Otrzymanie łapówki (art. 290 kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej). Oficjalna łapówka

Przekupstwo jest uważane za jedno z najstarszych i najczęstszych zjawisk korupcyjnych. Wydawane są licencje na nielegalne wynagrodzenie, zapewnione jest podpisywanie rentownych umów, generowane są niezbędne wyniki badań, ograniczona jest konkurencja itp. Rozważmy dalej odpowiedzialność za otrzymanie łapówki.

Pilność problemu

Przyjmowanie łapówki w Federacji Rosyjskiej jest uważane za samoobsługowe przestępstwo urzędowe. Istotą ustawy jest przyjęcie przez upoważnionego pracownika od innych podmiotów oczywistych nielegalnych nagród rzeczowych. Istnieją różne rodzaje łapówek. Przyjmowanie nielegalnego wynagrodzenia może zostać przeprowadzone przez osobę winną osobiście lub z pomocą pośrednika. W prawie krajowym jest karane jako przyjmowanie łapówki (Artykuł 290 kodeksu karnego RF) i jej daczy (norma 291 Kodeksu). Obie normy przewidują ogólne i kwalifikujące się znaki przestępstwa. W związku z tym kara jest nakładana z uwzględnieniem ich.

Charakterystyka przestępstwa

Przyjęcie łapówki (art. 290 kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej) oznacza przyjęcie przez pracownika funduszy, papierów wartościowych, innych nieruchomości lub korzyści z tytułu bezczynności / działań na rzecz podmiotu przekazującego te przedmioty lub reprezentowanych im osób, jeżeli wchodzą one w zakres uprawnień tego pracownika lub siła jego pozycji może przyczynić się do takich działań / bezczynności. Kara jest również przewidziana, jeżeli winna osoba obiecuje ochronę lub ugodę w służbie za nielegalne wynagrodzenie. Akty te stanowią ogólny skład przyjmowania łapówki. Ustalono to w części 1 powyższej normy.

Okoliczności obciążające

Zaostrzenie kary przewidziano w celu otrzymania łapówki przez urzędnika za przeprowadzenie nielegalnych działań / bezczynności. Część trzecia ustanawia sankcje za przestępstwa popełnione przez pracownika federalnego lub regionalnego organu rządowego, a także przez szefa struktury samorządu terytorialnego. Szczególnie kwalifikowane rodzaje uzyskania nielegalnego wynagrodzenia obejmują popełnienie czynu:

1. Grupa podmiotów po wcześniejszym uzgodnieniu.
2. Wielokrotnie.
3. Wynagrodzenie związane z wymuszeniem.
4. W dużym rozmiarze.

Przestępstwa przewidziane w pierwszej części w tym względzie są uważane za akty umiarkowanej wagi, w częściach 2 i 3 - poważne, w części 4 - szczególnie poważne.

Specyfika

Przekupstwo Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej jest klasyfikowane jako przestępstwo przeciwko interesom służby cywilnej, władzy państwowej. Akt ten stanowi naruszenie normalnego funkcjonowania aparatu administracji państwowej. Jedną z kluczowych zasad jego pracy jest prawo publiczne, procedura prawna dotycząca wynagrodzenia jego pracowników. Nie mają prawa odbierać od organizacji i obywateli żadnych nagród (pieniędzy, prezentów, pożyczek, płatności za czas wolny lub rozrywkę, rekompensaty za koszty transportu itp.) Związanych z wykonywaniem obowiązków.

Kodeks karny uznaje otrzymywanie łapówki za element, który psuje normalne funkcjonowanie aparatu administracyjnego. Przestępstwo to dyskredytuje struktury zarządzania i władzy instytucji miejskich i państwowych, podważa ich autorytet i podważa ich kompetencje. Takie ataki dają wyobrażenie o lokalizacji autoryzowanych organów, o zdolności do rozwiązywania problemów poprzez przekupstwo pracowników.Często łapówki podejmowane przez urzędnika związane są z ugodą lub bezpośrednią pomocą zorganizowanych grup przestępczych, malwersacją, przemytem, ​​nielegalnym handlem zabronionymi substancjami i przedmiotami, przestępstwa podatkowe utrudnianie swobodnej działalności przedsiębiorczej i innych czynności. To niewątpliwie zwiększa społeczne zagrożenie omawianego naruszenia.

Temat

Ponieważ może służyć do różnych wartości materiałów:

1. Gotówka (w tym obca waluta).
2. Papiery wartościowe
3. Produkty przemysłowe i spożywcze.
4. Nieruchomości i tak dalej.

Można również przenosić różne świadczenia, usługi w zakresie nieruchomości, które są świadczone winnemu podmiotowi bezpłatnie, pomimo faktu, że należy je wypłacić lub po zbyt niskiej cenie. Na przykład otrzymanie łapówki przez urzędnika można wyrazić w przyjmowaniu pieniędzy rzekomo zadłużonych, w zawieraniu fikcyjnych umów o pracę z późniejszą wypłatą środków na rzekomo wykonaną pracę, udzieloną pomoc itp.

Równoległe działania

Zgodnie z obowiązującym prawem urzędnicy miejscy i urzędnicy państwowi nie mogą wykonywać żadnej pracy zarobkowej, z wyjątkiem pracy naukowej, pedagogicznej lub innej pracy twórczej, w celu pobierania opłat za prezentacje i publikacje jako pracownicy organów zarządzających. Jednocześnie samo naruszenie tego ograniczenia nie może automatycznie działać jak otrzymanie łapówki. Przestępstwo będzie miało miejsce tylko wtedy, gdy praca nie została faktycznie wykonana lub płatne czynności polegały na wykonywaniu zwykłych obowiązków.

Część obiektywna

Zgodnie z normą 290 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej łapówka polega na wzajemności:

1. Brak działania / działania na rzecz podmiotu przekazującego lub podmiotów przez niego reprezentowanych, które są objęte oficjalnymi uprawnieniami odbiorcy.
2. Pomoc we wdrażaniu lub niewprowadzaniu działań.
3. Patronat nad usługą lub ugodą.
4. Nielegalne bezczynność / działania na rzecz nadawcy lub podmiotów, które reprezentuje.

W pierwszym przypadku łapówkę otrzymuje się za uzasadnione późniejsze zachowania behawioralne sprawcy. Taka bezczynność / działania nie mogą naruszać jego oficjalnych obowiązków. Nie wykraczają poza jego autorytet. Innymi słowy, sprawca miał prawo lub był zobowiązany do popełnienia tych czynów behawioralnych.

Status usługi

Oficjalne stanowisko podmiotu zależy nie tylko od jego zdolności prawnych związanych z zakresem obowiązków i uprawnień. Są mu obciążani z powodu jego działalności zawodowej. Status służby implikuje także rzeczywiste możliwości wynikające z autorytetu zajmowanego przez podmiot stanowiska w organie państwowym, samorządowym, instytucji miejskiej, formacji wojskowej, a także ze stosunków wynikających z wykonywania jego obowiązków. Korzystając z nich, sprawca może wpływać lub w inny sposób przyczyniać się do prowizji lub braku prowizji innego pracownika, który jest korzystny dla podmiotu przyjmującego łapówki. Co więcej, ten ostatni może nawet nic nie wiedzieć o przestępstwie.

Wyjaśnienia dotyczące słońca

W swoim postanowieniu nr 3 z 30 marca 1990 r. Trybunał wyjaśnia, że ​​w przypadku podmiotów, które nie miały niezbędnego upoważnienia do wykonywania odpłatnie czynności korzystnych dla przeniesienia wartości obywatela, ale ze względu na swoje oficjalne stanowisko mogłyby podjąć środki w celu ułatwienia ich realizacji innym pracownikom, należy zastosować karę za otrzymanie łapówki. Artykuł ustawy dotyczy w szczególności:

• Konsultantów.
• Referenty.
• Sekretarze
• Asystenci wyższych urzędników.
• Inspektorzy
• Szefowie biur i inni.

Podmioty te nie podejmują ostatecznej decyzji w konkretnej sprawie będącej przedmiotem zainteresowania obywateli będących wynagrodzeniem.Jednak rozwiązanie danej sytuacji może w dużej mierze zależeć od działań podejmowanych przez tych pracowników. Używanie jedynie przyjaznych, przyjaznych relacji w celu osiągnięcia pożądanego rezultatu dla podmiotu, który przekazał wynagrodzenie, nie będzie stanowić nadużycia statusu urzędowego. To z kolei eliminuje karę za otrzymanie łapówki.

Wygoda i patronat

Z reguły konkretne działania winnego nie są szczegółowo negocjowane. Jednak uczestnicy nielegalnej transakcji rozumieją, że przyjęcie łapówki wiąże się z zaspokojeniem interesów podmiotu przekazującego lub innych osób, które reprezentuje. Wygoda lub patronat w wyniku tego zostanie wyrażony w pewnej bezczynności / działaniach winnego pracownika. Tego rodzaju przekupstwo ma zwykle miejsce, gdy otrzymuje się systematyczne oferty od kontrolowanych lub podległych pracowników. Wynika to z faktu, że przełożony stale rozwiązuje sytuacje wpływające na interesy pracowników niższego szczebla. Ponadto ci ostatni są oczywiście zainteresowani stworzeniem dla nich najkorzystniejszych warunków.

Otrzymanie łapówki, jeśli pracownik nie dyskutuje o dalszym zachowaniu z powodu ugody lub mecenatu, jest charakterystyczne dla skorumpowanego aparatu administracyjnego struktur miejskich lub państwowych, różnych władz. Jednym z przykładów jest sytuacja, w której przedstawiciele zorganizowanych grup przestępczych do pewnego stopnia „przyjmują” pracowników tych instytucji, zakładając, że w razie potrzeby będą działać w swoim interesie.

Nielegalne akty behawioralne

Są one wymienione w drugiej części art. 290. Bezczynność / działania wykraczające poza oficjalny organ pracownika są uważane za nielegalne. Obejmują one również czynności behawioralne wchodzące w zakres kompetencji urzędnika, ale w tych okolicznościach nie było powodu, aby je popełnić. Innymi słowy, niezgodne z prawem działania / zaniechania stanowią wykroczenie.

Ważna uwaga

Przestępstwo będzie uważane za zakończone od momentu otrzymania (przyjęcia) przez pracownika co najmniej części wynagrodzenia. Nie ma znaczenia, czy wykonał uzgodnione działanie, czy nie, zamierzał go popełnić, czy nie. W takim przypadku ważne jest, aby obywatel zaakceptował korzyści lub wartości właśnie jako urzędnik, który jest w stanie osobiście lub poprzez wpływ na innych pracowników zapewnić zaspokojenie potrzeb osoby przekazującej rzeczy lub reprezentowanych przez nią obywateli.

Konsekwencje

Samo zaniechanie / działanie, które ma miejsce za opłatą, nie wchodzi w zakres przedmiotowego przestępstwa. W związku z tym należy go osobno zakwalifikować. W niektórych przypadkach podmiot, wykorzystując swój oficjalny status, popełnia akty, które same w sobie działają jak przestępstwo. Na przykład pracownik za opłatą przedstawia fałszywy dokument, wydaje celowo nieuzasadnioną karę, zwalnia z kary karnej, fałszuje dowody, pomaga w przemycie, malwersacji, narusza ustawową procedurę itp. W takich przypadkach odpowiedzialność wynika z całości artykułów.

Subiektywna część

Przyjmowanie łapówki jest celowym przestępstwem. Jest oddany motywom samolubnym. Urzędnik przyjmujący łapówkę rozumie, że korzyści i wartości są przekazywane i przekazywane mu w sposób niezgodny z prawem w celu jego późniejszej bezczynności / działań związanych z jego obowiązkami lub w celu ułatwienia ich wykonywania innym pracownikom.

W przypadku, gdy winny jest podmiot przyjmujący wartości wprowadzające w błąd przekazując je obywatelom, stwarzając pozór legalności ich świadczenia, czyn nie jest objęty rozważaną normą.Na przykład oficjalny może wskazywać, że przekazanie przedmiotów stanowi zapłatę za usługę świadczoną przez instytucję, wykonaną przez nią pracę. Takie czyny są kwalifikowane jako nieuczciwe z wykorzystaniem oficjalnego stanowiska. Tylko urzędnik może działać jako podmiot. Wszystkie inne podmioty uczestniczące w popełnieniu przestępstwa, w tym podszywające się pod pracowników, są wspólnikami, organizatorami lub wspólnikami.

Kwalifikujący się atrybut

Osobno w tym artykule przewidziano kary dla urzędników państwowych organów federalnych lub regionalnych, a także szefów lokalnych administracji. Tematy te są uważane za specjalne. W poprzednim Kodeksie karnym kwalifikującym atrybutem było otrzymanie łapówki przez pracownika, który zajmował odpowiedzialne stanowisko. Pojęcie to miało charakter wyłącznie oceniający i zostało szeroko zinterpretowane w praktyce. Obecnie definicja osób zajmujących publiczne stanowisko w Federacji Rosyjskiej została ujawniona w uwagach do art. 285, a także w ustawie federalnej regulującej podstawy służby cywilnej oraz w dekrecie prezydenta z dnia 11 stycznia 1995 r.

Wymuszenie

W uchwale plenum sił zbrojnych definiuje się ją jako żądanie pracowników o wynagrodzenie pod groźbą podjęcia działań, które mogłyby zaszkodzić interesom łapówki. Wymuszenie może być również wyrażone w celowym stworzeniu takich warunków, w których obywatel zmuszony jest zapewnić winnym wartości materialne, aby uniknąć negatywnych konsekwencji dla siebie.

W każdym z tych przypadków jednostka wręcza łapówkę w celu ochrony lub zapewnienia realizacji własnych uzasadnionych interesów, które są zagrożone. Jeżeli osoba przenosząca wynagrodzenie jest zainteresowana niezgodnymi z prawem działaniami / zaniechaniami pracownika, dąży do uniknięcia kary, nie otrzymuje zasłużonych świadczeń itp., Wówczas wymuszenie nie nastąpi.

Pracownik żądający łapówki nie może bezpośrednio wyrażać zagrożenia. Może po prostu celowo nie wykonywać pewnych czynności, które nie tylko mógł, ale także musiał wykonać. Przez takie zachowanie urzędnik narusza uzasadnione interesy łapówki. Ten ostatni jest zatem zmuszony do uzyskania odpowiednich działań lub bezczynności od pracownika poprzez zapewnienie mu wynagrodzenia.

Duży rozmiar

Jest określany w kategoriach pieniężnych. Koszt przeniesionych pozycji jest ustalany zgodnie z cenami produktów, taryfami za pracę / usługi oraz kursem walutowym obowiązującym w chwili popełnienia aktu. Jeśli nie jest możliwe określenie kosztów w ten sposób, podaje się eksperta, który dokonuje oceny. Jeżeli podmiot jest winny otrzymania łapówki w wysokości przekraczającej 300 płac minimalnych, wówczas stosuje się do niego pkt „g”. Część 4 rozważanej normy. Przedmiot może otrzymać wynagrodzenie w częściach. Jeśli epizody te działają jako elementy jednego przestępstwa, czyn kwalifikuje się również zgodnie z podsekcją „d” części 4.

Wniosek

W przypadku popełnienia czynu współudziału, okoliczności kwalifikujące, które charakteryzują zwiększone zagrożenie społeczne, należy winić współwykonawców, podżegaczy, organizatorów i wspólników, jeżeli znaki te zostały objęte ich intencją. Dotyczy to w szczególności przypadków przewidzianych w części czwartej art. 290 (duży rozmiar, wymuszenie, wstępny spisek itp.). Jednocześnie okoliczności, które bezpośrednio charakteryzują tożsamość wspólnika, nie mogą w żadnym wypadku być brane pod uwagę w procesie kwalifikowania czynów innych wspólników. Takie cechy obejmują na przykład częstotliwość nielegalnego działania.