Konstytucja jest podstawowym prawem w Rosji i wielu innych krajach. Ten akt prawny ma fundamentalne znaczenie dla zorganizowania systemu zarządzania politycznego, określenia zasad rozwoju gospodarczego i społecznego oraz stworzenia mechanizmów ochrony praw i wolności człowieka. Jaka jest specyfika takiej kategorii prawnej jak konstytucja? Jakie są cechy podstawowego prawa Federacji Rosyjskiej?
Definicja tego terminu
Jaka jest koncepcja i istota konstytucji państwa? Termin ten ma pochodzenie łacińskie. Jest to transkrypcja słowa Constutio, które ma takie znaczenie, jak „urządzenie”, „establishment” lub, na przykład, „instytucja”. W kontekście państwa i prawa termin ten zaczął być używany w starożytnym Rzymie. Konstytucje w rzymskim systemie prawnym były rozumiane jako akty, w ramach których rząd imperialny ustanowił pewne rodzaje norm i porządków. Jednak w okresie po upadku Cesarstwa Rzymskiego i w średniowieczu termin ten nie był używany bardzo aktywnie, chociaż zaobserwowano go w teorii i praktyce rządzenia politycznego.
Pod koniec XVIII wieku Stany Zjednoczone, Francja i Polska przyjęły podstawowe prawa państwa, które mają największą moc prawną. Pojęcie i istota konstytucji w tym czasie były dość zbliżone do współczesnej interpretacji specyfiki tego aktu prawnego. Dokument ten był rozumiany jako kluczowe źródło prawne, na podstawie którego miał powstać cały krajowy system prawny. Żadna z ustaw przyjętych na szczeblu władzy państwowej nie powinna była być sprzeczna z głównym prawem kraju.
Jaka jest współczesna interpretacja konstytucji? Istota tego źródła prawa w szeroko rozpowszechnionych źródłach ujawnia się w ramach podejścia, które zakłada przede wszystkim, że takie akty prawne są pierwotne w stosunku do innych praw i źródeł norm przyjętych w państwie. Głównym celem wprowadzenia konstytucji w kraju jest określenie kluczowych zasad, w ramach których władza polityczna zarządza społeczeństwem, gospodarką i buduje instytucje państwowe.
Konstytucja i rozdział władzy
Jednak nie tylko społeczno-polityczny charakter konstytucji determinował popyt na takie źródła prawa w poszczególnych krajach, a następnie na całym świecie. Faktem jest, że tego rodzaju akt prawny okazał się skutecznym narzędziem do wprowadzania nowych zasad rządzenia w niektórych państwach. I tak na przykład w systemie politycznym Stanów Zjednoczonych wraz z przyjęciem konstytucji zasada podziału władzy na trzy gałęzie: ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą została wdrożona po raz pierwszy na świecie w skali państwa. Wcześniej było to szczegółowo rozważane w badaniach naukowych teoretyków, ale nie zostało aktywnie wprowadzone do praktyki budowania krajowych modeli zarządzania politycznego.
Konstytucja Federacji Rosyjskiej, zatwierdzona w 1993 r., Ogłosiła także zasadę podziału władzy na trzy gałęzie jako kluczowy mechanizm administracji publicznej. Poprzedziły to postanowienia Deklaracji Suwerenności RSFSR. W ZSRR, przed pierestrojką, takie koncepcje nie były rozpowszechniane - w kraju rządził pionowo zintegrowany model rad, łączący władzę ustawodawczą i wykonawczą.
Funkcje konstytucyjne
Konstytucje współczesnych państw charakteryzują się nie tylko funkcją tytułową.Odpowiednie cechy podstawowych przepisów mogą być różne. Na przykład ważne są społeczne funkcje konstytucji, które można wyrazić w aspektach ekonomicznych, kulturowych i edukacyjnych. Podstawowa ustawa może być również instrumentem edukacji patriotycznej. Na przykład przyjęcie takiego dokumentu, jak Konstytucja Federacji Rosyjskiej, stało się wydarzeniem tak znaczącym dla społeczeństwa obywatelskiego Rosji, że uzyskało status święta państwowego.
Specyficzne cechy Konstytucji
Jaka jest różnica między Ustawą Zasadniczą Państwa a innymi aktami normatywnymi, poza tym, że są pierwotne pod względem siły prawnej? We współczesnej interpretacji główną cechą wyróżniającą jest bezpośredni udział ludzi w jej przyjęciu. Tak więc Konstytucja Federacji Rosyjskiej została zatwierdzona w ramach referendum krajowego. Kolejnym przejawem rodzaju rozpatrywanego aktu prawnego jest wieloetapowa procedura dostosowywania przepisów, a także występowanie barier w każdej zmianie poszczególnych jego części. Tak więc konstytucja powinna być najbardziej stabilną ze wszystkich praw przyjętych w państwie.
Spis treści
Pierwsze światowe przykłady głównego prawa państwowego, a także koncepcje teoretyczne odzwierciedlające pojęcie, istotę i funkcje konstytucji, sugerują, że odpowiedni akt prawny regulowałby stosunki prawne w trzech głównych aspektach: prawach i wolnościach osobistych, organizacji instytucji politycznych, a także zasadach struktury administracyjnej stan.
Z czasem jednak przepisy dotyczące komunikacji w polityce zagranicznej, rozwoju gospodarczego i społeczeństwa zaczęły być uwzględniane w strukturze podstawowych praw. Zaczęły być sprecyzowane prawa i wolności człowieka w różnych aspektach, zaczęto zajmować się kwestiami ekologii i nadzoru. W miarę rozwoju komunikacji międzynarodowej wprowadzono także niezbędne poprawki do krajowych konstytucji państw. Na przykład w 1992 r. W głównym prawie Francji pojawiła się sekcja, która zawiera przepisy odzwierciedlające specyfikę interakcji między państwem a Unią Europejską.
We współczesnych krajach koncepcja, istota i funkcje konstytucji są głównie związane z normami prawnymi, które zapisują podstawy państwowości, indywidualne prawa i wolności, strukturę administracyjną państwa, zasady formowania rządu na różnych poziomach oraz kluczowe aspekty rozwoju społeczno-gospodarczego i współpracy międzynarodowej.
Klasyfikacja: Współczynnik kodyfikacji
Istota i treść konstytucji, którą badaliśmy. Teraz zastanów się, jakie są najczęstsze odmiany odpowiednich aktów prawnych. Podstawowe prawa Rosji, USA i najnowocześniejszych państw są źródłami dokumentacji, mają formę pisemną i stanowią pierwszą kategorię aktów tego rodzaju - konstytucje pisemne.
Niepisane prawa
Istnieją jednak odpowiednie rodzaje aktów prawnych, które nie są skodyfikowane w osobnym dokumencie. Na przykład Wielka Brytania nie ma niezależnej konstytucji, ale jej funkcje są w rzeczywistości wykonywane przez połączenie różnych przepisów, precedensów sądowych i zwyczajów prawnych. Konstytucja, która nie została przyjęta de jure, ale de facto działa w oparciu o inne źródła prawa, jest klasyfikowana jako niepisana. Inne typy i kryteria klasyfikacji konstytucji są również wyróżniane w teorii politycznej. Spektrum ich odmian jest dość szerokie. Konstytucję można więc uznać za przyznaną, faktyczną, rzeczywistą, elastyczną, sztywną. Jednak większość z nich będzie w taki czy inny sposób odnosić się do pisemnych lub tych, które nie są skodyfikowane w oddzielnym dokumencie.
Cechy Konstytucji Federacji Rosyjskiej
Po zbadaniu charakteru i rodzajów konstytucji badamy specyfikę odpowiedniego źródła prawa przyjętego w Rosji.Jak zauważyliśmy powyżej, został przyjęty przy bezpośrednim udziale ludności kraju w referendum w dniu 12 grudnia 1993 r.
Przyjęcie Konstytucji Federacji Rosyjskiej było konieczne z punktu widzenia prawnej konsolidacji podstawowych zasad zarządzania nowym państwem i jego gospodarką, rozwoju społeczeństwa, budowania stosunków międzynarodowych. Powyżej, gdzie przeanalizowaliśmy pojęcie, istotę i typy konstytucji, zidentyfikowaliśmy dwa typy podstawowych praw - skodyfikowane i niepisane. W przypadku Federacji Rosyjskiej eksperci uważają, że tylko pierwsza opcja była możliwa do zaakceptowania.
Pomimo dość gwałtownego odrzucenia zasad komunistycznych i przejścia na wolny rynek, koncepcja i istota Konstytucji Federacji Rosyjskiej wiązała się z potrzebą budowy państwa społecznego, w którym każdy obywatel, pomimo kapitalistycznych priorytetów rozwoju gospodarczego, miałby szansę z powodzeniem rozwijać się w uczciwych warunkach.
Główna część przepisów głównego prawa Rosji związana jest z zasadami budowy mechanizmu władzy państwowej. Podobnie jak w wielu innych krajach, istota i struktura Konstytucji Federacji Rosyjskiej odzwierciedlają prawne mechanizmy niezbędne do zaangażowania państwa w rozwój człowieka i społeczeństwa.
Postanowienia kluczowego prawa kraju odzwierciedlają uprawnienia charakterystyczne dla różnych stanowisk i władz rządowych, zasada niezależności samorządu lokalnego jest zapisana. Konstytucja faktycznie odzwierciedla potrzebę rekrutacji potężnych sił zbrojnych w Federacji Rosyjskiej: na poziomie podstawowego prawa kraju mówi się, że służba wojskowa jest honorowym obowiązkiem Rosjan.
System prawny zgodny z Konstytucją Federacji Rosyjskiej
Istota Konstytucji Federacji Rosyjskiej z góry określa następujący model podporządkowania różnych źródeł prawa. Na najwyższym poziomie - w rzeczywistości bardzo podstawowe prawo państwa. Kolejne znaczenie mają federalne ustawy konstytucyjne. Jeśli chodzi o kolejny krok, który odzwierciedla moc prawną aktów prawnych, prowadzone są aktywne dyskusje między rosyjskimi prawnikami. Niektórzy eksperci nakładają na to ustawy federalne, inni - traktaty międzynarodowe. Dyskusja wynika z różnic w interpretacji jednego z przepisów Konstytucji, zgodnie z którymi przede wszystkim należy przyjąć prawo międzynarodowe.
Główny argument zwolenników punktu widzenia, że ustawa federalna powinna być wyższa - nie wszystkie umowy podpisane między Federacją Rosyjską a innymi państwami mieszczą się w definicji zawartej w głównym prawie kraju.
Dalej w podporządkowaniu aktów prawnych znajdują się podrzędne źródła - dekrety Prezydenta Federacji Rosyjskiej, a także rezolucje rządu Rosji i jego ministerstw.
Kolejny poziom aktów prawnych w Federacji Rosyjskiej ma charakter regionalny. Reprezentują ją ustawy i inne akty normatywne przyjęte w przedmiotach: republikach, terytoriach, regionach.
Najważniejszym aspektem determinującym istotę Konstytucji Federacji Rosyjskiej jest oddzielenie miejskiego systemu władzy od państwa. Jednak przepisy przyjęte w Rosji na szczeblu lokalnym, które tworzą wraz z federalnymi i regionalnymi krajowymi systemami prawnymi, nie powinny być sprzeczne z Konstytucją i aktami prawnymi stworzonymi w celu wdrożenia jej przepisów.
Jak przyjęto podstawowe prawo
Po zbadaniu istoty Konstytucji Federacji Rosyjskiej przydatne będzie również zbadanie głównych punktów związanych z przyjęciem podstawowego prawa Rosji. Historia procesu konstytucyjnego w Federacji Rosyjskiej jest interesująca.
W 1990 r. Ogłoszono Deklarację suwerenności RSFSR. W rzeczywistości oznaczało to, że w nowej republice konieczne było także stworzenie zaktualizowanej konstytucji, odzwierciedlającej obecne realia społeczno-polityczne i gospodarcze. W czerwcu 1990 r. Utworzono specjalną komisję konstytucyjną, w skład której wchodził prezydent RSFSR, a także przedstawiciele jednostek administracyjno-terytorialnych wchodzących w skład republiki.
Po pokonaniu kilku etapów udoskonalenia projekt konstytucji z marca 1992 r. Został opublikowany w mediach. W ciągu następnych miesięcy, zgodnie z zaleceniami Kongresu Deputowanych Ludowych, Prezydenta Rosji i ekspertów Komisji Konstytucyjnej o różnych profilach, dokument ten został również zmieniony. Trzeci projekt głównej ustawy stanu został zatwierdzony 16 października 1992 r. Jednak w ramach przesłuchań Kongresu Deputowanych Ludowych przyjęcie konstytucji nie było możliwe. Według wspólnej wersji trudności wiązały się ze sprzecznością między władzami na poziomie legislacyjnym i wykonawczym. W rezultacie wyrażono inicjatywę - poddanie projektu Konstytucji powszechnemu głosowaniu.
W maju 1993 r. Komisja Konstytucyjna Rosji wydała dekret zawierający główne postanowienia projektu Konstytucji Federacji Rosyjskiej. Wkrótce opublikowano podstawowe prawo państwa w formie zatwierdzonej przez deputowanych Rady Najwyższej; obywatele rosyjscy mogli zapoznać się z jego treścią.
Format prezydencki
Istota Konstytucji Federacji Rosyjskiej na etapie projektu była w dużej mierze związana z wdrażaniem zasad demokratycznych. Z punktu widzenia współdziałania władzy ustawodawczej i wykonawczej rządu założono, że uprawnienia Prezydenta Federacji Rosyjskiej byłyby stosunkowo niewielkie, kraj powinien rozwinąć się jako republika parlamentarna. Jednak do października 1993 r. Opracowano projekt Konstytucji, zakładając dominującą rolę Prezydenta Rosji w systemie administracji publicznej. Założono, że decydującym słowem dotyczącym przyjęcia podstawowej ustawy kraju będą ludzie w procesie referendum.
Popularny głos, w którym obywatele Federacji Rosyjskiej zdecydowali, czy zatwierdzić lub odrzucić projekt konstytucji zaproponowany przez władze, odbył się 12 grudnia 1993 r. Do tego czasu koncepcja i istota Konstytucji Federacji Rosyjskiej została wyjaśniona ludności Rosji różnymi kanałami, które pozwoliłyby obywatelom tego kraju dokonać rozsądnego wyboru. W głosowaniu wzięło udział ponad 58 milionów Rosjan, czyli około 54,8% zarejestrowanych wyborców. Projekt konstytucji został zatwierdzony przez 58,4% wyborców. Po raz pierwszy w historii Rosji w wyniku powszechnego głosowania przyjęto konstytucję narodową.