Własność to siła, jaką właściciel ma w swojej nieruchomości. Jest udokumentowany i może zostać rozwiązany wyłącznie na mocy orzeczenia sądu. Koncepcja jest w pełni ujawniona w Kodeksie cywilnym Federacji Rosyjskiej. Własność zawsze wiąże się z innymi prawami: użytkowaniem, usuwaniem. Niemożliwe jest po prostu posiadanie rzeczy w taki czy inny sposób bez ich zastosowania. Jednocześnie istnieją legalne sposoby korzystania z nieruchomości bez prawa do rozporządzania nią. Aby raz na zawsze poradzić sobie z pomieszaniem tych statusów prawnych, rozważymy je bardziej szczegółowo.
Nieruchomość i właściciel
Posiadanie czegoś oznacza posiadanie szeregu wyłącznych praw, które określają kontrolę, ograniczenie dostępu i odpowiedzialność za to, co posiada właściciel. Osoba mająca takie prawa obywatelskie jest automatycznie wyposażona w możliwość korzystania i rozporządzania. Pozwala to oczywiście na wykonywanie czynności z dowolną własnością, zgodnie z literą prawa. W takim przypadku właściciel może przenieść własność i prawa użytkowania na inne osoby, pozostając jedynym właścicielem.
Posiadając wystarczający zestaw praw, właściciel jest również odpowiedzialny za utrzymanie swojej nieruchomości, w tym płatności podatków, jeśli jest to przewidziane przez prawo. Ryzyko związane z ogólnym uszkodzeniem rzeczy ponosi również właściciel.
Podmioty i przedmioty prawa
Prawa właściciela mogą się różnić w zależności od jego przynależności do określonej kategorii osób: instytucji prawnych, fizycznych, miejskich lub państwowych, związków wyznaniowych. W sumie Kodeks cywilny Federacji Rosyjskiej łączy prawa własności, użytkowania i rozporządzania w następujący sposób forma własności:
- osoby prawne;
- prywatny;
- organizacje religijne i publiczne;
- komunalny i państwowy;
- wspólne.
Prawa każdego z podmiotów relacji są regulowane jednakowo, nikt nie otrzymuje preferencji.
Jeśli wszystko jest jasne z właścicielami, to jaki rodzaj nieruchomości można znaleźć w Rosji? Ta nieruchomość znajduje się w działki lokale mieszkalne i domy, artykuły gospodarstwa domowego, pieniądze, zapasy i inne wartości niematerialne, media, całe przedsiębiorstwa i ich lokale. Praktycznie każdej własności, z wyjątkiem niektórych kategorii wymienionych w przepisach, można przyznać prawa własności.
Treść własności
Po nabyciu nieruchomości właścicielowi przysługuje wyłączne prawo własności, które reprezentuje cały szereg dodatkowych uprawnień. Najważniejsze z nich to: własność, użytkowanie i usuwanie. To właściciel posiada zestaw takich uprawnień obywatelskich, podczas gdy inne osoby, według jego decyzji, mogą zostać obdarowane tylko niektórymi z nich. Należy również pamiętać, że prawo własności dotyczy wyłącznie nieruchomości, które zgodnie z prawem mogą należeć do osoby fizycznej (podmiotu prawnego) lub przedsiębiorstwa państwowego.
Prawa własności i prawa użytkowania pozwalają ci faktycznie posiadać własność i wykorzystywać ją do własnych celów (w tym uzyskiwania dochodu). Jednak bez poszanowania praw najmu kolejne przywileje nie są dostępne. Prawo do dysponowania zapewnia możliwość dokonywania legalnych transakcji na nieruchomościach: sprzedaży, wymiany, darowizny, dziedziczenia, dzierżawy lub zastawu.
Prawo do posiadania i użytkowania ziemi
Osoby posiadające prawo do posiadania ziemi mogą dokonywać z nią wszelkich transakcji, które nie są zabronione przez prawo. Regulacja własności, użytkowania i rozporządzania gruntami odbywa się na podstawie art. 260–287 kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej. Prawo własności przechodzi na właściciela po zawarciu umowy sprzedaży, podarunku, barteru, każdej innej transakcji, która ma moc prawną, a także zgodnie z wolą. Należy pamiętać, że właściciel jest właścicielem nie tylko ziemi, ale także wszystkiego, co się na niej znajduje i należy do niej: gleby, złóż mineralnych lub innych kosztowności, zbiorników wodnych, roślin, innych nieruchomości.
Prawo do posiadania i użytkowania gruntów w ogólnym przypadku pozwala osobie wznosić konstrukcje i budynki w obrębie jej granic lub tworzyć inny rodzaj nieruchomości z możliwością nabycia praw do niej. Ponadto właściciel ma prawo zezwolić na budowę innych osób. Głównym wymaganiem jest zgodność z przepisami budowlanymi i urbanistycznymi oraz normami i warunkami zamierzonego przeznaczenia terenu.
Właściciel może przenieść prawa do posiadania i użytkowania nieruchomości, w tym przypadku gruntów, na inne osoby w sposób określony przez prawo. Mają prawa zgodnie z umową, ale nie mogą ich zbyć.
Własność gruntu przez właściciela nieruchomości
Jak już wspomniano, właściciel gruntu może zezwolić na budowę innych osób, jeśli proces ten nie jest sprzeczny z prawem. W takim przypadku właścicielowi zbudowanej nieruchomości przysługuje prawo użytkowania gruntu. W przypadku przeniesienia praw do przebudowanej nieruchomości nowy właściciel nadal korzysta z gruntu na tych samych warunkach iw tej samej wysokości. Jednocześnie jest uprawniony do zastosowania wszystkich aspektów prawa własności do nieruchomości.
Użytkowanie ziemi ma ustalony okres. Jeśli nie zostanie przedłużony za zgodą stron, wówczas właściciel ma prawo żądać rozbiórki wszystkich budynków i przywrócenia pierwotnego kształtu terenu. Możliwą opcją jest zarejestrowanie praw właściciela nieruchomości do gruntu lub odwrotnie. Korzystną transakcją prawną dla obu stron jest zwykle przedłużenie umowy o użytkowanie gruntów.
Służebność gruntów
Właściciel działki (a także innych nieruchomości) ma prawo zwrócić się do właściciela sąsiedniej działki o przyznanie prawa do ograniczonego użytkowania (tzw. Służebność). Zwykle służy do układania linii komunikacyjnych i zapewnia łatwy dostęp lub przejście przez obszar graniczny. Wydaje się, że wdrożenie tak prostych, jak się wydaje, procedur jest bez trudności. Takie ograniczone przywileje gruntowe nie pozbawiają właściciela jego własnych praw. Prawo nie zabrania ustanawiania opłaty za świadczenie służebności.
Strony zawierają umowę we własnym zakresie i rejestrują ją. W przypadkach, gdy właściciele nie mogą się zgodzić, można złożyć pozew. Urządzanie służebności jest uzasadnione tylko w tych przypadkach, gdy jest to naprawdę konieczne.
Własność mieszkania
Lokale mieszkalne przewidują jego użytek wyłącznie w celu zamieszkania obywateli. Lokalizacja zakładów produkcyjnych jest niedozwolona. Właściciel posiada wszystkie prawa majątkowe nabyte w drodze zakupu, wymiany, dziedziczenia i innych spraw. Właściciel ma prawo do samodzielnego rozporządzania lokalami: dzierżawienia go, dając im prawo do użytkowania i posiadania lub użytkowania do własnego zamieszkania z członkami rodziny.
Jeśli właściciel planuje umieścić przedsiębiorstwo w budynku mieszkalnym, należy najpierw zmienić status „mieszkaniowy” na „niemieszkalny”. Właściciel mieszkania, oprócz tego, posiada udział w prawie własności wspólnej nieruchomości domu.W przypadku zniszczenia wieżowca taka osoba będzie również miała udział w ziemi, na której istniał budynek. Właściciel ma prawo wyalienować tę część.
Prawo do posiadania i użytkowania lokali
Podobnie jak w przypadku działki, tylko właściciel ma wyłączne prawo do rozporządzania. Nikt oprócz niego nie może decydować o losie nieruchomości, dokonywać transakcji prawnych i tak dalej bez jego wiedzy i zgody. Rodzina właściciela mieszkania automatycznie nabywa jedynie prawo do posiadania i użytkowania lokalu. Jakie prawa daje ten przepis? Członkowie rodziny są uprawnieni do pobytu (tj. Do korzystania z mieszkania do własnych celów), do dokonywania czynności prawnych lub zmiany układu mieszkania za zgodą właściciela, do przeprowadzania innych czynności związanych z życiem i posiadaniem. Oprócz uprawnień użytkownik pomieszczeń mieszkalnych ponosi wspólną odpowiedzialność za jego bezpieczeństwo i utrzymanie. Prawa i obowiązki wygasają, jeżeli związek rodzinny zepsuty
Usuwalni najemcy mają również pewne prawa mieszkaniowe. W takim przypadku właściciel sporządza umowę, zgodnie z którą na określony czas i za stałą opłatą udziela prawa do posiadania i użytkowania lokalu. Jest to powszechny sposób relacji na nowoczesnym rynku nieruchomości. Warto zauważyć, że transakcję uważa się za zakończoną tylko za zgodą właściciela.
Koncepcja wspólnej własności
Jeśli kilka osób ma prawo własności (dwie lub więcej), wówczas przedmiot relacji należy w równym stopniu do podmiotów. Udział właściciela można ustalić, a następnie mówimy wspólna własność lub bez takiego działania (własność wspólna). Zwykle prawa współwłasności powstają w stosunku do nieruchomości, których nie można podzielić. W przypadkach określonych przez prawo pojęcie własności wspólnej ma zastosowanie do podzielnych wartości materialnych. Typowym przykładem takiej sytuacji jest wspólne nabycie majątku małżonków. O ile umowa nie stanowi inaczej, wówczas wszystko, co nabywa się w małżeństwie, dzieli się na pół podczas rozwodu.
Istotę niepodzielnej działki można rozpatrywać na przykładzie budynku mieszkalnego. Każdy z najemców ma udział we własności gruntów. Jednocześnie może być wyobcowany na inne osoby. Podejmując decyzję o sprzedaży akcji, właściciel najpierw powiadamia pozostałych właścicieli. Jeśli żadne z nich nie wyrazi zgody na sfinalizowanie transakcji, prawa mogą zostać sprzedane stronie trzeciej. Wartość udziału określa się, jeśli to możliwe, lub uważa się za równą dla każdego właściciela.
Prawa zastawu
Właściciel ma prawo zastawić swoją własność, gwarantując w ten sposób wypełnienie swoich obowiązków. W takim przypadku zastawca nie ma prawa rozporządzać przedmiotem zastawu. Właściciel nieruchomości nie zmienia się, a wszelkie prawa związane z tym statusem pozostają przy nim. Zastawnik ma jednak prawo do posiadania i korzystania z przedmiotu zastawu, w tym:
- korzystać z nieruchomości zgodnie z jej przeznaczeniem, w tym uzyskiwać z niej dochody lub owoce;
- przekazywać bez zgody właściciela (zastawnika) przedmiotu zastawu na czasowe użytkowanie lub posiadanie innym osobom;
- zastawnik jest uprawniony do korzystania z zastawionej nieruchomości tylko w wyjątkowych przypadkach określonych w umowie.
Każdy punkt jest przestrzegany tylko wtedy, gdy umowa nie stanowi inaczej i nie jest sprzeczna z przepisami. Relacje między hipoteką a hipoteką regulowane są w przeważającej części umową. Zgodnie z nim, hipoteka ma znaczną liczbę praw do zastawu na nieruchomościach. Być może jedyną rzeczą, której jest pozbawiony, jest przeniesienie własności nieruchomości bez zgody właściciela.
Wygaśnięcie praw własności
W niektórych przypadkach właściciel traci własność. Oprócz dobrowolnego porzucenia własności, właściciel jest pozbawiony prawa do posiadania, użytkowania i rozporządzania w następujących przypadkach:
- alienacja innym osobom;
- zniszczenie lub zniszczenie mienia;
- konfiskata, rekwizycja, odzyskanie mienia na zobowiązania;
- alienacja z powodu niemożności przynależności do danej osoby przez prawo;
- okup.
Majątek będący własnością państwa lub organizacji miejskich może być przeniesiony na osoby fizyczne lub prawne, tj. Sprywatyzowany, w sposób określony przez prawo.
Prawa własności pozwalają na pozbycie się rzeczy osobistych, od małych wartości materialnych po nieruchomości. Właściciel nieruchomości może przekazać inne prawa użytkowania i posiadania. Każda osoba posiada coś, ale posiada coś tylko do pewnego stopnia. Stosunki prawne ustanowione w tej sprawie nie mogą być sprzeczne z prawem i prawami właściciela.
