Wszyscy pracownicy wykonujący czynności na podstawie umowy o pracę mają prawo do corocznego płatnego urlopu. Jego płatność oparta jest na dokumentach regulacyjnych regulowanych prawem rosyjskim.
Co to są wakacje i kto może z nich korzystać
Urlop roczny to płatna przerwa w pracy, którą każdy pracownik organizacji może wykorzystać, aby przywrócić siłę i wydajność. W tym okresie zachowuje pozycję i średnie wynagrodzenie.
Z prawa do urlopu mogą korzystać osoby zatrudnione na stałe, tymczasowo, sezonowo. Jak również ludzie, którzy prowadzą działalność produkcyjną w niepełnym wymiarze godzin, w domu, zdalnie i tak dalej. Okresu wakacyjnego nie można anulować ani skrócić. Zasada nie dotyczy pracowników posiadających cywilne umowy o pracę, takie jak umowa, zlecenia.
Czas trwania
Ile dni urlopu pracownik otrzyma z zachowaniem miejsca i średnich zarobków, jest określony w umowie o pracę organizacji lub jest ustalany indywidualnie, zgodnie ze wszystkimi przepisami prawa pracy. Zazwyczaj długość takiego okresu wynosi dwadzieścia osiem dni kalendarzowych.
Z reguły procedura przyznawania urlopu pozwala każdemu pracownikowi organizacji skorzystać z corocznych płatnych dni odpoczynku. Czas ten można wydłużyć zgodnie z Kodeksem pracy i przepisami firmowymi.
Dostajesz dodatkowe dni odpoczynku
Dodatkowy urlop, w którym zapisywane jest miejsce i średnia miesięczna płatność, przysługują osobom:
- zaangażowany w niebezpieczne i szkodliwe działania związane z pracą;
- o szczególnym specyficznym charakterze pracy;
- z nieregularnym dniem;
- praca na dalekiej północy lub w miejscach o trudnych warunkach warunki pracy.
Organizacja, ze względu na swoje możliwości - zarówno finansowe, jak i produkcyjne - może sama regulować procedurę zapewniania dodatkowych dni odpoczynku, nawet jeśli nie przewiduje tego prawo pracy.
Dodatkowy urlop przysługuje osobom pracującym w niebezpiecznej i niebezpiecznej pracy. Są to działania podziemne i górzyste, strefy skażenia radioaktywnego i inne miejsca, które negatywnie wpływają na ludzkie zdrowie ze względu na wpływ szeregu czynników chemicznych, fizycznych, biologicznych i innych.
Pracownicy z nienormalnym przetwarzaniem mają również prawo do dodatkowego okresu urlopowego, którego czas trwania określa układ zbiorowy firmy. Taki odpoczynek nie powinien być krótszy niż trzy dni. W przypadku nieprzyznania dodatkowego urlopu przetwarzanie jest traktowane jako nadgodziny i jest odpowiednio opłacane.
Jeśli finansowanie pracowników o nieregularnych harmonogramach pochodzi z budżetu federalnego, wówczas podstawy zawieszenia pracy są określone przez ustawodawstwo Federacji Rosyjskiej. Jeśli płatność jest dokonywana przez samorząd lokalny, warunki są regulowane przez władze regionalne.
Płatne wakacje - zarówno pierwotne, jak i wtórne - są obliczane w dniach kalendarzowych. Nie ma ograniczeń czasowych. Wakacje i dni wolne od pracy nie są uwzględniane w okresie świątecznym i nie są wypłacane.
Przy określaniu całkowitej długości okresu czasowej niepełnosprawności dodatkowe dni odpoczynku sumuje się z dniami głównego.
O doświadczeniu zawodowym
Obliczenia urlopów dostarczone przez organizację są obliczane na podstawie wielu czynników.To jest:
- Okres zatrudnienia w miejscu pracy.
- Niepełnosprawny czas pracownika, kiedy zachowuje swoje stanowisko i coroczny urlop.
- Wymuszone wagary w przypadku zwolnienia lub zwolnienia z pracy, które nastąpiło niezgodnie z prawem, w przyszłości powrót do zdrowia w pracy.
- Inne sytuacje, w których pracownik nie pojawił się w pracy, ale te „przestoje” są regulowane umową zbiorową i umową o pracę lub dokumentami regulacyjnymi organizacji.
Procedura przyznania urlopu nie obejmuje czasu, gdy pracownik był nieobecny w pracy bez ważnego powodu. Dotyczy to również przypadków wycofania z procesu produkcyjnego zgodnie z art. 76 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej.
Osoby, które czasowo nie wypełniają swoich obowiązków związanych z opieką nad dzieckiem, nie mają prawa do urlopu. Nie ma rocznych płatnych dni urlopu dla pracowników, którzy odeszli na pewien okres bez alimentów. Zwłaszcza jeśli jego czas trwania wynosił ponad siedem dni roboczych.
Dodatkowe dni odpoczynku przysługują pracownikom pracującym w niebezpiecznej i niebezpiecznej pracy.
Pozostaw procedurę
Zgodnie z ustawodawstwem Federacji Rosyjskiej wymagany jest roczny okres odpoczynku dla każdego pracownika organizacji. W pierwszym roku zatrudnienia pracownikowi przysługuje tymczasowe zwolnienie z procesu produkcyjnego dopiero po sześciu miesiącach ciągłego doświadczenia zawodowego. Jeśli pracodawca nie ma nic przeciwko, urlop może zostać przyznany wcześniej.
Przed upływem sześciomiesięcznego okresu kobietom przysługuje prawo do czasowego zawieszenia pracy przed odejściem w trakcie urlopu macierzyńskiego lub bezpośrednio po nim. Pracownicy w kategorii wiekowej do osiemnastego roku życia oraz osoby, które adoptowały dzieci w wieku poniżej 3 miesięcy, a także w innych sytuacjach przewidzianych przez prawo, mają prawo do tego świadczenia.
Pracownik bierze drugie regularne wakacje zgodnie z harmonogramem wakacji, który jest zatwierdzony przez organizację.
Priorytet
Roczny okres urlopowy jest zapewniany zgodnie z harmonogramem organizacji, który jest zatwierdzany przez kierownika przedsiębiorstwa, związek zawodowy 14 dni przed początkiem nowego roku kalendarzowego. Wszyscy pracownicy firmy, w tym pracodawca, są w nią włączani. Pracownik zostanie powiadomiony o zawieszeniu pracy, zgodnie z ustawodawstwem Federacji Rosyjskiej, za dwa tygodnie.
Procedura przyznawania urlopu pozwala na korzystanie z płatnych dni odpoczynku w dowolnym momencie:
- Kobiety w ciąży
- Mąż, podczas gdy jego żona jest na urlopie macierzyńskim.
- Osoby adoptujące dziecko w wieku poniżej 3 miesięcy.
- Pracownicy, którzy nie ukończyli osiemnastego roku życia.
- Ludzie odwołani z urlopu.
- Rodzice, powiernicy lub opiekunowie wychowujący niepełnosprawne dziecko w wieku poniżej 18 lat.
- Personel wojskowy.
- Żony wojska wraz z urlopem męża żołnierza.
- Kobiety z dwójką lub więcej dzieci w wieku poniżej dwunastu lat.
- Samotni mężczyźni wychowujący dwoje lub więcej dzieci w wieku poniżej dwunastu lat.
- Honorowi Darczyńcy Rosji.
- Bohaterom pracy, Związkowi Radzieckiemu i Rosji, a także rycerzom Zakonu Chwały.
Jeżeli pracodawca odmawia prawa do corocznego urlopu w dogodnym terminie, to samoobsługa w powyższych przypadkach nie będzie uważana za absencję.
Odnowienie lub zmiana harmonogramu
Urlop pracowniczy może zostać przedłużony lub przełożony na inny okres:
- Z czasową niepełnosprawnością pracownika.
- Jeśli pracownik wykonywał obowiązki państwowe podczas planowanego urlopu.
- Gdy pracownik organizacji nie otrzymał płatności za wyznaczone dni odpoczynku lub nie był ostrzegany przez czternaście dni o okresie tymczasowej niepełnosprawności.
- Jeśli nieobecność pracownika w tym roku negatywnie wpłynie na działalność produkcyjną organizacji.W takim przypadku dozwolone jest przesunięcie dni płatnego odpoczynku na następny rok, ale urlop należy wykorzystać w następnym roku.
Naruszenie prawa rosyjskiego jest uważane za odmowę pracownikowi zapewnienia płatnego urlopu przez dwa kolejne lata, a także nieprzyznanie płatnego urlopu osobom w wieku osiemnastu lat i pracownikom, których działalność wiąże się z czynnościami niebezpiecznymi i szkodliwymi.
Podział okresu wakacyjnego na części
Dozwolony jest podział urlopu pracy na części za obopólną zgodą stron. W tym przypadku co najmniej jedna część rocznego okresu niezdolności do pracy powinna wynosić co najmniej dwa tygodnie.
Wycofanie i rekompensata finansowa
Odwołanie pracownika z okresu corocznego odpoczynku odbywa się wyłącznie za jego zgodą. Niewykorzystane dni urlopu są zapewniane pracownikowi w dogodnym czasie w bieżącym roku. Niewykorzystana część może zostać dołączona do następnego płatnego okresu zawieszenia pracy.
Pracownik nie może zostać odwołany z urlopu, jeśli jego wiek nie osiągnął osiemnastu lat; kobiety spodziewające się dziecka; osoby, których działalność wiąże się ze szkodliwymi i niebezpiecznymi warunkami pracy.
Zamiast świąt, które nie są uwzględnione w głównych 28 dniach kalendarzowych, pracownik może skorzystać z odszkodowania pieniężnego.
Przyszłe matki, pracownicy w wieku poniżej 18 lat oraz osoby, których aktywność zawodowa jest szczególnie trudna, szkodliwa i niebezpieczna, nie otrzymują świadczeń materialnych zamiast wakacji.
Urlop macierzyński
Karta niepełnosprawności jest wystarczającym powodem do otrzymania urlopu macierzyńskiego wynoszącego 70 dni kalendarzowych przed porodem (jeśli kobieta spodziewa się więcej niż jednego dziecka, okres zwolnienia z pracy wydłuża się do 84) i po porodzie przez 70 dni. Ze złożonymi porodami - przez 86 dni kalendarzowych. Jeśli urodziło się dwoje lub więcej dzieci - przez 110 dni. Obliczeniu urlopu towarzyszy wypłata świadczeń socjalnych, których wysokość określa ustawodawstwo Federacji Rosyjskiej.
Całkowity okres odpoczynku związany z ciążą i porodem jest naliczany. Jest świadczony niezależnie od liczby dni kalendarzowych wykorzystanych przez kobietę przed tym okresem.
Wakacje dla studentów
Urlop studencki jest przeznaczony dla osób przeszkolonych przez pracodawcę lub studiujących niezależnie zgodnie z akredytowanymi przez państwo programami studiów licencjackich, specjalnościowych, magisterskich w formie studiów niestacjonarnych i niestacjonarnych. Organizacja zapewnia dodatkowy okres odpoczynku przy zachowaniu średniego wynagrodzenia za certyfikację w pierwszym i drugim roku przez okres do czterdziestu dni kalendarzowych. Na kolejnych kursach - do 50.
Urlop bez wynagrodzenia jest również zapewniony:
- Osoby dopuszczone do egzaminów wstępnych.
- Do pracowników, którzy są studentami wydziałów przygotowawczych szkół wyższych do ostatecznej certyfikacji.
- Ludzie do certyfikacji na studiach licencjackich, specjalistycznych i magisterskich w pełnym wymiarze godzin.
- Pracownicy opanowujący rządowe programy kształcenia na odległość do akredytacji. Ponadto raz w roku szkolnym organizacja w pełni płaci za podróż do i ze szkoły.
- Osoby kontynuujące studia na studiach licencjackich, specjalistycznych lub magisterskich na studiach niestacjonarnych i niestacjonarnych w niepełnym wymiarze godzin przez okres do dziesięciu miesięcy na początku końcowej certyfikacji państwowej.
Tydzień roboczy tutaj skraca się o siedem godzin. Termin zwolnienia z pracy jest wypłacany w wysokości 50 procent średniego wynagrodzenia w miejscu pracy, ale nie niższej niż płaca minimalna. Za obopólną zgodą czas pracy ulega skróceniu o jeden dzień roboczy lub czas jego trwania ulega skróceniu.
Gwarancje i rekompensaty dla pracowników, którzy studiują i pracują w tym samym czasie, ale nie posiadają akredytacji państwowej na studia licencjackie, specjalistyczne lub magisterskie, są regulowane umowami zbiorowymi i umowami o pracę.
