Nauki cywilistyczne znają dwa podejścia do rozróżniania takich pojęć, jak subiektywny przypadek i siła wyższa. W prawo cywilne to być może ze względu na stanowisko przedstawione w 1949 r. Zgodnie z nim incydent i wina leżą w zakresie niezbędnej przyczynowości. Co więcej, siła, której nie można się oprzeć, polega na szeregu wypadków. Niektórzy badacze uważali, że rozróżnienia między powyższymi koncepcjami nie należy przeprowadzać zgodnie z charakterem związku przyczynowego. Siła wyższa w prawie cywilnym powinna być postrzegana jako czynnik obdarzony właściwościami, takimi jak nieuchronność i skrajność. 
Nowoczesne podejście
Większość autorów jest dziś zdania, że siła wyższa w prawie cywilnym jest czynnikiem, który jest nie tylko nie do przewidzenia, ale także niemożliwy do uniknięcia w jakikolwiek sposób dostępny osobie. Nie jest to możliwe, nawet jeśli dana osoba może podejrzewać konsekwencje. Przepis ten został najpierw zapisany w ZSRR, a następnie w rosyjskim Kodeksie cywilnym.
Siła wyższa: definicja
Zasady z 1991 r. Zawierały pojęcie prawne. Siła wyższa została zdefiniowana jako nieuniknione i nadzwyczajne okoliczności w określonych warunkach. Obejmowały one w szczególności katastrofy naturalne, operacje wojskowe i tak dalej. Czynniki te nie obejmowały jednak naruszenia zobowiązania kontrahenta dłużnika lub braku towarów niezbędnych do spełnienia wymogów rynkowych. We współczesnych regulacjach branżowych zapisane są również okoliczności siły wyższej. Kodeks cywilny Federacji Rosyjskiej nie obejmuje między innymi braku niezbędnych środków od dłużnika.
Ogólna charakterystyka
Rozważając tę kwestię bardziej szczegółowo, należy powiedzieć, że pojęcie „siły wyższej” Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej obejmuje:
- Klęski żywiołowe. Ta kategoria obejmuje w szczególności zaspy śnieżne, burze, huragany, powodzie, trzęsienia ziemi, tornada i tak dalej.
- Wydarzenia społecznościowe. Należą do nich rozkazy upoważnionych organów zabraniających przeprowadzania działań przewidzianych przez obowiązek, strajki, operacje wojskowe i inne.
Specyfika
W szczególnych okolicznościach, które utrudniają spełnienie wymagań, aby stać się siłą wyższą, musi ono nabrać dwóch głównych cech: nieuchronności i skrajności. W przypadku braku co najmniej jednego z nich czynnik nie może należeć do danej kategorii. Na przykład zmiana pór roku ma nieunikniony charakter. Jest to jednak uważane za normalne i pozbawione skrajności. Śmierć osoby nie jest również uważana za okoliczność siły wyższej. Kodeks cywilny Federacji Rosyjskiej nie widzi nic nadzwyczajnego w tym nieuniknionym wydarzeniu. Przykładem jest przykład firm, które dostarczały towary drogą morską do Indii z Europy. W 1956 r. Kanał Sueski został zamknięty, co było niezwykłym wydarzeniem dla tych przedsiębiorstw. Nie mogła jednak działać jak siła wyższa, ponieważ można było kontynuować transport przez Przylądek Dobrej Nadziei.
Teoria względności
Ten objaw jest zrozumiały. Zgodnie z art. 401, ust. 3 Kodeksu cywilnego, tylko okoliczności siły wyższej obejmują te, które można uznać za nieuniknione i nadzwyczajne w określonych warunkach. Oznacza to, że w jednym przypadku czynnik może działać jak zwykłe zdarzenie.W innych warunkach z pewnością zostanie to uznane za siłę wyższą, która utrudnia wdrożenie wymogów. 
Na przykład, jeśli statek był daleko w morzu w momencie ostrzeżenia o burzy i nie zdołał schronić się w porcie. Nadchodząca burza będzie dla niego uważana za siłę wyższą. Jeśli zespół zarządzający statku znajdującego się w pobliżu portu w momencie ostrzeżenia nie podjął żadnych środków bezpieczeństwa, a statek wpadł w burzę, zdarzenie to nie jest zaliczane do tej kategorii. Pożar w lesie będzie działał jako nieodparta siła dla osoby, która nie ma środków gaśniczych, i nie będzie dla osoby, która je posiada.
Działalność gospodarcza
W dziedzinie handlu siła prawna źródła prawa cywilnego Ma pewne cechy szczególne. Dłużnik może więc skorzystać z okazji, by zostać zwolnionym ze zobowiązań pod pewnymi warunkami. W szczególności siła wyższa działa jak one. W prawie cywilnym rozważana koncepcja nazywana jest również siłą wyższą. Oprócz czynników wymienionych powyżej, ta kategoria obejmuje również zakaz handlu w związku z sankcjami międzynarodowymi, zakazem transportu ładunków, ogłoszeniem kwarantanny i tak dalej.
Wskazanie umów
Podczas opracowywania umów często pojawia się pytanie, czy należy wskazać okoliczności niemożliwe do przezwyciężenia. A jeśli to konieczne, to jaka powinna być ich objętość. Pojęcie siły wyższej nie jest zdefiniowane w rosyjskim systemie regulacyjnym. Cytowany w art. 401 ust. 3 okoliczności są ustalone przez kryteria „nieuchronności” i „nadzwyczajności”. Podobna definicja znajduje się w art. 79 Konwencji ONZ o umowach sprzedaży na poziomie międzynarodowym.
Oświadczenie
Z art. 401 ust. 3 następuje po zniesieniu zobowiązań z powodu niemożności spełnienia wymogów. Kolejną konsekwencją, którą strony często wiążą z wystąpieniem siły wyższej, jest przedłużenie (przedłużenie) terminu na spełnienie warunków umowy na czas, w którym siła wyższa działa. Kodeks cywilny Federacji Rosyjskiej nie zawiera takiego zastrzeżenia. Niemniej jednak w praktyce przedłużenie terminów spełnienia wymagań stało się dość powszechne. Co więcej, wielu ekspertów mówi o tworzeniu pewnej niestandardowej dokumentacji. 
Niepewność
Ani w krajowych, ani w międzynarodowych ramach regulacyjnych nie ma pełnej i obowiązkowej listy okoliczności, które można uznać za niemożliwe do przezwyciężenia. Zdaniem analityków taka niepewność dotycząca tej kwestii w procesie sporządzania umów i umów jest nie tylko niepożądana, ale także bardzo niebezpieczna. Często uczestnicy ograniczają się do następującego postanowienia: „Strony nie ponoszą odpowiedzialności za niewłaściwe wypełnienie (niewypełnienie) zobowiązań, jeżeli uniemożliwiłyby to okoliczności nie do pokonania” - i położyły temu kres. W przypadku braku dokładnej listy wszystkich zdarzeń, które strony uznają za siłę wyższą, prawdopodobne są nieporozumienia i spory dotyczące tego lub innego zdarzenia.
Możliwe zapobieganie konfliktom
Jak pokazuje praktyka, najwłaściwszym będzie wskazanie w umowie takich nie do przezwyciężenia okoliczności, jak:
- Klęska żywiołowa.
- Ogień
- Powódź
- Trzęsienie ziemi
- Wypadek w transporcie.
- Niepokoje społeczne
- Rebelia
- Walki i wojna.
- Strajk pracowników.
- Publikacja aktów prawnych, które są wygórowane i nie pozwalają na wypełnienie określonych obowiązków.
Kontrowersyjny moment
Klęski żywiołowe oczywiście wiążą się z okolicznościami nie do przezwyciężenia, jeżeli wiąże się z nimi naruszenie warunków umowy. W Niemczech siła wyższa, podobnie jak w Rosji, obejmuje trzęsienia ziemi, huragany, erupcje wulkanów, susze, tornada, osuwiska i tak dalej.Podobnie rozwiązano kwestię klasyfikacji klęsk żywiołowych jako okoliczności nie do przezwyciężenia zarówno w prawie angloamerykańskim, jak i francuskim. Jednak kwestia wydarzeń publicznych pozostaje kontrowersyjna. W nauce istnieje opinia, że okolicznościami siły wyższej są oczywiście strajki i blokady, niepokoje społeczne, operacje wojskowe. Jednak nie cała ta opinia jest uznawana za prawdziwą. Zdarzenia te muszą spełniać powyższe kryteria, zgodnie z którymi okoliczność przechodzi do kategorii siły wyższej.
Akcja wojskowa
Przez długi czas istniała silna opinia, że niedopuszczalne jest określanie katastrof społecznych jako siły wyższej. Jednak wraz z wybuchem Pierwszej, a następnie Drugiej Wojny Światowej, konieczne stało się rozpoznanie nie do pokonania okoliczności, które powstały w związku z działaniami wojennymi. Pomimo świadomości tego związku nie zostało to ustalone w ramach regulacyjnych. Czynnika tego nie ma również wśród nie do pokonania w wielu współczesnych aktach prawnych. Na przykład w Niemczech wojna odnosi się do siły wyższej. Jednak nie we wszystkich przypadkach działa ona jako siła nieodparta. W prawie cywilnym tego kraju działania wojenne tracą oznaki nieprzewidywalności z powodu ich trwania. Mówiąc najprościej, im dłużej trwa wojna, tym mniej działa ona jako przeszkoda w wypełnianiu niektórych zobowiązań. Podobnie ten problem został rozwiązany w prawie angielskim. 
Ataki
Obecnie spory o to, czy akt terrorystyczny działa jako siła nie do pokonania, nie kończą się. W rosyjskim prawie karnym ten moment nie jest w żaden sposób określony. Według niektórych ekspertów ataku nie można zaklasyfikować jako siły wyższej. Istnieje jednak inny punkt widzenia. Zgodnie z nim, jeśli atak terrorystyczny spełnia powyższe kryteria, należy go uznać za siłę wyższą. W prawie karnym nie ma odniesienia do zapobiegania temu zdarzeniu. Wynika to z faktu, że tego rodzaju działania nie działają jako obowiązek dłużnika zgodnie z warunkami umowy.
Siła retroaktywna w prawie cywilnym
To kolejna dość kontrowersyjna kwestia krajowego systemu regulacyjnego. Jego zaostrzenie wiąże się z ekstremalną zmiennością, jaką ma dziś prawo cywilne. Skutek wsteczny prawa i ograniczenia jego stosowania nie są obecnie odpowiednio opracowane. Bardzo częstym problemem jest przerwa czasowa między odwołaniem do odpowiedniego uprawnionego organu a przyjęciem odpowiedniego aktu, którego niezgodność z normami została stwierdzona później, w związku z czym została anulowana w sądzie.
