Metody rachunkowości. Metoda memoriałowa. Metody rachunkowości

Rachunkowość jest integralnym elementem zarządzania każdym dużym biznesem. Ten rodzaj działalności, zdaniem wielu ekonomistów, nie polega wyłącznie na opodatkowaniu. To cała nauka. A rozwój jego podstaw może być bardzo pomocny w zakresie rozwoju biznesu.

Istnieją osobne obiekty i metody rachunkowości, duża liczba narzędzi i podejść uzupełniających je. Jak firma może ich zaangażować? Jakie są najczęstsze metody rachunkowości? Jaka może być ich praktyczna przydatność?

O rachunkowości

Zanim przestudiujemy metody rachunkowości, porozmawiajmy w rzeczywistości na temat naszej dyskusji. Co to jest rachunkowość? Jakie zadania rozwiązuje?

Rachunkowość, zgodnie z definicją wspólną dla rosyjskich ekonomistów, to system monitorowania i kontroli finansowej i gospodarczej działalności organizacji. Jeśli jako taka, rachunkowość polega na ustalaniu liczb na papierze, łączeniu ich w „księgi” (niemiecki Buch) i bezpiecznym przechowywaniu (niemiecki Haltung), to wraz z funkcją księgową tworzy system, który pozwala wykorzystywać dane finansowe do ekstrakcji praktyczne korzyści dla przedsiębiorstwa.

Oprócz liczb odzwierciedlających przepływy pieniężne w niektórych obszarach funkcjonowania organizacji, rachunkowość gromadzi inne rodzaje istotnych informacji - pracę lub, na przykład, charakter naturalny. Jednak rachunkowość traktuje wszystkie procesy gospodarcze jako operacje w kategoriach cenowych. W rezultacie firma, stosując różne metody rachunkowości, otrzymuje narzędzia, które umożliwiają optymalną alokację zasobów i zwiększają rentowność firmy.

Struktura rachunkowości

Rachunkowość składa się z dwóch głównych elementów. Które jednocześnie tworzą jeden system. W rzeczywistości są to podgatunki rachunkowości, a mianowicie finansowe i zarządcze. Czym się różnią? Jakie cechy mają rachunkowe metody rachunkowości finansowej i które są typowe dla kierownictwa?

Odpowiadamy na pierwsze pytanie. Wewnątrz rachunkowość zarządcza trwają prace nad informacjami przeznaczonymi do wykorzystania przez struktury zarządzania przedsiębiorstwem. Celem jego otrzymania, analizy i interpretacji jest poprawa mechanizmów interakcji między zarządem a jednostkami podległymi, jego efektywne planowanie. Element pieniężny w obiegu tego rodzaju informacji może być zarówno bardzo znaczący, jak i zajmować bardzo niewielki procent - wszystko zależy od specyfiki konkretnego przedsiębiorstwa.

Rachunkowość finansowa działa głównie z informacjami, które są wykorzystywane nie tylko w wewnętrznych strukturach organizacji, ale są również zaangażowane w proces komunikacji z podmiotami zewnętrznymi.

Ponieważ w większości przypadków ta interakcja opiera się na relacjach w postaci pieniądza towarowego, tego rodzaju rachunkowość nazywa się finansową.

Ale informacje przetwarzane w ramach jego metodologii niekoniecznie są tylko liczbami pieniężnymi (choć oczywiście taka absolutna większość).

Jednocześnie naukowcy najwyraźniej nie wytyczają wyraźnej linii w rosyjskiej szkole metodologicznej, która bada problemy księgowe między aspektami finansowym i zarządczym.Mówimy o dwóch, oczywiście, heterogenicznych zjawiskach, ale istnieje wiele powiązanych procesów związanych zarówno z jednym, jak i drugim. Prosty przykład: lista płac i premie dla personelu. Istnieją elementy zarówno finansowe - w aspektach obliczania liczb w stosunku do wydatków firmy, jak i rachunkowości zarządczej - w takich elementach, jak motywacja personelu lub, na przykład, poprawa komponentu personalnego modelu biznesowego.

Poprawki terminologiczne

Bardzo ważne jest, aby przed dalszym studiowaniem różnych aspektów rachunkowości, określić aparat koncepcyjny. Faktem jest, że termin „metoda” ma kilka znaczeń, w zależności od kontekstu. Dlatego w niektórych przypadkach może pojawić się zamieszanie przy jego interpretacji. Niemal jednakowo brzmiące frazy mogą być związane z zupełnie innymi zjawiskami.

Prostym przykładem jest wyrażenie „metoda rachunkowości”. Jego znaczenie będzie się znacznie różnić w zależności od konkretnego kontekstu. Głównym kryterium tutaj jest to, jak często używane jest słowo „metoda”. Jeśli tylko, możliwe interpretacje tego wyrażenia są następujące:

• faktycznie „księgowość” jako niezależna procedura;
• jedno z narzędzi księgowych.

Jeśli słowo „metoda” zostanie użyte w liczbie mnogiej, wówczas będzie ono poprawnie identyfikowane za pomocą drugiej opcji. Oznacza to, że pisząc „metody rachunkowości”, mamy na myśli narzędzia do jego utrzymania. Z kolei podczas pracy z terminem w liczbie pojedynczej musisz przeczytać kontekst. W zależności od tego, w ramach „metody rachunkowości” możemy rozumieć rachunkowość jako taką lub, ponownie, jedno z narzędzi jej utrzymania.

O temacie i metodach rachunkowości

Jaki jest przedmiot i metoda rachunkowości? Jeśli chodzi o pierwsze zjawisko - może istnieć wiele opcji. Przed ich ujawnieniem najpierw ustalimy, czym jest obiekt księgowy. Najczęściej rozumiany jest jako jedna lub kilka strukturalnych jednostek gospodarczych wewnątrz firmy lub poza nią (ale bezpośrednio związanych z działalnością firmy), które generują dane, które są przydatne do rozliczania w takim czy innym stopniu.

Najczęściej są to oczywiście liczby - dla zysków, strat, wynagrodzeń, pożyczek itp. W rzeczywistości przedmiotem rachunkowości są konkretne działania obiektu lub wyniki ich realizacji, zdarzenia i inne ważne z punktu widzenia bieżących celów i zadań przed księgowym, fakty. Przedmiot i metoda rachunkowości są współzależne. Właściwości pierwszego są określone przez istotę drugiego. W związku z tym charakterystyka metody rachunkowości zastosowanej w konkretnym przypadku całkowicie zależy od badanego przedmiotu.

W rzeczywistości, jakie są metody rachunkowości. Natychmiast przypominamy sobie różnice w interpretacji tego terminu, które wskazaliśmy powyżej. Tutaj jest używany w liczbie mnogiej. To znaczy, mamy na myśli metody rachunkowości. Czym oni są

W ogólnie przyjętej interpretacji rosyjskich ekonomistów zwykle bierze się pod uwagę taki zestaw metod, za pomocą których dokonuje się uogólnienia (lub odwrotnie - wyszczególnienia) informacji związanych z działalnością księgową. W praktyce metody rachunkowości stosuje się z reguły w trakcie rozwiązywania problemów związanych z zarządzaniem przedsiębiorstwem. A w niektórych przypadkach - do celów sprawozdawczych i analitycznych (na przykład, gdy zadaniem jest wykazanie sukcesu modelu biznesowego dla inwestorów lub poprawności wydatkowania środków budżetowych przed departamentami).

Elementy metody

Jakie są główne elementy tworzące metody rachunkowości? Eksperci wyróżniają następujące główne odmiany:

1. Obserwacja. Głównym przedmiotem są tu procedury związane z wykonywaniem niektórych funkcji przez różne sekcje przedsiębiorstw w zakresie operacji finansowych i gospodarczych.Za pomocą tej metody odpowiednia struktura rachunkowości może zweryfikować, jak poprawne są praktyczne mechanizmy wdrożone przez pracowników oraz w jakim stopniu odzwierciedlają zasady i normy przyjęte na poziomie korporacyjnym lub legislacyjnym.
2. Pomiar. Podejście to obejmuje identyfikację wskaźników liczbowych związanych z operacjami finansowymi i biznesowymi. Jest to główna różnica w porównaniu z obserwacją, w której procesy są monitorowane pod kątem zgodności z regułami i normami, ale nie przywiązuje się tak dużej wagi do liczb. Przedmiotem pomiaru są prawie zawsze wskaźniki pieniężne (pod względem przychodów i kosztów).
3. Uogólnienie i szczegółowość. Tego rodzaju procedura może mieć zarówno charakter statystyczny, jak i analityczny, w zależności od tego, jakie jest zadanie dla struktur księgowych przedsiębiorstwa. Dla poszczególnych procesów w określonym czasie priorytetem może być uogólnienie, dla innych - szczegółowość.

Z reguły wszystkie te elementy metody rachunkowości są zintegrowane. Ale niektóre z nich mogą być najważniejsze. Jednocześnie nie zawsze jest możliwe narysowanie wyraźnej granicy między nimi. Na przykład, jeśli w procesie obejmującym taki element metody jak obserwacja stosowane są procedury obliczeniowe, wówczas z dużym prawdopodobieństwem porozmawiamy o pomiarze.

Metody rachunkowości

Rozważ podstawowe metody rachunkowości stosowane przez rosyjskich finansistów. Ponownie wprowadzamy poprawkę do faktu, że mamy na myśli przeprowadzenie odpowiedniej procedury, a nie jej istotę.

• Dokumentacja. Ta metoda rachunkowości jest stosowana, gdy zadaniem jest ustalenie faktów, które są istotne z punktu widzenia oceny finansowej i gospodarczej działalności przedsiębiorstwa. Ta procedura jest przeprowadzana przy użyciu znormalizowanych formularzy dokumentów (zatwierdzonych przez prawo lub na poziomie przepisów korporacyjnych).

• Zapasy. To narzędzie pozwala monitorować ilość nieruchomości dostępnej dla przedsiębiorstwa. Niektórzy eksperci uważają, że zapasy stanowią element metody rachunkowości. Jest punkt widzenia „kompromisowy”. Zgodnie z nim inwentaryzacja jako metoda księgowania jest pełnym i ugruntowanym składnikiem utrzymania porządku. Głównym kryterium jest tutaj: obliczenie nie tylko nieruchomości do dyspozycji, ale także ewentualne obowiązki związane z jej przekazaniem przez organizację na rzecz osób trzecich oraz określenie innych perspektyw wykorzystania zasobów. Jeśli jednak inwentarz pełni rolę jedynie narzędzia obliczeniowego, to w tym przypadku jest to nadal integralny element metody (w tym przypadku dokumentacja, pierwsza z naszej listy).

• Ocena również uważany za wspólną metodę rachunkowości. Czy jest to narzędzie bardziej statystyczne, czy raczej analityczne? Niektórzy eksperci uważają, że pierwszeństwo ma ten pierwszy argument, argumentując, że ocena jest przede wszystkim zbiorem ścisłych zasad, które nie wymagają żadnych dodatkowych wniosków po ich zastosowaniu. Rezultatem użycia tego narzędzia będą tylko statystyki. Ale jest inny punkt widzenia. Zgodnie z nią ocena może zawierać elementy metody księgowej o właściwościach, które pozwalają badać nie tylko bieżące dane statystyczne, ale także je interpretować i przewidywać ich wpływ na procesy biznesowe. Oznacza to, że implikowana jest również praca analityczna.

• Kalkulacja kosztów. Tego rodzaju narzędzie służy głównie do wydatków towarzyszących produkcji. Najczęściej są to koszty, które tworzą koszt wytworzonych towarów lub usług.Charakterystyczną cechą obliczeń jest możliwość wyprowadzenia niektórych liczb na podstawie innych zgodnie z pewnymi zasadami (w tym odpowiednimi wzorami). To znaczy, na przykład, dokumentacja to praca z bieżącymi wskaźnikami. Ale gdy tylko pojawią się w nim elementy związane z uzyskaniem danych o innym charakterze na podstawie tych informacji, metoda ta zamienia się w obliczenia (lub jest przez nią uzupełniona).

Te metody rachunkowości, a także ich elementy składowe (o czym już wspominaliśmy powyżej), z reguły nie są stosowane oddzielnie, ale łącznie (niektóre z nich będą wiodące, a inne pomocnicze) . Ponadto granica między elementami i metodami jako takimi nie jest bardzo wyraźna. Jeśli chodzi o elementy, zauważyliśmy ten sam wzór. Przykładem jest spis. Jako metodę rachunkowości bierze się pod uwagę, czy obejmuje kompleksowe badanie procesów finansowych i biznesowych. Jako element innego procesu (dokumentacji), tylko jeśli jego funkcja ogranicza się do gromadzenia informacji.

Praktyka rachunkowości

Rozważ przykłady kilku praktycznych narzędzi rachunkowych wykorzystywanych jako część metody lub jej elementów składowych. Możesz uczyć się tych, które są używane jako najbardziej regularne. Mianowicie te związane z obliczaniem dochodów i wydatków - w celu wewnętrznego raportowania lub przygotowania dokumentów dla urzędu skarbowego.

Niektórzy eksperci uważają, że narzędzia te można nazwać niezależnymi metodami. W niektórych przypadkach są one również nazywane „zasadami”, „podejściami” lub „strategiami”. Każdy z terminów ma do pewnego stopnia podobne znaczenie, jeśli istnieje jeden kontekst.

Jeśli weźmiemy pod uwagę rachunkowość przychodów i kosztów, wówczas alokuj metodę memoriałową w rachunkowości, a także zasadę kasową. Czym się różnią?

Metoda memoriałowa

Metoda memoriałowa w rachunkowości oznacza, że ​​przychody i koszty są rejestrowane w odniesieniu do konkretnego okresu sprawozdawczego na podstawie danych formalnych (informacje z umów, faktur, aktów itp.). Lub poprzez określenie faktycznego momentu przekazania towarów lub świadczenia usług (w praktyce rosyjskiej to kryterium, zdaniem niektórych ekspertów, jest najważniejsze).

To, czy środki zostały zaksięgowane na rachunku bankowym organizacji (lub przekazane innej firmie, jeśli wymaga tego obowiązek), nie ma znaczenia. Nie jest również ważne, czy klientowi lub partnerowi udało się zdobyć to, za co zapłacił. Ponadto w niektórych przypadkach księgowy jest zobowiązany do rejestrowania przychodów lub wydatków zgodnie z zasadą memoriałową, nawet jeśli w okresie rozliczeniowym nie odnotowano żadnych transakcji, na podstawie prawnego wymogu jednolitego podziału przepływów pieniężnych.

Metoda gotówkowa

Metoda kasowa w rachunkowości polega na ustalaniu (a następnie odzwierciedlaniu w dokumentach sprawozdawczych) przychodów i kosztów wyłącznie na podstawie kwot, które wpłynęły na rachunek bieżący firmy (lub przekazanie środków na rachunek kontrahenta odbywa się zgodnie z umową).

Jednak nie wszyscy mogą zastosować to podejście. Zgodnie z prawem Federacji Rosyjskiej metoda ta ma zastosowanie tylko do tych firm, których przychody za poprzednie 4 kwartały podatkowe nie przekraczały 1 miliona rubli. w każdym (bez płatności podatku VAT). Ponadto metoda gotówkowa nie jest uprawniona do korzystania z firm działających na podstawie zawartych umów zarządzanie zaufaniem w odniesieniu do nieruchomości lub umów o realizacji wspólnych działań.

Zasady i metody rachunkowości, które opisaliśmy powyżej, mogą być stosowane przez firmy nie tylko w zakresie optymalizacji raportowania do Federalnej Służby Podatkowej. Narzędzia te są dość przydatne jako sposób na zwiększenie rentowności produkcji poprzez znalezienie optymalnej równowagi w zakresie podziału zysków i wydatków.Wśród obszarów działalności finansowej i gospodarczej, w których wybór najlepszej metody rachunkowości może bezpośrednio wpłynąć na efektywność modelu biznesowego, istnieje polityka amortyzacji. Rozważ jego główne cechy.

Metody rachunkowości i amortyzacja

Do najbardziej regularnych pozycji wydatków w przedsiębiorstwach należą amortyzacja. Jak są one rejestrowane w procedurach księgowych? Czy podstawa gotówkowa jest stosowana do tej pozycji kosztowej, czy zasada memoriałowa?

Metody amortyzacji w rachunkowości oparte są na normach ustanowionych przez Kodeks Podatkowy Federacji Rosyjskiej. Ujawniając ich istotę, przede wszystkim ustalimy, która nieruchomość podlega odpowiedniej rachunkowości.

Kryterium tutaj jest bardzo proste i logiczne. Majątek podlegający amortyzacji powinien być prawnie zabezpieczony we własności podatnika (nie może być przedmiotem leasingu ani dzierżawy), a także powinien być wykorzystywany jako narzędzie do generowania dochodu. Ponadto zasób ten musi mieć okres, w którym zachowane zostaną jego kluczowe właściwości użytkowe, trwający 12 miesięcy lub dłużej. Początkowa wartość nieruchomości (w momencie oddania do użytku komercyjnego) powinna wynosić 40 tysięcy rubli. i więcej. Amortyzacja nie może być przeprowadzana w odniesieniu do zasobów naturalnych, papierów wartościowych, niedokończonych budynków, a także wyrobów gotowych wytwarzanych przez przedsiębiorstwo.

Nieruchomość spełniająca kryteria Kodeksu Podatkowego Federacji Rosyjskiej jest najpierw rejestrowana według kosztu początkowego. Następnie jest on dystrybuowany na podstawie przynależności do grup amortyzacji (głównym kryterium tutaj jest szacowany okres użytkowania).

Maksymalna kwota inwestycji kapitałowych w amortyzację wynosi 10%. Istnieje 30% zniżki na nieruchomości należące do 3-7 grup, co oznacza, że ​​z czasem uległy znacznemu zużyciu, ale pod warunkiem, że zostały nabyte przez firmę na zasadach komercyjnych, a nie bezpłatnie.

Teraz o metodach amortyzacji. Są dwa z nich, zgodnie z kodeksem podatkowym Federacji Rosyjskiej.

• Pierwszy jest liniowy. Jeżeli firma z niej korzysta, wówczas kwotę odpowiadających jej kosztów, w oparciu o okres miesięczny, ustala się, mnożąc wartość odzwierciedlającą wartość początkową nieruchomości przez stawkę amortyzacji (która jest ustalana dla konkretnego obiektu). Jeśli wszystko jest jasne z pierwszym składnikiem formuły, to jak powstaje drugi? Bardzo proste. Stawka amortyzacji jest różnicą między jednostką podzieloną przez liczbę miesięcy, podczas których nieruchomość jest eksploatowana, a stuprocentową.

• Druga metoda jest nieliniowa. Zgodnie z nim brane są pod uwagę dwa parametry - całkowity bilans dla poszczególnych grup amortyzacji, a także zgromadzone środki dla każdej z nich. Co miesiąc drugi odejmuje się od pierwszego.

Naliczone środki dla grup amortyzacji są obliczane według osobnego wzoru. Jak dokładnie Całkowite saldo w ramach każdej grupy jest mnożone przez stawkę amortyzacji.

Jaka jest praktyczna przydatność powyższych mechanizmów dla firmy? Faktem jest, że opłaty amortyzacyjne zgodnie z kodeksem podatkowym można go wykorzystać do zmniejszenia podstawy opodatkowania. Jest to przydatne, jeśli firma działa zgodnie z ogólnym systemem pobierania opłat do Federalnej Służby Podatkowej lub zgodnie z uproszczonym systemem podatkowym, pod warunkiem że płatności są obliczane na podstawie różnicy między przychodami a wydatkami.

Co do tego, które zasady można zastosować do odzwierciedlenia kosztów amortyzacji (gotówkowych lub memoriałowych), wszystko zależy po pierwsze od przychodów, a po drugie od priorytetów samej firmy. Z punktu widzenia prawa obie opcje mają zastosowanie. Niektóre wady tego pierwszego mogą, jak zauważają niektórzy eksperci, trudności z organami kontrolnymi, jeżeli naliczone zostaną opłaty amortyzacyjne dla środków trwałych, pod warunkiem, że ich dostawa nie została jeszcze zapłacona.