Zysk z działalności przedsiębiorstwa stanowi główne źródło finansowania jego dalszego rozwoju i funkcjonowania. Mimo to głównym celem działalności firmy jest gromadzenie i ochrona kapitału, dlatego ważne jest, aby obliczać system wydatków i dochodów w taki sposób, aby zainwestowane pieniądze powróciły jak najszybciej, a firma zacznie wypłacać dywidendy na rzecz zarządzania.
Potrzeba prognozowania rentowności
Planowanie zysków przedsiębiorstwa jest ważnym etapem tworzenia i rozwoju. Pomaga zorganizować jego funkcjonowanie w taki sposób, aby przy minimalnych kosztach finansowych możliwe było uzyskanie maksymalnych korzyści, zgodnie z zadaniami określonymi w biznesplanie na przyszłość.
Planowanie zysków przedsiębiorstwa koncentruje się na zaspokajaniu takich potrzeb:
- Wypłata wynagrodzeń i zachęt dla pracowników.
- Akumulacja kapitału przeznaczonego na inwestycje w modernizację i rozbudowę bazy technicznej.
- Spłata długów i regularne płatności na rzecz personelu zarządzającego i zarządzającego, wierzycieli, inwestorów i agencji rządowych, wobec których istnieją zobowiązania.
- Wzrost kwoty zysku w związku z możliwym ryzykiem wynikającym z działań strategicznych.
- Gwarantowane utrzymanie konkurencyjności przedsiębiorstwa na rynku.
- Maksymalny wzrost rentowności.
Znając przybliżoną kwotę zarobków, możesz ustalić, czy firma się opłaca w praktyce i czy należy wprowadzić zmiany w celu jej dostosowania i ulepszenia.
System budżetu organizacji
Dochód jest kluczowym wskaźnikiem rentowności firmy. Z grubsza mówiąc, jest to różnica między zyskiem a wszystkimi związanymi z tym kosztami, odzwierciedlająca korzyści ze sprzedaży towarów i usług, wyrażona w kategoriach materialnych.
Firma może uzyskać wzrost finansowy z takich źródeł:
- Dochód ekonomiczny to przychód otrzymany, odejmujący koszt towarów.
- Przychody z księgowości - nie tylko wydatki poniesione bezpośrednio na produkcję, ale także płatności za powiązane usługi są odejmowane od zysków.
- Zysk netto to saldo reprezentujące różnicę między dochodem księgowym a zapłaconymi podatkami.
Źródła dochodów przedsiębiorstw
Główny zysk powstaje w wyniku akumulacji w budżecie pieniędzy z takich źródeł:
- Sprzedaż gotowych produktów lub półfabrykatów, półproduktów i surowców.
- Płatność za pracę w innej fabryce: transport, usługi remontowe lub budowlane.
- Przychody ze sprzedaży towarów i usług w punktach sprzedaży.
- Dywidendy z papierów wartościowych.
- Sprzedaż franczyz, nieruchomości itp.
Marża brutto
Wskaźnik ten powstaje w całkowitej działalności przedsiębiorstwa: produkcji, zarządzania, inwestycji, finansów i innych. Kumuluje się w dwóch etapach: wydanie towarów i ich sprzedaż w celu uzyskania kapitału.
Kluczowe wskaźniki i czynniki wpływające na zysk brutto
Istnieją dwie duże grupy czynników: wewnętrzne i zewnętrzne.
Działalność firmy i zarządzanie nią mają wpływ na takie wskaźniki:
- Wielkość i objętość wytwarzanych towarów, a także ich zasięg i jakość.
- Ilość zużytych zasobów i czas potrzebny na wytworzenie jednostki produkcji, innymi słowy, koszt.
- Kwota kapitału obrotowego spółki w domenie publicznej.
Oprócz tych czynników istnieją takie, które nie zależą od działań kierownictwa konkretnej firmy:
- Poziom rozwoju i konkurencyjności na rynku towarów i usług.
- Warunki naturalne i pogodowe.
- Wypłacalność klientów i ogólna sytuacja gospodarcza w kraju.
- Koszt powiązanych usług.
- Zagraniczne stosunki gospodarcze z innymi krajami.
- Warunki transportu i koszt transportu.
Warto również rozważyć sytuacje siły wyższej, które występują podczas każdego procesu produkcyjnego.
Analityczna metoda liczenia
Ta metoda jest stosowana w przedsiębiorstwach o dużym asortymencie wytwarzanych towarów. Opiera się na podstawowej rentowności, która jest obliczana według następującego wzoru:
P = (P / C) * 100%, gdzie P - rentowność; P - zysk osiągnięty w pierwszym roku działalności (rok bazowy); C to koszt sprzedaży produktów wydanych w roku bazowym.
Za pomocą tego wskaźnika można obliczyć przybliżoną kwotę zysku za planowany rok:
P = Nt* P / 100%, gdzie Nt - ilość produktów planowanych do wydania w planowanym roku; P - podstawowa rentowność.
Uzyskane dane są dostosowywane i dostosowywane do produkcji, biorąc pod uwagę czynniki wewnętrzne i zewnętrzne powstające w toku firmy. Dzieje się to w kilku etapach:
- Ocena rentowności za planowany okres.
- Dostosowanie wielkości produkcji z uwzględnieniem powstałych czynników i rzeczywistych wskaźników.
- Obliczanie zysku netto jako procent całkowitych dochodów.
- Planowanie zysków i rentowność sprzedaży, biorąc pod uwagę zmiany dokonane w procesie produkcyjnym.
Często metoda wieloczynnikowa lub analityczna jest stosowana jako dodatkowy test metody bezpośredniej lub w połączeniu z nią. Planowanie zysków poprzez bezpośrednie liczenie i metody analityczne łącznie to metoda mieszana, która umożliwia uzyskanie najbardziej odpowiednich i wiarygodnych danych.
Metoda zliczania bezpośredniego
Jedną z najpopularniejszych metod w praktyce jest planowanie zysków przedsiębiorstwa metodą rachunku bezpośredniego, która jest wykorzystywana zarówno przy tworzeniu nowego przedsiębiorstwa, jak i podczas jego ulepszania lub modernizacji. Planowanie zysków wymaga odjęcia od całkowitej kwoty dochodu takich wskaźników, jak podatki, regularne płatności, koszty produkcji i inne odliczenia niezbędne do utrzymania firmy na rynku.
Planowanie zysku i rentowności przedsiębiorstwa oblicza się według wzoru:
П = В - З, gdzie П - zysk, В - uzyskany dochód ze sprzedaży; З - całość wszystkich odpadów powstałych podczas produkcji: surowce, zarządzanie handlowe, podatki, płatności za pracę i usługi, spłata pożyczek itp.
W przyszłości przychody i całkowity koszt są obliczane z uwzględnieniem pozostałych funduszy i produktów, przechodząc od końca poprzedniego okresu planowania do początku nowego. W takim przypadku planowanie zysku metodą rachunku bezpośredniego odbywa się według następującego wzoru:
P = P1 + P2 - P3, gdzie P oznacza zysk ze sprzedaży towarów i usług; P1 - z pozostałości produktów gotowych na początku okresu; P2 - ze sprzedaży nowych towarów; P3 - z produktów resztkowych na koniec okresu planowania.
Plusy i minusy konta bezpośredniego
Zaletą tej metody jest dokładność i trafność danych. Istotną wadą jest trudność w obliczaniu: zebranie wszystkich niezbędnych liczb zajmuje dużo czasu i wymaga starannej uwagi.
To planowanie zysków i rentowności może być stosowane tylko do małych przedsiębiorstw, które wytwarzają ograniczoną liczbę grup produktów. Jeśli nomenklatura produkcji obejmuje szeroki wachlarz pozycji, ta opcja obliczeniowa nie ma zastosowania: nie uwzględnia ona rentowności / strat każdego produktu z osobna oraz różnicy kosztów ich produkcji.
Planowanie zysków przy użyciu metody bezpośredniego rachunku na przykładzie produkcji na dużą skalę daje niedokładne i nieistotne wyniki. Załóżmy, że firma produkuje 50 opcji ubrań z różnych materiałów i o złożoności szycia.Niektóre modele są bardzo poszukiwane, a ich dostosowanie wymaga mniej wysiłku i zasobów, podczas gdy poszczególne produkty są mniej popularne, a ich koszt jest znacznie wyższy. Jest to ważna kwestia, którą należy wziąć pod uwagę przy tworzeniu biznesplanu, ponieważ jeśli nadal będziesz wydawać nierentowne pozycje, doprowadzi to do ruiny firmy.
Podejście graficzne
Dla dobrego przykładu i dalszego rozważenia uzyskanych wyników zastosowano diagramy sieciowe. Najczęściej w postaci liczb przesyłane są dane uzyskane podczas analizy.
Wykresy wyraźnie pokazują wpływ poszczególnych czynników na ogólną sytuację finansową organizacji.
Metoda prognozowania rentowności progu rentowności
Planowanie zysków opiera się na podziale wszystkich kosztów produkcji na dwie grupy: tymczasową i stałą. Te dwa wskaźniki określają sukces przedsiębiorstwa w kategoriach materialnych i pomagają nakreślić krytyczny próg rentowności, po którym firma zaczyna otrzymywać świadczenia pieniężne.
Pierwszym etapem jest obliczenie zysku krańcowego. Jest to kwota dochodu bez podatków i akcyzy z odliczeniem czasu spędzonego. Następnie warunkowo stałe wydatki są odbierane z zysku krańcowego. W ten sposób powstaje wartość, powyżej której możliwe jest określenie zwrotu lub straty przedsiębiorstwa.
Punkt rentowności - Jest to wskaźnik, przy którym działalność firmy zbliża się do zera: nie ma długów ani zysku netto. Na podstawie tych danych firma tworzy własną bazę stabilności finansowej, która pozwala wydawać mniej zasobów, jednocześnie zwiększając zysk ze sprzedaży. Nazywa się to efektem dźwigni produkcyjnej, polegającym na tym, że zmiana wielkości przychodów ze sprzedaży prowadzi do jeszcze większych zmian rentowności. Wynika to z niestabilności kosztów zmiennych i zmiennych: im niższy wskaźnik warunkowo stałych wydatków, tym mniejszy efekt dźwigni produkcji. Jeśli sprzedaż stale rośnie, wpływ dźwigni rośnie.
Przykład progu rentowności
Na podstawie powyższego możemy wyprowadzić następującą formułę:
Efektywność dźwigni = Marża Zysk / Rentowność.
Na przykład:
Przychody ze sprzedaży - 100 tysięcy rubli.
Zmienne wydatki - 50 tysięcy rubli.
Stałe wydatki - 30 tysięcy rubli.
Zysk - 20 tysięcy rubli.
- Procent zysku z marży: (50/100) * 100% = 50;
- Obliczanie progu rentowności: (30: 50) * 100% = 60;
- Akcja dźwignia sterująca: 50: 20 = 2,5. Ten współczynnik sugeruje, że zmiana przychodów ze sprzedaży o 1 jednostkę pociąga za sobą 2,5-krotną zmianę zysku.
Wybór optymalnej metody liczenia
Metody obliczeniowe zaproponowane powyżej pozwalają wybrać najlepszą opcję, która pomoże uzyskać najbardziej wiarygodne dane.
Wybierając metodę, należy kierować się systemem kryteriów opracowanym przez ekspertów przedsiębiorstwa (księgowych, ekonomistów, administracji i finansistów). W tę kwestię powinna być zaangażowana maksymalna liczba personelu, tylko w tym przypadku można uzyskać najbardziej obiektywne dane.
Punkty odniesienia przy wyborze najlepszej metody
Warto zacząć od takich wskaźników:
- Łatwość liczenia. Wybrana metoda powinna być prosta i niedroga w użyciu. Czas i zasoby poświęcone na gromadzenie i analizę danych nie powinny przekraczać efektywności ekonomicznej wykorzystania wyników w praktyce.
- Trafność Planowanie zysków powinno uwzględniać rzeczywiste czynniki produkcji. Należy wziąć pod uwagę wszystkie obiektywne punkty: nie tylko te, które mają wpływ w bieżącym okresie, ale także te, które okażą się w trakcie realizacji planu.
- Praktyczność Wybór metody powinien być skorelowany z czynnikami wewnętrznymi przedsiębiorstwa. Obieg dokumentacji, poziom kwalifikacji specjalistów i wsparcie techniczne powinny gwarantować skuteczność stosowania przepisów w praktyce.
- Dokładność danych. Wynik uzyskany w trakcie obliczeń powinien odpowiadać rzeczywistości i być najbliższy rzeczywistości rynkowej. Zgodność z tym kryterium pozwala zminimalizować różnicę między wartością możliwego i realnego dochodu.
Ten system kryteriów został przedstawiony w celach ilustracyjnych i może zostać zmieniony i ulepszony przez specjalistów przedsiębiorstwa, którzy będą kierować się indywidualnymi priorytetami.
Mając w ręku wszystkie niezbędne kryteria, możesz przejść bezpośrednio do wyboru metody. Aby to zrobić, powinieneś ocenić wszystkie metody przedstawione powyżej według głównych kryteriów, nadając im ocenę od 1 do 5. Opcja, która zebrała najwięcej punktów, jest uważana za najbardziej opłacalną do zastosowania w konkretnej produkcji.
Niezależnie od wybranej metody prognozowania rentowności, należy pamiętać, że są to tylko przybliżone dane, które wymagają ciągłych korekt i aktualizacji, zgodnie z nowymi okolicznościami i zmianami na rynku.
