Jesienią 2011 r. Burmistrz miasta Siergiej Sobianin zwerbował byłego przywódcę Moskwy G. Popowa jako wolontariusza.
Gabriel Popov: biografia
Miejsce urodzenia i późniejszego pobytu słynnego rosyjskiego męża stanu i osoby publicznej jest stolicą naszego państwa. Urodził się 31.10.1936 r.
Jego ojcem był Grecki Popow Khariton Gavrilovich (urodzony w 1910 r., Zmarł w 2004 r.), Który studiował w tym czasie na Wydziale Rolniczym Timiryazevka. Matka Nikolaeva Feodora Georgievna (ur. 1912, zmarła w 2009 r.), Następnie studiowała tam jako nauczycielka. Oboje rodzice pochodzą z regionu Azowskiego.
Po ukończeniu złotej szkoły średniej w Nowoczerkasku wstąpił na Moskiewski Uniwersytet Państwowy na Wydziale Ekonomicznym. Studia ukończył w 1959 r. Jak powiedział sam Gabriel, jego wybór specjalizacji był podyktowany dyskusją, która toczyła się w państwie w tym czasie po publikacji pracy Stalina na temat ekonomicznych problemów socjalizmu.
Przyszły burmistrz Moskwy studiował doskonale, otrzymał stypendia Lenina i Stalina. Podczas studiów zaprzyjaźnił się z Petrakowem, z którym siedzieli razem przy tym samym stole.
Po ukończeniu studiów kontynuował naukę w szkole wyższej. Przez pewien czas Popow był sekretarzem Komitetu Uniwersyteckiego Komsomołu (1957 i 1960–61).
W 1963 r. Obronił pracę doktorską na temat wykorzystania maszyn informacyjnych w sferze ekonomicznej. W 1970 r. Był już doktorem nauk ekonomicznych, najmłodszym w Rosji.
Praca doktorska dotyczyła problemów metodologicznych pojawiających się w teoretycznym zarządzaniu publicznym procesem produkcyjnym.
Od 1971 r. Popow Gabriel jest profesorem w dziale krajowego planowania gospodarczego.
W latach 1971–1988 kierował Wydziałem Zarządzania na Wydziale Ekonomicznym Uniwersytetu Moskiewskiego. W latach 1978–1980 - jako dziekan kierował całym Wydziałem Ekonomicznym Uniwersytetu Moskiewskiego.
Praca twórcza i naukowa
Gavriil Kharitonovich Popov, oprócz prowadzenia wykładów na temat teoretycznych problemów zarządzania dla studentów uniwersytetów, poprowadził seminaria, podczas których studiowano teorię rozwoju gospodarczego Związku Radzieckiego.
Od 1971 do 1973 r wraz z nauczaniem na uniwersytecie prowadził prace badawcze w Union Academy of Sciences. Od 1988 roku Popow Gabriel objął stanowisko redaktora naczelnego w czasopiśmie „Economics”, który trwał do 1992 roku.
Po raz pierwszy został nominowany na posłów ludowych ZSRR przez Związek Wspólnot Naukowych i Inżynieryjnych w 1989 roku. Pomiędzy 1989 a 1991 rokiem - Współprzewodniczący Międzyregionalnej Grupy Zastępczej.
Praca w administracji metropolitalnej
Gavriil Kharitonovich Popov został wybrany na zastępców Rady Miasta Moskwy w 1990 roku. Później objął stanowisko przewodniczącego Rady Miasta Moskwy.
W tej pozycji okazał się najlepszy. Zostało to udowodnione przez alternatywne wybory w 1991 roku, w których został wybrany burmistrzem.
Jednak już w przyszłym roku pierwszy burmistrz Moskwy Gabriel Popow zrezygnował.
Działania jako burmistrz
Według niektórych raportów to Popow poinformował Amerykanów, a także tych w przyszłości Jelcyna i Gorbaczowa, że przygotowuje się Państwowy Komitet Alarmowy.
Warto zauważyć, że pomimo otwartego sprzeciwu wobec zamachu stanu zastępcy korpusu, nie było poważnej działalności po stronie burmistrza Popowa. Przed najbardziej niepokojącą nocą zasugerował, aby posłowie opuścili barykady i udali się do domu, aby nie narażać życia.Obiecując, że pozostanie w Moskwie do końca zamieszek, natychmiast udał się do Białego Domu po zakończeniu spotkania zastępców.
Pomimo faktu, że Popow jest byłym członkiem KPZR, w którego szeregach był członkiem przez długi czas, to za jego pozwoleniem dokonano rozbiórki zabytków w Moskwie rewolucyjnym komunistom, zmieniono nazwy ulic i placów miasta.
Dziennikarz Anatolij Baranow opublikował informację, że Popow popiera projekt, zgodnie z którą Neskuchny Sad i okoliczne tereny miały zostać przekazane na pół wieku najem jednej z radzieckich francuskich firm za absurdalną kwotę 99 USD.
Według A. Baranowa, gdy prasa francuska dowiedziała się o tym fakcie, brytyjski parlamentarzysta, który przybył do Rosji z Partii Pracy, K. Livingston, powiedział, że każdy cywilizowany kraj postawi autorów takiego projektu za kratkami (wspomniano G. Popowa).
Różne pozycje i tytuły
W 1991 r. Popow, jako prezydent, kierował Międzynarodową Unią Ekonomistów.
W 1992 roku został prezydentem Międzynarodowego Uniwersytetu Moskiewskiego.
Obecnie Popov Gabriel jest prezesem Rosyjskiego Wolnego Towarzystwa Ekonomistów, prezesem rosyjskiego oddziału Światowej Ligi Wolności i Demokracji, honorowym akademikiem Akademii Zarządzania Międzynarodowego, pełnym członkiem Rosyjskiej Akademii Nauk Przyrodniczych (RosAcademy of Natural Sciences), przewodniczącym Rosyjskiego Ruchu Demokratycznych Reform od 1991 r. I przewodniczącym organizacji społecznej ruch polityczny „Socjaldemokraci” od 1995 r.
Socjaldemokratyczna Partia Rosji zorganizowała kongres wyborczy w dniu 24 listopada 2001 r., Na którym Popow Gabriel został wybrany na członka partii Rady Politycznej. W 2002 roku został prezesem Fundacji na rzecz Rozwoju Idei Socjaldemokratycznych. Plechanow. W 1989 r. Został wybrany prezesem Federacji Wspólnot Greckich pod nazwą Pontos.
Jest doktorem honoris causa American University of Southern Utah i New York Dowling College, a także honorowym obywatelem Seulu, Tokio i północnoamerykańskiego stanu Maryland.
Publikacja prac naukowych
W latach pierestrojki Popow opublikował w „Pytaniach ekonomii” artykuły o sytuacji społeczno-ekonomicznej w społeczeństwie sowieckim i pilnej potrzebie głębokich reform. Wprowadził pewne pojęcia, na przykład termin „system dowodzenia i administracji” w analizie dzieła literackiego „Nowe spotkanie”, napisanego przez Aleksandra Becka i leżącego pod płótnem przez ponad dwie dekady.
Wiele jego prac opublikowano w Science and Life, gdzie był członkiem rady redakcyjnej. Popov był również członkiem rady redakcyjnej biuletynu Wszechn Uniiowego Instytutu Informacji Naukowej i Technicznej.
W Ogonyoku zaproponował przeprowadzenie pogrzebu N. Chruszczowa w pobliżu Kremla.
O wielkim wkładzie Popowa w proces formowania i dalszego rozwoju podstaw zarządzania i spraw książkowych świadczy fakt, że powierzono mu rolę przewodniczącego w takich strukturach, jak Międzynarodowa Akademia Książki i Sztuki Książki, a także Międzynarodowa Akademia Biznesu.
O poglądach politycznych
Na początku lat dziewięćdziesiątych G. Popow, w okresie poparcia narodu rosyjskiego dla pierwszego prezydenta B. N. Jelcyna, mówił o potrzebie „mistrza narodu”. Podobno ludzie sami nie chcą pracować, ale ktoś inny powinien mieć inne życie, lepiej.
W połowie 2007 roku Popow opowiedział się za zdrajcą generałem Własowem.
Wiosną 2009 roku skrytykował antykryzysowe środki rosyjskiego rządu, stwierdzając, że zespół rządzący powinien zostać zastąpiony.
Zaproponował szereg globalnych przemian społeczno-ekonomicznych opracowanych przez Międzynarodową Unię Gospodarczą. Popow wysunął pomysł stworzenia globalnego rządu, rozwiązania obecnego składu ONZ.Zaproponował przyjęcie innej podstawy jego formowania, biorąc pod uwagę określenie liczby ludności, wielkości skumulowanego bogactwa narodowego i pewnej kwoty dochodu narodowego na osobę. Cała broń nuklearna, energia jądrowa, technologia rakiet kosmicznych i bogactwo trzewi planety powinny być czymś w rodzaju globalnej kontroli.
Pomysły globalnej perspektywy rozwoju planety
Popow zaproponował poddanie procesu porodu ścisłej kontroli regulacyjnej, która uwzględniałaby poziom produktywności i ilość zasobów zgromadzonych w każdym państwie. Wezwał do wyjścia z impasu wskazanego przez Malthusa: niedopuszczalne jest, gdy ludność zubożała najprawdopodobniej się rozprzestrzeni.
Oprócz tego, w jego propozycjach, jako najbardziej obiecujących, zaproponowano preferowanie kontroli genetycznej przeprowadzanej na etapie zarodkowym w celu ciągłego czyszczenia puli genów człowieka.
Jego zdaniem należy tworzyć struktury państwowe z całkowitym wyłączeniem demokracji populistycznej. Wybierając deputowanych do izby ustawodawczej, obywatel musi posiadać liczbę głosów odpowiadającą wartości jego kwalifikacji edukacyjnych i intelektualnych, a kwota podatków płaconych przez wyborcę powinna również zostać uwzględniona z wysokości jego dochodów.
Popow zaproponował wykluczenie z szeregów światowej społeczności państw, które „porzucają globalną perspektywę”.
Publikacje krytyczne
Na początku 2010 roku Popow i burmistrz Moskwy Jurij Łużkow wspólnie przygotowali krytyczny artykuł dotyczący reformatorskich idei Gajdara, w którym zauważono, że „po wprowadzeniu tych transformacji gospodarczych kraj został odrzucony o trzydzieści pięć lat, potencjał gospodarczy państwa zmniejszył się czterokrotnie”.
Popow opublikował ponad sto artykułów o charakterze naukowym i dziennikarskim. W szczególności w 1970 i 1974 r. Opublikowano prace dotyczące „Problemów teorii zarządzania”, w 1976 i 1989 r. - „Skuteczne zarządzanie”, w 1994 r. - artykuł „Znowu w opozycji”.
W 1996 r. Wybrane prace zostały opublikowane w ośmiotomowym wydaniu.
Księga wojny
Popow napisał książkę „Czterdziesty pierwszy, czterdziesty piąty. Jedna wojna czy trzy?” W Internecie praca ta nosiła nazwę „Trzy wojny Stalina”. W tej pracy Popow udowodnił teorię, że podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej wybuchły jednocześnie trzy wojny. Pierwszy został utracony przez nas w pierwszych dniach ofensywy wojsk nazistowskich.
W drugiej wojnie, wojnie Ojczyźnianej, cała ludność kraju przystąpiła do obrony ojczyzny. W trzeciej wojnie, w latach 1944–1945, miała miejsce tzw. Ekspansja socjalizmu.
Popov pozytywnie mówił o ruchu Capture Wall Street, stwierdzając, że daje mu to nadzieję.
Po śmierci Borysa Niemcowa G. Popow powiedział, że jedyną słuszną odpowiedzią na tę akcję była potrzeba zgromadzenia się wokół rosyjskiego prezydenta.
