W niektórych rodzinach rozwód staje się nieunikniony. Określenie miejsca zamieszkania dziecka Do niedawna nie był to szczególny problem. Jakiś czas temu uważano, że zawsze lepiej jest, jeśli zostanie z matką. Jednocześnie prawa ojcowskie były na drugim miejscu.
Współczesne rzeczywistości
Niewątpliwie dzieci, niezależnie od tego, czy małżeństwo jest uratowane, czy nie, potrzebują uczuć i opieki, stałej komunikacji. Sam fakt, że kobieta jest matką, nie oznacza, że jest w stanie dać więcej niż jej ojciec. Obecnie wiele kobiet nie spieszy się, by związać się małżeństwem, dążąc do udanej kariery. Jak pokazuje praktyka, ustalanie miejsca pobytu dzieci po rozwodzie poprzez negocjacje między rodzicami i zawarcie umowy ma korzystny wpływ na stan psychiczny dziecka i stosunek do innych. Jeśli relacja rodziców zostanie utrzymana, pomoże synowi lub córce łatwiej przeżyć separację od jednego z nich.
Aspekt prawny
Zgodnie z ust. 3 art 65 IC RF, ustalenie miejsca zamieszkania dziecka odbywa się zgodnie z porozumieniem rodziców. Jednak nie zawsze jest możliwe osiągnięcie takiego porozumienia. W takim przypadku jedno z rodziców złożyło pozew. W przypadku sporządzania wymagań zgodnie z obowiązującą procedurą, upoważniona instancja je rozważa. W końcu decyduje, gdzie będzie mieszkać dziecko. Rozstrzygając spór, sąd bierze pod uwagę opinie i interesy małoletnich. Przepis ten jest zapisany w art. 24, s. 2 SK. 
Podstawa do wszczęcia postępowania
To jest oświadczenie. Ustalenie miejsca zamieszkania dziecka stanowi roszczenie. Musi to być poparte dowodami. Roszczenie wnosi rodzic, który twierdzi, że przekazuje mu dziecko, do organu okręgowego w miejscu rejestracji pozwanego.
Kiedy mogę złożyć wniosek?
Ustalenie miejsca zamieszkania dzieci odbywa się:
- Podczas małżeństwa.
- Kiedy ojciec i matka są rozdzieleni.
- Po rozwiązaniu związku.
- W trakcie rozwodu.
Ważne okoliczności
Ustalenie miejsca zamieszkania dzieci przez upoważniony organ odbywa się z uwzględnieniem:
- Osobiste i moralne cechy rodziców.
- Wiek dzieci
- Uczucia nieletnich do siebie nawzajem oraz do ojca i matki.
- Relacje istniejące między każdym rodzicem a dzieckiem.
- Możliwości stworzenia niezbędnych warunków do wychowania i rozwoju nieletnich. W szczególności dotyczy to charakteru i trybu pracy rodziców, ich stanu cywilnego i materialnego, a także ich stanu zdrowia.
- Inne okoliczności charakteryzujące sytuację, która powstała w miejscu zamieszkania ojca lub matki. Na przykład jedno z rodziców nie ma złych nawyków, jedno z nich wykazuje większą uwagę i troskę o dzieci i tak dalej.
Ustanowienie przywiązania do rodziców
W procesie rozwiązywania sporów, których przedmiotem jest miejsce zamieszkania małoletniego dziecka, wskazane jest określenie preferencji psychicznych małoletniego w stosunku do jednej z osób dorosłych. W tym celu wyznacza się specjalne badanie. Alternatywnie może być zaangażowany psycholog. Na wniosek sądu przygotowuje odpowiednią opinię.
Biorąc pod uwagę opinie nieletnich
Myśli dzieci o tym, z kim chcieliby zostać, są wyrażane przez nich bezpośrednio na spotkaniu.Ustawodawstwo pozwala na rozmowy poza rozprawą. W takim przypadku przedstawiciele rozmawiają z dzieckiem organ opiekuńczy wychowawcy lub wychowawcy. Przed zaproszeniem nieletniego do pokoju konferencyjnego należy dowiedzieć się, czy ta okoliczność wpłynie na niego negatywnie. Z prośbą o sprawdzenie sąd zwraca się do organu opiekuńczego i opiekuńczego. Rozmowa z dzieckiem w pokoju konferencyjnym odbywa się pod nieobecność rodziców. Jest to konieczne, aby zapobiec wpływowi na dziecko. Nauczyciel i przedstawiciel opiekuna i organu opiekuńczego powinni jednak być obecni podczas przesłuchania. Sąd musi poznać wszystkie powody, dla których małoletni stosuje się do tej lub innej opinii. 
Dowody
Ustalenie miejsca zamieszkania dzieci odbywa się z uwzględnieniem różnych cech zarówno rodziców, jak i nieletnich. W szczególności dokumenty dostarczane są z miejsc pracy, wynagrodzeń i dochodów, z poradni neuropsychiatrycznej, narkologicznej i gruźlicy na temat tego, czy matka lub ojciec jest zarejestrowany.
Ponadto społeczność, produkcja, charakterystyka usługi dla rodziców, dokumenty z instytucji edukacyjnej, ośrodka rozwoju, szkoły, przedszkolnej instytucji edukacyjnej, zaświadczenie o miejscu zamieszkania dziecka, a także dokumenty z ochrony socjalnej i instytucji medycznej (kliniki, w których zarejestrowany jest małoletni). Szczególne znaczenie w postępowaniu mają zeznania świadków. Nie są przekazywane na piśmie. Świadkowie przychodzą na salę sądową i składają zeznania ustne. Między innymi sąd często prosi o informacje na temat tego, czy jedno z rodziców zostało pociągnięte do odpowiedzialności administracyjnej lub karnej, czy jedno z nich ma rejestr karny.
Zidentyfikuj możliwości stworzenia niezbędnych warunków
Sąd musi dowiedzieć się, jaki rodzaj uwagi jest poświęcony dziecku przez każdego rodzica, czy otrzymuje on opiekę medyczną w odpowiednim czasie. Szczególną uwagę zwraca się na pokój, w którym niemowlę śpi, bawi się, jest zaangażowane. Sąd musi również wziąć pod uwagę zwykły krąg towarzyski dziecka. Są to w szczególności sąsiedzi, przyjaciele i tak dalej. Duże znaczenie w tworzeniu warunków niezbędnych do wychowania i utrzymania dziecka ma materialny i cywilny status rodziców. Pobyt w tym samym pokoju z rodziną lub zawarcie nowego małżeństwa może odegrać znaczącą rolę. Jeśli chodzi o status materialny, zgodnie z obowiązującymi przepisami korzyść jednego z rodziców w tym względzie nie stanowi bezwarunkowej podstawy do spełnienia wymogów. 
Nowe zasady
Od maja 2011 r. Ustalenie miejsca zamieszkania dzieci może być przeprowadzone na czas trwania postępowania i do wejścia w życie decyzji. Upoważniony organ może wydać taką decyzję na wniosek rodzica. Władze opiekuńcze i opiekuńcze muszą jednak mieć obowiązkową pozytywną opinię.
Udział specjalisty
Sąd musi obowiązkowo włączyć do postępowania przedstawicieli organu opiekuńczego i opiekuńczego. Wnioski z tego przypadku dotyczące istoty sprawy, a także czynność badania warunków, w jakich przebywają nieletni i ich rodzice, mają ogromne znaczenie dla podjęcia ostatecznej decyzji. Dokumenty dostarczone przez organ opiekuńczy i opiekuńczy muszą zawierać następujące informacje:
- Charakterystyka relacji między ojcem a matką.
- Osobiste cechy rodziców.
- Charakter relacji między matką i ojcem oddzielnie od dziecka.
- Opinia przedstawiciela ciała na temat prawdopodobieństwa, że jedno z rodziców może spowodować u małoletniego uraz psychiczny.
- Dane dotyczące wyników rozmowy dzieci z przedstawicielami organu opiekuńczego i opiekuńczego.
- Opinia ekspertów, z którymi lepiej nieletnim pozostać.
Ustalenia te są oceniane przez sąd w połączeniu z resztą dostarczonych dowodów. Jeżeli upoważniona instancja nie zgadza się z wnioskami przedstawicieli organu powierniczego i opiekuńczego, decyzja powinna zawierać motywy, które stanowiły jej podstawę. 
Odmówiono praw rodzica
Zgodnie z prawem ma on okazję zobaczyć, komunikować się z dzieckiem, uczestniczyć w jego wychowaniu, zajmować się kwestiami związanymi z jego edukacją, rozwojem, treścią. Jeśli drugi rodzic jakoś temu zapobiegnie, możesz złożyć pozew. Należy poprosić o ustalenie kolejności komunikacji z dzieckiem. Drugi rodzic nie ma prawa temu zapobiec. Wyjątkiem może być sytuacja, w której komunikacja może spowodować uraz psychoemocjonalny, uszczerbek na zdrowiu dziecka lub rozwój moralny.
Ważna uwaga
Pozew o ustalenie miejsca zamieszkania dzieci jednego z rodziców można rozpatrywać więcej niż jeden raz. Wynika to z faktu, że więzi rodzinne są uważane za utrzymujący się stosunek prawny. W związku z tym sąd nie jest uprawniony do odmowy przyjęcia nowego roszczenia ze względu na fakt, że ten sam spór był rozpatrywany wcześniej między tymi samymi uczestnikami.
Władza rodzicielska
Jeżeli matka lub ojciec nie zastosuje się do decyzji podjętej przez upoważniony organ, prawo przewiduje odpowiednie kary. Tak więc w przypadku złośliwego uchylenia się jednego z rodziców od wykonania decyzji właściwy organ na wniosek strony żyjącej osobno ma prawo podjąć decyzję o przekazaniu jej małoletniego.
Rejestracja dziecka w miejscu zamieszkania
Ma wiele cech, które odróżniają ją od podobnej procedury dla dorosłego obywatela. Rejestracja dziecka w miejscu zamieszkania jest ważna przy zapisywaniu go do instytucji edukacyjnej, otrzymywaniu świadczeń, kapitału macierzyńskiego i innych rekompensat. Rejestracja w OUFMS jest obowiązkowa. Rejestracja dziecka musi być dokonana nie później niż siedem dni od rozpoczęcia jego pobytu w pokoju. W przeciwnym razie na rodzica lub osobę odpowiedzialną może zostać nałożona grzywna (od 2 do 2,5 tysiąca rubli). Dotyczy to również rodziców noworodków. Jeśli nie zarejestrują dziecka w ciągu tygodnia od daty otrzymania aktu urodzenia.
Wymagane dokumenty
Aby zarejestrować dziecko w miejscu zamieszkania, należy dostarczyć pewne dokumenty. W szczególności pierwszym dokumentem będzie akt urodzenia lub paszport małoletniego obywatela. Składany jest również odpowiedni wniosek o rejestrację. Kolejnym niezbędnym dokumentem będzie paszport dorosłego obywatela, w pokoju, w którym dziecko jest zarejestrowane. Obowiązkowa dokumentacja to zgoda drugiego rodzica na zarejestrowanie małoletniego obywatela pod tym adresem (w przypadku oddzielnego pobytu). W takim przypadku paszport drugiej osoby dorosłej jest dodawany do ogólnego pakietu dokumentów. Potrzeba zgody została odnotowana w art. 65, część 3 Zjednoczonego Królestwa. 
Ograniczenia
W przypadku braku paszportu dla dziecka, które ukończyło 14 lat (z powodu nieterminowego odbioru lub z powodu utraty), jeżeli jest ono nieważne (z powodu uszkodzenia), rejestracja w akcie urodzenia nie jest możliwa. Ograniczenia te są określone w odpowiednich zasadach rejestracji w OUFMS. Rejestracja w mieszkaniu małoletniego obywatela na paszporcie lub tymczasowym certyfikacie jest niedozwolona.
Dodatkowe informacje
Rejestracja w mieszkaniu będącym własnością osób trzecich odbywa się bez zgody właścicieli. Pracodawca, wynajmujący nie wymaga zgody, jeżeli małoletni obywatel przybył z rodzicem, opiekunem lub rodzicem adopcyjnym do lokalu specjalnego funduszu komunalnego lub państwowego.Rejestracja noworodka w miejscu zamieszkania oraz rejestracja ojca i matki (lub obojga) odbywa się również bez zgody. Podczas przeprowadzania powyższych procedur nie trzeba przedstawiać dokumentów tytułowych nieruchomości.
Przypadki specjalne
Ustawodawstwo przewiduje rejestrację dzieci, które ukończyły 14 lat, niezależnie od rodziców lub przedstawicieli prawnych. W takim przypadku należy dostarczyć dokumenty podobne do tych potrzebnych przy rejestracji dorosłego obywatela. Ponadto musisz mieć zgodę jednego z rodziców lub przedstawiciela prawnego (rodzica przysposabiającego, opiekuna). Ten ostatni jest przekazywany na piśmie. Prawo nie przewiduje możliwości rejestracji dzieci poniżej 14 roku życia oddzielnie od ich rodziców (przedstawicieli).
Podsumowując
Po zakończeniu rejestracji stałej rejestracji dziecka poniżej 14 roku życia wydawane jest odpowiednie świadectwo, po osiągnięciu określonego wieku, pieczęć z adresem jest umieszczana w paszporcie. Do 2008 r. Obowiązywały inne zasady. Zgodnie z nimi ten certyfikat nie został wydany. Zapis w książce domowej lub specjalna karta została wykorzystana jako potwierdzenie rejestracji dziecka. Dokumenty te zawierały informacje o małoletnim obywatelu. Jeżeli rejestracja została przeprowadzona w okresie ważności tej procedury, potwierdzenie tej okoliczności za pomocą certyfikatu nie jest wymagane.
