8 lipca 1944 r. W Związku Radzieckim wprowadzono Zakon „Chwały Matki”. 18 sierpnia tego samego roku status nagrody państwowej został zatwierdzony.
Następnie ustawa „Chwały matki” była wielokrotnie zmieniana i uzupełniana. Pierwszych zmian i uzupełnień do statutu dokonano 16 grudnia 1947 r. Następnie dokument został zredagowany jeszcze dwukrotnie: w maju 1973 i 1980 roku.
Historia Zakonu
Data pojawienia się Zakonu „Macierzyńskiej Chwały” w dużej mierze wyjaśnia powód jego powstania: była wojna, kraj poniósł ogromne straty, sytuacja demograficzna była krytyczna.
Aby naprawdę ocenić katastrofalny charakter sytuacji w tym czasie, wystarczy porównać wyniki spisów ludności przedwojennej i powojennej ludności ZSRR. Jeśli przed wojną było 7,1 miliona kobiet więcej niż mężczyzn, to po wojnie różnica ta wyniosła 20,8 miliona ludzi. W sumie ZSRR stracił 26,6 mln obywateli. Oczywiste jest, że główne straty miały miejsce we wczesnych latach wojny.
Aby jakoś poprawić sytuację demograficzną w kraju, rząd podejmuje działania w celu wspierania radzieckich kobiet i dzieci. Jednym z tych środków było ustanowienie Zakonu „Macierzyńskiej Chwały” ZSRR, który przewidywał nagradzanie sowieckich matek wieloma dziećmi.
Autorem znaków nagrody był główny artysta „Znaku państwowego” Iwan Dubasow, który brał udział w opracowaniu godła państwowego Związku Radzieckiego.
Ostatni herb ZSRR należy do Dubasowa.
Zamów I stopień
Zakon „Matki Chwały” 1 stopnia wykonany jest ze srebra w formie wypukłego owalu. Zawiera 19,788 ± 1,388 g srebra próby 925.
Szerokość znaczka wynosi 29 mm, wysokość 36 mm. Waga znaku wynosi 21,79 ± 1,73 g.
U góry znaku znajduje się transparent emaliowany na czerwono. Sztandar ma wypukły napis „Motherly Glory” i rzymską cyfrę „I”, wskazującą stopień porządku.
Poniżej znajduje się tarcza. Tarcza jest pokryta białą emalią i ma napis „ZSRR”. Na tarczy, w jej górnej części, znajduje się czerwona gwiazda pokryta szkliwem. Dno tarczy zdobi sierp pokryty tlenkiem i młotek.
W lewym górnym rogu znaku znajduje się oksydowana postać kobiety trzymającej dziecko w ramionach. Dolna część figury pokryta jest bukietem róż i złoconymi liśćmi.
Wszystkie napisy zamówienia są złocone.
Zamówienie jest połączone z blokiem wykonanym z metalu w kształcie łuku. But pokryty jest białą emalią. Na białym tle na pady nakładany jest jeden niebieski pasek, potwierdzający stopień zamówienia.
Znak jest noszony na piersi po lewej stronie. Jeśli kobieta, która otrzymała zamówienie, ma inne nagrody, wówczas nad nimi umieszczana jest „Matka Chwała”. Podkreśla to wysoki poziom tej nagrody. Zapinany na ubrania za pomocą szpilki.
Order II stopnia
Rząd „Matki Chwały” II stopnia wykonany jest ze srebra w formie wypukłego owalu. Zawiera 19,788 ± 1,388 g srebra próby 925.
Szerokość znaczka wynosi 29 mm, wysokość 36 mm. Waga znaku wynosi 21,41 ± 1,50 g.
Znak różni się od I stopnia kolorem transparentu oraz kolorem napisów i liści. Baner jest granatowy, napisy i liście nie są złocone. But ozdobiony jest dwoma niebieskimi paskami, co wskazuje na jego przynależność do Zakonu II stopnia.
Zamówienie jest noszone na piersi po lewej stronie, nad innymi nagrodami, jeśli takie istnieją, dla nagrodzonej kobiety. Zapinany na ubrania za pomocą szpilki.
Order III stopnia
Rząd matczynej chwały trzeciego stopnia wykonany jest ze srebra w formie wypukłego owalu. Zawiera 19,669 ± 1,388 g srebra próby 925.
Szerokość znaczka wynosi 29 mm, wysokość 36 mm. Waga znaku wynosi 21,29 ± 1,50 g.
Kolejność wyróżnia się wśród innych stopni swoim skromnym, można by rzec, szarym wyglądem: praktycznie nie ma szkliwa, którym przyznano poprzednie stopnie. Trzy paski koloru niebieskiego są nakładane na blok zgodnie ze stopniem znaku.
Nakaz noszony jest na piersi po lewej stronie, wyższy niż inne nagrody, jeśli takie istnieją, dla kobiet, które otrzymały „Chwałę matczyną”. Zapinany na ubrania za pomocą szpilki.
Kto otrzymał zamówienie
Nagrody rządowe przyznano matkom, które urodziły więcej niż sześcioro dzieci. Jednocześnie nastąpiła pewna gradacja liczby dzieci, która determinowała stopień nagrody (siedem dzieci - trzeci stopień, osiem dzieci - drugi stopień, dziewięcioro dzieci - pierwszy stopień). Pierwszy stopień jest uważany za najwyższy.
Uwzględniono nie tylko dzieci żyjące w dniu przyznania nagrody, ale także zmarłych, których śmierć związana była z realizacją zadań państwowych w zakresie ochrony kraju i ochrony własności socjalistycznej oraz rządów prawa. Dzieci, które zaginęły podczas wykonywania zadań związanych z ochroną socjalistycznej ojczyzny i jej interesów, również zostały zaklasyfikowane do tej kategorii.
Wojna dała początek wielu sierotom. Aby jakoś rozwiązać problem z ich przyszłością, postanowiono zmotywować sowieckie kobiety do adopcji sierot. Dlatego też rozkaz „Chwała matczyna” został przyznany również matkom, które miały w swojej rodzinie nie tylko własne dzieci, ale także dzieci zastępcze, które zostały adoptowane zgodnie z prawem.
Ponadto rozporządzenie w sprawie zarządzenia przewidywało, że w dniu nagradzania najmłodsze dziecko nagrodzonej kobiety musi mieć rok, a starsze powinny żyć.
Wręczenie nagród odbyło się w imieniu Prezydium Sił Zbrojnych kraju, ale na rozkaz Prezydiów Sił Zbrojnych republik. Znaki drugiego i pierwszego stopnia zostały przyznane tylko raz, to znaczy, dwa razy nośników zamówienia nie przewiduje statut.
Korzyści dla matek z wieloma dziećmi
Kobiety, które otrzymały Order „Macierzyńskiej chwały”, miały świadczenia określone w art. 10–14 ogólnego rozporządzenia w sprawie zamówień ZSRR. Lista tych korzyści i zalet została wymieniona w książkach zamówień, ale od 1946 r. Informacja ta zniknęła z dokumentu z nieznanych przyczyn.
W celu stymulowania dalszego porodu dzieci matki otrzymywały państwowe świadczenia pieniężne przy narodzinach trzeciego dziecka. Narodziny następnego dziecka zwiększyły ten zasiłek.
W przypadku matek z wieloma dziećmi urlop macierzyński wydłużył się do 77 dni kalendarzowych (w porównaniu do 63 dni).
Świadczenia dla rodziców wielu dzieci o niskich dochodach: opłaty za przedszkola i przedszkola były znacznie niższe niż opłaty za inne rodziny. Podobną korzyść uzyskano przy płaceniu rachunków za media.
Znacząco zmniejszyło wiek matki z wieloma dziećmi, aby uzyskać prawo do przejścia na emeryturę. Zakon „Matki Chwały” pozwolił nagrodzonym na zasłużony odpoczynek w wieku pięćdziesięciu lat. Po przejściu na emeryturę matka z wieloma dziećmi otrzymała prawo do bezpłatnego korzystania z usług transportu publicznego.
Numer zamówienia 1
Pierwsze zamówienia znalazły bohaterki pod koniec 1944 r. 74 matki otrzymały ten zaszczyt, 21 z nich otrzymało Order 1. stopnia.
Zamówienie pierwszego stopnia w ramach nr 1 zostało przyznane M.S. Aksenova, matka 9 dzieci, rolnik.
Zamówienie drugiego stopnia na podstawie nr 1 zostało przyznane E.S. Avvakumova, sprzedawca sklepu, który miał 8 dzieci.
Zamówienie trzeciego stopnia na podstawie nr 1 zostało przyznane gospodyni domowej A.S. Andrievsky, w którego rodzinie było siedmioro dzieci.
Dzisiaj spadkobiercy Chwały Macierzyńskiej
Po upadku Związku Radzieckiego porządek został zniesiony, podobnie jak wszystkie inne nagrody państwowe. Niemniej jednak praca rodziców nie pozostała niezauważona przez państwo: 13 maja 2008 r. Dekret prezydencki wprowadził Zakon „Chwała rodzicielska”. Zamówieniu towarzyszy jednorazowa nagroda pieniężna w wysokości 100 000 rubli. To zamówienie nie zapewnia korzyści, to znaczy, że państwo nie ma regularnej pomocy.
