Przedsiębiorstwo komunalne i jego prawa. Organizacja i działalność miejskich przedsiębiorstw i instytucji

Pod firmą w ogólnym sensie powinniśmy zrozumieć kompleks nieruchomości, który służy do prowadzenia działalności gospodarczej. Wszystkie rodzaje istotnych aktywów są zawarte w jego składzie. Należą do nich między innymi grunty, sprzęt, obiekty, produkty, surowce. Ten kompleks jako całość lub dowolna jego część może działać jako przedmiot czynszu, zastawu, sprzedaży i innych transakcji. Istnieją różne formy prawne przedsiębiorstw. Zastanów się nad jednym z nich.

Przedsiębiorstwa i instytucje komunalne oraz ich właściciele

Władze lokalne działają jako właściciel takich organizacji. Zarządza także przedsiębiorstwami komunalnymi. Właściciel może kierować swoją pracą w dowolny sposób zgodnie z prawem. Władze lokalne mają możliwość:

1. Twórz, reorganizuj, likwiduj miejskie przedsiębiorstwa i instytucje.
2. Określ przedmiot i cel pracy tych kompleksów.
3. Wyznacz menedżerów.
4. Kontrolować wykorzystanie i zachowanie aktywów materialnych powierzonych przedsiębiorstwom.

Specyfika pracy

Działalność przedsiębiorstw komunalnych związana z usługami socjalnymi wykracza poza zakres tradycyjnej przedsiębiorczości i konkurencji o pozyskiwanie kapitału. Ich funkcjonowanie jest uzupełnione potrzebą świadczenia usług dla społeczeństwa bez polegania na zysku. Przedsiębiorstwo komunalne lub inny kompleks usług może korzystać z mechanizmów rynkowych i wprowadzać doświadczenie w administrowaniu przez prywatne firmy. Ma to korzystny wpływ na funkcjonowanie kompleksu, zwiększa efektywność wykorzystania udostępnionych mu zasobów.

Rozporządzenie legislacyjne

Biorąc pod uwagę specyfikę pracy rozważanych kompleksów, akty normatywne regulują procedurę ich tworzenia. Tak więc miejskie przedsiębiorstwo państwowe kieruje większością swoich produktów, robót lub usług w celu zaspokojenia potrzeb regionu moskiewskiego. Taki kompleks wytwarza towary po ustalonych kosztach w celu rozwiązania problemów społecznych.

Pojedyncza cena jest przypisana do kategorii robót i usług. Przedsiębiorstwo komunalne będące własnością państwa otrzymuje dotacje od państwa. Zgodnie z tym określa się cel jego funkcjonowania. Ponadto kompleksy tego typu w niektórych przypadkach są nieopłacalne. Takie uregulowanie zostało ustanowione w ustawie federalnej nr 161.

Przedsiębiorstwo komunalne korzysta z rzeczowych aktywów trwałych, których prywatyzacja jest niedozwolona. Jego funkcjonowanie ma na celu rozwiązywanie różnych problemów społecznych. Należą do nich między innymi sprzedaż usług i towarów po najniższych kosztach.

Niektóre niuanse

Nowe przedsiębiorstwa komunalne w mieście lub innej miejscowości tworzone są dość rzadko. Obecnie nie ma tylu obiektów, dla których prywatyzacja jest prawnie zabroniona. Ponadto ich status prawny jest wyraźnie regulowany przepisami.

Przedsiębiorstwo komunalne utworzone w celu świadczenia usług lub sprzedaży produktów po najniższych kosztach jest wystarczająco trudne do istnienia bez dotacji. We wszystkich przypadkach ma miejsce opłacalna eksploatacja kompleksów. Organizacja komunalna pod tym względem przedsiębiorstwa są automatycznie powiązane z dochodami budżetowymi.To z kolei jest w pewnym sensie sprzeczne z przepisami Kodeksu cywilnego. Kodeks w szczególności odnosi przedsiębiorstwo komunalne do struktury handlowej. Trudno wyobrazić sobie pracę takiego stowarzyszenia bez zysku. Z drugiej strony ustawa o bankructwie ustanawia obowiązek założyciela, w tym przypadku gminy, do zapobiegania niewypłacalności utworzonego przez niego przedsiębiorstwa.

Rozszerzenie zakresu

Biorąc pod uwagę obecną sytuację gospodarczą, wielu ekspertów uważa, że ​​warunki do tworzenia kompleksów biznesowych wymagają więcej. Przedsiębiorstwa komunalne działają dziś we wszystkich sektorach gospodarki. Świadczą usługi, tworzą miejsca pracy, otrzymują dochód, który trafia do budżetu i własnego rozwoju. Niemniej jednak wielu z nich otrzymuje dotacje państwowe i regionalne. Pod tym względem trudno mówić o jakiejkolwiek rentowności takich przedsiębiorstw. Nowe warunki ich tworzenia umożliwiłyby:

1. Wypełnij nisze rynkowe. Jest to istotne przy braku wyspecjalizowanego przedsiębiorstwa, niewystarczającej aktywności inwestycji prywatnych oraz przy zwiększonym lub niezaspokojonym popycie.
2. Wyeliminuj monopole dowolnego producenta lub produktu na lokalnym rynku.
3. Szybko zrealizuj zyskowny projekt.
4. Łagodzi napięcia na rynku pracy.

Wszystkie te problemy są dzisiaj obecne w sferze społecznej. W tym obszarze proces produkcji zależy nie tylko od chęci osiągnięcia zysku, ale także od użyteczności społecznej, interesów sprawiedliwości społecznej, popytu na rozpuszczalniki i tak dalej. Tworząc nowe przedsiębiorstwo komunalne, należy wziąć pod uwagę obecność prywatnych firm na rynku i konsekwencje ich pracy dla ludności. Niektóre usługi należy pozostawić tym stowarzyszeniom. Przed założeniem przedsiębiorstwa komunalnego władze lokalne powinny zbadać możliwości w sektorze prywatnym.

Klasyfikacja

Prawa jednostek komunalnych są prawnie ograniczone. Tymczasem takie kompleksy mają pewien stopień niezależności, zarówno pod względem prawnym, jak i ekonomicznym. Zgodnie z tym kryterium rozróżnia się następujące grupy:

1. Przedsiębiorstwa, które nie mają ani ekonomicznej, ani prawnej niezależności. Posiadają własne organy administracyjne. Niemniej jednak kompleksy takie działają jak jednostki administracji lokalnej. Koszty i przychody takich przedsiębiorstw są włączone do budżetu lokalnego. Funkcjonowanie kompleksów odbywa się zgodnie z instrukcjami otrzymanymi od władz lokalnych. W ogólnym ujęciu gmina działa jak jedno przedsiębiorstwo, koordynując jednocześnie pracę swoich jednostek.
2. Kompleksy o prawnej i ekonomicznej niezależności. W takim przypadku mają miejsce pewne prawa przedsiębiorstw komunalnych, jednak kluczowe decyzje dotyczące pracy podejmowane są przez administrację. Lokalny budżet pokazuje tylko wyniki ich działalności finansowej. Zysk wypracowany przez takie przedsiębiorstwa zazwyczaj nie pokrywa ich wydatków. Wynika to z faktu, że władze lokalne i regionalne ustalają dla nich odpowiednie ceny. Dotyczy to w szczególności transportu, komunikacji, mediów. Źródłem finansowania przedsiębiorstw są środki ludności (konsumentów), a także dochody z budżetu lokalnego. W centrach przemysłowych, dużych gminach, takie kompleksy mogą same zarabiać pieniądze i kierować zyskami w celu poprawy usług dla obywateli.
3. Przedsiębiorstwa działające na zasadach komercyjnych. Takie kompleksy pochodzą ze struktury administracyjnej. Są przenoszone do zarządzanie zaufaniem specjaliści (kierownicy). Przedsiębiorstwa sprzedają towary według wartości rynkowej.Należą do nich różne kompleksy budowlane, przemysłowe, rolnicze, handlowe i inne. Mają prawo do wykonywania pracy w formie spółki akcyjnej lub innej spółki gospodarczej, utworzonej przez władze lokalne. Ten ostatni posiada pakiet kontrolny papierów wartościowych. Przedsiębiorstwa te mają swobodę działania, mają określony status prawny. Działają na potrzeby masowego konsumenta, w tym rynków lokalnych.

Własność przedsiębiorstwa komunalnego

Formacja miejska (MO) może przełożyć utworzony przez niego kompleks na samowystarczalność, łącząc z tym zapewnienie dotacji dla konsumentów (forma ukierunkowanego wsparcia). W procesie przechodzenia na usługi komercyjne zwiększa się z jednej strony wzrost liczby płatnych usług, z jednej strony granica między instytucjami komunalnymi a przedsiębiorstwami, az drugiej strony między tymi ostatnimi a przedsiębiorstwami prywatnymi. Niemniej jednak, pomimo pewnego stopnia swobody działania w stosunku do utworzonego kompleksu, Ministerstwo Obrony jest zobowiązane do przestrzegania wymogów prawnych. Gwarantują prawa zarówno samego przedsiębiorstwa, jak i zarządzania nim.

Funkcjonowanie kompleksów odbywa się głównie na podstawie zarządzania gospodarczego. Prawo to przyznaje przedsiębiorstwu określone uprawnienia do korzystania, posiadania, rozporządzania aktywami materialnymi, wszelkich ruchomości, finansów, w tym według własnego uznania. Ponadto może dzierżawić, sprzedawać, zmieniać, hipotekę.

Wyjątkiem są obiekty nieruchome. Nie podlegają one prawu do rozporządzania według własnego uznania. W celu realizacji transakcji należy uzgodnić z właścicielem. W praktyce władza jest przekazywana szefowi przedsiębiorstwa. Sam je implementuje. Relacje między liderem a właścicielem reguluje prawo pracy.

Obowiązki, możliwości, zakazy

Zgodnie z kodeksem cywilnym interwencja właściciela w działalność przedsiębiorstwa komunalnego, poza uprawnieniami ustanowionymi dla niego, jest uważana za niezgodną z prawem. Właściciel może przejąć tylko aktywa materialne, które nie są wykorzystywane zgodnie z ich przeznaczeniem, i rozporządzać nimi według własnego uznania.

Przedsiębiorstwo komunalne odpowiada za swoje zobowiązania związane z całym majątkiem, który do niego należy. MO ponosi odpowiedzialność tylko w przypadku upadłości utworzonego przez niego kompleksu. Inne obowiązki nie dotyczą go. W przypadku bankructwa powstaje dodatkowa odpowiedzialność. Ta sama zasada dotyczy braku własności przedsiębiorstwa państwowego.

Zgodnie z kodeksem cywilnym dyrektor działa jako organ administracyjny. Wyłączone są kolegialne struktury zarządzania w przedsiębiorstwach komunalnych. Kierownik sprawuje kontrolę nad przepływem przepływów pieniężnych, podejmuje niezależne decyzje dotyczące wykorzystania zysku. Za zgodą właściciela przedsiębiorstwo może zostać członkiem spółki non-profit lub komercyjnej, zbywać posiadane przez nią akcje oraz udziały w partnerstwa biznesowe i społeczeństwa.

Wyzwania branżowe

Ustawodawstwo nie nakłada obowiązku przeprowadzania niezależnego audytu dla przedsiębiorstw komunalnych, a także tworzenia w nim struktur nadzorczych. Brak funkcji kontrolnych w MO często prowadzi do naruszenia dyscypliny finansowej.

Na przykład fundusze przedsiębiorstw komunalnych są wysyłane do innych firm w celu ukrycia powstałego zysku, a umowy zaczynają być zawierane w celu zaspokojenia indywidualnych interesów kierownictwa. Ponadto często podaje się tendencyjne lub niekompletne informacje o pracy, co w związku z tym nie pozwala zapobiegać nielegalnym działaniom i je tłumić.

W niektórych przypadkach uprawnienia posiadane przez właściciela nie tylko pozwalają na przedstawienie wymagań szefom przedsiębiorstw, ale także na określenie wskaźników ich efektywności ekonomicznej (sprawozdawczej lub planowanej). TC, zapewniając skuteczną ochronę pracowników, jednocześnie znacznie komplikuje proces stosowania wobec nich środków odpowiedzialności.

Redukcja sektora

Od dawna dyskutowano na szczeblu rządowym. Urzędnicy oferują dwie opcje likwidacji przedsiębiorstw komunalnych:

1. Wyobcowanie aktywa inne niż podstawowe zgodnie z prawem prywatyzacyjnym. W ramach tego podejścia sprzedaż powinna zostać przeprowadzona bez zakłóceń za wszelką cenę. Dotyczy to w szczególności przeprowadzenia aukcji. Jeśli pierwsza aukcja nie miała miejsca, wyznaczane są kolejne. W takim przypadku cena początkowa nie jest ogłaszana.
2. Przekształcenie w instytucję komunalną z prawem do zarabiania pieniędzy przekraczającej ustaloną kwotę w oszacowaniu.

Możliwe konsekwencje

Sprzedaż przedsiębiorstw komunalnych może pomóc w zmniejszeniu niezbywalnego minimum nieruchomości potrzebnego władzom lokalnym do wykonywania swoich uprawnień. Zgodnie z tym MO może utracić status podmiotu gospodarczego. To z kolei będzie sprzeczne z podstawowymi aktami regulacyjnymi samorządu lokalnego.

Gminy są zobowiązane do posiadania własne źródła funduszy realizować swoje funkcje i rozwiązywać problemy społeczno-gospodarcze. W warunkach relacji rynkowych dla władz lokalnych oznacza to nie tylko możliwość, ale także potrzebę dysponowania strukturami handlowymi, łączącymi uprawnienia obowiązkowe i dobrowolne.

Tymczasem ważny jest kolejny aspekt eliminacji przedsiębiorstw komunalnych. Kompleksy te ponoszą główne obciążenia społeczne i ograniczają wzrost taryf na usługi o kluczowym znaczeniu, w razie potrzeby otrzymując dotacje budżetowe. Jednak przedsiębiorstwo komunalne działające na podstawie praw do zarządzania gospodarczego może w dowolnym momencie zostać przeniesione do samofinansowania, z wyjątkiem sald finansowania z budżetu.

Jeśli regulacja taryfowa zostanie zniesiona, to znaczy zezwoli się na świadczenie usług na rzecz ludności po koszcie obejmującym co najmniej średni dochód, wówczas będzie ona dostępna dla każdego kompleksu. W tym przypadku siła motywacji nie różni się niczym od prywatnej firmy. Dotacje będą przekierowywane bezpośrednio do konsumentów.