Za identyfikację i późniejsze dochodzenie w sprawie przestępstwa odpowiedzialny jest głównie departament policji i prokuratura. Niedawno wprowadzono znaczące zmiany i uzupełnienia prawodawstwa regulującego te kwestie. Są one głównie związane z nowym kodeksem postępowania karnego, który wszedł w życie 1 lipca 2002 r. Następnie przeanalizujemy, co stanowi organy dochodzenia wstępnego. Moce i ich cel zostaną również szczegółowo opisane w artykule. 
Informacje ogólne
Przed wysłaniem sprawy karnej do sądu, która stwierdza fakt obecności czynu niezgodnego z prawem, winy lub niewinności zatrzymanych, karze ich za działania niezgodne z prawem i stosuje inne środki odpowiedzialności, konieczne jest przeprowadzenie odpowiedniego dochodzenia. Przeprowadza się go w dwóch formach: dochodzenie wstępne i zapytanie. Wdrożenie tych środków jest przeprowadzane przez pracowników odpowiednich działów.
Narządy wstępne dochodzenie i zapytania: funkcja
Te struktury mają wiele wspólnego. Pod tym względem często są zdezorientowani. W rzeczywistości nie jest to zaskakujące. Organy dochodzenia wstępnego i dochodzenia mają zasadniczo ten sam cel. W przypadku ujawnienia oznak czynu zabronionego pracownicy departamentu są zobowiązani do wszczęcia postępowania karnego w tej sprawie. Ich praca opiera się na jednolitych wymaganiach CPC.
Wstępne organy dochodzeniowe prowadzą działania mające na celu identyfikację, weryfikację i rejestrację dowodów. Pracownicy również je analizują. Wykonaj te same zadania ciała śledcze. Jednocześnie działania te są realizowane przez różne osoby urzędnicy oraz działy dotyczące różnych przestępstw. Tak więc dochodzenie jest przeprowadzane przez przesłuchujących, a dochodzenie wstępne przeprowadzane jest przez śledczych. Mają inny zakres możliwości w sprawie karnej. 
Główne różnice
Należy rozpocząć od tego, że dochodzenie jest prowadzone wyłącznie w odniesieniu do przestępstw o średniej i niskiej grawitacji wymienionych w art. 150, część 3 kodeksu karnego. Ponadto przestępstwa te są klasyfikowane jako oczywiste. Oznacza to, że osoba, która popełniła przestępstwo, jest znana. Dochodzenie w sprawie innych przestępstw, oczywistych i nieoczywistych, w tym, ale nieuwzględnionych w wykazie powyższego artykułu, prowadzone jest przez wstępne organy dochodzeniowe Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.
Struktury wydziałowe
Organom śledczym, zgodnie z art. 40 Kodeksu karnego obejmują:
- Główny komornik Federacji Rosyjskiej.
- ATS Federacji Rosyjskiej.
- Jednostki operacyjne FSB Federacji Rosyjskiej.
- Główny Komornik Wojskowy.
- Federalna Służba Graniczna.
- Główni komornicy wchodzący w skład Federacji Rosyjskiej.
- Jednostki dowódcy, jednostki wojskowe.
- Starsi komornicy sądów konstytucyjnych, najwyższych i najwyższych sądów arbitrażowych.
- Straż pożarna Rosji.
- Szefowie garnizonów lub instytucji wojskowych.
Do organów dochodzeniowych przedprocesowych w Rosji należą pracownicy:
- Prokuratura.
- ATS.
- FSB.
W pewnych okolicznościach dochodzenie wstępne prowadzone jest przez kierowników jednostek śledczych prokuratury.
Charakter wydarzeń
Podczas dochodzenia w sprawie karnej organy dochodzeniowe muszą działać w dwóch kierunkach:
- Aby przeprowadzić działania, które stanowią kompleks faktycznego zapytania.
- Rozpocznij pilne działanie.
Trzeba powiedzieć, że przy przeważającej większości przestępstw środki te są wykonywane przez policję.Pilne działania są przeprowadzane natychmiast po wszczęciu sprawy, w której wstępne dochodzenie jest obowiązkowe. Tylko w tym przypadku możliwe jest szybkie wykrycie i zarejestrowanie śladów przestępstwa, zebranie dowodów wymagających natychmiastowego ustalenia, zbadania i usunięcia.
Dochodzenie odbywa się zgodnie z uproszczoną kolejnością formularzy proceduralnych i charakteryzuje się znacznym skróceniem czasu w porównaniu z dochodzeniem wstępnym. Zgodnie z art. 15 Kodeksu karnego czynności muszą zostać zakończone po 15 dniach od daty wszczęcia sprawy, a przed decyzją o przekazaniu sprawy prokuratorowi. Ten ostatni może przedłużyć ten okres, ale nie więcej niż dziesięć dni. Po wykonaniu niezbędnych czynności przez przesłuchującego oficer sprawa zostaje przekazana śledczemu. Przeprowadzi dalsze badania zgodnie z ustaloną procedurą.
Kompetencje organów dochodzenia wstępnego
Wykaz przypadków, w których działania te są prowadzone przez te jednostki, jest przewidziany w art. 150 Kodeksu karnego. Ten sam artykuł ustanawia właściwość. Przepisy określają szczegółowe kategorie przestępczości które podlegają badaniu przez pracowników różnych oddziałów. 
Zatem śledczy prokuratury są uprawnieni do badania spraw związanych z atakami na wolności konstytucyjne i prawa obywatela i osoby, jego zdrowie i życie; Funkcjonariusze FSB - najniebezpieczniejsze działania przeciwko bezpieczeństwu systemu politycznego i społeczeństwa; Przedstawiciele ATS - nielegalne działania przeciwko porządkowi, mieniu, ustalone zasady działania transportu i inne.
Podstawowe wymagania
System organów dochodzeniowych posiada pewne możliwości, które zapewniają jego niezależność proceduralną. Pracownicy mają swobodę podejmowania decyzji związanych z postępem postępowania i wdrażaniem niezbędnych środków w ramach sprawy. W przypadkach przewidzianych przez prawo decyzje podjęte przez organy dochodzenia wstępnego nabierają mocy dopiero po uzyskaniu sankcji lub zgody prokuratora lub sądu na podjęcie określonych środków. Może to być na przykład zakończenie sprawy, zatrzymanie zatrzymanego, zwolnienie oskarżonego za kaucją, przedłużenie jego tymczasowego aresztowania, przeszukanie itp.
Prawa i obowiązki
Prokurator udziela pisemnych instrukcji dla każdej sprawy karnej. Organy ds. Wstępnego dochodzenia przestrzegają tych wymogów bezbłędnie. Są jednak sytuacje, w których pracownicy nie zgadzają się z jedną lub drugą instrukcją. W takim przypadku śledczy ma możliwość skierowania sprawy do wyższego prokuratora. W takim przypadku pracownik musi wyrazić sprzeciw na piśmie.
Jeśli argumenty są przekonujące, poprzednie postanowienia zostaną anulowane przez wyższego prokuratora. Jeśli nie wydają się one wystarczająco wiarygodne, sprawa zostanie przekazana innemu pracownikowi. Organy dochodzenia wstępnego, oprócz niezależności proceduralnej, mają pewne uprawnienia. Mają prawo przekazywać pracownikom innych jednostek pisemne instrukcje dotyczące wdrażania środków wyszukiwania operacyjnego w ramach prowadzonej konkretnej sprawy. Decyzje przyjęte przez organy prowadzące wstępne dochodzenie są wiążące dla wszystkich instytucji, przedsiębiorstw, obywateli, urzędników, organizacji. 
Operacje wyszukiwania
Działalność organów dochodzeniowych jest regulowana przez kodeks karny. Jednocześnie środki poszukiwania operacyjnego opierają się na nieco innej podstawie prawnej. Oprócz ustawy federalnej z 5 lipca 1995 r. Regulację tej działalności prowadzi się na podstawie szeregu regulaminów departamentalnych. Oprócz tego istnieją pewne różnice proceduralne.Tak więc organy wstępnego dochodzenia Federacji Rosyjskiej rozpoczynają pracę w ramach sprawy dopiero po jej wszczęciu. Działania detektywistyczne nie są do tego ograniczone. Można je przeprowadzić, jeśli istnieją informacje na temat przygotowania przestępstwa, ale bez wystarczających danych, aby podjąć decyzję o wszczęciu sprawy. Również środki poszukiwania operacyjnego można przeprowadzić po otrzymaniu zgłoszeń zaginionych osób lub odkryciu niezidentyfikowanego zwłok.
Nadzór
System organów dochodzeniowych znajduje się w biurze prokuratora. Pracownicy jednostek są zobowiązani do spełnienia wszystkich jego wymagań w konkretnym przypadku. Kontrola procesu może być również przeprowadzona przez dyrektorów departamentów bezpośredniego dochodzenia. Mają prawo sprawdzić materiały sprawy, przekazać instrukcje pracownikom, jak badać przestępstwo, podjąć niezbędne środki, przyciągnąć oskarżonych, wybrać środek zapobiegawczy wobec zatrzymanych, liczbę czynów niezgodnych z prawem i ich kwalifikacje. Wszystkie instrukcje podane są na piśmie. Pracownicy mogą jednak odwołać się do prokuratora. 
Nadzór departamentalny jest również uprawniony do przeprowadzania dochodzeń z działu kontroli i metodologii wyższej jednostki. Podczas rozpatrywania spraw sprawowana jest również kontrola sądowa nad legalnością podjętych środków. Rozpatrywane są również skargi dotyczące odmowy wszczęcia dochodzenia, zakończenia go oraz innych działań (bezczynności) prokuratora, śledczego lub oficera śledczego, które mogą naruszać wolności i prawa stron postępowania lub utrudniać dostęp cywilów do wymiaru sprawiedliwości.
Funkcje kontrolne
Podczas dochodzenia relacje, w których znajdują się organy dochodzeniowe Federacji Rosyjskiej i prokuratura, mają raczej charakter proceduralny niż administracyjny. Kontrola prokuratorska nie pozbawia pracowników niezależności. Przeciwnie, wyższy urzędnik powinien go zwiększyć wraz ze wzrostem odpowiedzialności za zgodne z prawem i terminowe wdrożenie niezbędnych środków w ramach sprawy, ujawniając go, unikając jednocześnie drobnej opieki nad pracownikiem niższego szczebla.
Przy udziale prokuratora w identyfikowaniu, badaniu miejsca zdarzenia, przeprowadzaniu eksperymentów śledczych oraz podczas przesłuchania oskarżonego, świadków lub ofiar nie powinien on zastępować śledczego i przejmować jego zadań. Jeżeli jednak przesłuchiwane są pytania, prokurator może je zadać. Powinno to znaleźć odzwierciedlenie w odpowiednim protokole. W każdym postępowaniu procesowym udział prokuratora jest koniecznie zapisany w dokumentach procesowych.
Prawa i obowiązki prokuratora
Działania przełożonego uważa się za nieprawidłowe, jeżeli obecny na miejscu przestępstwa podczas badania lub wykonywania eksperymentu śledczego wydaje rozkazy śledczemu, który z kolei wykonuje jedynie czynności proceduralne. Prokurator może interweniować w procesie, gdy śledczy dopuści się jakiegokolwiek naruszenia norm karnych, a prawo, błędy proceduralne, pozostawia niejasne okoliczności istotne dla postępowania.
Jeśli pełnoprawna produkcja została zaakceptowana przez wyższego urzędnika, odpowiada ona za obiektywność i kompleksowość procesu. Podczas sprawdzania sprawy karnej prokurator zwraca uwagę na jakość dochodzenia, jego kompletność, udziela wiążących instrukcji. Działania te nie powinny jednak ograniczać niezależności proceduralnej dalszego pracownika. Badacza nie można umieszczać w takich warunkach, w których musi on wykonywać instrukcje sprzeczne z jego wewnętrznymi przekonaniami.
Przypadki, w których pracownik może nie zgodzić się z instrukcjami prokuratora, podano w art. 36, część 3.Obejmują one instrukcje dotyczące zachęcania obywatela do wzięcia udziału w sprawie jako oskarżonego, zakres zarzutu i kwalifikacji przestępstwa, areszt, wybór środka zapobiegawczego, skierowanie sprawy do sądu lub zamknięcie go. Powyższe działania są uważane za decydujące w postępowaniu karnym na różnych etapach. Nie oznacza to jednak, że prokurator nie ma prawa rozwiązać tych problemów po zakończeniu pracy śledczego. Zgodnie z art. 385 Kodeksu karnego, po otrzymaniu sprawy z aktem oskarżenia, może on zakończyć postępowanie w tej sprawie z dowolnego powodu określonego w art. 83, 84 Kodeksu karnego. 
Prokurator ma prawo wykluczyć niektóre epizody z oskarżenia, zastosować akt normatywny w odniesieniu do mniej poważnego przestępstwa, podjąć inne decyzje w ramach tego postępowania. Wdrożenie powyższych środków nie jest już związane z zasadą niezależności badacza w planie postępowania. Wyższy urzędnik podejmuje te decyzje, niezależnie od stanowiska pracownika, którego działania zostały uznane za zakończone do tego czasu. Prokurator ma prawo zarówno uczestniczyć we wstępnym dochodzeniu, jak i dochodzeniu, osobiście, w razie potrzeby, w celu przeprowadzenia niektórych czynności, a po otwarciu sprawy lub przejęciu go w posiadanie może przeprowadzić pełne dochodzenie niezależnie. Swym podpisem potwierdza swój udział w wydarzeniach zapisanych w protokole.
Materiały do praktyki sądowej
Działają one jako jeden z najskuteczniejszych środków przyczyniających się do eliminacji i zapobiegania naruszeniom prawa w postępowaniu karnym, a także poprawiają jakość wstępnych dochodzeń i dochodzeń. W rezultacie na etapie przygotowania sprawy do rozprawy, a także bezpośrednio podczas procesu, prokurator dokładnie sprawdza obiektywność, kompletność i kompleksowość podjętych działań, zgodność z normami i wymogami prawa.
Rola struktury
Funkcje organów dochodzeniowych obejmują ochronę interesów państwa, porządku publicznego, swobód obywatelskich i praw. Po otwarciu sprawy pracownicy służby walczą ogólnie z przestępczością. Organami dochodzenia wstępnego są jednostki posiadające władzę wykonawczą. Ich pracownicy starają się zrobić wszystko, aby pozostać godnym zaufania ludności cywilnej. Zadania organów wstępnego dochodzenia wymagają ciągłego budowania i współdziałania istniejących organów ścigania, a także poprawy stosowanych metod pracy. Kierownictwo Ministerstwa Spraw Wewnętrznych przywiązuje dużą wagę do skuteczności i rozwoju struktury.
Główną uwagę w organizacji działań dochodzeniowych przywiązuje się do podnoszenia umiejętności i poziomu zawodowego pracowników, ich zdolności do prowadzenia i organizowania dochodzeń w wysokiej jakości i kompetentny sposób. Ze względu na obecne ramy prawne sfera wpływu struktury jest dość szeroka. Tak więc, na podstawie jurysdykcji ustanowionej przepisami wykonawczymi, pracownicy struktury przeprowadzają wstępne dochodzenie w sprawach dotyczących ponad 70% przestępstw popełnianych w kraju.
Wśród nich ponad 91% to przestępstwa o charakterze gospodarczym. Tylko wysoko wykwalifikowani specjaliści są w stanie ujawnić wiele z tych przypadków. Pracownicy struktury zawsze widzą w swoich obowiązkach umiejętność adekwatnego reagowania na wyzwanie czasu, podnoszenia poziomu, ulepszania technik i metod, wdrażania osiągnięć postępu naukowego w pracy. Praca śledczych jest dość trudna. Trudno przecenić jego znaczenie, szczególnie teraz, gdy przestępstwo nabiera bardziej gwałtownego charakteru, co często objawia się terrorem i przemocą.
Podsumowując
Każdego roku pojawiają się nowe trudności w działaniach systemu dochodzeniowego.Przestępcy coraz częściej działają dziś w wyrafinowany sposób, stosując metody przestępstw, które znacznie komplikują ich dochodzenie i ujawnienie. W związku z tym zalecono kierownictwu prokuratury wykorzystanie specjalizacji w dochodzeniach w sprawie umyślnych zabójstw, przekupstwa, kradzieży mienia i innych wykroczeń, które są trudne z dowodów.
W praktyce oznacza to, że jedna grupa specjalizuje się w rozwiązywaniu przestępstw związanych z konfliktami domowymi, druga - z naruszeniem dóbr osobistych, trzecia - z przyjmowanie łapówek i tak dalej. Wybierając kategorię spraw i wyznaczając pracowników do ich prowadzenia, należy wziąć pod uwagę stopień ich kwalifikacji i doświadczenia, orientację zawodową, czyli predyspozycje śledczego do zbadania określonego rodzaju przestępstwa. Jak pokazuje praktyka, przy dobrze zorganizowanej specjalizacji zwiększa się skuteczność ujawniania przestępstw uważanych za złożone po stronie dowodów i oceny prawnej.