Proces produkcyjny to zestaw środków mających na celu przetworzenie źródła zasoby materialne wykorzystanie różnych czynników produkcji w celu stworzenia gotowych produktów, robót lub usług. Dlatego konieczne jest, aby każde przedsiębiorstwo posiadało takie elementy, jak atrakcyjność inwestycyjna i kapitał, aktywność zawodowa i zasoby ziemi. Razem stanowią one główne czynniki produkcji.
Zasoby ziemi
Ziemia jest zasobem naturalnym niezbędnym do istnienia społeczeństwa ludzkiego, z którego ludzie korzystają w swojej działalności gospodarczej.
Dziś można śmiało powiedzieć, że ziemia jest głównym czynnikiem produkcji tradycyjne społeczeństwo jedyny w swoim rodzaju, którego oferta jest ograniczona. Biorąc to pod uwagę pod pryzmatem nauk geograficznych, można zauważyć, że ziemia jest terytorium, miejscem bogatym w zasoby naturalne i minerały. Przydatność tego czynnika ocenia się na podstawie jego zdolności do rozmnażania biologicznego, a także jego przydatności do prac rolniczych. Oprócz zasobów ziemi istnieją jeszcze trzy główne czynniki produkcji, które zostaną opisane poniżej.
Zdolność przedsiębiorcza
Jest to bardzo ważny czynnik dla pomyślnego rozwoju każdej firmy. Przedsiębiorca musi posiadać pewną liczbę cech i umiejętności, a także wiedzę teoretyczną i praktyczną, aby jakościowo rozpocząć działalność produkcyjną i handlową.
Przedsiębiorczość jest rodzajem inicjatywy i niezależnych działań obywateli (lub ich stowarzyszeń), których celem jest uzyskanie dochodów osobistych (lub zysków). Takie działania są przeprowadzane we własnym imieniu i na własne ryzyko, w ramach osobistej odpowiedzialności za własność lub w imieniu osoby prawnej na jego odpowiedzialność. Zdolność przedsiębiorcza to szczególny rodzaj kapitału ludzkiego, który uzupełnia główne czynniki produkcji mające na celu tworzenie towarów, robót lub usług w celu osiągnięcia zysku i zaspokojenia własnych potrzeb. Biznes (zdolność przedsiębiorcza) łączy wszystkie inne zasoby produkcyjne.
Kapitał jako główny czynnik w produkcji społeczeństwa przemysłowego
Cała nieruchomość wykorzystywana do zysku stanowi kapitał łącznie. Inwestycje (inwestycje) to kierunek aktywów w produkcji lub świadczeniu usług w celu uzyskania nie tylko dochodu, ale także zysku. Jako taki, pojęcie „kapitału” prawie nigdy nie jest używane jako wskaźnik do głównego czynnika produkcji społeczeństwa przemysłowego.
We współczesnej rachunkowości stosuje się wiele innych wskaźników analizy finansowej. Na przykład dodatkowy wpłacony kapitał, kapitał własny, zyski zatrzymane lub rezerwy. Inwestycje w swojej materialnej postaci działają jako główne czynniki produkcji (środki trwałe) i służą do tworzenia towarów lub usług, zwiększając efektywność ekonomiczną przedsiębiorstwa.
Praca jako czynnik produkcji
Główne czynniki produkcji obejmują zasoby ludzkie a raczej poród. Jest to świadome działanie człowieka, którego celem jest zaspokojenie potrzeb zarówno całego społeczeństwa, jak i każdej jednostki.To właśnie dzięki takiej aktywności człowiek dostosowuje otaczającą rzeczywistość, zmuszając obiekty natury i przedmioty swojej działalności do wzajemnego oddziaływania w taki sposób, że prowadzi to do pożądanego celu. Wymieniając główne czynniki produkcji w gospodarce, należy zauważyć, że praca jest rodzajem kapitału ludzkiego (zdolności fizyczne, zawodowe, inteligencja).
Cechy ludzkiej działalności są następujące:
- siła robocza formowana jest z reguły przez wiele lat;
- praca wymaga ciągłej odnowy i reprodukcji;
- ważne jest, aby stale utrzymywać umiejętności pracy i sprawność fizyczną pracowników.
Głównymi czynnikami produkcji są innowacje i informacje.
Działalność innowacyjna
Wprowadzona innowacja, która zapewnia jakościową poprawę procesów lub produktów i jest pożądana przez rynek, nazywa się innowacją. Przykładem jest wprowadzenie na rynek nowych towarów lub usług z nowymi właściwości konsumpcyjne zwiększenie wydajności systemów produkcyjnych. Innowacje jako główne czynniki produkcji w gospodarce są końcowym produktem ludzkiej aktywności intelektualnej, jego myśli, procesu twórczego, racjonalizacji, wynalazków i odkryć.
W okresie pojawienia się kapitalistycznego sposobu produkcji, a także zróżnicowanego rozwoju mechanizmów relacji rynkowych, nauka staje się istotnym czynnikiem produkcji, nie oddzielając się od niej.
Informacja jako główny czynnik w tworzeniu społeczeństwa postindustrialnego
Dziś jest to jeden z najważniejszych zasobów powszechnie wykorzystywanych w procesach gospodarczych. Informacje mogą być stosowane we wszystkich częściach systemu sił wytwórczych współczesnego społeczeństwa. Jest także integralnym elementem wszystkich etapów działalności człowieka, działając jednocześnie jako środek, podmiot i składnik żywej pracy. Określając główne czynniki produkcji, należy zauważyć, że informacja jest siłą produkcyjną, zajmującą jedną z głównych ról w rozwoju produkcji we współczesnym społeczeństwie. Jest to możliwe dzięki wielofunkcyjności przepływów informacji i ich szybkiej reorientacji z jednego etapu procesu produkcyjnego na drugi.
I chociaż informacja stała się znaczącym czynnikiem w produkcji i rozwoju jeszcze nie tak dawno temu, ludzkość korzysta z niej od samego początku, przekształcając świat wokół siebie, zmieniając w ten sposób przepływ informacji. Parametry fizyko-geograficzne są konwertowane, gdy dana osoba zmienia koryta rzek lub osusza bagna. Informacje zawarte w topografii powierzchni ziemi ulegają zmianom podczas budowy domów lub wydobywania minerałów. Informacje zawarte w genotypie przekształcane są wraz z rozwojem nowej odmiany rośliny lub rasy zwierząt.
Niezbędnym warunkiem rozwiązania problemów powstałych przed podmiotami działalności gospodarczej jest posiadanie wiarygodnych i kompletnych informacji. Nie może to jednak zagwarantować sukcesu. Musisz być w stanie prawidłowo korzystać z uzyskanych informacji, aby podejmować najlepsze decyzje w danej sytuacji. W tym momencie wiedza wchodzi w grę. Przewoźnikami tego rodzaju zasobów są wysoko wykwalifikowani pracownicy.
Czynsz i płace jako rodzaje dochodów z czynników produkcji
Na dzisiejszym rynku wszystko zasoby gospodarcze łatwo kupowane i sprzedawane, co przynosi właścicielom dochód z czynników produkcji. Dochód z czynnika produkcji, takiego jak ziemia, nazywa się czynszem. Przedsiębiorca otrzymuje czynsz przekraczający ustalony zysk z wydanego kapitału i pracy.Korzystniejsze warunki produkcji prowadzą do powstawania czynszów - na przykład ziemia jednego z przedsiębiorców jest bardziej żyzna niż ziemia konkurenta.
Czynnikiem dochodu z pracy są płace. Jest to nagroda za działania pracownika, w zależności od kwalifikacji, złożoności, jakości i ilości wykonanej pracy, a także warunków pracy. Wynagrodzenie może również obejmować różne płatności motywacyjne, premie, rekompensaty.
Odsetki i zysk jako rodzaje dochodu czynnikowego
Dochód kapitałowy to odsetek wskazujący udział wynagrodzenia z tytułu korzyści, jakie przynosi, kapitał. Wskaźnik wartości określa ogólna miara - pieniądze. Dotyczy to zarówno kapitału stałego, jak i obrotowego. Wysokość wynagrodzenia zależy od stosunku popytu do podaży. Im wyższy popyt w stosunku do podaży, tym wyższy odsetek. Odsetki od kapitału są doskonale sprawiedliwą i niezbędną formą dochodu.
Czynnikiem wpływającym na zdolność przedsiębiorczą jest zysk. Jest to różnica między kwotą dochodu a kosztem produkcji, zakupu, przechowywania, przetwarzania, transportu, marketingu towarów i usług. Zysk może być ujemny. W takim przypadku zwykle używa się słowa „strata”. Pojęcie „zysku” jest dość niejednoznaczne. Ale generalnie jest to chyba najważniejszy wskaźnik wyniku finansowego działalności gospodarczej przedsiębiorców i organizacji.
Teoria marksistowska w badaniu czynników produkcji
K. Marks, niemiecki filozof i ekonomista, zidentyfikował następujące czynniki produkcji: osobistą i materialną. W pierwszym przypadku sama osoba działa jako czynnik produkcyjny jako nośnik siły roboczej. W drugim przypadku oznacza to środki produkcji, składające się ze środków pracy i bezpośrednio przedmiotów pracy.
Środki pracy - są to różne narzędzia, maszyny, narzędzia, maszyny, za pomocą których człowiek może wpływać na przyrodę. Dotyczy to również gruntów, dróg, budynków i budowli. W procesie swojej działalności człowiek tworzy środki pracy, które w szerszym znaczeniu powinny obejmować wszelkie materialne warunki pracy niezbędne do jego realizacji. Przedmioty pracy - są to te naturalne sprawy, które człowiek podejmuje w celu zaspokojenia swoich potrzeb.
Według Karola Marksa suma wszystkich czynników produkcji jawi się jako siła produkcyjna, nierozerwalnie związana z relacjami produkcji. Pierwszy charakteryzuje treść materiałowo-materiałową procesu produkcyjnego, a drugi - jego historycznie określoną formę. W procesie doskonalenia ten tandem stanowi zupełnie nowy i niepowtarzalny sposób produkcji.
Nie-marksistowskie osądy w doktrynie ekonomicznej czynników produkcji
W przeciwieństwie do Marksa jego przeciwnicy uważają, że nowa wartość jest tworzona nie tylko dzięki pracownikom najemnym, ale także wszystkim czynnikom związanym z produkcją. Na przykład A. Marshall argumentował, że kapitał i praca oddziałują na siebie, uzyskując dochód z dywidendy krajowej, odpowiednio, do stopnia krańcowej produktywności. Uważał, że współpraca między pracą a kapitałem jest absolutnie konieczna i same w sobie są skazane na porażkę.
