Kategorie pomieszczeń zagrożonych pożarem. Obliczanie kategorii lokali

Dla wszystkich środków bezpieczeństwa przeciwpożarowego ważna jest ocena pomieszczenia. W końcu występowanie i szybkość rozprzestrzeniania się ognia zależy bezpośrednio od palności materiałów znajdujących się w budynkach, a także od technologicznych niuansów produkcji w obiektach.

Główna klasyfikacja

W zależności od materiałów, cieczy lub gazów w budynkach występuje 5 stopni zagrożenia. Jednocześnie kategorie lokali są również oceniane osobno. Dzieląc je według stopnia zagrożenia, bierze się pod uwagę obecność w nich substancji palnych, ich ilość. Ważną rolę odgrywają także charakterystyczne procesy technologiczne zachodzące w tych pokojach.

Niebezpieczne ogniowo właściwości materiałów określa się w wyniku badań i zgodnie z obliczeniami według ustalonych zasad, w zależności od otaczających parametrów.

Istnieją takie kategorie pomieszczeń i budynków: A, B, C, D i D. Są one przypisane zgodnie z ustaloną metodologią. Przy obliczaniu kryteriów zagrożenia zawsze wychodzą z najbardziej niekorzystnej sytuacji.

Kategoria A.

Największą uwagę przywiązuje się do konstrukcji i pomieszczeń, którym przypisano klasę zwiększonego zagrożenia wybuchem i pożarem. To zależy od substancji i materiałów w środku.

Tak więc kategoria A jest przypisana do tych pomieszczeń, w których znajdują się łatwopalne ciecze i gazy palne. Ponadto ich temperatura zapłonu wynosi nie więcej niż 28 ^okołoC. Aby przypisać tę kategorię pomieszczeń do zagrożenie pożarowe konieczne jest, aby substancje te były tam przechowywane w ilości wystarczającej do utworzenia wybuchowych mieszanin para-powietrze. Po zapaleniu powinno powstać nadciśnienie przekraczające 5 kPa.

Ta kategoria jest również przypisywana, jeśli w pomieszczeniu znajdują się materiały lub inne substancje, które mogą się palić lub wybuchać nawet podczas interakcji z tlenem z powietrza, wody lub między sobą. W takim przypadku wygenerowane nadciśnienie musi przekraczać 5 kPa.

Przykłady pomieszczeń klasy A.

Najłatwiej jest dowiedzieć się, jak dokładnie określa się kategorię zagrożenia w pomieszczeniu, jeśli weźmie się pod uwagę, które konstrukcje są przypisane do klasy A. Tak więc ta grupa obejmuje:

• magazyny, w których przechowywane są paliwa i smary, benzyna i pojemniki przeznaczone do ich konserwacji;
• stacje przeznaczone do produkcji, przechowywania, przetwarzania, pompowania i butelkowania płynów łatwopalnych (LVH);
• punkty do przetwarzania i mycia pojemników spod płynów łatwopalnych;
• stacje acetylenu i wodoru;
• stacjonarne systemy akumulatorów alkalicznych i kwasowych;
• spiżarnie i lakiernie, w których stosuje się rozpuszczalniki, lakiery, nitro-farby i inne łatwopalne ciecze, których temperatura zapłonu jest mniejsza niż 28 ^okołoC.

Specjaliści powinni wiedzieć, które substancje należą do tej kategorii. Tak więc obejmują one acetylen, wodór, gaz ziemny, pary rozpuszczalników nitro i benzynę.

Zagrożenie klasy B.

Ale nie wszystkie kategorie pomieszczeń są uważane za niebezpieczne. To prawda, że ​​należy zrozumieć, że konstrukcje klasy A to budynki należące do grupy o wysokiej wybuchowości. Następna grupa jest mniej przerażająca.

Do pomieszczeń kategorii B należą te, które przechowują łatwopalne ciecze o temperaturze zapłonu powyżej 28 ^okołoC, łatwopalne ciecze, włókna i kurz. W takim przypadku należy spełnić warunek, że ich ilość jest wystarczająca, aby po zapaleniu ciśnienie projektowe przekroczyło 5 kPa.

Przykłady pomieszczeń kategorii B

Istnieje dość duża lista budynków i konstrukcji, które można bezpiecznie zaklasyfikować do klasy B.Określoną kategorię ognia w pomieszczeniu można przypisać:

• warsztaty, w których odbywa się przygotowanie i transport pyłu węglowego, cukru pudru, mąki drzewnej;
• produkcja mąki siennej, mielenie i wycinanie sekcji młynów, młynków;
• warsztaty specjalizujące się w malowaniu i stosowaniu farb, lakierów o temperaturze zapłonu powyżej 28 ^okołoC i miejsca ich przechowywania;
• magazyny oleju napędowego, pompowanie, stojaki drenażowe do jego przesyłania;
• agregaty chłodnicze amoniaku;
• farmy paliwowe w kotłowniach i elektrowniach;
• branże zajmujące się produkcją wyrobów z włókna szklanego i tworzyw sztucznych.

Ponadto kategorię B można przypisać do pomieszczeń, w których części są myte i wycierane za pomocą nafty lub benzyny. Obejmuje również stacje mycia, w których oczyszczają zbiorniki z oleju napędowego, oleju opałowego i innych substancji, których temperatura zapłonu jest większa niż 28 ^okołoC.

Budynki klasy B.

Następujące kategorie pomieszczeń zagrożonych pożarem nie są już tak przerażające. Tak więc dla budynków, magazynów i innych konstrukcji należących do klasy B stawiane są inne wymagania. Należą do nich te, w których znajdują się materiały palne lub wolno palące się, substancje, ciecze. Są w stanie palić się tylko podczas interakcji z powietrzem, wodą między sobą, ale nie należą do kategorii A lub B.

Dla każdego pokoju można również przypisać podgrupę w obrębie B1-B4. Jest on określany w zależności od lokalizacji ładunku zagrożenia pożarowego i jego stężenia.

Przykłady pokoi klasy B.

Następujące budynki można sklasyfikować jako budynki, konstrukcje kategorii B:

• stolarz, tartaki, obróbka drewna lub połączone warsztaty;
• magazyny torfu, wiadukty węgla, zamknięte magazyny węgla, paliwa i smarów, z wyjątkiem benzyny;
• sekcje młynów do czyszczenia ziarna, kuchnie paszowe;
• warsztaty, w których przeprowadzana jest pierwotna sucha obróbka bawełny i lnu;
• przemysł tekstylny, fabryki odzieży, przemysł papierniczy;
• magazyny farb i lakierów olejnych, olej napędowy;
• urządzenia do smarowania i smarowania roślin;
• garaże samochodowe;
• biblioteki, archiwa, garderoby;
• rośliny bitumiczne i asfaltowe;
• podstacje transformatorowe.

Ważne jest, aby zrozumieć, że tę samą strukturę można przypisać do różnych klas zagrożenia. Wynika to z faktu, że określenie kategorii pomieszczeń opiera się na maksymalnym możliwym stężeniu substancji niebezpiecznych. Obliczenia są wykonywane indywidualnie dla każdego konkretnego warunku.

Kategoria D.

Najbezpieczniejsze są pokoje przypisane do dwóch ostatnich grup. Budynki kategorii G mogą zawierać niepalne materiały i substancje w stanie gorącym, stopionym lub po prostu gorącym, a także ciała stałe, ciecze lub gazy palne. Procesowi ich przetwarzania może towarzyszyć uwolnienie ciepła, płomienia lub iskier, są one wykorzystywane jako paliwo.

Kategoria D jest przypisana do budynków, w których substancje niepalne znajdują się w stanie zimnym.

Przykłady struktur klasy G i D.

Najbezpieczniejsze są pokoje kategorii G i D. Pierwsza grupa specjalistów obejmuje:

• tłocznie i walcownie gorące;
• warsztaty opalania w fabrykach cegły, wapna, cementu;
• kuźnie, kotłownie, maszynownie elektrowni wysokoprężnych;
• sklepy spawalnicze, hutnicze, odlewnicze, kuźnicze;
• działy specjalizujące się w naprawie silników spalinowych.

Do kategorii pomieszczeń D można bezpiecznie przypisać następujące elementy:

• działy walcowania metali na zimno;
• pompa irygacyjna, dmuchawa, stacje kompresorowe;
• warsztaty przetwarzania mięsa, ryb, produktów mlecznych i produktów mięsnych;
• szklarnie, z wyjątkiem ogrzewanego gazem.

Definicja kategorii budynków A i B

Przed przypisaniem określonej klasy zagrożenia specjaliści sprawdzają wszystkie pomieszczenia.Na podstawie podsumowanej objętości obszarów i przypisanych do nich kategorii określa się, do której grupy należy cały budynek. Obliczenia oparte są na określonych standardach.

Na przykład klasa A zostanie przypisana, jeśli pomieszczenia kategorii A zajmą więcej niż 5% całkowitej powierzchni lub 200 m². Jeżeli ich całkowita liczba nie przekracza 25% (ale nie więcej niż 1000 m²) i są wyposażone w automatyczne systemy przeciwpożarowe, budynek nie zostanie przypisany do grupy A.

Jeżeli ustalono kategorie bezpieczeństwa pomieszczeń i ustalono, że ponad 5% całkowitej powierzchni lub 200 m należy do klasy A i B w budynku², wówczas można mu przypisać grupę B. To prawda, jest to możliwe, jeśli nie można go przypisać do kategorii A. Inna sytuacja ma miejsce, gdy pomieszczenia są wyposażone w automatyczne instalacje gaśnicze. Klasa B nie zostanie przypisana, jeżeli suma obszarów należących do kategorii A i B nie przekroczy 25% lub 1000 m².

Budynki związane z klasy zagrożenia B, D, D

Nie wystarczy wiedzieć, jak określa się kategorię lokali. W większości przypadków ważne jest przypisanie klasy zagrożenia pożarowego do całego budynku. Tak więc, jeśli łączna powierzchnia pomieszczeń należących do kategorii A, B, B1, B2, B3 wynosi więcej niż 5% (lub więcej niż 10%, jeśli nie ma obszarów należących do grup A i B), wówczas konstrukcja zostanie sklasyfikowana jako klasa B. jest to możliwe tylko pod warunkiem, że nie należy do kategorii A lub B. To prawda, budynek nie zostanie przypisany do grupy B, jeśli liczba wskazanych obszarów nie będzie większa niż 25% lub 3500 m² i jest wyposażony w automatyczne instalacje gaśnicze.

Jeśli ustalono, że w budynku kategorie pomieszczeń zagrożonych wybuchem i pożarem są podzielone między grupy A, B, B1-B3, G, a ich łączna ilość przekracza 5% całkowitej powierzchni, wówczas można go zaklasyfikować do klasy G. Jeżeli budynek jest wyposażony w automatyczne urządzenia gaśnicze pożar, wówczas nie zostanie przypisany do grupy D, pod warunkiem że łączna powierzchnia pomieszczeń A, B, B1-B3, D nie przekracza 25% lub 5000 m².

Kategoria D jest przypisana do wszystkich budynków, których nie można przypisać do żadnej z powyższych grup.

Metoda oznaczania

Aby dowiedzieć się, jak niebezpieczny jest budynek, ważne jest, aby zrozumieć, jakie kategorie pomieszczeń pod względem wybuchu i zagrożenia pożarowego w nim panują. Na początek wybrana i uzasadniona jest niezbędna opcja obliczeń. Jest to określane za pomocą określonej techniki. Obliczenie opiera się na fakcie, że w przypadku wystąpienia awaryjne rozwinie się najniebezpieczniejsza opcja.

Ważne jest ustalenie, jaka ilość substancji tworzących mieszaniny wybuchowe może dostać się do pomieszczenia. Specjaliści przeprowadzają obliczenia w sytuacjach, gdy:

• jedno z urządzeń ma wypadek;
• cała zawartość urządzenia trafia do pokoju;
• występuje przeciek z rurociągów zasilających urządzenie przez okres niezbędny do ich wyłączenia;
• ciecz zaczyna parować z powierzchni, na które się rozlała, które zostały świeżo pomalowane, oraz z pojemników.

Aby poprawnie określić kategorię pożaru w pomieszczeniu, należy wziąć pod uwagę nie tylko możliwą ilość palnych mieszanin powietrza, ale także wolną objętość pomieszczenia. Jest on definiowany jako różnica między jego całkowitą wydajnością a miejscem, w którym znajduje się cały sprzęt technologiczny. Jeśli nie można obliczyć, uznaje się, że jest to 80% całości.

Po wybraniu niezbędnej opcji projektowej bezpośrednio określ możliwe nadciśnienie. W przypadku substancji łatwopalnych, gazów, łatwopalnych cieczy stosuje się specjalne formuły. Kategorie pomieszczeń określa się na podstawie tego, które konkretne atomy substancji palnych będą w pomieszczeniu. Jednocześnie jako obliczoną temperaturę przyjmuje się maksymalny możliwy wskaźnik. Weź również pod uwagę masę łatwopalnych gazów, cieczy, ich współczynnik spalania, ciśnienie początkowe i maksymalne. Formuła obejmuje również objętość pokoju.

Klasyfikacja budynków mieszkalnych

Z reguły obliczenia kategorii pomieszczeń dla bezpieczeństwa pożarowego są wykonywane dla magazynów, warsztatów, przemysłu i innych obiektów przemysłowych. W przypadku obiektów mieszkalnych nie jest używany. Wynika to z faktu, że zwykle nie przechowują substancje wybuchowe łatwopalne ciecze i materiały.

Ale nie będzie zbyteczne, aby dowiedzieć się, że można określić kategorię pomieszczeń dla bezpieczeństwa elektrycznego. Wpływa to również na prawdopodobieństwo pożarów. Na przykład w pomieszczeniach o wysokiej wilgotności mogą występować problemy przy korzystaniu z niechronionych urządzeń elektrycznych i ich urządzeń sterujących. Tak więc obszary niebezpieczne obejmują kuchnie, werandy, przedsionki, strychy, strychy ogrzewanych domów, szopy, szopy, piwnice, siedliska, szklarnie.