„Czerwona ryba” - termin ten jako pierwszy nazwał dokładnie rybę jesiotra. Nie jest to kwestia koloru ich mięsa, jak jesteśmy przyzwyczajeni do łososia, ale wyjątkowej wartości, żywności i przemysłu. Niestety tak cenna ryba jest obecnie na skraju wyginięcia.
Rodzina jesiotrów obejmuje kilku przedstawicieli, którzy mieszkają zarówno w Rosji, jak i za granicą.
Historia pochodzenia
To bardzo starożytny gatunek fauny. Według naukowców jesiotry pojawiły się już w okresie kredy. Innymi słowy, istniały razem z dinozaurami. Przedstawiciele gatunku przeżyli poważną katastrofę, w której nie przeżyła duża liczba przedstawicieli świata zwierząt i roślin.
Do tej pory naukowcy badali ten okres, przeżywając jesiotra, bardziej ze względu na podgatunki: przypominające łopaty.
Charakterystyczne cechy
Ryby należące do rodziny jesiotrów mają szczególną strukturę, która odróżnia je od wszystkich innych przedstawicieli klasy. Najważniejsze, co wyróżnia się w tym samym czasie, to wyraźny akord, sztywna chrząstka. To ona jest podstawą szkieletu, który, nawiasem mówiąc, nie ma kręgów, a jedynie chrząstki. Co więcej, czaszka składa się z tego drugiego. 
Kolejną cechą wyróżniającą są skale ganoidalne. Tworzy rodzaj skorupy, składającej się ze skostniałych skórek. Na górze zawiera substancję podobną do zębiny - odpowiednio ganoinę, a ryby nazywane są ganoidami.
Wymienione cechy ryb jesiotra będą niekompletne, jeśli nie wspomnę o bryzgach - otworze zlokalizowanej na górnej pokrywie skrzelowej. Specjalnym kanałem jest podłączony bezpośrednio do skrzeli. Rekiny mają również rekiny.
Wszystkie rodzaje jesiotra mają podobny kształt do ciała - w kształcie wrzeciona. Różnica polega na pysku: dla niektórych jest on wskazany, dla innych - wyrostka mieczykowatego. U dołu głowy znajduje się ujście, przed którym znajdują się cztery wąsy - kolejna cecha tego gatunku ryb.
Siedlisko
Jesiotry głównie migrują, co oznacza, że żyją w morzu, ale spawnują się w rzekach. Ponadto wolą chłodne wody północnych i środkowych szerokości geograficznych: ich gęste łuski genoidowe są w stanie wytrzymać niskie temperatury. Nazwa jesiotra, prowadzącego przelotny styl życia: dwa gatunki jesiotra, rosyjski i atlantycki, bieługa, gwiaździsty jesiotr, kolec. Tylko sterlet nie idzie na tarło w morzu, prowadzi spokojne życie w czystych rzekach z dość silnym prądem. 
Obszarem dystrybucji są morza północnej półkuli i wpływające do nich rzeki. Są to przede wszystkim morza czarne i kaspijskie, białe i azowskie. Najczęściej wymienione powyżej gatunki jesiotra można spotkać w rzekach syberyjskich: Ob, Lena, Jenisej. Należy od razu powiedzieć, że gatunek ten jest na skraju wyginięcia.
Prowadzą głównie denny styl życia, jedząc małe ryby, bezkręgowce (mięczaki lub robaki) i nie są lekceważone przez owady. Jesiotr bieługa jest jedynym drapieżnikiem, który żywi się nie organizmami dennymi, ale wyłącznie rybami.
Jest jeszcze jedna interesująca prawidłowość w diecie tego rodzaju ryb: rozdzielają między sobą bazę paszową zbiornika: na przykład rosyjski jesiotr woli mięczaki, gwiaździste jesiotry - różne robaki i różne skorupiaki, sterlet - bezkręgowce.
Hodowla
W większości jesiotr jeździ do rzek, aby się odrodzić. Wybierają te, w których dno nie jest błotniste, ale żwirowe. Również czynniki takie jak czysta woda i dość szybki przepływ są dla nich bardzo ważne.
Jesiotr nie jest układany co roku.Wynika to przede wszystkim z faktu, że dojrzewanie jest dość późne, ponieważ ryby te są długimi wątróbkami. Wyjątkiem jest sterlet, który rozmnaża się co roku, ponieważ prowadzi siedzący tryb życia.
Tarło jesiotra występuje wiosną i latem. Kawior jest dobrze przymocowany do żwirowego dna, ponieważ ma gęstą strukturę adhezyjną. Wyklute narybki mają specjalny worek żółtkowy, który jest pierwszym źródłem ich pożywienia. 
Po pewnym czasie worek rozwiązuje się, a młode jesiotry zaczynają żerować na pierwotniakach (zooplanktonie), a nawet później, dojrzewając i skorupiakach. Wyjątek - narybek drapieżników, bieługa. Nie mają woreczka żółtkowego; jedzenie jest natychmiast niezależne.
Dorosłe małe ryby tego lata zaczynają przenosić się do morza. Jeśli jednak tarło odbywa się w zbiornikach, u młodych zwierząt często dochodzi do opóźnień do dwóch lat.
Wartość połowów
Jesiotr jest szczególnie cenny pod względem gastronomicznym. Od czasów starożytnych w Rosji były spożywane i doceniano nie tylko mięso, ale także kawior o specyficznym czarnym kolorze.
Dietetycy twierdzą, że mięso tych ryb może dobrze zastąpić mięso ssaków, ale jest o wiele bardziej korzystne ze względu na wysoką zawartość witamin i kwasu omega-3 - szczególnie przydatnej substancji. Jedynym ograniczeniem jest wysoka zawartość tłuszczu: do 20 procent. W każdym razie mięso tej grupy ryb jest wielkim przysmakiem. Jego zastosowanie zmniejsza ryzyko onkologii, nadciśnienia, a nawet depresji.
Jesiotr rybny i jego krewniacy mogą być spożywani w dowolnej formie oprócz solonej. Faktem jest, że w tak przygotowanym mięsie powstają toksyczne substancje, dzięki którym można uzyskać ciężkie zatrucie.
Nie można nie wspomnieć o wielkiej wartości czarnego kawioru. Jest to rodzaj niewypowiedzianego symbolu Rosji. Od czasów starożytnych ten produkt zdobił stoły świąteczne. Jest wielokrotnie kaloryczny i grubszy niż mięso, oprócz dużej liczby witamin zawiera „lekkie” białka, minerały i specjalne składniki odżywcze. Jednak jego ciągłe stosowanie w żywności może prowadzić do kamicy moczowej.
Wartość gastronomiczna kawioru zależy od koloru. Najlepszy jest królewski, pozyskiwany z ryb, których wiek przekracza 60 lat. Ma kolor bursztynu.
Bezpieczeństwo
Ze względu na ich wysoką wartość gastronomiczną ryby jesiotra były bezlitośnie polowane i zabijane przez bardzo długi czas. Ze względu na długi okres dojrzewania i dorosłości nie mieli czasu na rozmnażanie potomstwa. W związku z tym liczba ta została katastrofalnie zmniejszona. W tej chwili ryby rodziny Jesiotr (ich zdjęcia są przedstawione w artykule) są wymienione nie tylko w Rosyjskiej Czerwonej Księdze, ale także w międzynarodowym.
Ponadto czynniki ograniczające to zanieczyszczenie zbiorników wodnych (wycofanie, jesiotry żyją i spawnują się w wyjątkowo czystej wodzie), zniszczenie miejsc rozrodu przez przedsiębiorstwa przemysłowe oraz budowa zbiorników wodnych.
Ważną rolę w zmianie liczby odgrywa kłusownictwo. Oficjalnie połów wszystkich gatunków jesiotra jest zabroniony i karany przez prawo, ale niektórzy obywatele go kontynuują, szczególnie podczas tarła. Obecnie trwa dyskusja na temat ogólnego zakazu połowów tego gatunku ryb (do tej pory dozwolone są połowy w celu późniejszego rozmnażania).
Jesiotr, którego cena na półkach jest dość wysoka, sprzedawany jest tylko w małych ilościach. W przetwórstwie przemysłowym są osoby, które nie są zdolne do rozmnażania.
W chwili obecnej hodowla ryb jesiotra w specjalnych rezerwach jest szeroko rozwinięta, a ich dalsze uwalnianie do środowiska naturalnego.
Sterlet
Przeanalizujmy każdego przedstawiciela ryb jesiotra. Sterlet to najmniejszy ze wszystkich, prowadzący siedzący tryb życia. Osiąga 1,5 metra i waży do 7 kg. Ale takie parametry sterletowe są rzadkie. Średnia wartość waha się od 2,5 kg masy i długości 50-70 cm Sterlet żyje do 35 lat. 
Zdolność do rozmnażania się spóźnia: w wieku pięciu lat.Stąd główny czynnik ograniczający: połów występuje, zanim ryba przyniesie potomstwo.
Jeśli chodzi o wygląd, tutaj sterlet wyróżnia się dość często zlokalizowanymi robakami - specjalnymi przerostami kości na ciele. Nie ma łusek, zostaną zastąpione tarczami. Ryby mają wystarczająco długi szpiczasty nos. Pod nim znajdują się cztery anteny, prawie sięgające ust.
Brzuch żółty, taupe z tyłu. Błędy są jasne, wyróżniają się na tle głównym. Płetwy są szare. Jest to klasyczny kolor sterletu, jednak istnieją wyjątki w zależności od siedliska.
Ryby zamieszkują dorzecza Morza Kaspijskiego, Azowskiego i Czarnego. Preferuje rzeki syberyjskie: Ob, Jenisej, Lena. W tej chwili osobniki wyhodowane w rezerwach zostały wypuszczone do Amur i Oka, a także do zachodniej Dviny i Niemna. Jest za wcześnie, aby mówić o tym, czy sterlet się tam zapuści korzenie, czy nie.
Jesiotr
Jesiotr jest prawdopodobnie najczęstszym ze wszystkich przedstawicieli tego gatunku. Obecnie wyróżnia się kilka rodzajów charakteryzujących się siedliskami. Znani są więc Lensky i Amursky, a także jesiotr biały, Bajkał i Atlantyk. Co więcej, ten ostatni ma bardzo rozległe siedlisko, które rozciąga się nawet na granice Ameryki Północnej. Wszystkie te gatunki są migrujące lub zasiedlone. Łączy je jedno: wszystkie spawnują się wyłącznie w słodkiej wodzie. 
Jesiotr różni się od innych przedstawicieli gatunku (jego zdjęcie podano w recenzji) w kolorze szarym, który stopniowo zmienia się w jaśniejszy, nawet biały w kierunku brzucha. Tył jest zielono-żółty. W przeciwieństwie do sterletów, anteny jesiotra znajdują się w wystarczającej odległości od pyska, są raczej bliżej krawędzi pyska. Osoby są bardzo duże. Tak więc w 2014 roku złapano prawie siedemset kilo jesiotra. Jednak osoby rzadko osiągają takie wskaźniki - ich średnie parametry mają 2 metry długości i ważą do 30 kg. Często są to kilogramowe ryby. Na zewnątrz jesiotr jest bardzo podobny do sterletu, tylko większy. Najbardziej znane gatunki to rosyjski i atlantycki.
Jesiotr rosyjski mieszka w dorzeczach Morza Czarnego, a także na Azowach i Kaspijczyku. Z reguły tarło w Wołdze inne rzeki z nią związane. W przeszłości zdarzały się przypadki łowienia tarłowych ryb, nawet w rzece Moskwie.
Dorosłe osobniki żyją na głębokości do 100 metrów, podczas gdy młode zwierzęta są zadowolone z głębokości pięciu metrów.
Jednym z głównych czynników ograniczających jest budowa elektrowni wodnej Wołgograd, która naruszyła siedlisko i siedlisko jesiotra. Po prostu niemożliwe było, aby ryba powróciła z tarła z powrotem do Morza Kaspijskiego.
Jeśli chodzi o jesiotra atlantyckiego, jest to zdecydowanie największy przedstawiciel tego gatunku. Są to ryby długowieczne, żyjące do stu lat. Zdarzały się przypadki łapania jesiotrów atlantyckich do 800 kilogramów. Długość jest również imponująca: niektóre osoby osiągają sześć metrów. Siedlisko - Morze Bałtyckie i Morze Północne.
Bieługa
Wygląd bieługi nieco różni się od sterleta i jesiotra. Chodzi o masywne, tłuste ciało i tępy pysk. Nie bez powodu jego łacińska nazwa tłumaczy się jako „świnia”. Osiąga bardzo imponujący rozmiar. Na łowiskach znane były przypadki połowu belugów o wadze większej niż 1000 kg. W tej chwili średnia waga wynosi od 200 do 300 kilogramów. Ponadto ryby te są również wątróbkami długimi: wiek niektórych okazów przekracza 100 lat. Jednak średnia długość życia wynosi 45-50 lat. 
Oprócz masywnego ciała wyróżnia się również bieługę i naprawdę duże usta, które są niezbędne, aby ryby otrzymywały pokarm. Wargi mają szerokość porównywalną do szerokości głowy. Te same duże i anteny: łatwo docierają do ust.
Może mieć formy zimowe i wiosenne. Zależy to od miejsca, w którym ryba spawnuje się i mieszka. Ponieważ młody wzrost woli jeść skorupiaki, zbliża się on do ich miejsc akumulacji - ujść rzek. Tam pociski nie są tak twarde i dość małe.
Beluga to ryba drapieżna. Żywi się leszczem, płocią i karpiem. Nie gardzi swoim narybkiem, nawet wyglądem krewnych - innych jesiotrów.
Beluga bardzo późno zaczyna rozmnażać potomstwo: kobiety - w wieku 18 lat, mężczyźni - w wieku 14-15 lat. Główną rzeką do tarła jest Don. Jednak budowa tam regulujących wycieki rzeczne ma ogromny wpływ na spadek liczebności.
Gwiaździsty jesiotr
Gwiezdne jesiotry różnią się uderzająco od innych jesiotrów. Można go rozpoznać po charakterystycznym wydłużonym pysku, który stanowi do 60% głowy ryby. W rzeczywistości całe ciało ryby jest rozciągnięte w sznurek. Oprócz błędów na ciele gwiaździstego jesiotra znajdują się talerze przypominające kształtem gwiazdy. Jeśli chodzi o charakterystyczne anteny, są one bardzo krótkie, w ogóle nie docierają do ust. Dolna warga jest słabo rozwinięta. 
Kolor ryby jest dość ciemny: z czarno-brązowego grzbietu płynnie przechodzi w jasny, prawie biały brzuch.
Gwiazdkowaty jesiotr nie osiąga dużych rozmiarów, takich jak jesiotr lub bieługa. Według tych parametrów jest podobny do sterletu. Średnia długość wynosi od 1,3 do 1,5 metra, waga - od 7 do 15 kilogramów. Ryba żyje wystarczająco długo, nawet do 35-40 lat.
W żywieniu ryba jest bezpretensjonalna: zjada zarówno małe skorupiaki, mięczaki, jak i babki, szproty i inne małe ryby.
Gwiezdny jesiotr żyje na Morzu Czarnym i Azowskim; na Morzu Kaspijskim woli północną część. Możesz ją również spotkać na Morzu Marmara, a pojedyncze okazy można znaleźć na Adriatyku. Do tarła, jak wszystkie jesiotry, trafia do słodkiej wody: rzek Don, Kuban, Dniestru, Bugu, Dunaju i innych.
Czynniki ograniczające obejmują budowę tam na rzekach, na których rozmnażają się ryby, zanieczyszczenie zbiorników wodnych oraz zniszczenie miejsc tarła.
Bester
Między jesiotry często występuje krzyżowanie międzygatunkowe. Występuje zarówno w środowisku naturalnym, jak i na skalę przemysłową. Do tej pory jednym z najbardziej obiecujących jest hybryda bieługi i sterletu. Nazywa się to bester. Ta ryba zawiera najlepsze cechy oryginalnych osobników: wysoką długość życia, zdolność przystosowania się do słodkiej wody, drapieżny rodzaj pokarmu (od bieługi). Od sterletu hybryda otrzymała najlepsze cechy gastronomiczne i wczesny początek okresu reprodukcyjnego.
Pierwsze osobniki zostały wyhodowane w 1952 r. Po kilku latach dorosłe ryby wypuszczono do Morza Azowskiego, a także do zbiornika proletariackiego.
Jeśli chodzi o hybrydy w środowisku naturalnym, są one dość powszechne, więc ich śledzenie jest prawie niemożliwe. Wynika to z faktu, że liczba jesiotrów jest zbyt niska.
