Metody zarządzania i zasady

Zasady zarządzania to zasady, które określają funkcjonowanie i nastrój całego systemu. W takim przypadku możemy również mówić o zapewnieniu ogólnej skuteczności zarządzania.

Zasady zarządzania określają niektóre wymagania dotyczące wspólnego systemu zarządzania. Nowoczesne zarządzanie nie zawiera jednak powszechnie uznanego i jednolitego zestawu zasad. Wielu ekonomistów zwróciło wystarczającą uwagę na ten konkretny temat badań.

Klasyfikacja zasad ogólnych

Ogólne zasady zarządzania:

• ważność naukowa - podejście do zarządzania, które może wymagać kompleksowego i ciągłego badania czynników wpływających na ogólną wydajność przedsiębiorstwa;
• systematyczne podejście jest zasadą, która wymaga od kierownika rozważenia zestawu współzależnych, połączonych i oddziałujących elementów, które mogą obejmować technologie, zadania lub ludzi;
• optymalność zarządzania jest odpowiedzialna za spełnienie wymagań w celu osiągnięcia celów zarządzania przy jednoczesnym zminimalizowaniu kosztów pod względem czasu i pieniędzy; zasada elastyczności jest ściśle związana z tą zasadą, która jest wdrażana w praktyce w celu zapewnienia terminowego dostosowania organizacji do zmian w otoczeniu zewnętrznym lub jego restrukturyzacji zgodnie z nowymi celami;
• regulacja - proces zachodzący w systemie zarządzania powinien być jasno uregulowany: innymi słowy, każde przedsiębiorstwo powinno opracować szczególny system norm i zasad, który określałby procedurę prowadzenia działalności zarówno całego podmiotu gospodarczego, jak i jego poszczególnych elementów strukturalnych;
• formalizacja - zasada, która zapisuje normy na poziomie formalnym, a także tworzenie systemu zasad funkcjonowania przedsiębiorstwa w postaci instrukcji, poleceń i instrukcji kierownictwa, z wykorzystaniem zatwierdzonych przepisy strukturalne i opisy stanowisk pracy.

Korzystanie z dwóch ostatnich zasad pozwala w pewien sposób usprawnić proces przedsiębiorstwa, co sprawi, że będzie ono planowane, niezawodne, racjonalne i przewidywalne.

Zasady prywatnego zarządzania

W ramach tej klasyfikacji należy zwrócić uwagę na:

• priorytet celu wyraża się w przewadze struktury nad funkcjami w organizacjach, którymi kieruje podmiot nad przedmiotem itp .;
• zgodność ustalonego celu z przydzielonymi zasobami podporządkowania i zarządzania;
• optymalne połączenie centralizacji i decentralizacji w dziedzinie zarządzania i produkcji;
• budowanie organizacji funkcjonowania podmiotu gospodarczego (w tym przypadku szczególną uwagę zwraca się na osiągnięcie konkretnego celu, zintegrowane podejście do badania różnych czynników, które mogą wpływać na cały proces organizacji, jasne uregulowanie procedur i operacji w opracowywanym projekcie, porównanie procesu z możliwościami technicznymi , zasoby gospodarcze, społeczne i organizacyjne);
• organizacja i wdrożenie rachunkowość zarządcza związane z ciągłością działania jednostki gospodarczej, stosowaniem pojedynczych jednostek miary w planowaniu i rachunkowości itp .;
• zasady zarządzania personelem, wyrażone w adekwatności podstawowych funkcji zarządzania personelem do celów przedsiębiorstwa; podstawowe funkcje zarządzania personelem; szybka reakcja na wszelkie zmiany w specyfiki organizacji; potencjalne imitacje, podejścia sytuacyjne, kompatybilność, kombinacja, kompensacja i dynamizm.

Specjalne zasady zarządzania organizacją

1. Zarządzanie inwestycjami, które koncentruje się na perspektywie długoterminowej, dostępność wiarygodnych informacji o rynku akcji, terminowe i odpowiednie reagowanie na wszelkie zmiany w otoczeniu inwestycyjnym.
2. Zarządzanie ryzykiem wyrażone w lojalnym podejściu do ryzyka, prognozowaniu, ubezpieczeniu, rezerwacji, minimalizacji strat i maksymalizacji dochodów.
3. Zarządzanie technologią, które koncentruje się na poprawie efektywności wykorzystania zasobów produkcyjnych, optymalizacji różnych procesów technologicznych.
4. Stworzenie efektywnej struktury w organizacji, której priorytetami byłyby potrzeby rynku, stworzenie jednostek o minimalnej liczbie poziomów podporządkowania na podstawie celu.

Poprawa metod zarządzania

Podstawowe zasady zarządzania w czasie stale się rozwijają, konkretyzują i doskonalą. Ewolucję tę tłumaczy się pewnymi zmianami w koncepcji zarządzania, przyjętymi w społeczeństwie w określonym czasie.

Polityka kadrowa w przedsiębiorstwie

Zasady zarządzania personelem powinny odzwierciedlać podstawowe wymagania obowiązujących przepisów i przepisów gospodarczych. Z tego punktu widzenia są one najbardziej obiektywne.

W dziedzinie koordynacji pracy personelu główne zasady i metody zarządzania opierają się na:

• nauka;
• demokratyczny centralizm;
• planowanie;
• jedność zarządzania;
• wybór, wybór i umieszczenie personelu;
• połączenie jedności dowodzenia, kolegialności i centralizacji;
• zarządzanie liniowe, funkcjonalne i docelowe;
• kontrola nad realizacją zamówień i decyzji.

Główne kierunki zarządzania personelem

Biorąc pod uwagę doświadczenie zagranicznych menedżerów, należy wziąć pod uwagę podstawowe zasady zarządzania personelem:

• strategiczne podejście do tego obszaru działalności zarządczej;
• uwzględnienie pracownika jako czynnika konkurencyjności i efektywności przedsiębiorstwa;
• wykonalność przyciągnięcia inwestycji w tworzenie systemu zasobów ludzkich;
• demokratyzacja zarządzania i partnerstwo społeczne;
• poprawa jakości pracy i jej „wzbogacenie”;
• ciągłe szkolenie na rzecz rozwoju zasoby ludzkie;
• profesjonalizm w zarządzaniu personelem.

Administracja publiczna

Zasady administracji publicznej powinny wskazywać jej główne cechy i cechy. Pozwalają one określić treść, podstawę i znaczenie administracji publicznej na podstawie cech prawnych tego rodzaju działalności.

Zasady administracji publicznej są klasyfikowane na podstawie przepisów o charakterze społecznym i są wdrażane na podstawie statusu podmiotu działalności państwowej i administracyjnej. Podejścia te mogą obejmować:

• legalność, reprezentowana przez ścisłe i stałe przestrzeganie i egzekwowanie przez przedmioty i podmioty wymagań prawnych obowiązujących na terytorium Federacji Rosyjskiej;
• obiektywizm: treść tej zasady obejmuje badanie praw rozwoju społecznego, na podstawie których wyciągane są wnioski dotyczące dalszej poprawy całego procesu administracyjnego na szczeblu państwowym; zasada ta może być przeciwna woluntaryzmowi i podmiotowości;
• konkretność wyrażona przy wdrażaniu administracji publicznej w kontekście konkretnych okoliczności życiowych, z uwzględnieniem różnych form manifestacji praw rozwoju społecznego w oparciu o rzetelne informacje o faktycznym stanie zarządzanego obiektu;
• skuteczność dążenia do osiągnięcia celów administracji publicznej przy minimalnym koszcie środków, czasu i wysiłku;
• zasady organizacyjne systemu zarządzania, implikujące określenie kolejności interakcji jego powiązań (w literaturze ekonomicznej zwykle można znaleźć klasyczną klasyfikację tych zasad).

Ogólne zasady organizacyjne

Po pierwsze, zasada branżowa, która działa jako lider w tworzeniu usług i urządzeń odpowiedzialnych za sprawowanie władzy wykonawczej. Dzięki niemu powstaje system narządów do realizacji określonego rodzaju działalności zarządczej o znaczeniu państwowym (opieka zdrowotna lub kultura).

Po drugie, zasada terytorialna, która opiera się na tworzeniu aparatu władzy wykonawczej państwa zgodnie z podziałem administracyjno-terytorialnym.

Po trzecie, zasada liniowa, przy wdrażaniu której kierownik dowolnego poziomu (w ramach jego kompetencji) pełni określone funkcje zarządcze i prawa w stosunku do swoich podwładnych.

Po czwarte, zasada międzysektorowa, w ramach której podmiot zarządzania ma prawo do udzielania wskazówek normatywnych i metodologicznych w ramach określonej funkcji. W takim przypadku możemy mówić o kontroli i przymusie administracyjnym.

Zasady organizacyjne

Ta klasyfikacja może być reprezentowana przez następujące podejścia:

• racjonalny podział uprawnień między podmiotami w ramach działalności wykonawczej, który obejmuje pewną konsolidację zadań z prawnego punktu widzenia, a także prawa i obowiązki poszczególnych organów i pracowników;
• odpowiedzialność podmiotów władzy wykonawczej za wyniki ich działań, co jest raczej ściśle związane z zasadą racjonalności w podziale władzy.

Wniosek

Tak więc temat tego artykułu można rozpatrywać zarówno w szerokim, jak i wąskim znaczeniu. Tak więc zasady zarządzania przedsiębiorstwem są rozpatrywane na poziomie konkretnej jednostki biznesowej. Administracja publiczna jest pojęciem o szerszym spektrum, jej charakterystyczne cechy obejmują bezpośrednie połączenie z państwem, staranność, administrację i ogólnokrajowy charakter, a także prawo, efektywność i ciągłość.