Dość często Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii - najsłynniejsza z istniejących monarchii - nazywa się „starą Anglią”. I to ma jakiś sens, ponieważ jako stan powstał od dawna. A jego parlament jest jednym z najstarszych na świecie, na jego zdaniem organy ustawodawcze powstały w wielu innych krajach. Tak więc parlament Wielkiej Brytanii: struktura, porządek formacyjny, cechy, uprawnienia. Jaki jest jeden z najstarszych organów legislacyjnych na świecie?
Trzy oddziały rządu w Wielkiej Brytanii
Wielka Brytania jest prowadzona przez królową, która jest znana prawie każdej współczesnej osobie. Formalnie zarządza także trzema głównymi systemami państwa: legislacyjnym, wykonawczym i sądowym. W rzeczywistości te gałęzie rządu są reprezentowane przez oddzielne organy i w rzeczywistości nie są podporządkowane monarchowi, którego działalność ogranicza się do uczestnictwa w uroczystych wydarzeniach.
Funkcje organu legislacyjnego to dwuizbowy parlament brytyjski, władza wykonawcza - premier i jego gabinet. Trzeci oddział jest reprezentowany przez kilka sądów, zajmujących się różnymi sprawami prawa.
Podobne struktura władzy istnieje w wielu współczesnych stanach, ale w Wielkiej Brytanii jest jedna funkcja. Z mocy prawa monarcha może odmówić podpisania ustawy przyjętej przez parlament lub całkowicie ją rozwiązać, odwołać lub mianować premiera, interweniować w sprawy wymiaru sprawiedliwości. To nie dzieje się de facto. W praktyce premier jest przywódcą politycznym kraju, a pozostałe oddziały rządu działają niezależnie od niego.
Historia Parlamentu
Ustawodawca w Wielkiej Brytanii jest jednym z najstarszych na świecie, choć nieco gorszym od islandzkiego. Powstał po raz pierwszy w 1265 roku, a po 30 latach, w 1295 roku, przekształcił się w dwuizbowy. Wcześniej istniała taka instytucja jak Rada Królewska, która poważnie ograniczyła potęgę monarchii za panowania Jana Bezzemlennego, który podpisał słynną „Magna Carta”. Ale główna różnica między Parlamentem a tym organem polegała na kolejności jego utworzenia - został wybrany.
W ciągu ostatnich stuleci struktura i funkcje tej instytucji nie występowały kardynalne zmiany. Po zjednoczeniu Anglii i Szkocji powstał jeden parlament Wielkiej Brytanii, a później dołączyła do nich Irlandia. Przeprowadzono pewne reformy, głównie związane z wyborem uczestników i sposobami przekazania ich władzy. To właśnie dzięki takiemu systemowi przechodzi procedura tworzenia parlamentu brytyjskiego.
Nawiasem mówiąc, w Parlamencie przechowywane są wszystkie dokumenty i przyjęte akty, począwszy od XV wieku. Oto oryginał Karty Praw, która gwarantowała ograniczenie władzy królewskiej i doprowadziła do nowoczesnej monarchii konstytucyjnej.
Struktura
Jak już wspomniano, parlament Wielkiej Brytanii składa się z dwóch części lub izb. W inny sposób można go nazwać dwuizbowym. Organy ustawodawcze w wielu krajach świata działają w ten sam sposób, w tym w USA, Rosji, Niemczech itp.
Tak zwana dolna część nazywa się Izbą Gmin, a górna - Lordami. Każdy z nich ma przewodniczącego, który jest wybierany spośród najbardziej szanowanych uczestników. Kandydatura musi zostać uzgodniona z przywódcami wszystkich partii reprezentowanych w parlamencie i zatwierdzona przez monarchę.Zgodnie ze starą tradycją mówca zachowuje swoje stanowisko do momentu utraty mandatu lub rezygnacji z własnej inicjatywy. Następnie otrzymuje tytuł Barona i miejsce w Izbie Lordów.
Mówca nie należy formalnie do żadnej ze stron, nie zabiera głosu i nie bierze udziału w głosowaniu, z wyjątkiem niektórych przypadków. Jego zadaniem jest zapewnienie interakcji Parlamentu z innymi instytucjami władzy, a także rozwiązywanie wspólnych problemów organizacyjnych. Ponadto ma trzech zastępców - wiceprzewodniczącego, którzy pod jego nieobecność są zaangażowani w prowadzenie spotkań. Odmawia się im również prawa do głosowania i omawiania rachunków, a także przynależności do partii.
W izbie wyższej lektor jest liderem. To stanowisko zostało wprowadzone około 10 lat temu, kiedy przeprowadzono reformy. W rezultacie Lord Kanclerz przekazał część swoich obowiązków mówcy, a jednocześnie zaczął łączyć uprawnienia Ministra Sprawiedliwości ze swoim stanowiskiem.
Co bardzo interesujące, parlament Wielkiej Brytanii przywiązuje dużą wagę do różnych procedur towarzyszących jego pracy. Co więcej, nie są nigdzie ustalone na piśmie, ponadto różnią się nieznacznie w zależności od zwołania i sesji. Ogólnie rzecz biorąc, praca ciała jest regulowana tylko przez niepisane reguły i wielowiekowe zwyczaje.
Dolna komora
Struktura Parlamentu Wielkiej Brytanii zakłada, że w tej części odbywa się wstępna dyskusja na temat proponowanych projektów ustaw, wprowadza się pewne poprawki, po których odbywa się głosowanie. Członkowie Izby Gmin, jak się nazywa, biorą udział w wyborach i zajmują ich miejsce na 5 lat. Tradycyjnie lider zwycięskiej partii zostaje premierem, choć formalnie parlament nie ma nic wspólnego z formowaniem rządu. Spośród osób wybranych do Izby Gmin powstaje Gabinet.
Członkowie parlamentu, należący do drugiej co do wielkości partii, stają się oficjalną opozycją i tworzą rząd-cień. Jego zadaniem jest kontrola wykonania decyzji i pracy głównego gabinetu.
Ponadto izbę niższą Parlamentu można podzielić na różne komisje i podmioty zajmujące się problemami w różnych branżach. Mogą być specjalne, ogólne lub łączone. Istnieje również komitet całego domu - tryb działania, w którym wszyscy członkowie biorą udział w rozpatrywaniu rachunków, zwykle o charakterze finansowym. Po zatwierdzeniu projekt przenosi się na górę na dole parlamentu. Działa na zupełnie innych zasadach.
Górna komora
Interesujące jest to, że na obecnym etapie ta część ma znacznie mniej autorytetu niż wybrani członkowie parlamentu. Niemal wszystkie ostatnie reformy związane z jego działalnością miały na celu ograniczenie władzy tego organu i zwiększenie jego legitymacji.
Faktem jest, że izba wyższa Parlamentu nie jest organem wybieranym bezpośrednio. Oto tak zwani Lordowie duchowi i świeccy (lub rówieśnicy). Struktura obejmuje najwyższe stopnie duchowieństwa (jest ich 24), a także osoby, które otrzymały prawo uczestniczenia w procesie legislacyjnym przez dziedziczenie lub dożywotnie życie. Tak więc tworzenie świeckiej części izby odbywa się zgodnie z dość skomplikowanym systemem, obejmującym głosowanie wszystkich uczestników, a także członków partii reprezentowanych w parlamencie. Jednocześnie nie ma ograniczeń liczbowych, obecnie 763 osoby są rówieśnikami. Co więcej, przeniesienie tego przywileju z ojca na syna, które było niezwykle rozpowszechnione, należy do przeszłości - teraz to prawo jest przyznawane na całe życie i nie może być dziedziczone.
Jeśli chodzi o uprawnienia, Izba Lordów ma znacznie mniej uprawnień niż Wspólnoty. W wyniku kilku ostatnich reform weto zostało zastąpione możliwością odroczenia rozpatrzenia niektórych rachunków. Jednak niektórych rachunków nie można opóźniać przez dłuższy czas.Ponadto rówieśnicy formalnie nie mają możliwości sprzeciwiania się polityce obecnego gabinetu i wprowadzania znaczących zmian w rachunkach finansowych. Czasami jednak Izba Gmin przekazuje im to prawo.
Wzajemne połączenie gałęzi energetycznych
Początkowo brytyjski premier, a także utworzony przez niego gabinet, odpowiadali przed parlamentem. W rzeczywistości tak się nie dzieje z powodu większościowego systemu wyborczego - zgodnie z nim partia rządząca ma większość głosów w Izbie Gmin. Ogólnie rzecz biorąc, władza ustawodawcza raczej słabo kontroluje rząd. Niemniej jednak historia XX wieku zna trzy przypadki, w których Izba Gmin wyraziła brak zaufania do obecnego rządu, który był reprezentowany przez premiera Wielkiej Brytanii.
Jednak organy ustawodawcze i wykonawcze są nadal powiązane. Zgodnie z tradycją, premier, a następnie jego gabinet gromadzi się właśnie od przedstawicieli niższej izby parlamentu. Nie jest to jednak absolutnie warunek konieczny, który jednak obserwowano od bardzo dawna.
Ogólnie rzecz biorąc, gałęzie władzy w Wielkiej Brytanii są bardziej prawdopodobne, że są podzielone niż wzajemnie powiązane, czego wymaga współczesne prawo międzynarodowe. Być może właśnie to stanowi znaczną część stabilności i stabilności Zjednoczonego Królestwa jako państwa.
Funkcja legislacyjna
Uprawnienia parlamentu brytyjskiego dotyczą przede wszystkim stanowienia prawa. Z reguły podczas zwykłej sesji uczestnicy spotkania rozważają rachunki zaproponowane przez ich kolegów lub ministrów. Rachunki te mogą dotyczyć różnych aspektów życia, dlatego potrzebne są wspomniane już formacje, komisje i komitety. Ale jak zorganizowany jest cały proces?
Prawodawstwo to główna funkcja pełniona przez całą strukturę parlamentu Wielkiej Brytanii. Proces ten rozpoczyna się od propozycji rozważenia projektu ustawy, z reguły robią to ministrowie królewscy, ale każdy członek izby niższej i wyższej ma do tego prawo.
Następnie jest kilka etapów dyskusji, podczas których może być konieczne dostosowanie i uzupełnienie dokumentu. W trakcie procesu projekt ustawy może zostać odrzucony, ale jeśli tak się nie stanie, zostanie przesłany do komisji. Analizuje ustawę artykuł po artykule i proponuje kolejne poprawki. Po zatwierdzeniu w trzecim czytaniu projekt ustawy jest wysyłany do Izby Lordów, gdzie można go również dostosować. Jeśli nie są, wówczas projekt ustawy jest przekazywany monarchie do zatwierdzenia, ale jeśli jedna część parlamentu nie zgadza się z poprawkami do drugiej, wówczas nie można mówić o przyjęciu. W niektórych przypadkach Izba Gmin może zatwierdzić projekt ustawy bez zgody Lordów. Ale to raczej wyjątek od reguły.
Ostatnim krokiem jest zatwierdzenie lub odrzucenie przez suwerena. Teoretycznie monarcha może zawetować konkretną ustawę, ale w praktyce nie działo się to przez długi czas. Ostatni przypadek miał miejsce w 1708 roku. Dlatego stanowienie prawa jest złożonym procesem, który wymaga rozpatrzenia i zatwierdzenia przez wszystkie trzy części Parlamentu. Ale jego funkcje na tym się nie kończą.
Uprawnienia sądowe
Brytyjski parlament ma jeszcze jedną ciekawą funkcję. W niektórych przypadkach pełni funkcje sądownicze, które przyszły do niego od czasów starożytnego zwyczaju, aby składać wnioski o naprawienie niesprawiedliwości. Dotyczy to przede wszystkim Izby Lordów. Na przykład do 1948 r. To Parlament rozpatrywał przypadki zdrady stanu przez rówieśników. Po 2005 roku funkcja ta została usunięta z Izby Lordów. Niemniej jednak cały Parlament może wszcząć inną procedurę sądową - w celu wszczęcia procedury impeachmentu. Pomimo faktu, że ostatnia próba została podjęta kilka wieków temu, niektórzy mają nadzieję na wznowienie tej tradycji.
Kolejność formacji
Wybory parlamentarne są możliwe tylko w przypadku Izby Gmin. Ponadto można wybierać obywateli, którzy nie należą do żadnej partii. Ale są ograniczenia.Na przykład osoby poniżej 21 roku życia, cudzoziemca, obywatela odbywającego karę za zdradę, członka Izby Lordów, urzędników państwowych i wojska, osób cierpiących na choroby psychiczne i niektórych innych kategorii nie można wybrać do parlamentu brytyjskiego.
Wybory mogą być ogólne lub pośrednie, związane z wyzwoleniem jednego z mandatów. Liczba posłów zależy od liczby okręgów wyborczych, w 2010 r. Było ich 659. system większościowy względna większość, czyli kandydat wygrywa, uzyskując maksymalną liczbę głosów w porównaniu z konkurentami.
Uprawnienia parlamentu brytyjskiego trwają 5 lat po wyborach lub do rozwiązania, co jest niezwykle rzadkie. Czasami jednak komora może podjąć taką decyzję samodzielnie lub odwrotnie - przedłużyć okres swojej pracy, co również zdarza się rzadko. Ogólnie rzecz biorąc, formacja Parlamentu przez wiele lat minęła bez poważnych problemów.
Lokalizacja
Przez wiele stuleci parlament brytyjski znajdował się w tym samym budynku - Pałacu Westminsterskim, położonym na północnym brzegu Tamizy. Pierwotnie była to rezydencja królewska, ale w 1530 r. Monarcha przeniósł ją do Whitehall, aby ustawodawcy otrzymali cały budynek do ich użytku. Najstarsze jego części zostały zbudowane w XI wieku, ale wiele nie przetrwało z powodu pożaru w 1834 roku. Budynek został więc zbudowany i przebudowany w XIX wieku. Jego wizytówką, a także symbolem Londynu, jest wieża zegarowa Big Ben, której turyści na pewno robią zdjęcia.
Wewnątrz Pałacu Westminsterskiego jako turysta jest dość trudny do zdobycia. Podczas pracy Parlamentu liczba odwiedzających jest ściśle ograniczona, nawet nie wszyscy obywatele mogą przyjść bez uprzedniej zgody. Wyjątkiem jest okres wakacji letnich, kiedy można dostać się do pałacu ze zorganizowaną grupą.
Tradycja
Pomimo faktu, że struktury podobne do angielskiego ustawodawstwa istnieją w większości współczesnych stanów, Brytyjczycy są również interesujący ze względu na swoje ceremonie i etykietę.
Na przykład ogólna modlitwa odbywa się przed każdym spotkaniem w izbie niższej. Uczestnicy stoją odwróceni do ściany, nie mogą klęczeć, ponieważ tradycja wywodzi się z czasów, gdy miecze były noszone w parlamencie. W dniach, w których umiera jeden z członków, odbywa się także dodatkowa modlitwa.
Kolejną cechą jest zakaz noszenia medali i innych przysług monarchy podczas spotkań. Ponadto w trakcie mówienia i dyskusji możesz wyrażać swoje myśli wyjątkowo wyjątkowo, używając specjalnych wyrażeń. W przeciwnym razie mówca może poprosić go o opuszczenie pokoju.
W trakcie przyjmowania nowej ustawy odbywa się wymiana rachunków między izbami. Używa zwrotów po francusku po normańsku. Innym interesującym faktem jest to, że Lord Kanclerz (obecnie mówca) w izbie wyższej siedzi na woreczku z wełny. Ta tradycja sięga czasów, kiedy Anglia była głównym dostawcą tego produktu do Europy. Teraz worek jest wypełniony wełną produkowaną nie tylko na wyspach, ale także w innych krajach Wspólnoty Narodów - symbolizuje to ich jedność.
Wielka Brytania jest krajem wyjątkowo konserwatywnym. Panują tu tradycje i znaki, ale jednocześnie krajowi udaje się być na bieżąco i pozostać wyspą względnego spokoju i stabilności w światowym chaosie.
