Pojęcie i rodzaje środków przymusu o charakterze medycznym, ich cechy, cechy i zastosowanie (kodeks karny Federacji Rosyjskiej). Rodzaj obowiązkowego środka medycznego to ...

Niemal każdego dnia w naszym kraju i na świecie są tacy obywatele, którzy nie uważają przestrzegania prawa za obowiązkowe i popełniają różne nielegalne działania. Zgodnie z kodeksem karnym za każde przestępstwo należy przestrzegać kar, które mogą być zupełnie inne. Sędzia bierze pod uwagę nie tylko wagę przestępstwa, ale także osobowość oskarżonego, jego stan zdrowia. Dość często zdarza się, gdy obywatel naszego kraju popełnia przestępstwo, będąc w nieodpowiednim stanie, nie do końca zdając sobie sprawę z tego, co robi. W takich przypadkach należy zastosować środki przymusu o charakterze medycznym. Przeanalizujemy szczegółowo, w jakich przypadkach to robią, jakie to są środki i jakie są cechy takiego wpływu.

Środki medyczne to ...

Zazwyczaj medyczne środki przymusu obejmują sankcje, zarówno prawne, jak i medyczne. Legalne, ponieważ są określone przez prawo, a medyczne - mają charakter medyczny, ponieważ psychiatrzy nie mogą obejść się bez zaleceń i konsultacji.

Są one określone przez prawo i polegają na udzielaniu pomocy medycznej i ochrony siłą obywatelom, którzy dopuścili się czynów niezgodnych z prawem, ale mają różne zaburzenia psychiczne. Takie patologie mogą być niebezpieczne nie tylko dla samej osoby, ale także dla osób wokół niej, dlatego Kodeks karny Federacji Rosyjskiej przewiduje rodzaje obowiązkowych środków medycznych.

Kodeks szczegółowo określa, na jakiej podstawie stosuje się takie środki, procedurę ich mianowania i ich odmiany. Ponadto rozważymy wszystkie te problemy.

Oznaki środków medycznych

Osobliwość takich środków polega na ich treści, która ma swoje własne charakterystyczne cechy:

1. Wszystkie rodzaje środków przymusu o charakterze medycznym zgodnie z prawem karnym powinny być wdrażane w warunkach, które będą absolutnie bezpieczne zarówno dla osób w pobliżu, jak i dla samego pacjenta.
2. Takie środki są stosowane na podstawie decyzji sądu siłą, bez uwzględnienia opinii pozwanego lub jego krewnych.
3. Rodzaje obowiązkowych środków medycznych, czas trwania i zakończenie ich stosowania są określane z uwzględnieniem ciężkości stanu psychicznego, a także zagrożenia dla społeczeństwa i prognozy na przyszłość.
4. Tylko sąd może przepisać środki medyczne, zdecydować o ich kontynuacji lub zmianie. Wszystkie wnioski psychologiczne i psychiatryczne dołączone do akt sprawy są badane przez sędziego w połączeniu z innymi dowodami.

1. Ważną zasadą w stosowaniu środków medycznych jest jak najmniejszy przymus pacjenta.

Na tej podstawie można argumentować, że rodzaje środków przymusu o charakterze medycznym i ich stosowanie są rodzajem złożonej instytucji medycznej i prawnej. Opiera się na egzekwowaniu środków, których podstawy są przewidziane w prawie karnym.

Na jakiej podstawie powołuje się środki

W Kodeksie karnym Federacji Rosyjskiej znajduje się artykuł 97. Rodzaje obowiązkowych środków medycznych i podstawy ich stosowania są dokładnie przez nią określone.Artykuł ten stanowi, że kara taka może zostać nałożona przez sąd w stosunku do następujących osób:

1. Przede wszystkim ten artykuł obejmuje osoby, które popełniły bezprawne działanie w stanie szalonym. Nie zdają sobie sprawy z całego niebezpieczeństwa swoich działań i działań, dlatego nie grozi im odpowiedzialność karna. Zgodnie z prawem uważa się, że stosowanie kary wobec takich obywateli byłoby niesprawiedliwe, ponieważ osoba jest całkowicie nieświadoma swojej winy.
2. Druga kategoria obejmuje obywateli z zaburzeniami psychicznymi, które powstały po popełnieniu czynu niezgodnego z prawem. Sąd zwolni takie osoby z kary lub zostanie anulowane, jeśli sprawca jest już w więzieniu.
3. Sprawcy zbrodni mają już zaburzenia psychiczne. Ale mogą być nieznaczące, ale ograniczają zrozumienie ich działań. Takie osoby są zobowiązane do leczenia przez psychiatrę, a kara karna nie jest anulowana.

Niezależnie od kategorii, do której należą osoby, mają one podobne znaki:

• Występuje zaburzenie psychiczne.
• Popełnił czyn przestępczy.
• Sąd uznał potrzebę leczenia psychiatrycznego.

Na podstawie powyższego możemy stwierdzić, że przedmiotem takich środków są 4 kategorie osób:

• 1. - szaleni obywatele, którzy popełnili przestępstwo, już w stanie zaburzenia psychicznego.
• Druga kategoria obejmuje zdrowe osoby, u których zaburzenie psychiczne jest wykrywane po popełnieniu czynu niezgodnego z prawem.
• 3. kategoria - są to osoby niepełnosprawne umysłowo, ale zdrowe psychicznie.
• 4. kategoria - są to osoby, które popełniły przestępstwa, są pijane lub pod wpływem narkotyków i wymagają obowiązkowego leczenia. Charakterystyka prawna takich osób obejmuje kryterium prawne (zdolność do świadomego działania, popełnienia przestępstwa) i medyczne (alkoholizm lub uzależnienie od narkotyków).

Nawet obecność wszystkich tych znaków nie oznacza obowiązkowego leczenia. Jest przepisywany w przypadku, gdy zaburzenia psychiczne mogą wyrządzić szkodę nie tylko sobie, ale także ich otoczeniu.

Cel realizowany przez środki medyczne

Ile rodzajów środków przymusu o charakterze medycznym rozważymy dalej, a teraz konieczne jest ustalenie, jakie cele realizuje ich stosowanie:

1. Lekarstwo dla osoby, która popełniła przestępstwo i ma chorobę psychiczną.
2. Różne rodzaje środków przymusu o charakterze medycznym są również stosowane do lepszych zmian jakościowych w psychice, które przejawiają się w zanikaniu objawów choroby.
3. Nie pozwolić obywatelowi na ponowne popełnienie nowych nielegalnych działań, ponieważ takie środki prowadzą do tego, że dana osoba staje się całkowicie niebezpieczna zarówno dla innych, jak i dla siebie.

Rodzaje i procedura stosowania obowiązkowych środków medycznych są określone w rozdziale 15 Kodeksu karnego. Ich osobliwością jest brak kary kryminalnej, co oznacza, że ​​nie pociągnie to za sobą karalności ani innych konsekwencji. Można je jednak zastosować tylko na podstawie postanowienia sądu i tych, którzy popełnili przestępstwo.

Środki medyczne: ogólne z narażeniem na prawo karne

Bez względu na to, jakie rodzaje środków przymusu o charakterze medycznym rozważamy, wszystkie odnoszą się do form kar kryminalnych. Można to wytłumaczyć faktem, że te i inne miary wpływu prawnego są pod pewnymi względami podobne:

• Zastosuj je wobec przestępców.

• Takie środki, jak inny rodzaj kary, są obowiązkowe.
• Związany z różnymi trudnościami i ograniczeniami.
• Są konsekwencją naruszenia Kodeksu karnego.

Należy jednak wyjaśnić, że niezależnie od rodzaju środków przymusu o charakterze medycznym i ich cech, odpowiedzialność karna nie jest stosowana.

Odmiany środków medycznych

Rozważmy bardziej szczegółowo te środki, które mogą zostać nałożone decyzją sądu. Istnieją różne rodzaje obowiązkowych środków medycznych; ich cechy wyróżniają przede wszystkim schemat leczenia, który zaleca się stosować, oraz charakter monitorowania pacjenta. Istnieje kilka rodzajów:

1. Leczenie ambulatoryjne psychiatry. Ten rodzaj środka można zalecić, jeśli stan psychiczny jest taki, że osoba nie musi być umieszczana w szpitalu, aby otrzymać specjalne leczenie i opiekę, ponieważ jej zagrożenie dla innych jest minimalne.

1. Innym rodzajem przymusu o charakterze medycznym jest pobyt w szpitalu psychiatrycznym. Taki środek jest podejmowany, gdy zostanie ustalone, że charakter zaburzenia jest taki, że wymaga specjalnych warunków i terapii w szpitalu, które mogą być trzech rodzajów. Rodzaj instytucji medycznej jest wybierany przez sąd, kierując się zasadą konieczności zastosowania przepisanego środka.
2. Terapia w ogólnej placówce medycznej jest zalecana dla osób niepełnosprawnych umysłowo, ale nie wymagających intensywnego monitorowania. Zwykle są to pacjenci, którzy mają ogólnie korzystne rokowanie terapeutyczne, ale istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia czynu zabronionego. Z czasem takie leczenie można przenieść ze specjalistycznego szpitala.
3. Obowiązkowa terapia w specjalnej placówce medycznej jest przepisywana obywatelom wymagającym stałego monitorowania. Takie szpitale zawierają tylko pacjentów, którzy stanowią zagrożenie dla społeczeństwa, dlatego są oni objęci dodatkowymi opiekunami lub strażnikami.
4. Ostatnim rodzajem przymusu o charakterze medycznym jest opieka szpitalna z intensywnym monitorowaniem. Osoby umieszczone w takich instytucjach są niebezpieczne dla siebie i społeczeństwa, dlatego wymagają ciągłego monitorowania. Zazwyczaj ta kategoria obejmuje pacjentów z predyspozycjami do popełniania poważnych przestępstw, rażąco naruszających reżim, w tym atak na personel medyczny.

Prawo wyjaśnia, że ​​nieletni, którzy nie mają jeszcze 16 lat, nie są kierowani do specjalistycznych klinik z ciągłym monitorowaniem.

Daty działania

Kiedy sądowe środki przymusu medycznego są przepisywane, ich czas trwania nie jest od razu ustalany, ponieważ nie można określić, ile czasu zajmie poprawa stanu zdrowia pacjenta. Co sześć miesięcy osoba poddawana obowiązkowemu leczeniu jest badana przez komisję psychiatrów w celu przedłożenia sądowi decyzji o zakończeniu środków lub zmianie ich charakteru.

Komisja jest zwoływana z inicjatywy lekarza prowadzącego, który stale monitoruje stan zdrowia pacjenta. W takim przypadku nie ma znaczenia, kiedy była ostatnia ankieta.

W wyniku badania komisja może wyciągnąć następujący wniosek:

• Osoba ta nie wymaga dalszego obowiązkowego leczenia, ponieważ prawie całkowicie wyzdrowiała z choroby.
• Stan psychiczny pacjenta zmienił się na lepsze, dlatego należy zmienić środek przymusu.
• Nie występują żadne zmiany w stanie pacjenta, dlatego zaleca się przedłużenie obowiązkowego leczenia.

Procedura przedłużenia i zakończenia środków egzekucyjnych

Zbadaliśmy już koncepcję i rodzaje środków przymusu o charakterze medycznym, ale mogą one zostać umorzone lub zmienione tylko według uznania sądu, który zbada prezentację lekarza instytucji medycznej, w której przeprowadzane jest leczenie obowiązkowe.

Jeśli po 6 miesiącach stan pacjenta nie ulegnie poprawie, wówczas administracja instytucji medycznej przesyła sądom wniosek w sprawie przedłużenia obowiązkowego leczenia. Za pierwszym razem można to zrobić zaledwie sześć miesięcy po rozpoczęciu terapii, a następnie co roku.

Sąd ma prawo zmienić rodzaj leczenia lub przerwać leczenie, jeśli stan psychiczny pacjenta zmienił się na lepsze, tak że przepisany środek nie jest wymagany lub istnieje potrzeba jego zmiany.

Sąd może przerwać obowiązkowe leczenie tylko wtedy, gdy zgodnie z wnioskiem komisji psychiatrów stan osoby poprawił się tak bardzo, że zniknęła potrzeba jej leczenia. Przeciwnie, jeśli stan pacjenta ulegnie pogorszeniu, objawy zaburzenia psychicznego nie stają się mniej wyraźne, wówczas jedną miarę można zastąpić inną, bardziej dotkliwą.

Należy zauważyć, że dla sądu wniosek ten przedstawiony przez psychiatrów nie jest wiążący, wszystkie przedstawione dane podlegają starannej weryfikacji w sądzie. W rezultacie sąd może nie zgodzić się z argumentami lekarzy, a decyzja może zostać podjęta wbrew zaleceniom lekarskim.

Często zdarza się, gdy przymusowe leczenie zostanie przerwane, pacjent może zostać zarejestrowany w biurze psychiatrycznym lub pozostawiony w tym samym szpitalu na wspólnej podstawie.

Jeżeli skazany stracił rozum po podjęciu decyzji o nałożeniu kary, czas spędzony w klinice psychiatrycznej jest wliczony w wyrok.

Jak środki egzekucyjne są połączone z wykonywaniem wyroków

Dość często zdarzają się sytuacje, gdy dana osoba popełnia przestępstwo w stanie zdrowia psychicznego, ale ma pewne odchylenia mentalne. W takim przypadku sąd może, oprócz kary karnej w postaci realnego terminu, nakazać obowiązkowe leczenie przez psychiatrę. Terapię taką można przeprowadzić w miejscu odbywania kary. Jeśli wobec skazanego zostaną zastosowane inne rodzaje kar, pomoc psychiatry powinna być udzielana ambulatoryjnie w placówkach medycznych.

Jeśli w trakcie odbywania wyroku stan psychiczny osoby skazanej pogarsza się tak bardzo, że staje się niebezpieczny dla niego i innych, wówczas istnieje potrzeba obowiązkowego leczenia psychiatrycznego w szpitalu określonego typu. Podstawa, cele i treść środka nie pociągają za sobą zwolnienia z kary, czas poświęcony na leczenie w specjalistycznej placówce medycznej jest liczony w całym okresie.

Jeśli po obowiązkowym leczeniu stan pacjenta poprawi się i nie będzie potrzeby dalszego stosowania takich środków, a termin odbycia kary jeszcze się nie skończył, skazany będzie musiał wrócić do więzienia.

Należy wyjaśnić, że jeśli skazanemu zalecono leczenie psychiatryczne i zgodnie z artykułem, na podstawie którego został skazany, przyznaje się amnestię, nie stanowi to podstawy do przerwania terapii.

Podsumowując

Jeśli dana osoba popełnia przestępstwo, zgodnie z naszym ustawodawstwem musi zostać za to ukarana. Obecność odchyleń umysłowych nie jest powodem, aby bezprawne czyny pozostawać bezkarne. Przeanalizowaliśmy rodzaje stosowania obowiązkowych środków o charakterze medycznym; na mocy orzeczenia sądu można je zastosować do osób szalonych w chwili popełnienia czynu niezgodnego z prawem.

W każdym przypadku rodzaj efektu medycznego jest wybierany na podstawie wagi bezprawnego naruszenia, a także stanu psychiki osoby, która go popełniła.