Rodzice są bezpośrednimi obrońcami, patronami swoich dzieci. Przez całe życie dają swoim dzieciom miłość, troskę i przywiązanie, radują się z sukcesów i wspólnie doświadczają porażki. Jednak nie zawsze i nie wszyscy rodzice wypełniają swoje bezpośrednie obowiązki związane z utrzymaniem i wychowaniem dzieci, tracąc w ten sposób możliwość bycia odpowiedzialnym za ich dobre samopoczucie. Do czego to może prowadzić? A jakie są przyczyny pozbawienia praw rodzicielskich?
Ramy prawne
Zarówno prawo międzynarodowe, jak i rosyjskie gwarantują na poziomie legislacyjnym wsparcie instytucji rodziny, równe prawa obojga rodziców w zakresie wychowywania dzieci i ochrony ich interesów. Podstawowymi przepisami są Konstytucja Rosji i Kodeks rodzinny. Pozbawienie praw rodzicielskich zostało szczegółowo opisane, bez ukrytych podtekstów, w artykułach rozdziału 12 dokumentu o stosunkach rodzinnych.
Czynniki, które mogą mieć wpływ na wznowienie postępowania sądowego
Pozbawienie praw rodzicielskich ojca, matki lub obojga rodziców jednocześnie jest skrajnym środkiem, który można powołać dopiero pod koniec sesji sądowej, gdy zostanie ustalone świadome, zaniedbujące i pozbawione szacunku podejście do dzieci. Co więcej, matka jako pozwana jest bardzo rzadkim zjawiskiem, które występuje, gdy wszystkie środki podejmowane w celu wpłynięcia na nią nie mają działania wstecznego i kiedy może ona wyrządzić prawdziwą szkodę zdrowiu dziecka.
Częściej zdarzają się przypadki rozpatrywania spraw dotyczących pozbawienia (ograniczenia) praw rodzicielskich w odniesieniu do ojca, który z kolei ma pełne prawo do bezpośredniej ochrony, zwłaszcza w przypadku zarzutów o czysto formalnym, mniej uzasadnionym charakterze. Jeżeli w przypadku nieprzyzwoitego, nieodpowiedzialnego stylu życia związanego z uzależnieniami obojga rodziców i naruszeniem standardów etycznych alarm zabrzmiał władze opiekuńcze krewni lub sąsiedzi, oboje rodzice mogą utracić swoje prawa. Należy pamiętać, że w odniesieniu do kilku dzieci poniżej wieku pełnoletności nie można dokonać jednoczesnego pozbawienia praw rodzicielskich. Decyzja sądu jest możliwa tylko w odniesieniu do jednego dziecka. Nie możesz zostać pozbawiony praw, jeśli rodzic cierpi na choroby, w tym psychiczne, w których nie sprawuje się właściwej opieki nad dzieckiem.
Sprzeczne działania w interesie dzieci są często wynikiem wszczęcia sprawy o pozbawienie praw rodzicielskich. Wydarzenie to jest nieprzyjemne, trudne zarówno pod względem proceduralnym, jak i emocjonalnym, raczej długotrwałe (czasami trwa 3-4 sesje sądowe lub więcej, nie licząc etapu przygotowawczego), wymaga kompleksowego dochodzenia, analizy konfliktu, wiedzy prawnej i postępowania sądowego. Jest to jedna z najtrudniejszych kategorii postępowań sądowych. Wyczerpująca lista przyczyn znajduje się w 69. artykule dokumentu dotyczącego relacji rodzinnych, a mianowicie:
- złośliwe, długotrwałe uchylanie się od świadczeń alimentacyjnych na dziecko, uchylanie się od obowiązków wychowawczych (najczęstszy argument),
- pijaństwo, uzależnienie od narkotyków, potwierdzone w sądzie przez konkluzje wyspecjalizowanych instytucji medycznych (często znalezione podstawy),
- wykorzystywanie dzieci lub jego matka: chamstwo, zniewagi, bicie, próba integralność seksualna w stosunku do osoby małoletniej i tak dalej (chociaż takie podstawy często się znajdują, ale dla wszystkich, nie ma powodu, aby z rodziny nie wyciągać cenzury, z reguły są one ukryte),
- przestępstwo przeciwko małżonkowi lub dziecku (jeśli jest dostępne)
- Nieuzasadniona odmowa matki w szpitalu od nowo narodzonego dziecka, niechęć do wyprowadzenia go ze szpitala (tylko sąd ma prawo ustalić, czy przyczyna odmowy jest ważna, czy nie),
- skłonność dziecka do kradzieży, włóczęgostwa, uzależnienia od narkotyków, prostytucji, żebractwa, picia alkoholu.
Często zdarza się, że matka zamierza zbierać dokumenty pozbawiające prawa rodzicielskie ojca jej dziecka, gdy po rozwodzie nie mieszka razem z byłym małżonkiem i jako pełnoprawny rodzic dziecka, inny mężczyzna jest gotowy go adoptować. Często prawdziwy ojciec po rozwodzie przestaje okazywać swoje ojcowskie uczucia wobec dzieci, przestaje się z nimi komunikować, ale ich nie odmawia. Lub dążąc do zirytowania byłego małżonka, uniemożliwia im wyjazd za granicę. Wszystkie te motywy mają bardziej osobisty charakter i w mniejszym stopniu uwzględniają interesy dziecka, dla którego „dzielenie się” rodzicami może wyrządzić nieodwracalne szkody jego dobrostanowi psychicznemu. Dla sądu wrogość rodziców wobec siebie, czasem nieuzasadnione oskarżenia, są drugorzędne. Musi istnieć uzasadniony powód pozbawienia praw rodzicielskich wymienionych w powyższym akapicie. Wystarczy jedna niedopuszczalna metoda edukacji, aby wznowić próbę. Często można spotkać cały szereg powiązanych ze sobą powodów: pijaństwo rodzicielskie, bicie, obrażanie dziecka itp. W każdym razie przed złożeniem pozwu w celu „obcięcia kawałka” należy kilka razy dokładnie przemyśleć możliwe konsekwencje, ostrożnie ważyć.
Kto może zainicjować pytanie?
Jeżeli istnieje niezaprzeczalny powód pozbawienia praw rodzicielskich, regulacyjne ramy prawne regulują złożenie pozwu przez ograniczony krąg osób. Ta lista powinna zawierać:
- jedno z rodziców (matka lub ojciec);
- opiekun lub powiernik;
- prokurator;
- szefowie struktur utworzonych w celu ochrony praw nieletnich dzieci (agencje opiekuńcze, schroniska, sierocińce).
Reszta stron może jedynie wszcząć postępowanie w sprawie roszczenia, w razie potrzeby uczestniczyć w sądzie w charakterze świadków po jednej lub drugiej stronie, ale osobiście nie występuje do sądu o dokumenty. Pozbawienie praw rodzicielskich odbywa się przy obowiązkowym udziale organów opiekuńczych i powierniczych, a także prokuratora. Są bezpośrednio zaangażowani w rozprawę, ich opinia na temat celowości pozytywnego wyroku zostanie wzięta pod uwagę. Rozpatrując sprawę w sądzie, interesy dziecka odegrają nadrzędną rolę. Jeśli osiągnął już 10. rocznicę, jego opinia zostanie wzięta pod uwagę, a przy braku okazji - wyrażona przez przedstawiciela. Jeżeli w sprawie zostaną wykryte dowody popełnienia przestępstwa, prokurator zostanie niezwłocznie o tym fakcie poinformowany.
Pozbawienie praw rodzicielskich. Od czego zacząć
Przed wniesieniem sprawy do sądu musisz udać się do władz kuratorskich, aby wyjaśnić im powody, dla których podjęto tę decyzję. Musisz zabrać ze sobą zaświadczenia o urodzeniu, małżeństwie, rozwodzie (jeśli istnieją), wyciągi z książki domowej i konta osobistego w miejscu rejestracji. Będzie również wymagał opisu pozbawienia praw rodzicielskich pozwanego, który zostanie przekazany sądowi w celu opisania jego negatywnych aspektów.
Przede wszystkim należy odwiedzić szereg organizacji (organy ścigania, komornika, instytucje medyczne), aby zebrać dowody i fakty dotyczące negatywnych zachowań.Przydatne byłoby zaopatrzenie się w takie dokumenty, jak badanie sądowe pobicia, zeznania, dowody pobicia dziecka, decyzje sądowe w sprawie odzyskania alimentów, zaświadczenia o zaległościach, transfery na policję, rejestry karne, wyciągi z przychodni narkotykowej, potwierdzające rejestrację i pobyt osoby na koncie.
Co przekazać sądowi?
Aby wszcząć sprawę sądową, konieczne jest przygotowanie dokumentów w celu pozbawienia praw rodzicielskich oraz wszelkich dowodów niewłaściwego zachowania pozwanego, które mogą mieć wpływ na decyzję sędziego. Poprawność przygotowania dokumentacji, gromadzenia dowodów z udziałem stron trzecich - świadków - połowy bitwy. Prawnie kompetentnie zbudowaną „suchą” (bez emocji) ochronę interesów powoda najlepiej powierzyć prawnikowi, który jest w stanie poradzić sobie ze wszystkimi zawiłościami i niuansami prawa rodzinnego.
Obowiązkowa lista dokumentacji reguluje prawo rodzinne. Pozbawienie praw rodzicielskich następuje w obecności uzasadnionego roszczenia złożonego w sądzie z wnioskiem o wydanie takiej decyzji. Pozew zostaje wniesiony w miejscu pozwanego Jeżeli na przykład jego miejsce pobytu nie jest znane, nie jest on przez niego odpowiedzialny za odpowiednie wychowanie i utrzymanie, wniosek można złożyć w miejscu, w którym znajduje się główny zobowiązany, a także pozbawiony prawa pozwanego zaocznie. Dziecko w wieku powyżej 10 lat ma wszelkie podstawy i prawo do napisania takiego oświadczenia we własnym imieniu. Pozew powinien określać istotę sprawy wraz z okolicznościami i faktami załączonymi na piśmie. Wymagane jest podanie imienia i nazwiska, rejestracji i pobytu, danych paszportowych, numerów telefonów powoda. Do wniosku należy dołączyć: kopie aktów urodzenia dziecka, małżeństwo i jego rozwiązanie, dokumenty potwierdzające dobro powoda, a także wszelkie możliwe zaświadczenia, które są podstawą do pozbawienia praw rodzicielskich.
Co może wpłynąć na decyzję sądu?
Kiedy sąd podejmie bezstronną decyzję, należy sprawdzić warunki życia i ważne wskaźniki jakości wychowania dziecka: ile dziecko jest fizycznie rozwinięte, czy chodzi do instytucji edukacyjnej, jakie są jego wyniki w nauce i zachowanie, czy codzienna rutyna (racjonalne odżywianie, odpoczynek, świeże powietrze) jest prawidłowo sporządzona, Czy wymagana jest opieka medyczna? Te i wiele innych czynników umożliwią określenie przejawu opieki rodzicielskiej nad dzieckiem, ilości kontaktów psychologicznych nawiązanych w ich relacjach, komunikacji niezbędnej do rozwoju samoświadomości, wewnętrznego świata dziecka. Biorąc pod uwagę dokumenty charakteryzujące miejsce zamieszkania (raport z inspekcji), zdolność do pracy i dochód wnioskodawcy, a także opinię psychologa (wymagana jest rozmowa specjalisty z dzieckiem), opinia prokuratora i władz opiekuńczych zostanie przygotowana i ogłoszona w sądzie co do meritum sprawy. Samo dziecko, które osiągnęło 10. rocznicę, może na spotkaniu wyrazić swoje stanowisko, ale wyrok sądu może się z nim nie zgadzać, jeżeli istnieje wyraźna sprzeczność z interesem dziecka.
Roszczenie jest spełnione. Co to oznacza dla pozwanego?
Zadowalającą (pozytywną) decyzję dotyczącą pozbawienia praw rodzicielskich, która już weszła w życie, należy przesłać w ciągu trzech dni do urzędu stanu cywilnego w miejscu urodzenia dziecka. W rzeczywistości się zrywa więzi rodzinne kontakty, pozbawia rodzica odpowiedzialności za proces wychowawczy dziecka. Świadczenia i dodatki przypisane rodzicowi przez państwo są automatycznie anulowane. Wszystkie decyzje dotyczące dalszego wspólnego życia dziecka z rodzicem zapadają w sądzie, z uwzględnieniem przepisów Kodeksu mieszkaniowego Rosji. Możliwość ochrony praw pozwanego, na przykład przez sprawy dziedziczne w sprawie utrzymania dorosłych dzieci.Jednak rodzic pozostaje w bezpośredniej odpowiedzialności za utrzymanie dziecka (wypłata alimentów), a za dziecko - prawo własności ruchomości i nieruchomości, prawo do korzystania z mieszkania, prawo do dziedziczenia itp.
Jeśli nastąpiło pozbawienie praw rodzicielskich, udowodniono zaniedbanie w stosunku do dziecka, a drugi rodzic lub władze opiekuńcze mają trudne, ale istotne zadanie w celu ustalenia nienarodzonego dziecka. Rezultatem powinno być utworzenie pełnego członka społeczeństwa. Dobrze, jeśli dziecko ma możliwość pozostania z rodziną, dziadkami. Jednak sytuacje, w których dziecko trafia do sierocińca, nie są rzadkie.
Co to jest ograniczenie praw?
Nie wszystkie rzeczy są możliwe z pozytywnym wynikiem. Czasami powodowi może zostać odrzucone roszczenie. W praktyce Sądu Najwyższego Rosji rozpatrywane były przypadki, w których oskarżonemu wydawano rutynowe ostrzeżenie bez pozbawienia go prawa do wychowania dziecka, nawet jeśli z przyczyn formalnych istniały wszelkie powody. Dokładne badanie każdej sytuacji oddzielnie może wykazać, że przyczyny mogły powstać w wyniku przypadkowego połączenia okoliczności.
Ponadto orzeczenie sądu może nakładać ograniczenia na prawa, gdy dziecko zostanie zabrane rodzicom, ale pozbawienie praw nie nastąpi. Ograniczenie można ograniczyć na przykład do spotkań z dzieckiem w dni wskazane przez drugiego rodzica. W takim przypadku wnioskodawcami mogą być krewni, szefowie organizacji edukacyjnych, prokurator lub organy opiekuńcze. Nałożenie ograniczeń praw może wynikać z wielu powodów, dla których dziecko nie może przebywać z rodzicami. Na przykład, jeśli mówimy o poważnych chorobach, zaburzeniach psychicznych, przypadkach, w których podstawy pozbawienia praw rodzicielskich nie są w pełni ustalone, a pobyt dziecka z rodzicami jest nie do przyjęcia, jest on obarczony konsekwencjami. W takim przypadku władze opiekuńcze zabierają dziecko na okres do 6 miesięcy.
Jeśli po sześciu miesiącach (być może wcześniej) zachowanie rodziców pozostanie takie samo, prawdopodobne jest pozbawienie praw rodzicielskich. Decyzja sądu jest podejmowana z uwzględnieniem stanowiska prokuratora i organów opiekuńczych. Rodzice są zobowiązani do płacenia alimentów na dziecko. Jeśli chodzi o konsekwencje, są one podobne do tych, które powstają, gdy rodzice są pozbawieni swoich praw (brak możliwości wychowania dziecka przez rodzica, otrzymania świadczeń, odpowiedzialności za alimenty itp.). W przypadku ograniczenia praw komunikacja z rodzicem może zostać zachowana, jeśli nie ma szkodliwego wpływu na dziecko, a także jeśli władze opiekuńcze (lub opiekun, powiernicy, rodzice zastępczy) nie wyrażą sprzeciwu wobec tych kontaktów. W przyszłości, w przypadkach pozbawienia lub ograniczenia praw rodzicielskich, osoba nie będzie już mogła pełnić roli opiekuna, powiernika lub przysposabiającego.
Sąd podtrzymuje pozew. Czy można później przywrócić prawa?
Jeśli nastąpiło ograniczenie lub pozbawienie praw rodzicielskich, praktyka pokazuje, że czasami można je przywrócić (z wyjątkiem przypadków, w których dziecko jest już adoptowane). Taka okoliczność jest możliwa po upływie sześciu miesięcy od daty wejścia w życie orzeczenia sądu. W tym celu, wraz z pozwem wnioskodawcy, konieczne jest przedstawienie sądowi udokumentowanych dowodów zmian w zachowaniu wnioskodawcy na lepsze. Sąd z udziałem prokuratora i organów opiekuńczych rozważy sprawę co do meritum sprawy i może nie tylko przywrócić prawa, ale także zwrócić dziecko rodzicom. Jeśli dziecko ma więcej niż 10 lat, przywrócenie praw może nastąpić tylko za jego zgodą, ale ma on prawo odmówić.
Czy dzieci mogą zostać przeniesione do aresztu bez wyroku sądu?
Organy opiekuńcze mają prawo zabrać swoje dzieci od rodziców (opiekunów, powierników) i tymczasowo zorganizować je (do czasu wydania orzeczenia przez sąd) w innym miejscu, jeżeli istnieją dowody poważnego naruszenia przepisów Kodeksu rodzinnego Rosji, wyraźne zagrożenie dla życia i zdrowia dziecka. Prokurator musi zostać niezwłocznie poinformowany o incydencie, a odpowiedni organ wykonawczy Federacji Rosyjskiej musi wydać dokument, na podstawie którego organ opiekuńczy musi odwołać się do sądu w ciągu 7 dni.
