W rosyjskim systemie prawnym istnieje duża liczba kategorii umów. Zatem do najczęstszych należą zamówienia publiczne. Jaka jest ich specyfika? W jakich przypadkach rosyjskie firmy wolą zawierać takie umowy niż inne?
Istota zamówień publicznych
Zamówienie publiczne jest konstrukcją prawną, która ma wiele specyficznych cech. Po pierwsze, jedną ze stron odpowiednich umów jest podmiot komercyjny. Po drugie, charakter organizacji działającej jako podmiot stosunków prawnych należy wyrazić przy realizacji sprzedaży, świadczeniu usług lub wykonywaniu niektórych robót. Po trzecie, postanowienia umowy muszą spełniać następujące podstawowe kryteria:
- odzwierciedlać zobowiązanie firmy do nawiązania stosunków prawnych (sprzedaży towarów, świadczenia usług) z dowolnymi wnioskodawcami;
- odzwierciedlają zobowiązanie firmy do pobierania tej samej opłaty za te same towary lub usługi dostarczane różnym klientom.
Firma, która sporządziła umowę publiczną, przyjmuje również szereg obowiązków ustawowych. W szczególności w odniesieniu do niedopuszczalności odmowy świadczenia usług lub dostawy towarów, jeżeli nie istnieją ku temu obiektywne powody.
Ponadto niektórzy prawnicy uważają, że firmy, których główna działalność jest w jakiś sposób związana z systematyczną publikacją odpowiednich rodzajów umów, powinny zostać uznane za stronę zamówienia publicznego. Oznacza to, że firma musi stabilnie sprzedawać lub świadczyć usługi, być stałym graczem na rynku. Jak może wyglądać umowa publiczna? Przykład odpowiedniego dokumentu znajduje się poniżej.
Można zauważyć, że w tym przykładzie umowa nazywa się ofertą. Jakie jest konkretne zastosowanie tego terminu?
Umowa lub oferta publiczna?
W rosyjskim otoczeniu prawnym toczy się dyskusja na temat przypisania określonego rodzaju umowy do umowy lub oferty publicznej. Istnieje punkt widzenia, zgodnie z którym umowę publicznoprawną w większości przypadków można zrównać z odpowiednim rodzajem oferty. Jednocześnie tezy tej nie można uznać za najczęstszą, choćby dlatego, że dwie wskazane kategorie prawne są różne. Oferta, zgodnie z prawem, jest źródłem poprzedzającym transakcję, która może następnie stać się umową.
W przypadku, gdy jego postanowienia nie ulegną zasadniczej zmianie do czasu zawarcia umowy w taki lub inny prawnie istotny sposób - poprzez podpisanie, faktem zapłaty za towary lub usługi - faktycznie działa jak umowa. Ten scenariusz w praktyce, jak zauważyli niektórzy prawnicy, jest najczęstszy. Dlatego wielu ekspertów uważa, że odpowiedni rodzaj umowy należy nazwać właśnie „umową o ofercie publicznej”, że jest to najbardziej poprawna nazwa. To jest istota dyskusji prawnej.
Można zauważyć, że określone rodzaje zamówień publicznych nie są klasyfikowane w prawie rosyjskim. Oznacza to, że co do zasady może to być każda umowa cywilnoprawna, która spełnia kryteria określone powyżej.
Specyfika zawarcia umowy publicznej
Rozważmy bardziej szczegółowo, jakie są szczegóły zawierania zamówień publicznych. Zauważyliśmy powyżej, że organizacja nie ma prawa odmówić świadczenia usług lub sprzedaży towarów - działań, których można się spodziewać na podstawie umowy, jeżeli jest możliwe spełnienie odpowiedniej klauzuli umowy.Ciekawy fakt z praktyki sądowej można zauważyć. Na przykład instrukcje Plenum Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej zawierają przepisy, zgodnie z którymi firma, jeśli klient lub kontrahent pozwie ją, sama będzie musiała udowodnić, że świadczenie usług lub sprzedaż towarów była trudna z przyczyn obiektywnych.
Zauważyliśmy również, że cena sprzedaży towarów i inne ważne warunki zamówienia publicznego powinny być takie same dla wszystkich kontrahentów, klientów i nabywców. Jest jednak jeden interesujący wyjątek od tej zasady: firma może zapewnić określone korzyści lub preferencje dla klientów indywidualnych. To prawda, że prawnicy prowadzą dyskusję na temat możliwych czynników uznania prawa nabywcy do świadczenia. Są eksperci, którzy uważają, że firma dostawcy ma prawo skupić się tylko na kryteriach określonych w aktualnych aktach prawnych: na przykład ustalając, czy duże rodziny mają prawo do takich i takich rabatów.
Z kolei inni prawnicy uważają, że firma ma prawo samodzielnie określić, komu udzielać rabatów i innych preferencji, a komu nie. Wielu analityków uważa, że firmy próbują w tym sensie przećwiczyć opcje kompromisowe - na przykład w postaci kart rabatowych. Z jednej strony posiadacze tych produktów mogą zatem otrzymać taką samą zniżkę, z drugiej strony mają możliwość zakupu towarów tańszych niż ci klienci, którzy jeszcze nie nabyli kart.
Podobne interpretacje norm prawnych są również charakterystyczne dla przepisu, zgodnie z którym firmy zawierające umowy publiczne nie są uprawnione do nadawania pierwszeństwa jakimkolwiek klientom i kontrahentom przy sprzedaży towarów lub świadczeniu usług. Oznacza to, że niektórzy prawnicy uważają, że wyjątki od tej reguły mogą być spowodowane tylko na poziomie oficjalnych źródeł prawa, na przykład ustaw federalnych dotyczących wsparcia weteranów wojennych, zgodnie z którymi ludzie, którzy walczyli o swój kraj, mogą być traktowani priorytetowo w różnych organizacjach. Inni eksperci uważają, że firmy są uprawnione, na przykład, za pomocą tej samej karty klienta, do ustalenia, kto może uzyskać priorytet w otrzymaniu określonej usługi lub zakupie produktu.
Interesującym niuansem przy zawieraniu kontraktów publicznych jest także określenie warunków, na jakich organizacja musi dostarczyć towary klientowi lub świadczyć usługę. Głównym źródłem jest ustawa o ochronie konsumentów. Zgodnie z jej postanowieniami warunki powinny zostać ustalone w samej umowie lub w aktach prawnych stron trzecich zawierających przepisy dotyczące świadczenia niektórych usług lub regulujące dostawę towarów. Co więcej, jeśli źródła prawa wskazują tylko zalecane daty, a strony stosunku prawnego uzgodniły, że usługi lub towary zostaną dostarczone wcześniej - fakt ten, jak uważa wielu prawników, musi zostać odnotowany w umowie.
Wartość zamówień publicznych
Zamówienie publiczne jest przede wszystkim instrumentem ochrony prawnej podmiotów, które ze względu na swój status podlegają temu priorytetowo. Mogą to być na przykład nabywcy w sklepie, którzy w szczególności powinni czuć prawo do zakupu towarów po tej samej cenie, co inni odwiedzający punkt sprzedaży, wzmocnione prawem.
Umowa publiczna jest narzędziem ułatwiającym legalną interakcję między dostawcą towarów lub usług a ich konsumentem. Kupno i sprzedaż jest rodzajem stosunku prawnego. Mogą być one prawnie konsolidowane na różne sposoby, a według wielu ekspertów zamówienie publiczne jest jednym z najlepszych narzędzi w takich przypadkach.
Aspekty egzekwowania prawa
Według wielu prawników omawiany rodzaj umowy publicznej ma na celu przede wszystkim ochronę praw konsumentów. W jakim stopniu jednak priorytet ten potwierdza praktyka egzekwowania prawa? Jeśli chodzi o tę kwestię w środowisku ekspertów, istnieje kilka polarnych punktów widzenia. Istnieje teza, zgodnie z którą normom prawnym, które określają określone modele zachowania dostawców towarów i usług, towarzyszy brak procedur egzekwowania prawa charakteryzujących się szybką reakcją.
To znaczy, na przykład, jeśli obywatel przybył do hotelu, ale odmówił zameldowania, powołując się na brak dostępnych pokoi (chociaż, jak sądzili, byli), to jedyny mechanizm realizacji uzasadnione interesy obywatel - odwołanie do sądu, który oczywiście może stanąć po stronie powoda, ale dopiero po upływie znacznego czasu. Osoba musi zameldować się w hotelu tak szybko, jak to możliwe - i takie mechanizmy, jak zauważają rosyjscy prawnicy, praktyki ścigania związane z taką kategorią prawną, jak umowa prawa publicznego, nie implikują.
Jednocześnie istnieje inny punkt widzenia, zgodnie z którym całkowity zestaw obowiązków, które ustawodawca nakłada na dostawców towarów i usług, w jakiś sposób rekompensuje ewentualne niedociągnięcia w aspekcie mechanizmu egzekwowania prawa, o którym wspomnieliśmy powyżej.
Ustawodawca chce sprawiedliwości
Dotyczy to w szczególności obowiązków w dziedzinie ochrony konsumentów dotyczących jakości sprzedawanych towarów i świadczonych usług. W tym sensie analitycy uważają, że klient ma wiele możliwości bycia prawowitą stroną w stosunkach prawnych. Oznacza to, zdaniem prawników, prawodawca, nie przewidując mechanizmów operacyjnych praktyki egzekwowania prawa w odniesieniu do zamówień publicznych, przestrzega równowagi interesów w warunkach, w których zakłada się, że klient lub sklep lub klient ma preferowaną pozycję do ochrony praw konsumentów. W ten sposób firmy otrzymują określone narzędzie, które pozwala, w miarę możliwości, dostosować równowagę interesów na ich korzyść.
Cechy umów o przystąpieniu
Zamówienie publiczne jest kategorią prawną dość zbliżoną do niektórych innych rodzajów zamówień. Który na przykład? Po pierwsze, prawnicy pośród nich odnotowują umowę o przystąpieniu. Z powodu jakich znaków zbliżają się do zamówień publicznych?
Po pierwsze, w umowach o przystąpieniu warunki transakcji są inicjowane i oferowane przez jedną stronę, to znaczy dostawcę towarów lub usług. Warunki zamówienia publicznego są również jednostronnie generowane przez dostawców.
Po drugie, druga strona stosunku prawnego może uczestniczyć w zawarciu transakcji wyłącznie poprzez przystąpienie do proponowanej umowy.
Po trzecie, w ramach rozważanego rodzaju umów zakłada się, że warunki należy ustalić za pomocą standardowych formularzy dokumentacyjnych. Oznacza to, że dostosowanie podstawowych warunków w ogólnym przypadku nie jest wymagane, chociaż jest możliwe.
Stosunki prawne, które powstają w ramach umów o przystąpieniu, zakładają jednocześnie, że kontrahent ma stronę, która zaproponowała zawarcie odpowiedniej umowy, prawo do jej rozwiązania.
Jednak, jak zauważyło wielu prawników, przepisy Federacji Rosyjskiej nie określają jasnych warunków, na jakich powinno nastąpić wypowiedzenie odpowiedniego rodzaju umowy. Również akty prawne regulujące stosunki prawne w ramach umów o przystąpieniu, jak zauważają prawnicy, nie zawierają przepisów, które określałyby odpowiedzialność firmy, która zaproponowała umowę, za ewentualne straty kontrahenta, który przystąpił do umowy.
Różnice między umową publiczną a umową o przystąpieniu
Po przeanalizowaniu niektórych aspektów podobieństwa między zamówieniem publicznym a umową o przystąpieniu przeanalizujemy fakty wskazujące na wyraźne różnice między dwoma rozważanymi rodzajami dokumentów. W szczególności w zamówieniach publicznych z reguły nie ma scenariuszy przewidujących znaczne dostosowanie warunków. Z kolei w przypadku umów dotyczących połączenia opcja jest możliwa, gdy konsument usług ma prawo zaproponować usługodawcy znaczną zmianę niektórych postanowień w dokumencie.
Jednocześnie możliwe jest, że zamówienie publiczne jest dokładnie umową o przystąpieniu. Jest to możliwe, jeśli na przykład umowa sprzedaży sporządzona w formie formularza (tzn. Posiadająca cechy umowy o przystąpieniu) obejmuje zawieranie transakcji z nieokreśloną lub nieograniczoną liczbą osób. Oznacza to, że w tym przypadku korekta punktów jest niemożliwa lub nieodpowiednia - i jest to znak dokumentu, który charakteryzuje się zasadami zawierania zamówień publicznych. Jedynym pytaniem jest, do której kategorii prawnej dokument należy w pierwszej kolejności. Niektórzy eksperci uważają, że podstawowa cecha charakterystyczna umowy należy do cech publicznych. Inni uważają, że tego rodzaju umowy są bardziej spójne z kryteriami specyficznymi dla umów o przystąpieniu.
Prawnicy uważają, że nie ma znaczenia, w jaki sposób firma dostawcy poda dokument, w którym zostaną określone warunki dostawy. Najważniejsza jest zgodność jego faktycznej treści z kryteriami specyficznymi dla zamówienia publicznego lub umowy o przystąpieniu. Chociaż, jak zauważa wielu ekspertów, firmy nadal próbują sformułować nazwy dokumentów, aby kontrahent lub kupujący zrozumieli, jaki rodzaj umowy ma zostać zawarty.
Co wybrać: umowa afiliacyjna lub umowa publiczna
Tak czy inaczej, ale bardzo wielu ekspertów woli nie identyfikować dwóch rodzajów rozważanych umów (chociaż dostrzegają możliwość sporządzania umów, które mają atrybuty obu). Tak więc organizacja, która zamierza opublikować umowę, która ma właściwości wspólne dla obu rozważanych rodzajów umów, na przykład jednostronne pochodzenie warunków, może stanąć przed wyborem: wydać dokument z naciskiem na kryteria specyficzne dla umów akcesyjnych lub skomponować go na zasadach, które specyficzny dla zamówień publicznych?
Zauważyliśmy powyżej, że jednym z kluczowych kryteriów wyróżniających umowę o przystąpieniu jest możliwość dostosowania istotnych elementów po stronie klienta. Z kolei zawarcie umowy publicznej nie oznacza takiej możliwości w ogólnym przypadku. Zdaniem ekspertów decydującym czynnikiem przy ustalaniu priorytetów w tym aspekcie są specyfika rynku, na którym działa firma, specyfika jego segmentu biznesowego oraz cechy grupy docelowej klientów.
Klient określa zasady
Faktem jest, że w przypadku niektórych rodzajów kontrahentów (nabywców, klientów) brak możliwości dostosowania warunków umowy może być krytyczny, w przypadku innych nie. Oczywiście, jeśli mówimy o działalności przedsiębiorczej w segmencie B2B, kiedy niektóre podmioty prawne świadczą usługi lub sprzedają towary innym, zamówienia publiczne są mniej pożądanym sposobem sformalizowania relacji. I to jest logiczne: kontrahent może nie zgodzić się z niektórymi punktami umowy, która jest oferowana przez dostawcę. A zatem, jeżeli umowa na dostawę ma charakter publiczny w aspekcie wszystkich specyficznych dla niej kryteriów, kontrahenci mogą po prostu odmówić interakcji z firmą. Dlatego w takich przypadkach firmy częściej proponują swoje warunki w ramach umów o połączeniu.
Według niektórych prawników indywidualna umowa publiczna jest jedną metką cenową (lub przynajmniej stanowi istotną część umowy). Być może nabywca sklepu chciałby go zmienić, aby taniej kupować towary. Jest jednak mało prawdopodobne, aby interesy sprzedającego z takimi życzeniami były zbieżne. Nie każdy sklep może sobie pozwolić na omówienie z każdym kupującym ceny sprzedaży towarów. W tym przypadku umowa publiczna jest optymalna dla sprzedawcy, a nie umowa o przystąpieniu.
Istnieje ciekawa opinia na temat tego rodzaju dokumentu jako umowy o ofercie publicznej: że jest to jeden z przykładów umów, w których konkretna firma wyraźnie wyjaśnia kontrahentowi, że proponowane warunki związane ze sprzedażą towarów lub usług nie podlegają dyskusji.
Można zauważyć, że wybór na korzyść umowy może wynikać ze specyfiki sformułowania jej postanowień. Istnieją obszary, w których trudno jest sporządzić zamówienie publiczne ze względu na brak danych wejściowych. Dlatego też firma jest zmuszona dostosować się w ten czy inny sposób do tej specyfiki, tworząc jedyne możliwe umowy o przystąpieniu. Na przykład publiczna umowa ubezpieczenia jest kategorią prawną, co jest dość rzadkie, jak zauważają niektórzy eksperci. W celu ustalenia głównej części swoich warunków firma musi zbadać indywidualny profil klienta, a dopiero potem zaoferować mu określone warunki umowy.
Dlatego jednym z czynników wyboru konkretnego rodzaju umowy są priorytety dostawcy w zakresie realizacji interakcji z klientem. Zamówienie publiczne jest umową z pewnym uprzedzeniem w obszarze zainteresowania klienta. Innym ważnym czynnikiem jest specyfika segmentu, w którym działa firma, w szczególności rodzaje świadczonych usług lub sprzedawane towary. Oznacza to, że jeżeli cechy danego segmentu rynku sugerują lojalność wobec kontrahenta, wyrażoną gotowością do omówienia warunków umowy, sporządzana jest umowa o przystąpieniu. Jeśli nie, firma może współpracować z klientami w ramach zamówień publicznych.
