Podmioty gospodarcze w trakcie swojej działalności wykorzystują siłę roboczą, przedmioty i środki pracy. Człowiek działa na pewien kompleks rzeczy i tworzy z nich różne wartości. Kluczowe znaczenie w procesie tworzenia produktów ma logistyka. Bez surowców, paliwa itp. Wytwarzanie produktu (świadczenie usługi, wykonywanie pracy) jest niemożliwe. 
Logistyka
W działalności gospodarczej człowiek stosuje różne przedmioty i wartości. W przemyśle wydobywczym są to głównie naturalne składniki. Są to w szczególności minerały, elementy świata zwierząt i roślin. W innych branżach wykorzystywane są różne rodzaje zasobów materialnych. Obejmują one surowce, paliwo itp. Korzystając ze środków pracy, człowiek działa na ten kompleks pierwiastków, wytwarza określone towary. Można je z kolei wykorzystać do zaspokojenia potrzeb lub do stworzenia innych wartości. Najważniejszą rolę w działalności gospodarczej człowieka odgrywają zasoby energii. Są klasyfikowane według różnych kryteriów.
W zależności od rodzaju emitują na przykład węgiel, gaz, energię elektryczną, energię wodną i tak dalej. Zgodnie z metodą przygotowania do dalszego użycia wyróżnia się uszlachetnianie, naturalne, wzbogacanie, przekształcanie, przetwarzanie. W zależności od metody produkcji rozróżniają własne lub zewnętrzne pozyskane zasoby energii. Istnieje klasyfikacja według częstotliwości używania: wtórna, pierwotna, wielokrotnego użytku. Rodzaje wartości rozróżnia się również w zależności od dziedzin przemysłu: rolnego, budowlanego, transportowego, przemysłowego. Zasoby produkcji materialnej to przedmioty, których używa człowiek, aby wpływać na inne rzeczy w trakcie swojej działalności. Są również nazywane środkami trwałymi. Są one również podzielone na różne grupy.
MTR
Zasoby materiałowe i techniczne to przedmioty zaangażowane w proces tworzenia towarów. Głównym kryterium, według którego są klasyfikowane, jest ich pochodzenie. Dla konkretnej branży potrzebne są specjalne materiały podstawowe i pomocnicze. Na przykład produkcja niemetali to przemysł chemiczny, metale nieżelazne i żelazne - metalurgia, produkcja wyrobów z drewna - obróbka drewna. Istnieje również klasyfikacja według celu w procesie produkcyjnym (produkcja komponentów, produktów końcowych, półproduktów itp.). Jako dodatkowe funkcje wpisz:
- Właściwości fizyko-chemiczne (gęstość, ciepło i przewodność elektryczna, pojemność cieplna, twardość, lepkość).
- Kształt (profil, kąt, rura, szyna, sześciokąt, belka itp.).
- Wymiary (duży, średni, mały rozmiar w szerokości, wysokości, objętości, długości).
- Stan fizyczny (gazowy, stały, ciekły).
Grupy
Zgodnie z celem zasobów materialnych są podzielone na następujące kategorie:
- Surowce Służy do produkcji materiałów i zasobów energetycznych.
- Półprodukty. Są wysyłane do dalszego przetwarzania.
- Materiały (stosowane w przemyśle głównym i pomocniczym).
- Akcesoria Są one wykorzystywane do produkcji produktów końcowych.
- Gotowe produkty Są wysyłane do konsumentów.
Surowce
Reprezentują zasoby surowcowe, które w procesie działalności gospodarczej stanowią podstawę dla produktu gotowego lub półproduktu. W tej kategorii przydzielane są głównie surowce przemysłowe. To z kolei dzieli się na sztuczne i mineralne. Te ostatnie obejmują:
- Gaz ziemny, łupek naftowy, ropa, węgiel, uran, torf i inne pierwiastki wykorzystywane w sektorze paliwowym i energetycznym.
- Rudy metali szlachetnych, żelaznych i nieżelaznych - w metalurgii.
- Rudy agronomiczne, fluoryt, baryt - w górnictwie i przemyśle chemicznym.
- Mika, grafit, diamenty - w sektorach technicznych.
- Glina, kamień, piasek itp. - w budownictwie.
Surowcami sztucznymi są tworzywa sztuczne i żywice syntetyczne, guma, różne detergenty, substytuty skóry itp. Surowce rolnicze zajmują szczególne miejsce w działalności gospodarczej. Dzieli się na warzywa (zboże i inne uprawy) i zwierzęce (surowa skóra, mięso, wełna, mleko, jaja itp.). W działalności gospodarczej wykorzystuje się również surowce z rybołówstwa i przemysłu leśnego.
Materiały
Są uważane za podstawę dla komponentów, półproduktów, produktów gotowych. Istnieją podstawowe i pomocnicze materiały. Pierwsze obejmują te, które są stosowane bezpośrednio w procesie tworzenia gotowego produktu i są jego częścią. Materiały pomocnicze nie są zawarte w samym produkcie, jednak bez ich uwolnienia jest to niemożliwe. Wskazane kategorie z kolei są podzielone na podgrupy, klasy, typy, grupy.
Półprodukty
Te zasoby materiałowe to półprodukty. Muszą zostać przetworzone, zanim staną się gotowym produktem. Półprodukty są podzielone na dwie duże kategorie. Pierwszy obejmuje częściowo wytworzone produkty w ramach jednego przedsiębiorstwa. Są przenoszone z jednej jednostki na drugą. Druga grupa obejmuje półprodukty, które pochodzą z jednego przedsiębiorstwa do drugiego. Półprodukty można poddać obróbce jednorazowej lub wielooperacyjnej, po czym stają się produktami gotowymi.
Akcesoria
Są to gotowe produkty. W branży przemysłowej materiały składowe są dostarczane z jednego przedsiębiorstwa do drugiego. Ten ostatni stosuje je przy wytwarzaniu produktów końcowych. Innymi słowy, akcesoria działają jak komponenty produktu. 
Gotowe produkty
Przedsiębiorstwa mogą wytwarzać dobra konsumpcyjne lub przemysłowe. Są to tak zwane produkty końcowe. Pierwsze są przeznaczone do sprzedaży klientom. Dobra konsumpcyjne mogą być wielokrotnego (długoterminowego) lub krótkoterminowego użytku, specjalnego, wstępnego lub dziennego zapotrzebowania.
Materiały nadające się do recyklingu
Obejmuje odpady - pozostałości materiałów, surowców, półproduktów powstających w wyniku działalności gospodarczej. Obiekty te częściowo lub całkowicie tracą swoje pierwotne właściwości. Surowce wtórne pojawiają się również podczas wycofywania z eksploatacji i demontażu maszyn, zespołów, części, instalacji, sprzętu i innych środków trwałych. Wtórne zasoby materialne obejmują odpady, dla których dziś nie istnieją warunki operacyjne (ekonomiczne, organizacyjne itp.). Wraz ze wzrostem produkcji ilość tego surowca będzie stale rosła. Wtórne zasoby są dzielone w zależności od:
- Miejsca powstawania (odpady przemysłowe, odpady konsumpcyjne).
- Technologie (nieodpowiednie i podlegające dodatkowemu przetwarzaniu).
- Aplikacje (nieużywane i używane).
- Stan skupienia (gazowy, stały itp.).
- Skład chemiczny (nieorganiczny, organiczny).
- Toksyczność (trująca i nieszkodliwa).
- Miejsca użytkowania itp.
Racjonalność użytkowania
Zasoby materialne przedsiębiorstwa stanowią jeden z kluczowych czynników działalności.Dzięki nim powstaje skład materiałowy produktu. W pewnym stopniu zapewniają również proces produkcji towarów. Z kolei produkty końcowe służą zaspokojeniu potrzeb ludności. Wskazuje to na bezpośrednią zależność dobrobytu społeczeństwa od tego, w jaki sposób podmioty gospodarcze zaspokajają zapotrzebowanie na zasoby materialne. Równie ważne jest racjonalne rozmieszczenie MR, ich kompetentne zastosowanie w procesie działalności. Efektywne wykorzystanie surowców obejmuje następujące środki:
- Jakościowe i dokładne przygotowanie MR do bezpośredniego zastosowania w przemyśle.
- Poprawa struktury bilansu paliwowo-energetycznego.
- Właściwa organizacja magazynowania i transportu surowców, zapobiegająca spadkowi jakości i stratom.
- Chemizacja procesu produkcyjnego.
- Kompleksowe wykorzystanie surowców.
- Wykorzystanie odpadów, surowców wtórnych.
Przygotowanie MR
Niektóre zasoby materialne przedsiębiorstwa muszą zostać przetworzone przed wprowadzeniem do procesu produkcyjnego. W każdym sektorze przemysłowym proces ten ma swoje własne różnice. Uwzględniono główne typy przetwarzania pierwotnego:
- Wzbogacanie surowców. Na przykład, przy produkcji koksu, węgiel jest przetwarzany w rudach metali nieżelaznych i żelaznych.
- Wstępne czyszczenie i standaryzacja. W przemyśle tekstylnym na przykład wełna, bawełna itp. Podlegają takim procedurom.
- Konserwy Jest stosowany w przemyśle spożywczym do owoców, ryb, mięsa, warzyw itp.
- Ekstrakt, suszenie. Te metody przetwarzania są charakterystyczne dla przemysłu drzewnego.
Przepisy państwowe
Dynamika efektywności wykorzystania surowców kształtuje się pod wpływem różnych czynników zewnętrznych i wewnętrznych. Pierwszy obejmuje w szczególności państwową regulację ochrony zasobów. Obejmuje:
- System podatkowy.
- Programowanie stanowe.
- System cenowy.
- Polityka amortyzacji.
- Standaryzacja
- Polityka kredytowa i finansowa.
Programy technicznego rozwoju gałęzi przemysłu, rozwoju i wdrażania gałęzi przemysłu niebędącego odpadami i przemysłu niskoodpadowego są niezbędne przy wdrażaniu regulacji państwowych. Aby je wdrożyć i stymulować podmioty gospodarcze do racjonalnego korzystania z MR, państwo aktywuje specjalne dźwignie finansowe. Równie ważna jest konsolidacja dopuszczalnych norm zużycia materiałów przez produkty z normami.
Warunki rynkowe
Przy opracowywaniu programu produkcji niezwykle ważne jest stworzenie asortymentu produktów, takich jak popyt, podaż i koszt MR. Poziom kosztów transportu i zakupu decyduje o wyborze jednego lub drugiego dostawcy. Decydującym czynnikiem przy podejmowaniu decyzji dotyczących jakości, asortymentu, cen itp. Jest konkurencja między podmiotami gospodarczymi działającymi na rynku.
Inne czynniki
Na efektywność użytkowania duży wpływ ma poziom rozwoju naukowego i technologicznego, dostępność nowej wiedzy, surowce. Strategia podmiotu gospodarczego jako całości jest pod wpływem ogólnych czynników ekonomicznych. W rezultacie wpływają one na proces eksploatacji zasobów materialnych. Czynniki te obejmują przede wszystkim sytuację gospodarczą w państwie, poziom regulacji państwowych, stan infrastruktury w sektorach gospodarki narodowej itp. Inne warunki obejmują:
- Ekologiczny
- Naturalne i klimatyczne.
- Polityczne i inne
Czynniki wewnętrzne
Są wynikiem warunków zewnętrznych. Jednocześnie czynniki wewnętrzne determinują bezpośredni poziom racjonalności aplikacji MR. Obejmują one przede wszystkim czynniki techniczne. Pojawiają się na etapie projektowania. Specyfikacje techniczne wpływają na ograniczenie zużycia niektórych rodzajów zasobów materialnych na 1 jednostkę produkcji, a także wpływają na poprawę jakości i poprawę właściwości towarów. Czynniki technologiczne pojawiają się na etapie tworzenia produktu. Powodują zmniejszenie ilości odpadów i odpadów. Na stopień zużycia zasobów materialnych ma wpływ wiele czynników ekonomicznych i organizacyjnych. Niektóre z nich mają pośredni efekt, przejawiający się zarówno w procesie projektowania, jak i w trakcie bezpośredniego tworzenia produktu. Czynniki organizacyjne koncentrują się na poprawie struktury produkcji. Warunki ekonomiczne przyczyniają się do racjonalizacji procesu stosowania MR.
Poprawa sytuacji
Środki mające na celu poprawę efektywności stosowania MR powinny być przede wszystkim wdrażane w podstawowej opiece zdrowotnej. Jednym z kluczowych elementów programu jest skuteczny mechanizm oszczędzania. Jak pokazują doświadczenia krajów rozwiniętych gospodarczo, maksymalne wyniki w zakresie racjonalnego wykorzystania MR zostały osiągnięte przez podmioty gospodarcze, dla których priorytetem stały się polityki oszczędzania zasobów. Oczywiście przejście do niego wymaga zintegrowanego podejścia, dostosowania strukturalnego. W takim przypadku należy wziąć pod uwagę rzeczywiste potrzeby rynku zewnętrznego i wewnętrznego. 
Karta wyników
W działalności każdego podmiotu gospodarczego szczególne miejsce zajmuje analiza zasobów materialnych. Działając jako kategoria ekonomiczna, mają cechy jakościowe i ilościowe. Podczas oceny skuteczności wykorzystania MR stosuje się różne wartości. W publikacjach ekonomicznych jest wiele ich grup, z których każda przedstawia swoje uzasadnienie. Najbardziej akceptowalnym systemem jest ten, który obejmuje pojedyncze (lokalne, prywatne) i ogólne wskaźniki, a także standardy oparte na podstawach naukowych, zgodnie z którymi można zastosować określone zasoby materialne organizacji. Łączne wartości obejmują:
- Wskaźniki względnych i bezwzględnych zmian wielkości kosztów.
- Zużycie materiałowe produktów i produkcji.
- Wartość intensywności aplikacji MR.
- Wskaźniki struktury konsumenta itp.
Jednostki powinny obejmować ilości charakteryzujące udział bilansu surowców (odpadów), korzystne wykorzystanie MR, poziom strat i stopień ich zaangażowania w proces produkcyjny.
Kluczowe elementy
Konieczne jest rozróżnienie między zużyciem materiałów przez produkty a produkcją. Ostatnia kategoria charakteryzuje skuteczność i poziom wykorzystania MR w całej firmie, niezależnie od konkretnego rodzaju wytwarzanych produktów. Zużycie materiałowe produkcji można obliczyć na różnych poziomach (w przedsiębiorstwie, w przemyśle, w sferze gospodarki narodowej jako całości). Odpowiednio, klasyfikacja jest ustalana w zależności od charakteryzowanego obiektu. Na przykład istnieje zużycie krajowe, sektorowe, regionalne itp. Koszty MR przedstawione są jako kategoria syntetyczna i wieloaspektowa. W związku z tym system wskaźników musi obejmować takie ilości, jak zużycie metalu, energochłonność, zużycie paliwa. Niektóre z tych wskaźników są dość powszechne w praktyce statystyki i rachunkowości. Na przykład odnosi się to do intensywności metalu i energii PKB. Wskaźniki branżowe są obliczane specjalnie dla określonych sektorów gospodarki. Są one definiowane jako stosunek kosztu zasobów materialnych i produkcji do wielkości produktu zbywalnego lub brutto. Obliczenia dla konkretnego podmiotu gospodarczego przeprowadza się w podobny sposób.
Wniosek
Zasoby materialne działają jako jedno z kluczowych ogniw w systemie produkcyjnym.Aby zapewnić ciągłość procesu produkcyjnego, należy stworzyć odpowiednie warunki dla ich produkcji i wdrożenia. Najważniejszym zadaniem każdego podmiotu gospodarczego jest opracowanie środków w celu jak najbardziej racjonalnego i wydajnego wykorzystania MR. W celu realizacji ustalonych zadań należy opracować odpowiednią strategię, ustanowić standardy. Ponadto konieczne jest ciągłe monitorowanie zgodności z wymogami i standardami wydatków. Tylko przy takim zintegrowanym podejściu można skutecznie wykorzystać istniejących posłów.
