Historia ewolucji społeczeństwa wskazuje, że na różnych etapach rozwoju stosunków produkcji i sił wytwórczych gospodarka publiczna wielokrotnie przyjmowała różne formy ekonomiczne, z których pierwszą i początkową było rolnictwo produkujące na własne potrzeby (produkcja na własne potrzeby).
Według danych historycznych w różnych czasach istniała znaczna różnorodność jej modeli: azjatycka, słowiańska, prymitywna, germańska społeczność i inne. Pomimo powszechności głównych cech, pojedynczy model miał indywidualne cechy określone przez określone siedlisko.
Naturalna produkcja i jej główne cechy
Mają następującą formę:
- Gospodarka na własne potrzeby jest reprezentowana przez zamknięty system, to znaczy jest z natury autarkiczny. Jedna jednostka biznesowa wykonuje całą listę prac, a tym samym zapewnia sobie wszystkie korzyści niezbędne do życia.
- Produkcja na własne potrzeby nie wiąże się z podziałem pracy, który jest zatem nieproduktywny. Daje to minimalną ilość nadwyżki produktu.
- Ta ekonomiczna forma ekonomii społecznej jest niezwykła do wymiany.
- Historycznie opiera się na własności gruntów. Ta forma zarządzania pojawiła się w wyniku stagnacji w społecznym podziale pracy i prymitywnej naturze jej warunków materialnych.
- Produkcja na własne potrzeby jest formą gospodarki opartą na tworzeniu dóbr materialnych i usług przeznaczonych wyłącznie do konsumpcji w ramach jednej jednostki gospodarczej. Zatem nie ma żadnych relacji zewnętrznych.
- Stosunki produkcyjne są tutaj wyrażane przez relacje między ludźmi, a nie przez produkty ich pracy, na przykład właściciela niewolnika i jego niewolnika. Produkcja na własne potrzeby sztywno zamyka istniejące w tym czasie procesy gospodarcze wewnątrz jednostek lokalnych, zapobiegając w ten sposób otwarciu kanałów nawiązywania relacji zewnętrznych.
Produkcja na własne potrzeby (a dokładniej jej główne cechy) była więc, że tak powiem, prymitywna zarówno pod względem rozwoju powiązań produkcyjnych w ramach odrębnej jednostki gospodarczej, jak i najbardziej elementarnych więzi między społecznościami.
Siła robocza była sztywno przypisana do odpowiedniej wspólnoty gospodarczej i była pozbawiona mobilności. Uzasadnia to konserwatyzm rolnictwa na własne potrzeby. Przeważnie to szczególne cechy naturalnej formy zarządzania ujawniają przyczynę żywotności i trwałości społeczności rolniczych przez wiele tysiącleci.
Forma naturalna odpowiada zarówno określonemu poziomowi sił wytwórczych, jak i pewnym stosunkom produkcyjnym, które z góry określają bardzo wąski cel całej produkcji: zaspokajanie potrzeb, które są nieistotne zarówno pod względem ilościowym, jak i nomenklaturowym, o prymitywnym charakterze.
Gospodarka na własne potrzeby i produkcja towarów
Warunkami powstania i dalszego rozwoju następujących form zarządzania były następujące fakty:
- Forma towarowa została pierwotnie pomyślana jako dokładne przeciwieństwo rolnictwa na własne potrzeby.
- To uporządkowana produkcja społeczna, w której stosunki gospodarcze przejawiają się poprzez rynek (poprzez kupno i sprzedaż produktów pracy).
Tak więc produkcja naturalna i towarowa stanowiły dla siebie swoistą przeciwwagę. Przejście do tego ostatniego stało się dowodem pojawienia się i dalszej ewolucji myślenia ekonomicznego, a następnie cywilizowanych stosunków handlowych w sferze gospodarczej.
Dwa warunki rozwoju produkcji towarowej
- Obecność społecznego podziału pracy, zgodnie z którym każdy producent zajmuje się wytwarzaniem określonego rodzaju produktu. Specjalizacja była głównym warunkiem zwiększenia wydajności pracy, a następnie rewolucji technologicznych. To właśnie stało się warunkiem produkcji dodatkowej ilości produktów niezbędnych do zaspokojenia wszystkich potrzeb społeczności.
- Ekonomiczna izolacja produkcji, czyli producenci zaczęli być uważani za właścicieli. W związku z tym pojawiła się potrzeba wymiany wyników pracy.
Tak więc pierwszy warunek jest warunkiem pojawienia się produkcja towarów a drugi - producenci.
Różne rozumienie przydatności towarów z punktu widzenia producentów i konsumentów
Produkcja produktów naturalnych wiąże się z koncepcją użyteczności, to znaczy każdy produkt tej produkcji ma tę właściwość. Innymi słowy, jest on w stanie zaspokoić pewne ludzkie potrzeby, nawet te, które powodują uszczerbek na zdrowiu (narkotyki, alkohol, papierosy itp.), Ponieważ może to zaspokoić odpowiednie potrzeby biologiczne lub potrzeby duchowe.
Producenci produktów uważają je za zestaw właściwości materiałowych zapewniających pożądaną użyteczność. Przykładem jest ruda żelaza, którą szacuje się na podstawie ilościowej zawartości żelaza lub mleka, które ma pewną ilość witamin, białek, tłuszczów, cukru mlecznego itp. Oznacza to, że istnieje bezpośredni związek między ilością składników odżywczych w produkcie a jego jakością.
Konsumenci dość często kierują się subiektywnymi ocenami korzyści z dobra, zaniedbując przy tym ich ważne obiektywne cechy. Postrzegają naturalne produkty z pozycji osobistych życzeń, preferencji i gustów.
Charakterystyka naturalnej produkcji w tym aspekcie sprowadza się do tego, że zakres użytecznych wytwarzanych produktów, które są tworzone do konsumpcji w ramach jednostki gospodarczej, jest bardzo ograniczony. W przeciwieństwie do drugiej formy produkcji, opartej na zasadzie społecznego podziału pracy, w której zwiększa się nie tylko ilość i asortyment wytwarzanych produktów, ale także zmieniają się właściwości towarów.
Niuanse księgowania produktów pod względem fizycznym w ramach niektórych rodzajów działalności gospodarczej
Odpowiednie wykazy odnoszące się do produkcji określonego asortymentu towarów obejmują produkty wytwarzane przez organizację zarówno z własnych zapasów materiałów i surowców, jak i z półproduktów przyciąganych przez nieopłacone (opłaty za przejazd). Przeznaczony jest do przekazania innym osobom fizycznym i prawnym, jego oddziałom oraz budowie kapitału własnego, a następnie do kredytowania jako składnik aktywów obrotowych lub środków trwałych. Na przykład specjalne wyposażenie, kombinezony, które zostały wydane własnemu personelowi ze względu na płace lub wydane na osobiste potrzeby produkcyjne.
Dla każdego asortymentu produktów, które są rejestrowane pod względem wartości (na przykład meble, leki itp.), A także informacje na temat produkcji i sald produktów, rozliczanie odbywa się według rzeczywistych kosztów lub według odpowiednich cen księgowych. A jeśli towary są wykonane przy użyciu surowce do pobierania opłat, następnie księgowanie odbywa się według kosztu całkowitego, w tym cen tych surowców.
Produkcja w naturze może również zawierać w swoich sprawozdaniach informacje o wydaniu prototypów, jeżeli zgodnie z technologią produkcji zostaną one uznane za w pełni ukończone, zostaną zaakceptowane przez odpowiednią służbę kontroli technicznej i będą miały niezbędny dokument, który służy jako potwierdzenie ich jakości i zgodności z obowiązkowymi normami.
Plan produkcji i marketingu
Działa jako centralna część zarówno planów strategicznych, jak i bieżących. Jego celem jest zapewnienie wzrostu produkcji, znacznego wzrostu jakości towarów, pełniejszego zaspokojenia popytu konsumpcyjnego oraz maksymalnego wykorzystania mocy produkcyjnych i surowców.
Jakie wskaźniki są obliczane w tym planie?
Pozwala określić wymaganą ilość i zakres produktów przeznaczonych do produkcji, zgodnie z następującymi wskaźnikami:
1. Wielkość produkcji w naturze:
- produkty gotowe (przetwarzanie zakończone, zgodność z normami krajowymi, międzynarodowymi i technicznymi);
- półprodukt (nie wszystkie etapy przetwarzania zostały zakończone, uważa się go za produkt końcowy odpowiedniego etapu i materiał wyjściowy na następny);
- praca w toku (jest na etapie przetwarzania, wszystkie etapy nie zostały ukończone w warsztacie lub przedsiębiorstwie);
- produkcja warsztatów pomocniczych (para, prąd, woda dostarczana na własne potrzeby lub z boku).
Zastosowanie odpowiednich mierników naturalnych opiera się na wykorzystaniu pewnych fizycznych i technicznych właściwości procesów i obiektów. Na przykład produkty chlebowe można mierzyć w podstawowych jednostkach masy - kilogramach lub tonach.
Wielkość produkcji pod względem fizycznym każdej jednostki jest uwzględniana poprzez zsumowanie jej składników: produktów gotowych, półproduktów i produkcji w toku.
2. Wielkość produkcji w kategoriach konwencjonalnych.
3. Wielkość produkcji pod względem wartości.
4. Wskaźniki istniejącej zdolności produkcyjnej przedsiębiorstwa.
5. Wskaźniki charakteryzujące jakość produktów.
Główną zaletą i główną wadą mierników naturalnych
Pozytywny aspekt wyraża fakt, że mierniki te pozwalają wizualizować fizyczną objętość branego pod uwagę.
Ich główną wadą jest ograniczenie możliwości uogólnienia różnych obiektów księgowych.
Naturalne wskaźniki są podsumowane tylko dla operacji jednorodnych. Niejednorodnych obiektów nie można sumować. W rezultacie nie można uzyskać ogólnego ich wyobrażenia.
Analiza planu produkcji w naturze
Ocena jego wdrożenia w następujących obszarach:
- ustalona nomenklatura;
- liczba zamówień;
- liczba niektórych umów;
- asortyment produktów poszczególnych rodzajów produkcji.
Dwa kierunki oceny wyników poszczególnych nomenklatur
Po pierwszekonieczne jest przeanalizowanie planu rocznego i stopy wzrostu w porównaniu z poprzednim okresem.
Po drugie, produkcja w naturze jest badana dynamicznie przez pewną liczbę lat.
Ocena realizacji planu według nomenklatury
Opiera się na porównaniu ustalonego celu planu z faktycznie wyprodukowaną ilością produktów w odpowiednim wyrażeniu naturalnym, a także wielkością produkcji w poprzednim okresie sprawozdawczym.
Dla każdego asortymentu ustala się stopień realizacji planu w wartościach procentowych oraz odchylenie od niego i od wyniku z poprzedniego okresu w wartościach bezwzględnych.
Możesz także zainstalować:
- liczba grup produktów, w których plan jest spełniony lub przepełniony;
- liczba rodzajów produktów wytwarzanych poza planem;
- liczba rodzajów produktów ustalonych w planie, ale nie wyprodukowanych w tym okresie sprawozdawczym.
