terminem „terroryzm telefoniczny”. Artykuł Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej pod numerem 207 zawiera wszystkie niezbędne informacje, które mogą zapewnić wyczerpujące wyjaśnienie tego problemu.
Istota problemu
Najpierw musisz dowiedzieć się, czym tak naprawdę jest „telefoniczny terroryzm”. Artykuł Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej na ten temat zawiera wyczerpujące wyjaśnienie. Termin ten oznacza działania obywateli, którzy celowo przekazują świadomie fałszywe informacje dotyczące zbliżającego się aktu terroryzmu.
Według wnioskodawców może to być podpalenie, wybuch lub inne sytuacje, które stanowią określone zagrożenie dla życia ludzi lub poważne straty materialne (szkody majątkowe), lub inne konsekwencje niebezpieczne dla społeczeństwa. Z reguły takie połączenia pochodzą z automatów telefonicznych. Jest to bardzo wygodne i bezpieczne, ponieważ taka metoda ma dwie główne zalety:
- spisek (połączenia z telefonów publicznych są niezwykle trudne do wyśledzenia);
- korzyści materialne (skontaktuj się z pogotowiem bezpłatnie)
Obecnie istnieje wiele różnych urządzeń wykorzystywanych przez sprawców oskarżonych o „telefoniczny terroryzm”. Artykuł Kodeksu karnego nie zawiera ich wykazu. Jednak w praktyce przestępcy często używają:
- specjalne urządzenia do zmiany głosu;
- telefony przedpłacone;
- fałszywe karty SIM.
Ponadto informacje można wysyłać z komputera (e-mail), zwykłym listem lub SMS-em. To dodatkowo komplikuje możliwość wyszukiwania intruza.
Cele i zamiary
Osoba popełniająca określony czyn dąży do osiągnięcia określonego celu. Do czego zatem służy „telefoniczny terroryzm”? Artykuł Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej nie zawiera jasnej odpowiedzi na to pytanie. Niemniej jednak praktyka pokazuje, że odbywa się to:
- Aby tymczasowo zakłócić pracę określonych organizacji lub przedsiębiorstw. Na przykład zdarzają się sytuacje, w których uczniowie dzwonili i zgłaszali bombę podłożoną w budynku szkoły, aby przerwać nadchodzący test.
- Celowe odwrócenie uwagi służb specjalnych od ich natychmiastowej pracy.
- Właśnie z chuligańskich motywów.
Czasami tacy gwałciciele myleni są z „dowcipnisiami”. To słowo pochodzi od angielskiego dowcipu, co oznacza podstęp, żart lub niewinny dowcip. Ale tacy ludzie dla własnej zabawy wyśmiewają rozmówcę, prowadząc go do szczerej rozmowy, której nagranie jest następnie publikowane w Internecie. Ich działania są właściwie nieszkodliwym chuligaństwem telefonicznym. Sytuacja wygląda inaczej w przypadku terrorystów.
Niepożądane konsekwencje
Co to jest tak niebezpieczny „terroryzm telefoniczny” i jego konsekwencje? Działania takich jokerów mogą:
- Stwórz tymczasowe zakłócenie lub częściową dezorganizację pracy konkretnego przedsiębiorstwa. Może to być stacja kolejowa, fabryka, lotnisko lub jakakolwiek instytucja, której pominięcie w niektórych przypadkach może spowodować poważne straty.
- Sprowokować poważną panikę, która przy dużej rzeszy ludzi może nawet doprowadzić do ofiar ludzkich.
- Odwracaj uwagę służb ratunkowych od rozwiązywania naprawdę ważnych problemów. Ludzie, którzy naprawdę potrzebują pomocy, nie będą w stanie jej uzyskać na czas.
- Po powtarzających się fałszywych oświadczeniach służb specjalnych podważana będzie prawda każdego kolejnego połączenia.
Aby zapobiec takim sytuacjom, wszystkie przychodzące rozmowy są rejestrowane na komisariatach policji, a identyfikatory dzwoniących są instalowane, za pomocą których łatwo będzie ustalić miejsce pobytu łobuza lub żartowniś.
Uczciwy odwet
Artykuł 207 kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej zawiera szczegółowe informacje o tym, jaka kara czeka nieszczęśliwego terrorystę. Jeśli szkody spowodowane działaniami prześladowcy telefonicznego są nieznaczne, to na podstawie części 1 może oczekiwać:
- grzywna w wysokości do 200 tysięcy rubli lub łączna kwota dochodu za okres do 18 miesięcy;
- praca obowiązkowa nie dłuższa niż 480 godzin;
- praca korekcyjna od 1 do 2 lat;
- praca przymusowa lub ograniczenie wolności na okres nieprzekraczający 3 lat;
- aresztować do 6 miesięcy;
- maksymalnie 5 lat pozbawienia wolności.
Jeśli obrażenia spowodowane działaniami naruszającego zostaną uznane za duże (ponad 1 milion rubli), wówczas zgodnie z częścią 2 tego artykułu, zostanie ukarany następującą karą:
- grzywna (do 1 miliona rubli lub w wysokości całkowitej kwoty dochodu od półtora do 3 lat);
- całkowite pozbawienie wolności do 5 lat.
Ostateczną wysokość kary określa sąd po odpowiednim postępowaniu, biorąc pod uwagę wszystkie dowody w sprawie.
