Przestępstwo administracyjne nabiera tempa, gdy społeczeństwo rozwija się coraz bardziej progresywnie w wielu różnych obszarach działalności. Prawo z kolei również się rozwija i stara się uwzględnić maksymalną liczbę możliwych naruszeń prawa innej osoby i ustalić karę za ich popełnienie. Warto zauważyć, że w rosyjskiej rzeczywistości praktyka stosowania odpowiedzialności administracyjnej po latach 80. ubiegłego wieku stała się szczególnie aktywna. Od tego czasu jego rola znacznie wzrosła i nadal rośnie. Powstanie niezależnej konkurencyjnej firmy pociągnęło za sobą wzrost liczby przestępstw niewystarczających do uzasadnienia karnego.
Kluczowe warunki
Na początek należy wskazać przestępstwo administracyjne. Przede wszystkim warto zauważyć, że w dziedzinie prawa nie jest to przestępstwo, ponieważ nie powoduje znacznych szkód dla konkretnych osób lub społeczeństwa związanych z życiem lub zdrowiem, a także poważnej kradzieży mienia. Naruszenia te nie stanowią zagrożenia w tym sensie, że implikuje to kodeks karny. Jednocześnie szereg przestępstw, takich jak kradzież lub naruszenie praw autorskich, może dotyczyć zarówno obszarów odpowiedzialności - karnej, jak i administracyjnej.
Tak więc odpowiedzialność administracyjna jest obowiązkiem sprawcy naruszenia, aby ponieść kary nałożone przez odpowiedni organ. Ponadto obowiązują również sankcje. areszt administracyjny. Dotyczy to zarówno osób fizycznych, jak i osób prawnych. Wiek odpowiedzialności administracyjnej osób fizycznych wynosi 16 lat.
Charakterystyka odpowiedzialności administracyjnej
Z prawnego punktu widzenia jest to rodzaj odpowiedzialności prawnej, dlatego charakteryzuje się oznakami ogólnej jurysdykcji i cechuje ją jedynie. Administracyjna odpowiedzialność prawna jest również miarą wpływu państwa. Powstaje w wyniku popełnionych bezprawnych czynów. Jego nadawcami są urzędnicy i organy właściwe w praktyce organów ścigania. Wyraża się to nałożeniem kar ściśle określonych przez prawo.
Charakterystyczne cechy
Prawo administracyjne jest niezależną instytucją, która ma własne autonomiczne ramy regulacyjne, które różnią się od podobnej podstawy innych rodzajów odpowiedzialności prawnej. Cały kompleks ram prawnych charakterystycznych dla tej instytucji jest zapisany w prawie i uformowany w Kodeksie odpowiedzialności administracyjnej. Podstawą jego zastosowania jest wykonanie odpowiedniego aktu. Zarówno podmioty prywatne, jak i prawne podlegają jego jurysdykcji.
Sankcje, które pociąga za sobą przestępstwo, nazywane są karami administracyjnymi. Kary mogą być nakładane przez wielu przedstawicieli organów władzy wykonawczej i sądowej, a także przez władze lokalne. Jednocześnie urzędnicy nie mogą nakładać kar na swoich podwładnych. Naruszenie administracyjne nie pociąga za sobą rejestru karnego i nie może być przyczyną pozbawienia miejsca pracy. Kara trwa ściśle ustalony okres czasu.Proces rozpatrywania takich przypadków, a także nakładanie odpowiednich sankcji są regulowane przez ramy prawne prawa administracyjnego i mają określony porządek.
Podstawy przyciągania na podstawie kodeksu wykroczeń administracyjnych
Podstawą odpowiedzialności administracyjnej jest przede wszystkim prawo. Są to także dekrety najwyższego urzędnika państwowego, czyli prezydenta. Żadne inne dokumenty regulacyjne, takie jak dekrety lub dekrety, nie mają takiej mocy prawnej. Udział samorządów lokalnych w tym procesie nie jest sprzeczny z opisaną koncepcją, która ma ogólną podstawę prawną. Bezwarunkową podstawą odpowiedzialności administracyjnej jest popełnienie przewinienia, którego kara przewidziana jest w artykułach Kodeksu Administracyjnego Federacji Rosyjskiej. To właśnie ten fakt napędza całą instytucję prawa administracyjnego.
Pojęcie i podstawy odpowiedzialności administracyjnej w rosyjskiej dziedzinie prawnej po raz pierwszy usystematyzowano dopiero w 1980 r., Kiedy przyjęto „Podstawy ustawodawstwa ZSRR i republik Unii w sprawie przestępstw administracyjnych”. Zatem przestępstwo popełnione w dziedzinie administracji jest czynem skierowanym przeciwko państwu lub porządkowi publicznemu, prawom i wolnościom jednostki, majątku i porządku publicznego. Ta definicja odzwierciedla wspólne cechy, które jednoczą wszystkie przestępstwa. Są to: wina, kara, krzywda i publiczne niebezpieczeństwo. Zasadniczo należy zauważyć, że podstawa odpowiedzialności administracyjnej występuje tylko wtedy, gdy wszystkie pięć znaków jest obecnych. Brak co najmniej jednego wyklucza możliwość stosowania praktyk ścigania.
Przypisana odpowiedzialność administracyjna, której artykuły są gromadzone w Kodeksie wykroczeń administracyjnych, oznacza zarówno działania, jak i brak działania. Większość przestępstw jest aktem bezpośrednim, na przykład naruszeniem przepisów ruchu drogowego. Brak działania może obejmować na przykład niezastosowanie środków bezpieczeństwa. Wszystko to podsumowuje termin „czyn”, w którym osoba musi zostać uznana za winną. Jest to warunek wstępny, który stanowił podstawę odpowiedzialności administracyjnej. Warto zauważyć, że fakt, że potrzeba udowodnienia winy spoczywa właśnie na uprawnionych organach, jest niezwykle ważny. Ponadto osoba podejrzana nie jest zobowiązana do udowodnienia swojej niewinności.
Przy określaniu stopnia naruszenia brane są również pod uwagę okoliczności obciążające lub łagodzące wymiar kary. Te pierwsze obejmują na przykład popełnienie przestępstwa, za które nałożono już sankcje na okres jednego roku lub kontynuację tego samego zachowania, pomimo nakazu zaprzestania (na przykład jazdy pod wpływem alkoholu). Aby złagodzić karę, można zakończyć żal za czyn lub zapobiec szkodliwym konsekwencjom.
Podstawą odpowiedzialności administracyjnej jest również takie przewinienie, które można zakwalifikować jako przestępstwo administracyjne lub dyscyplinarne. Na przykład funkcjonariusz personalny, który wydał pracownika dla przedsiębiorstwa z naruszeniem, popełnił przestępstwo dyscyplinarne. Jednocześnie akt ten, który podlega jurysdykcji organu nadzorującego ochronę prawa pracy, kwalifikuje się jako przestępstwo administracyjne, za które może zostać nałożona grzywna.
Pięć najlepszych tagów
Bezprawność polega na popełnieniu czynów, które naruszają obowiązujące normy (w tym przypadku prawo administracyjne). Dotyczy to również innych gałęzi prawa. Warto zauważyć, że nie każde nielegalne działanie należy nazwać przestępstwem, podczas gdy absolutnie każde przestępstwo musi być nielegalne.
Niezwykle ważnym znakiem jest zagrożenie społeczne. Obecne prawo ma różne systemy poglądów na ten temat. Niektórzy, powołując się na fakt, że aspekt przestępstwa administracyjnego, wyrażony w naruszeniu porządku publicznego lub państwowego, stanowi zagrożenie, uważają publiczne niebezpieczeństwo za ważny znak, chociaż nie ma bezpośredniego wskazania na to w definicji czynu. Inni uważają, że ten atrybut jest charakterystyczny tylko dla przestępstw.
Winny jest również bezpośrednim elementem przestępstwa administracyjnego. Działania mogą zostać uznane za popełnione umyślnie lub przez zaniedbanie. Pierwszy to drobny chuligaństwo, kradzież i tak dalej, po drugie - naruszenie zasad budowy, ruchu i innych.
Kara charakteryzuje się tym, że czyn lub wykroczenie można uznać za przestępstwo administracyjne, jeżeli ich popełnienie wiąże się z pociągnięciem osoby do odpowiedzialności administracyjnej. Wynika z tego, że czyn można uznać za przestępstwo tylko wtedy, gdy istnieje decyzja o pociągnięciu go do odpowiedzialności. Połączenie tych funkcji jest głównym powodem do wzięcia odpowiedzialności administracyjnej.
Różnice między niewłaściwym postępowaniem a przestępczością
Procedura wnoszenia odpowiedzialności administracyjnej rozpoczyna się od głównego zadania - ustalenia składu określonego przestępstwa i jego różnicy od innych rodzajów przestępstw. Trudność w rozróżnieniu wynika z faktu, że wszystkie mają wspólne cechy, mianowicie: stanowią zagrożenie lub szkodę, a także naruszają normy prawne. Istnieją jednak niezwykle ważne różnice. Stopień zagrożenia publicznego ogranicza akty niewłaściwego postępowania i przestępstwa. Ten ostatni reguluje kodeks karny. Czyn jest przestępstwem, którego odpowiedzialność jest przewidziana przez prawo administracyjne i inne rodzaje prawa. Ponadto należy odróżnić go od wykroczeń o charakterze dyscyplinarnym. Te ostatnie dotyczą naruszenia zasad pracy lub dyscypliny wojskowej, nieprzestrzegania obowiązków wobec konkretnego zespołu. I jeszcze jeden niuans: jeśli są one opisane w normach prawnych, to tylko ogólnie.
Sankcje dyscyplinarne są stosowane jako kara, która różni się konsekwencjami prawnymi i składem osób, które mogą je zastosować. Decyzja o odzyskaniu jest podejmowana wyłącznie przez kierownictwo organizacji, w której przestępca pracuje. Istnieją pewne rodzaje naruszeń, które podlegają obu jurysdykcjom: zarówno dyscyplinarnym, jak i administracyjnym. Przykładem jest picie alkoholu w miejscu pracy. Skazany ponosi dwa rodzaje odpowiedzialności.
Opcje wydania
Podstawy zwolnienia z odpowiedzialności administracyjnej są określone w Kodeksie wykroczeń administracyjnych jako odrębny artykuł. Oto wszystkie okoliczności, w których postępowanie jest niemożliwe.
Pierwszym z takich powodów jest brak zdarzenia przestępczego, to znaczy fakt, że jego prowizja nie została udowodniona. W tym przypadku ani w działaniach nie było oznak niezgodności z prawem, ani nie można było ich ustalić. Kolejnym powodem jest brak corpus delicti. Osoby, które nie osiągnęły odpowiedniego wieku do wyzdrowienia oraz osoby uznane za szalone w momencie popełnienia czynu niezgodnego z prawem, nie są pociągane do odpowiedzialności.
Sprawdzony pilna potrzeba popełnione działania mogą również służyć jako powód odmowy przyciągnięcia. Z reguły nie można otworzyć sprawy, a jeśli tak się już stało, należy ją oddalić. W tym przypadku fakt czynu został ustalony, ale kodeks nie definiuje go jako niezgodnego z prawem lub winnego.
W przypadku podjęcia decyzji o amnestii można również uniknąć odpowiedzialności.W Rosji Duma Państwowa ma wyłączne prawo do ogłoszenia amnestii i opublikowania odpowiedniego aktu. Adresaci - indywidualnie nieokreślony krąg winnych.
Zdarza się również, że prawo, którego naruszenie pociąga za sobą odpowiedzialność administracyjną, przestaje obowiązywać. Następnie kolekcja jest również anulowana. Co to znaczy Ponieważ stosowanie środków wpływów w ramach prawa administracyjnego implikuje ograniczenie praw i wolności, Konstytucja Rosji stanowi, że jeśli jakiekolwiek prawo zostanie uchylone, kara za jego naruszenie musi zostać usunięta. Warto jednak zauważyć, że ostatni raz CAO było przedmiotem takich odwołań w 1984 r., Kiedy cztery artykuły Kodeksu natychmiast przestały obowiązywać.
Istotne są podstawy do zwolnienia z odpowiedzialności administracyjnej, takie jak wygaśnięcie przedawnienia określonego przestępstwa. Kodeks stanowi, że sędziowie sądów arbitrażowych zajmujących się takimi sprawami są zobowiązani do sprawdzania przedawnienia. W takim przypadku należy wziąć pod uwagę okoliczności, w których warunki te mogłyby zostać zawieszone, oraz procedurę ich zawieszenia. Jest jedno zastrzeżenie. Zgodnie z prawem nie można przywrócić utraconych przedawnień. Jeżeli sąd uzna, że okres odpowiedzialności administracyjnej został przekroczony, może albo odmówić zaspokojenia roszczenia o odzyskanie środków, albo uznać takie roszczenie za niezgodne z prawem.
Zgodnie z kodeksem wykroczeń administracyjnych nie można nakłonić obywatela do dwukrotnego popełnienia tego samego czynu. Na przykład, jeśli sprawca został już pociągnięty do odpowiedzialności administracyjnej za niektóre działania, lub sprawa jest ścigana, lub podjęto decyzję o wszczęciu postępowania karnego w sprawie tych samych działań, nie można ich już ukarać tym samym epizodem.
Oczywiście bezwarunkową podstawą zwolnienia z odpowiedzialności jest śmierć osoby objętej dochodzeniem. Jeżeli podczas postępowania zostanie stwierdzona co najmniej jedna z tych okoliczności, zostanie podjęta decyzja o zamknięciu postępowania.
Procedura odpowiedzialności
Prawo rosyjskie przewiduje jasną procedurę pociągania sprawców do odpowiedzialności administracyjnej. Kary nakładane są w ramach określonych prawem. Osoby powyżej 16 roku życia mogą zostać pociągnięte do odpowiedzialności. Nakładając sankcje, określa się charakter naruszenia.
Ważna w produkcji jest identyfikacja podejrzanego, jego majątek, a także identyfikacja okoliczności, które mogą złagodzić poczucie winy. Warto zauważyć, że okoliczności, których nie ma na liście Kodeksu, można uznać za łagodzące. W tym celu należy jednak przedstawić wyczerpujące dowody. Jeżeli przedstawione argumenty nie zostaną uwzględnione przy podejmowaniu decyzji w sprawie kary, sprawca może odwołać się od tego dokumentu zgodnie z prawem.
Opcje odwołania
Kodeks przewiduje procedurę odwoławczą od decyzji o pociągnięciu do odpowiedzialności administracyjnej, które nie weszły w życie. O czym ty mówisz Jak wiadomo, okres odwołania wynosi jeden miesiąc. Od dokumentu można się odwołać bezpośrednio do tych, w stosunku do których prowadzone jest postępowanie, lub ich przedstawicieli i obrońcy, a także poszkodowanego lub jego przedstawicieli. Ponadto urzędnik, który sporządził protokół, może wystąpić z tym roszczeniem do wyższej instancji sądowej.
Jeżeli decyzja została podjęta w sądzie, wniosek o jej unieważnienie należy złożyć w sądzie wyższej instancji. Podejmując decyzję przez organ kolegialny, należy zwrócić się do sądu rejonowego w miejscu tego organu.Jeżeli decyzja została podjęta przez upoważnionego urzędnika, dokument podlega odwołaniu do wyższej instancji lub sądu rejonowego w miejscu rozpatrywania sprawy. Od decyzji o ściganiu osób prawnych lub indywidualnych przedsiębiorców przysługuje odwołanie tylko przed sądami arbitrażowymi.
Rodzaje kar administracyjnych
Konsekwencją popełnienia jakiegokolwiek przestępstwa jest pociągnięcie do odpowiedzialności administracyjnej. Kodeks wykroczeń administracyjnych przewiduje różne metody zbierania czynów. Najbardziej nieszkodliwe jest ostrzeżenie. Jest to oficjalny dokument, który odzwierciedla negatywną ocenę stanu zachowania sprawcy. Jest to także rodzaj ostrzeżenia przed takimi działaniami w przyszłości. Co do zasady, osobom, które popełniły nielegalne działanie po raz pierwszy, wydawane jest ostrzeżenie.
Najczęstszą karą jest grzywna. Zgodnie z kodeksem wykroczeń administracyjnych jego minimalna kwota to jednorazowa płatność kwoty, która nie może być mniejsza niż jedna dziesiąta płacy minimalnej (płaca minimalna), a maksymalna - nie więcej niż 25 płacy minimalnej dla obywateli, nie więcej niż 50 płacy minimalnej dla urzędników, nie więcej niż tysiąc płacy minimalnej dla osób prawnych osoby.
Karą jest również zajęcie lub konfiskata instrumentu lub przedmiotu przestępstwa. Tego rodzaju środki zapobiegawcze są wyznaczane przez sędziego. Z powodu naruszenia prawa sprawca może zostać skazany na pewien czas na pozbawienie prawa specjalnego. Co masz na myśli W ramach takich rodzaj prawa Obejmuje to na przykład prawo jazdy, prawo do polowania, prawo do zajmowania określonych pozycji i inne.
Najpoważniejszą karą jest areszt administracyjny. Sankcja ta polega na krótkotrwałym odizolowaniu przestępcy od społeczeństwa. Maksymalny czas pobytu w areszcie wynosi 15 dni. W przypadku naruszenia wymagań stanu operacji nadzwyczajnych lub działań antyterrorystycznych pobyt na oddziale izolacyjnym wyniesie miesiąc. Kara ta jest stosowana tylko wtedy, gdy podstawa odpowiedzialności administracyjnej w jej sensie graniczy z przestępstwem. Jednocześnie kobiety w ciąży, kobiety, których dzieci nie ukończyły 14 lat, osoby niepełnoletnie oraz osoby niepełnosprawne z pierwszej i drugiej grupy nie podlegają aresztowaniu.
Wydalenie administracyjne z kraju może być również zastosowane do bezpaństwowych przestępców lub cudzoziemców. Naruszający są przymusowo i pod czujną kontrolą odpowiednich władz opuszczają granice Federacji Rosyjskiej.
Obywatele mogą również zostać zdyskwalifikowani lub zawieszeni w swojej działalności zawodowej. Pierwszy dotyczy menedżerów najwyższego szczebla, ipeshnikova i menedżerów arbitrażu. Zakłada się, że przez okres od sześciu miesięcy do trzech lat osobom tym nie wolno zajmować pewnych stanowisk kierowniczych ani prowadzić działalności gospodarczej.
Zawieszenie to stosunkowo nowa kara wprowadzona w rosyjskim kodeksie administracyjnym w 2005 r. Sankcję stosuje się, jeżeli istnieje zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi, niebezpieczeństwo epidemii itp., A także jeśli występuje sprzeciw w zakresie prania pieniędzy i finansowania terroryzmu.
